Art. 20. 1. Nadawca utrwala audycje, reklamy lub inne przekazy na
odpowiednich nośnikach i przechowuje je przez okres 28 dni od dnia
rozpowszechnienia audycji, reklamy lub innego przekazu. Po upływie tego okresu
przechowuje się zapisy audycji, reklamy lub innego przekazu będącego przedmiotem
postępowania przed organem państwowym do czasu zakończenia tego postępowania.
1a. Na wezwanie Przewodniczącego Krajowej Rady operator rozprowadzający
program jest obowiązany utrwalić program określony w wezwaniu przez okres w nim
wskazany, nie dłuższy niż 14 dni, i niezwłocznie przekazać jego zapis.
2. Osobie, która twierdzi, że treść audycji, reklamy lub innego przekazu narusza
jej prawa, należy na jej pisemny wniosek i na koszt nadawcy udostępnić zapis audycji,
reklamy lub innego przekazu albo wydać taki zapis na jej koszt, w terminie 7 dni od
dnia złożenia wniosku.
3. W przypadku odmowy udostępnienia zapisu audycji, reklamy lub innego
przekazu, osobie, o której mowa w ust. 2, służy roszczenie o udostępnienie zapisu na
drodze sądowej; sądem właściwym w tych sprawach jest sąd okręgowy.
4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposoby utrwalania
i przechowywania audycji, reklam i innych przekazów przez nadawców,
z uwzględnieniem zakresu informacji o przechowywanych materiałach.

Art. 20a. 1. Na pisemny wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji
i Konsumentów nadawca jest obowiązany:
1) ujawnić dane umożliwiające identyfikację zleceniodawcy audycji lub przekazu handlowego;
2) wydać nieodpłatnie zapis audycji lub przekazu handlowego, w terminie 7 dni od
dnia złożenia wniosku.
2. Przepis art. 20 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 20b. 1. Nadawca programu telewizyjnego może nadać bezpośrednią
transmisję z wydarzenia o zasadniczym znaczeniu społecznym, zwanego dalej
„ważnym wydarzeniem”, tylko:
1) w programie ogólnokrajowym w rozumieniu ustawy lub koncesji, dostępnym
w całości bez opłaty, z wyłączeniem opłat abonamentowych w rozumieniu
ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych i podstawowych
opłat pobieranych przez operatorów sieci kablowych, lub
2) jeżeli to samo wydarzenie jest transmitowane przez nadawcę programu
spełniającego wymogi określone w pkt 1, na podstawie umowy z nadawcą, który
nabył prawa do transmisji danego wydarzenia, lub z innym uprawnionym,
z zastrzeżeniem ust. 6.
2. Ze względu na duże zainteresowanie społeczne za ważne wydarzenia uważa
się między innymi:
1) letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie;
2) półfinały i finały mistrzostw świata i Europy w piłce nożnej, a także wszelkie
inne mecze w ramach tych imprez z udziałem reprezentacji Polski, w tym mecze eliminacyjne;
3) inne mecze z udziałem reprezentacji Polski w piłce nożnej w ramach oficjalnych
rozgrywek oraz mecze z udziałem polskich klubów w ramach Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA.
3. Krajowa Rada może, w drodze rozporządzenia, określić listę innych, niż
wymienione w ust. 2, ważnych wydarzeń, uwzględniając stopień społecznego
zainteresowania określonym wydarzeniem i znaczenie tego wydarzenia dla życia
społecznego, gospodarczego i politycznego.
4. Jeżeli przewiduje się organizację ważnego wydarzenia w częściach, to każdą
taką część uważa się za ważne wydarzenie.
5. Przepis ust. 1 stosuje się do nadań z opóźnieniem, jeżeli opóźnienie nadania
transmisji z ważnego wydarzenia nie przekracza 24 godzin i wynika z ważnych
powodów, w szczególności:
1) z czasu, w którym odbywa się dane wydarzenie, obejmującego okres między
godziną 24 a godziną 6 czasu obowiązującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej;
2) z pokrywania się w czasie ważnych wydarzeń lub ich części.
6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dany nadawca wykaże, że żaden nadawca
programu spełniającego wymogi określone w ust. 1 pkt 1 nie wyraził gotowości
zawarcia umowy umożliwiającej nadanie transmisji zgodnie z ust. 1 pkt 2.
7. Krajowa Rada w zakresie wynikającym z wiążących Rzeczpospolitą Polską
umów międzynarodowych może, w drodze rozporządzenia, określić:
1) listy wydarzeń uznanych przez inne państwa europejskie za ważne wydarzenia;
2) zasady wykonywania wyłącznych praw do telewizyjnych transmisji wydarzeń,
o których mowa w pkt 1, w sposób zapewniający, że wykonywanie tych praw
przez nadawców podlegających ustawie nie pozbawi odbiorców w danym
państwie możliwości odbioru tych wydarzeń na zasadach określonych przez dane
państwo zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego.

Art. 20c. 1. Nadawca programu telewizyjnego uprawniony do nadania na
zasadzie wyłączności transmisji z wydarzenia budzącego istotne zainteresowanie
społeczne, zwanego dalej „wydarzeniem”, jest obowiązany umożliwić innym
nadawcom telewizyjnym realizację prawa do krótkiego sprawozdania.
2. Prawo do krótkiego sprawozdania przysługuje każdemu nadawcy ustanowionemu w:
1) Rzeczypospolitej Polskiej;
2) innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie będącym stroną
Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, o ile żaden nadawca lub
inny podmiot w państwie, w którym jest ustanowiony nadawca ubiegający się
o dostęp, nie jest uprawniony do transmisji danego wydarzenia i nie może
zapewnić dostępu do krótkiego sprawozdania z niego.
3. Realizację prawa do krótkiego sprawozdania umożliwia się przez
udostępnienie nadawcy ubiegającemu się o dostęp wybranych przez niego krótkich
fragmentów transmisji wydarzenia, łącznie nie dłuższych niż 90 sekund, z sygnału
nadawcy, o którym mowa w ust. 1, za zapłatą kosztów udostępnienia.
4. Nadawca realizujący prawo do krótkiego sprawozdania może nadać
udostępnione mu zgodnie z ust. 3 fragmenty w okresie 24 godzin, w ogólnych
audycjach informacyjnych lub umieszczonych przy nich informacyjnych serwisach
sportowych, trzykrotnie w danym programie, w wymiarze krótkiej informacji
o wydarzeniu, nie dłuższej niż 90 sekund, pod warunkiem wyraźnego podania źródła.
5. Nadawca, o którym mowa w ust. 1, jest zwolniony z obowiązku realizacji
prawa do krótkiego sprawozdania w sposób określony w ust. 3, jeżeli nadawca
ubiegający się o realizację tego prawa ma możliwość wstępu na miejsce wydarzenia
i sporządzenia własnego sprawozdania. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
6. Postanowienia umowne uniemożliwiające realizację prawa do krótkiego
sprawozdania zgodnie z ust. 1–4 są nieważne.

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 20

Poprzedni

Art. 19. 1. Działalność nadawcy polegająca na tworzeniu i zestawianiu programu prowadzona jest w formie redakcji w rozumieniu przepisów prawa prasowego. 2. Do przekazów tekstowych stosuje się odpowi...

Nastepny

Art. 21. 1. Publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji
  • Wejscie w życie 1 marca 1993
  • Ost. zmiana ustawy 10 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka