Art. 15. 1. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 33%
kwartalnego czasu nadawania programu na audycje wytworzone pierwotnie w języku
polskim, z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji
sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów.
2. Nadawcy programów radiowych, z wyłączeniem programów tworzonych
w całości w języku mniejszości narodowej lub etnicznej, lub w języku regionalnym
w rozumieniu art. 19 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych
i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 823), przeznaczają co
najmniej 33% miesięcznego czasu nadawania w programie utworów
słowno-muzycznych na utwory, które są wykonywane w języku polskim, z tego
co najmniej 60% w godzinach 5–24.
2a. Przy ustalaniu czasu nadawania w godzinach 5–24, o którym mowa w ust. 2,
czas nadawania utworu słowno-muzycznego w tych godzinach wykonywanego
w języku polskim przez debiutanta jest liczony jako 200% czasu nadawania utworu.
2b. Za utwór wykonywany przez debiutanta uważa się utwór słowno-muzyczny
wykonywany w języku polskim, który w danym okresie rozliczeniowym został
rozpowszechniony w programie radiowym, a od daty pierwszego rozpowszechnienia
nie minęło 18 miesięcy, przy czym za debiutanta uważa się wyłącznie artystę lub
zespół muzyczny, który w powyższym okresie 18 miesięcy po raz pierwszy
opublikował album zawierający utwory słowno-muzyczne lub pojedyncze nagranie
utworu słowno-muzycznego.
3. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają ponad 50% kwartalnego
czasu nadawania programu na audycje europejskie, z wyłączeniem serwisów
informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych
i teleturniejów.
3a. Przewodniczący Krajowej Rady, na wniosek nadawcy programu
telewizyjnego rozpowszechnianego wyłącznie w systemie teleinformatycznym, może,
w drodze decyzji, określić niższy udział w programie telewizyjnym audycji, o których
mowa w ust. 1 i 3, uwzględniając liczbę odbiorców i zasięg programu oraz możliwość
realizacji obowiązków nałożonych na nadawcę.
3b. Do decyzji, o której mowa w ust. 3a, stosuje się przepis art. 33 ust. 3.
4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, niższy udział w programie
telewizyjnym audycji, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz w programie radiowym
utworów, o których mowa w ust. 2, dla:
1) nadawców w pierwszym roku rozpowszechniania przez nich programu,
2) programów wyspecjalizowanych, dla których brak jest wystarczającej liczby
audycji, o których mowa w ust. 1 i 3, lub utworów, o których mowa w ust. 2,
3) programów, na których nadawanie przyznano koncesję określającą, że programy
te są przeznaczone dla mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności
posługującej się językiem regionalnym
4) (uchylony)
– uwzględniając konieczność zachowania proporcji audycji wytworzonych pierwotnie
w języku polskim i audycji europejskich oraz uwzględniając możliwość realizacji tych
obowiązków w danych kategoriach programów.

Art. 15a. 1. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 10%
kwartalnego czasu nadawania programu na audycje europejskie wytworzone przez
producentów niezależnych, z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam,
telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów.
W czasie przeznaczonym na audycje europejskie wytworzone przez producentów
niezależnych, audycje wytworzone w okresie 5 lat przed rozpowszechnieniem
w programie powinny stanowić co najmniej 50%.
2. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do audycji,
o których mowa w art. 15 ust. 1 i 3 oraz w ust. 1:
1) sposób prowadzenia przez nadawcę ewidencji czasu nadawania,
2) czas przechowywania ewidencji, nie krótszy niż 1 rok,
3) zakres informacji zawartych w ewidencji, w tym dane o terminie
rozpowszechniania audycji, rzeczywisty czas trwania audycji, tytuł i producenta audycji
– uwzględniając możliwość prowadzenia ewidencji w formie elektronicznej,
konieczność zapewnienia przejrzystości oraz jawności informacji znajdujących się
w ewidencji oraz nieobciążania nadawców nadmiernymi utrudnieniami i kosztami
w związku z prowadzeniem ewidencji.
3. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, niższy udział audycji
europejskich wytworzonych przez producentów niezależnych w okresie 5 lat przed
rozpowszechnieniem w programie dla programów telewizyjnych, dla których
ze względu na wyspecjalizowany charakter programu brak jest wystarczającej liczby
tych audycji, uwzględniając wpływ charakteru programów na możliwość realizacji
przez nadawców tych obowiązków.

Art. 15b. 1. Audycją europejską jest audycja:
1) pochodząca z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
2) pochodząca z innego państwa będącego stroną Europejskiej konwencji
o telewizji ponadgranicznej, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.
(Dz. U. z 1995 r. poz. 160 oraz z 2004 r. poz. 250), zwanej dalej „Europejską
konwencją o telewizji ponadgranicznej”, niestosującego środków
dyskryminacyjnych w stosunku do audycji pochodzących z państw
członkowskich Unii Europejskiej, lub
3) wytworzona w koprodukcji w ramach umowy dotyczącej sektora
audiowizualnego zawartej między Unią Europejską a innym państwem trzecim
spełniająca wymagania określone w tej umowie, jeżeli państwo to nie stosuje
środków dyskryminacyjnych w stosunku do audycji pochodzących z państw
członkowskich Unii Europejskiej.
2. Audycja pochodzi z państw, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli
większość członków zespołu twórczego stale zamieszkuje na terytorium jednego
z tych państw oraz spełniony jest co najmniej jeden z warunków:
1) audycja jest wyprodukowana przez producenta mającego siedzibę lub stałe
miejsce zamieszkania w państwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
2) produkcja audycji jest nadzorowana i kontrolowana przez osobę fizyczną mającą
stałe miejsce zamieszkania w państwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, lub
przez osobę prawną albo podmiot nieposiadający osobowości prawnej, których
siedziba znajduje się w państwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
3) udział współproducentów, mających siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania
w państwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w łącznych kosztach produkcji
audycji jest większościowy i współprodukcja nie podlega kontroli współproducentów niemających siedziby lub stałego miejsca zamieszkania
w państwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
3. (uchylony)
4. Audycją europejską jest także audycja, która została wyprodukowana
w ramach dwustronnych umów o koprodukcji zawartych między państwami
członkowskimi Unii Europejskiej i państwami trzecimi, a udział współproducentów,
mających siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, w łącznych kosztach produkcji audycji jest większościowy oraz
współprodukcja nie podlega kontroli współproducentów niemających siedziby lub
stałego miejsca zamieszkania na terytorium państwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
5. (uchylony)

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 15

Poprzedni

Art. 14. 1. Nałożenie na nadawcę obowiązku lub zakazu rozpowszechniania określonej audycji lub przekazu może nastąpić wyłącznie na podstawie ustawy. 2. Audycje i przekazy niepochodzące od nadawcy po...

Nastepny

Art. 16. 1. Przekazy handlowe powinny być łatwo rozpoznawalne. 2. Reklamy i telesprzedaż powinny być łatwo odróżnialne od materiału redakcyjnego. Reklamy i telesprzedaż odróżnia się w programie za p...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji
  • Wejscie w życie 1 marca 1993
  • Ost. zmiana ustawy 10 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka