Art. 16. 1. Przekazy handlowe powinny być łatwo rozpoznawalne.
2. Reklamy i telesprzedaż powinny być łatwo odróżnialne od materiału
redakcyjnego. Reklamy i telesprzedaż odróżnia się w programie za pomocą środków
wizualnych, dźwiękowych lub przestrzennych.
3. Reklamy i telesprzedaż nie mogą zajmować więcej niż 12 minut w ciągu
godziny zegarowej.
4. Ograniczenia określonego w ust. 3 nie stosuje się do:
1) ogłoszeń nadawcy, zawierających jedynie informację o jego audycjach lub
fragmenty tych audycji;
2) ogłoszeń nadawcy zawierających jedynie informację o dodatkowych produktach
uzyskiwanych bezpośrednio z audycji;
3) wymaganych prawem oznaczeń przekazów handlowych, w tym wskazań
sponsorów.
5. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, są emitowane pomiędzy
audycjami i nie mogą zajmować więcej niż 2 minuty w ciągu godziny zegarowej.
6. Bloki programowe poświęcone wyłącznie telesprzedaży powinny być
wyraźnie oznaczone w sposób wizualny i dźwiękowy oraz nadawane w sposób
nieprzerwany przez co najmniej 15 minut. Do bloków takich nie stosuje się
ograniczenia określonego w ust. 3.
7. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia
w programach radiowych i telewizyjnych działalności reklamowej i telesprzedaży, w tym:
1) warunki nadawania, w tym wyodrębniania, oznaczania i umieszczania, reklam
i telesprzedaży w programach,
2) wymagania dotyczące osób, których głos lub wizerunek jest wykorzystywany
w reklamach, z uwzględnieniem zakresu ograniczeń w prowadzeniu przez nie
innych audycji w programach radiowych i telewizyjnych,
3) zakres udostępniania przez nadawcę czasu wykorzystywanego na reklamy
i telesprzedaż, w tym maksymalny wymiar czasu w okresie rocznym dla jednego
przedsiębiorcy lub ugrupowania gospodarczego,
4) sposób prowadzenia i przechowywania przez nadawcę ewidencji czasu
nadawanych reklam i telesprzedaży oraz zakres danych objętych tą ewidencją,
5) szczegółowe wymagania dla ogłoszeń nadawców, o których mowa w ust. 4 pkt 1
i 2, oraz sposób ich oznaczania i umieszczania w programach
– kierując się ochroną interesu odbiorców i samodzielności nadawców oraz
uwzględniając rozwój technik reklamowych.

Art. 16a. 1. Umieszczanie reklam lub telesprzedaży podczas audycji nie może
naruszać integralności audycji, przy uwzględnieniu naturalnych przerw w audycji, jej
czasu trwania i charakteru, ani uprawnień podmiotów praw do audycji.
2. W transmisjach zawodów sportowych zawierających przerwy wynikające
z przepisów ich rozgrywania oraz w transmisjach innych wydarzeń zawierających
przerwy, reklamy lub telesprzedaż mogą być nadawane wyłącznie w tych przerwach.
3. Filmy wyprodukowane dla telewizji, z wyłączeniem serii, seriali i audycji
dokumentalnych, oraz filmy kinematograficzne mogą zostać przerwane, w celu
nadania reklam lub telesprzedaży, wyłącznie jeden raz podczas każdego okresu
pełnych 45 minut przewidzianych w programie.
4. Audycje inne niż określone w ust. 2 mogą być przerywane w celu nadania
reklam lub telesprzedaży, jeżeli okres między kolejnymi przerwami w danej audycji
wynosi w programie telewizyjnym co najmniej 20 minut, a w programie radiowym co
najmniej 10 minut.
5. Za przerwanie audycji uznaje się każde umieszczenie reklamy lub
telesprzedaży w trakcie audycji.
6. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży:
1) serwisów informacyjnych;
2) audycji o treści religijnej;
3) audycji publicystycznych i dokumentalnych o czasie krótszym niż 30 minut;
4) audycji dla dzieci.
7. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży audycji
w programach publicznej radiofonii i telewizji, z wyjątkiem audycji, o których mowa w ust. 2.

Art. 16b. 1. Zakazane jest nadawanie przekazu handlowego:
1) wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych, produktów imitujących
wyroby tytoniowe lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych
z używaniem tytoniu, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia 9 listopada
1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów
tytoniowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2182);
2) napojów alkoholowych, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia
26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277);
3) świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej
udzielanych wyłącznie na podstawie skierowania lekarza;
4) produktów leczniczych, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia 6 września
2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.);
5) gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych, gier na
automatach, w zakresie regulowanym ustawą z dnia 19 listopada 2009 r. o grach
hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284);
6) substancji psychotropowych lub środków odurzających oraz środków
spożywczych lub innych produktów, w zakresie uregulowanym ustawą z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2019 r. poz. 852, 1655
i 1818 oraz z 2020 r. poz. 322);
7) usług w zakresie udostępniania solarium, w zakresie uregulowanym ustawą z
dnia 15 września 2017 r. o ochronie zdrowia przed następstwami korzystania z
solarium (Dz. U. poz. 2111).
2. Zakazane jest nadawanie przekazów handlowych:
1) nawołujących bezpośrednio małoletnich do nabywania produktów lub usług;
2) zachęcających małoletnich do wywierania presji na rodziców lub inne osoby
w celu skłonienia ich do zakupu reklamowanych produktów lub usług;
3) wykorzystujących zaufanie małoletnich, jakie pokładają oni w rodzicach,
nauczycielach i innych osobach;
4) w nieuzasadniony sposób ukazujących małoletnich w niebezpiecznych sytuacjach;
5) oddziałujących w sposób ukryty na podświadomość.
3. Przekaz handlowy nie może:
1) naruszać godności ludzkiej;
2) zawierać treści dyskryminujących ze względu na rasę, płeć, narodowość,
pochodzenie etniczne, wyznanie lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek czy
orientację seksualną;
3) ranić przekonań religijnych lub politycznych;
4) zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich;
5) sprzyjać zachowaniom zagrażającym zdrowiu, bezpieczeństwu lub ochronie
środowiska.
3a. Audycjom dla dzieci nie powinny towarzyszyć przekazy handlowe dotyczące
artykułów spożywczych lub napojów zawierających składniki, których obecność
w nadmiernych ilościach w codziennej diecie jest niewskazana.
3b. Krajowa Rada, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia,
może określić, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje artykułów spożywczych lub napojów zawierających składniki, których
obecność w nadmiernych ilościach w codziennej diecie jest niewskazana,
2) sposób umieszczania w programach przekazów handlowych dotyczących tych
artykułów, tak aby przekazy te nie towarzyszyły audycjom dla dzieci
– dążąc do zachęcenia nadawców do przeciwdziałania promowaniu niezdrowego
odżywiania wśród dzieci oraz uwzględniając charakter programów, ich wpływ na
kształtowanie opinii publicznej i oddziaływanie na interesy odbiorców, bez nakładania
nieuzasadnionych obowiązków na nadawców.
4. (uchylony)

Art. 16c. Zakazane są:
1) ukryte przekazy handlowe;
2) lokowanie produktów, z zastrzeżeniem art. 17a;
3) lokowanie tematów.

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 16

DODAJ