Art. 46. 1. Funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego odbywa się
zgodnie z następującymi zasadami:
1) przewóz osób odbywa się środkami transportu przystosowanymi do przewozu
osób, odpowiadającymi wymaganym ze względu na rodzaj przewozu warunkom
technicznym;
2) środki transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego
transportu zbiorowego, powinny być oznakowane w sposób widoczny dla
pasażera, a w transporcie drogowym dodatkowo w tablice kierunkowe oraz
nazwę przewoźnika albo organizatora;
3) rozkłady jazdy środków transportu poszczególnych operatorów i przewoźników
są podawane do publicznej wiadomości na wszystkich wymienionych
w rozkładzie jazdy przystankach komunikacyjnych oraz dworcach
z wyłączeniem przystanków komunikacyjnych przeznaczonych wyłącznie dla
wysiadających pasażerów;
4) w transporcie drogowym w rozkładzie jazdy mogą być uwzględnione wyłącznie
przystanki komunikacyjne i dworce określone przez organizatora;
5) rozkłady jazdy są poddawane aktualizacji, o której mowa w ustawie z dnia
15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe;
6) cennik opłat lub taryfa są podawane do publicznej wiadomości na dworcu,
a w każdym środku transportu wykonującym przewozy w ramach komunikacji
miejskiej oraz w transporcie drogowym znajduje się wyciąg z cennika opłat lub
taryfy, przy czym cennik opłat w przewozach o charakterze użyteczności
publicznej powinien także zawierać ceny biletów ulgowych:
a) ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności:
– ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych
przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U.
z 2018 r. poz. 295),
– ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 203 i 252),
– ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych
osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 517),
– ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r.
poz. 910 i 1378) oraz ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie
oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327),
– ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
(Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
– ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym
i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom
działań wojennych (Dz. U. z 2020 r. poz. 684),
– ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2019 r. poz. 1598),
b) wynikających z uprawnień pasażerów do innych ulgowych przejazdów,
ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora;
7) wsiadanie i wysiadanie pasażerów odbywa się tylko na przystankach
komunikacyjnych lub dworcach określonych w rozkładzie jazdy;
8) w międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym
podróż może się rozpocząć i zakończyć na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
9) na dworcu znajduje się dostępny do wglądu pasażera regulamin przewozu osób
w publicznym transporcie zbiorowym opracowany przez:
a) organizatora,
b) operatora lub grupę operatorów i zatwierdzony przez organizatora,
c) przewoźnika, o którym mowa w art. 30 i 31
– a w środkach transportu znajduje się wyciąg z tego regulaminu;
10) operator uwzględnia uprawnienia pasażerów do ulgowych przejazdów określone w pkt 6;
11) w przewozach o charakterze użyteczności publicznej mogą być ustanawiane
przez operatora uprawnienia do ulgowych przejazdów w uzgodnieniu z organizatorem;
12) środki transportu udostępnione operatorowi przez organizatora mogą być
wykorzystywane wyłącznie do realizacji przewozów na podstawie zawartej z organizatorem umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
13) w przypadku gdy wartość zamówienia publicznego albo przedmiotu
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego
jest równa albo przekracza 130 000 złotych, przy zakupie środków
transportu drogowego operator powinien uwzględniać czynnik
energetyczny i oddziaływania na środowisko podczas całego cyklu
użytkowania środków transportu;
14) przewóz osób realizowany w strefie transgranicznej w transporcie drogowym nie
zwalnia z obowiązku uzyskania zezwolenia, o którym mowa w rozporządzeniu (EWG) nr 684/92.
2. Podmiot, któremu organizator zlecił realizację części lub całości zadań
z zakresu organizacji publicznego transportu zbiorowego, nie może być jednocześnie
operatorem ani podmiotem powiązanym z operatorem w sposób uniemożliwiający
bezstronną realizację zadań.
3. Minister właściwy do spraw transportu może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania środków transportu, którymi są
wykonywane przewozy o charakterze użyteczności publicznej, w zakresie transportu
drogowego, kolejowego, innego szynowego, linowego i linowo-terenowego,
uwzględniając konieczność ujednolicenia oznakowania środków transportu w tych
przewozach i zapewnienia możliwości identyfikowania tych przewozów.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do
spraw żeglugi śródlądowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu mogą określić, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania
środków transportu, którymi są wykonywane przewozy o charakterze użyteczności
publicznej, w zakresie transportu morskiego oraz żeglugi śródlądowej, uwzględniając konieczność ujednolicenia oznakowania środków transportu w tych przewozach i zapewnienia możliwości identyfikowania tych przewozów.

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym art. 46

DODAJ