Art. 21. 1. Publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną, oferując,
na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego
częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki,
kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością,
wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.
1a. Do zadań publicznej radiofonii i telewizji, wynikających z realizacji misji,
o której mowa w ust. 1, należy w szczególności:
1) tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów
regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych
językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne
i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;
2) tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych określonych w
ustawie lub karcie powinności;
2a) tworzenie i dostarczanie przez sieci telekomunikacyjne audialnych,
audiowizualnych i tekstowych usług innych niż programy, związanych z
programami, uzupełniających, poszerzających lub wzbogacających je, które
realizują demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczeństwa, w tym
audiowizualnych usług medialnych na żądanie;
2b) rozwijanie kontaktów z odbiorcami programów, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz
usług, o których mowa w pkt 2a, w tym przy wykorzystaniu środków
porozumiewania się na odległość;
3) budowa lub eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych lub
telewizyjnych oraz innych urządzeń służących do dostarczania programów, o
których mowa w pkt 1 i 2, i usług, o których mowa w pkt 2a, oraz rozwijania
kontaktów zgodnie z pkt 2b;
4) (uchylony)
5) prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania
programów radiowych lub telewizyjnych, tworzenia i dostarczania usług, o
których mowa w pkt 2a, oraz rozwijania kontaktów zgodnie z pkt 2b, a także
zachęcanie do korzystania z takich technik;
6) prowadzenie działalności w zakresie nabywania, przygotowywania, produkcji
lub koprodukcji audycji i innych materiałów na potrzeby programów, o których
mowa w pkt 1 i 2, oraz usług, o których mowa w pkt 2a;
6a) prowadzenie działalności w zakresie zachowywania, ochrony, konserwacji i
uzupełniania zbiorów audycji i innych materiałów nabytych lub wytworzonych
na potrzeby programów, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz usług, o których mowa w pkt 2a;
7) popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności
oświatowej i działalności w zakresie sportu;
8) upowszechnianie wiedzy o języku polskim;
8a) uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności
posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów
informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;
9) tworzenie i rozpowszechnianie programów oraz tworzenie i dostarczanie usług,
o których mowa w pkt 2a, służących przedstawianiu Rzeczypospolitej Polski, jej
języka, historii lub kultury za granicą, w tym na użytek środowisk polonijnych
oraz Polaków zamieszkałych za granicą, lub przyczynianie się do tworzenia,
rozpowszechniania lub dostarczania takich programów lub usług;
10) zapewnianie dostępności programów lub ich części i innych usług dla osób
niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób
niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu;
11) upowszechnianie edukacji medialnej.
1b. Realizując zadania, o których mowa w ust. 1a, jednostki publicznej radiofonii
i telewizji mogą korzystać z różnych sposobów dostarczania usług medialnych i
innych usług oraz środków porozumiewania się na odległość, w tym systemów
teleinformatycznych, dla zapewnienia jak najszerszego dostępu do usług medialnych
i innych usług oraz komunikacji z odbiorcami.
2. Programy i inne usługi jednostek publicznej radiofonii i telewizji w ramach jej
misji publicznej powinny:
1) kierować się odpowiedzialnością za słowo i dbać o dobre imię publicznej
radiofonii i telewizji;
2) rzetelnie ukazywać całą różnorodność wydarzeń i zjawisk w kraju i za granicą;
3) sprzyjać swobodnemu kształtowaniu się poglądów obywateli oraz formowaniu
się opinii publicznej;
4) umożliwiać obywatelom i ich organizacjom uczestniczenie w życiu publicznym
poprzez prezentowanie zróżnicowanych poglądów i stanowisk oraz
wykonywanie prawa do kontroli i krytyki społecznej;
5) służyć rozwojowi kultury, nauki i oświaty, ze szczególnym uwzględnieniem
polskiego dorobku intelektualnego i artystycznego;
5a) sprzyjać integracji społecznej, w tym przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu;
6) respektować chrześcijański system wartości, za podstawę przyjmując
uniwersalne zasady etyki;
7) służyć umacnianiu rodziny;
7a) służyć kształtowaniu postaw prozdrowotnych;
7b) służyć propagowaniu i upowszechnianiu sportu;
8) służyć zwalczaniu patologii społecznych;
9) (uchylony)
10) służyć edukacji medialnej.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

Art. 21a. 1. Bez uszczerbku dla autonomii instytucjonalnej, swobody w
kształtowaniu programów i niezależności redakcyjnej jednostek publicznej radiofonii
i telewizji, sposób realizowania misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1, oraz
szczegółowy zakres powinności wynikających z tej misji wraz ze wskazaniem
sposobu finansowania, w okresie kolejnych pięciu lat kalendarzowych, określa karta powinności.
2. Karta powinności określa dla jednostki publicznej radiofonii i telewizji:
1) programy, o których mowa w art. 21 ust. 1a pkt 1 i 2,
2) usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1a pkt 2a,
3) sposoby realizowania zadań, o których mowa w art. 21 ust. 1a pkt 2b–11, i
powinności, o których mowa w art. 21 ust. 2,
4) wytyczne dotyczące sposobu wykorzystania nadwyżki, o której mowa w art. 31 ust. 7,
5) minimalne udziały audycji lub utworów, o których mowa w art. 15 ust. 1–3 oraz
art. 15a ust. 1, w czasie nadawania poszczególnych programów, na poziomach
nie niższych niż określone w tych przepisach,
6) minimalne udziały głównych kategorii audycji w poszczególnych programach,
w zakresie istotnym dla charakteru danego programu, oraz sposób ich oferowania
w ramach innych usług medialnych danej jednostki publicznej radiofonii i telewizji,
7) minimalne udziały udogodnień, o których mowa w art. 18a ust. 1, w czasie
nadawania poszczególnych programów, jeżeli są one wyższe niż określone w tym przepisie,
8) sposoby promowania audycji i utworów, o których mowa w art. 15 ust. 1‒3 oraz
art. 15a ust. 1, w innych niż programy usługach danej jednostki publicznej
radiofonii i telewizji
– ze wskazaniem szacunkowych kosztów realizacji poszczególnych zadań oraz
określeniem źródeł ich finansowania.
3. Karta powinności określa także ogólne zasady prowadzenia działalności
niewynikającej z misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1, oraz wskazuje
najważniejsze rodzaje takiej działalności.
4. W załączniku do karty powinności określa się metody przypisywania
przychodów i związanych z nimi kosztów w odniesieniu do działalności, o której
mowa w art. 21 ust. 1, oraz pozostałej działalności.
5. Karta powinności jest ustalana w drodze porozumienia zawartego między
jednostką publicznej radiofonii i telewizji oraz Przewodniczącym Krajowej Rady
działającym na podstawie uchwały Krajowej Rady.
6. Jednostka publicznej radiofonii i telewizji przekazuje Krajowej Radzie projekt
karty powinności wraz z uzasadnieniem w terminie do dnia 30 kwietnia roku
kalendarzowego poprzedzającego pierwszy rok, który ma być objęty daną kartą.
7. Krajowa Rada udostępnia przedstawiony przez jednostkę publicznej radiofonii
i telewizji projekt karty powinności na swojej stronie internetowej w terminie 7 dni od
dnia jego otrzymania. Do projektu karty powinności, w ramach otwartych konsultacji
społecznych, można zgłaszać uwagi w terminie 30 dni od dnia jego udostępnienia
przez Krajową Radę. Po zakończeniu konsultacji społecznych Krajowa Rada
udostępnia na swojej stronie internetowej raport, w którym przedstawia ich wyniki.
8. Krajowa Rada prowadzi z jednostką publicznej radiofonii i telewizji
uzgodnienia dotyczące projektu karty powinności, w ramach których może zgłosić do niego uwagi.
9. Krajowa Rada przed podjęciem uchwały upoważniającej do zawarcia
porozumienia z jednostką publicznej radiofonii i telewizji albo odmawiającej tego
upoważnienia ocenia zgodność projektu karty powinności z zasadami wypełniania
misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1. Uchwała Krajowej Rady zawiera uzasadnienie.
10. Na podstawie uchwały upoważniającej do zawarcia porozumienia, w terminie
do dnia 30 listopada roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy rok objęty daną kartą, Przewodniczący Krajowej Rady zawiera z jednostką publicznej radiofonii i telewizji porozumienie w sprawie ustalenia karty powinności.
11. Krajowa Rada oraz właściwa jednostka publicznej radiofonii i telewizji
udostępniają na swoich stronach internetowych ustaloną kartę powinności.
12. Karta powinności może być zmieniona w drodze porozumienia zawartego
między jednostką publicznej radiofonii i telewizji a Przewodniczącym Krajowej Rady
działającym na podstawie uchwały Krajowej Rady. Przepisy ust. 6–11 stosuje się
odpowiednio, z wyjątkiem terminów określonych w ust. 6 i 10. Zawarcie
porozumienia następuje w terminie 30 dni od dnia zakończenia konsultacji, o których mowa w ust. 7.
13. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
uzgadniania karty powinności, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
przejrzystego i sprawnego prowadzenia uzgodnień oraz mając na względzie
konieczność zapewnienia realizacji misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1,
przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, a także ich swobodę w kształtowaniu
programów i innych usług.

Art. 21b. 1. Świadczenie nowej istotnej usługi przez jednostkę publicznej
radiofonii i telewizji w ramach jej misji publicznej wymaga objęcia tej usługi kartą powinności.
2. Nową istotną usługą jest usługa, o której mowa w art. 21 ust. 1a pkt 1–2a,
zasadniczo różniąca się od dotąd oferowanych usług, której całkowity planowany
koszt świadczenia w pierwszym pełnym roku kalendarzowym jej świadczenia jest
wyższy niż 3% zaplanowanych rocznych kosztów realizowania misji publicznej, o
której mowa w art. 21 ust. 1, przez daną jednostkę publicznej radiofonii i telewizji w tym okresie.
3. Jeżeli całkowity planowany koszt świadczenia nowej istotnej usługi w
pierwszym pełnym roku kalendarzowym jej świadczenia jest niższy niż 3%, ale
wyższy niż 2% zaplanowanych rocznych kosztów realizowania misji publicznej,
o której mowa w art. 21 ust. 1, przez daną jednostkę publicznej radiofonii i telewizji
w tym okresie, informuje ona Krajową Radę o udziale całkowitego planowanego
kosztu świadczenia tej usługi w zaplanowanych rocznych kosztach realizowania misji
publicznej przez tę jednostkę w każdym roku z pierwszych trzech pełnych lat kalendarzowych. Taką usługę uważa się za nową istotną usługę, jeżeli całkowity planowany koszt jej świadczenia w jednym roku z pierwszych trzech pełnych lat
kalendarzowych jest wyższy niż 3% zaplanowanych rocznych kosztów realizowania
misji publicznej przez daną jednostkę publicznej radiofonii i telewizji w tym samym roku kalendarzowym.
4. Za nową istotną usługę uważa się także zasadniczą zmianę dotąd oferowanej
usługi, o ile zmiana ta prowadzi do powstania usługi zasadniczo różniącej się od usług
dotąd oferowanych, a całkowity koszt w pierwszym pełnym roku kalendarzowym
świadczenia zmienionej usługi jest wyższy niż 3% zaplanowanych rocznych kosztów
realizowania misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1, przez daną jednostkę
publicznej radiofonii i telewizji w tym okresie. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio,
z tym że uwzględnia się całkowity koszt zmiany w okresach określonych w ust. 3.
5. Za nową istotną usługę nie uważa się, w szczególności, następujących usług
spełniających kryteria określone w ust. 2 lub ich zmian, o których mowa w ust. 4:
1) rozpowszechniania, rozprowadzania lub udostępniania istniejących programów
lub innych oferowanych dotąd usług, objętych kartą powinności, przez inne niż
dotychczas sieci telekomunikacyjne lub platformy dostępu lub przy pomocy nowych technologii;
2) towarzyszących programom objętym kartą powinności przekazów tekstowych i
audialnych ani udogodnień dla osób niepełnosprawnych, o których mowa w art.
18a ust. 1, art. 21 ust. 1a pkt 10 i art. 47g;
3) udostępnianych w systemach teleinformatycznych serwisów poświęconych
poszczególnym programom objętym kartą powinności, cyklom programowym,
seriom, serialom lub audycjom rozpowszechnianym w takich programach, w tym
serwisów rozwijających zawartość programów;
4) usług eksperymentalnych świadczonych w ograniczonym zakresie w celu
testowania nowych innowacyjnych usług przez badanie ich wykonalności i
wartości, nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy;
5) usług okresowych, oferowanych przez czas doniosłości społecznej wydarzenia,
nie dłużej niż przez 12 miesięcy, związanych z ważnymi wydarzeniami
kulturalnymi i rocznicami historycznymi lub wynikających z potrzeby
zapewnienia bezpieczeństwa publicznego w sytuacjach takich jak klęski żywiołowe, istotne zagrożenia środowiska lub zdrowia publicznego, akty terroryzmu lub działania wojenne;
6) rozpowszechniania programów dla odbiorców za granicą, jeżeli nie są one
jednocześnie dostępne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Jednostka publicznej radiofonii i telewizji przed rozpoczęciem świadczenia
usług, o których mowa w ust. 5 pkt 4 lub 5, zawiadamia o tym Krajową Radę.
7. Jeżeli projekt karty powinności albo jej zmiany obejmuje nową istotną usługę
świadczoną przez jednostkę publicznej radiofonii i telewizji, Krajowa Rada, przed
podjęciem uchwały upoważniającej do zawarcia porozumienia, o którym mowa w art.
21a ust. 10, dokonuje:
1) oceny wartości nowej istotnej usługi dla demokratycznych, społecznych i
kulturalnych potrzeb społeczeństwa oraz pluralizmu mediów, zwanej dalej
„wartością publiczną”;
2) analizy wpływu nowej istotnej usługi na konkurencję na rynku właściwym, o
którym mowa w art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie
konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667), zwanego
dalej „wpływem na rynek”.
8. Projekt karty powinności albo jej zmiany obejmujący nową istotną usługę
zawiera jej opis oraz analizę jej przewidywanej wartości publicznej oraz wpływu na rynek.
9. Jeżeli projekt karty powinności zawiera braki w zakresie określonym w ust. 8,
Przewodniczący Krajowej Rady wzywa jednostkę publicznej radiofonii i telewizji do
ich uzupełnienia w terminie 21 dni.
10. Krajowa Rada podejmuje uchwałę odmawiającą upoważnienia do zawarcia
porozumienia w sprawie karty powinności lub jej zmiany w zakresie świadczenia
nowej istotnej usługi, jeżeli usługa nie posiada dostatecznej wartości publicznej przy
uwzględnieniu jej wpływu na rynek. Uchwała Krajowej Rady zawiera uzasadnienie.
11. W razie oferowania przez jednostkę publicznej radiofonii i telewizji nowej
istotnej usługi nieobjętej kartą powinności, w szczególności usług, których koszt jest
wyższy niż 3% zaplanowanych rocznych kosztów realizowania misji publicznej, o
której mowa w art. 21 ust. 1, przez daną jednostkę publicznej radiofonii i telewizji,
oraz usług, o których mowa w ust. 5 pkt 4 i 5, po upływie terminów określonych w
tych przepisach, Przewodniczący Krajowej Rady wzywa tę jednostkę do złożenia projektu zmiany karty powinności dotyczącej danej usługi w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania albo do zaniechania oferowania tej usługi.
12. W razie niezastosowania się przez jednostkę publicznej radiofonii i telewizji
do wezwania, o którym mowa w ust. 11, albo odmowy zawarcia porozumienia w
sprawie zmiany karty powinności Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję
nakazującą danej jednostce publicznej radiofonii i telewizji zaniechanie oferowania
usługi, o której mowa w ust. 11, w ramach misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1.
13. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania,
jakie powinna spełniać karta powinności w części dotyczącej opisu nowej istotnej
usługi, analizy wartości publicznej oraz wpływu na rynek tej usługi, biorąc pod uwagę
konieczność zapewnienia przejrzystości i kompletności informacji niezbędnych do
analizy wartości publicznej i wpływu na rynek takich usług, potrzebę zapewnienia
przejrzystości i innowacyjności działalności jednostek publicznej radiofonii i telewizji
oraz konieczności nieobciążania tych jednostek nadmiernymi obowiązkami.

Art. 21c. 1. Jednostka publicznej radiofonii i telewizji, nie później niż do dnia
31 maja każdego roku kalendarzowego, opracowuje i przekazuje Krajowej Radzie
projekt planu programowo-finansowego przedsięwzięć określonych w karcie
powinności w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 21 ust. 1a, w kolejnym roku kalendarzowym.
2. Krajowa Rada podejmuje uchwałę w sprawie zatwierdzenia albo odmowy
zatwierdzenia planu, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 15 grudnia każdego
roku kalendarzowego. Przed podjęciem uchwały Krajowa Rada prowadzi uzgodnienia
z jednostką publicznej radiofonii i telewizji, w ramach których może wystąpić do
jednostki publicznej radiofonii i telewizji o wyjaśnienie, uzupełnienie lub zmianę
planu w zakresie wymaganym ustawą lub kartą powinności.
3. W przypadku istotnej zmiany okoliczności, w szczególności w przypadku
zmiany karty powinności, plan, o którym mowa w ust. 1, w okresie jego
obowiązywania może być zmieniony. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres planów
programowo-finansowych i tryb ich uzgadniania, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia przejrzystego i sprawnego prowadzenia uzgodnień oraz mając na
względzie konieczność zapewnienia realizacji misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1, przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, a także ich swobodę w kształtowaniu programów i innych usług.

Art. 21d. 1. W przypadku niezawarcia porozumienia w sprawie karty powinności
obowiązywanie poprzedniej karty powinności przedłuża się do czasu zawarcia porozumienia.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, plan, o którym mowa w art. 21c ust.
1, nie może przewidywać przychodów pochodzących ze środków określonych w art.
31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 w wysokości przekraczającej wysokość środków pochodzących
z tych źródeł przewidzianych w planie na poprzedni rok kalendarzowy.

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 21

Poprzedni

Art. 20. 1. Nadawca utrwala audycje, reklamy lub inne przekazy na odpowiednich nośnikach i przechowuje je przez okres 28 dni od dnia rozpowszechnienia audycji, reklamy lub innego przekazu. Po upływi...

Nastepny

Art. 22. 1. Organy państwowe mogą podejmować decyzje w sprawach działalności jednostek publicznej radiofonii i telewizji tylko w przypadkach przewidzianych ustawami. 2. Jednostki publicznej radiofo...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji
  • Wejscie w życie 1 marca 1993
  • Ost. zmiana ustawy 10 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka