Art. 2. 1. Prawo rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych
przysługuje jednostkom publicznej radiofonii i telewizji oraz osobom fizycznym,
osobom prawnym i osobowym spółkom handlowym, które uzyskały koncesję na taką
działalność, albo – w przypadku programów telewizyjnych rozpowszechnianych
wyłącznie w systemach teleinformatycznych – wpis do rejestru takich programów.
2. Ustawy nie stosuje się do:
1) programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego wyłącznie w obrębie
jednego budynku;
2) programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego w systemie, w którym
urządzenia nadawcze i odbiorcze należą do tej samej osoby, prowadzącej
działalność gospodarczą lub inną zarejestrowaną działalność publiczną, a treść
programu ogranicza się do spraw związanych z tą działalnością i jest adresowana
do pracowników lub innego określonego kręgu osób związanych z nadawcą;
3) programu rozprowadzanego w sieci kablowej, jeżeli liczba indywidualnych
odbiorców nie przekracza 250;
4) programów radiowych rozpowszechnianych wyłącznie w systemach
teleinformatycznych oraz audialnych usług na żądanie;
5) korespondencji prowadzonej z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej;
6) elektronicznych wersji dzienników i czasopism oraz prasy udostępnianej
w systemie teleinformatycznym pod warunkiem że nie składają się
w przeważającej części z audycji audiowizualnych;
7) gier losowych i zakładów wzajemnych, chyba że są częścią audycji usługi medialnej.

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 2

DODAJ