Art. 315. 1. W decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu określa się
termin dobrowolnego powrotu, który wynosi od 15 do 30 dni, liczony od dnia
doręczenia decyzji.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, nie określa się terminu dobrowolnego
powrotu cudzoziemca, gdy:
1) istnieje prawdopodobieństwo ucieczki cudzoziemca lub
2) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
3. Oceniając prawdopodobieństwo ucieczki, bierze się pod uwagę,
w szczególności, czy cudzoziemiec:
1) zadeklarował niepodporządkowanie się obowiązkom wynikającym z otrzymania
decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu lub
2) nie dysponuje dokumentami poświadczającymi jego tożsamość, lub
3) przekroczył lub usiłował przekroczyć granicę wbrew przepisom prawa, lub
4) wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obowiązywania
wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej jest niepożądany, lub do Systemu Informacyjnego Schengen do celu
odmowy wjazdu.
4. W decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, wydanej bez określenia
terminu dobrowolnego powrotu, wskazuje się państwo, do którego cudzoziemiec
powraca.
4a. W przypadku gdy cudzoziemcowi została wydana decyzja o zobowiązaniu
cudzoziemca do powrotu, w której określono termin dobrowolnego powrotu, przed
wydaniem mu decyzji o:
1) odmowie:
a) przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej,
b) udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy,
c) udzielenia zezwolenia na pobyt stały,
d) udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
2) umorzeniu postępowania w sprawach, o których mowa w pkt 1,
3) odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej,
4) umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej
– termin dobrowolnego powrotu jest liczony od dnia, w którym decyzja, o której
mowa w pkt 1–4, stała się ostateczna, a w przypadku decyzji wydanej przez organ
wyższego stopnia – od dnia, w którym decyzja ostateczna została cudzoziemcowi
doręczona.
5. Decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydana bez określenia
terminu dobrowolnego powrotu, o której mowa w ust. 2 pkt 2, podlega
natychmiastowemu wykonaniu.
6. W przypadku gdy cudzoziemiec przekroczył lub usiłował przekroczyć granicę
wbrew przepisom prawa w okresie po wydaniu decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca
do powrotu, a przed upływem terminu dobrowolnego powrotu, termin, o którym
mowa w ust. 1, wygasa z mocy prawa.
7. Jeżeli decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się
cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 309, który nadal posiada ochronę
międzynarodową w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w decyzji o
zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu jako państwo powrotu cudzoziemca wskazuje
się państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym cudzoziemiec posiada ochronę
międzynarodową.
8. Jeżeli decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się
cudzoziemcowi, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których
mowa w art. 186 ust. 1 pkt 3, w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu jako
państwo powrotu cudzoziemca wskazuje się państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym cudzoziemiec posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
9. Jeżeli decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się
cudzoziemcowi, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zezwolenia na pobyt czasowy jako członek rodziny cudzoziemca, który
przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt
czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 186 ust. 1 pkt 3,
w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu jako państwo powrotu
cudzoziemca wskazuje się państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym
członek rodziny tego cudzoziemca posiada zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego UE.

Ustawa o cudzoziemcach art. 315

DODAJ