Art. 18. 1. Audycje lub inne przekazy nie mogą propagować działań sprzecznych
z prawem, z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością
i dobrem społecznym, w szczególności nie mogą zawierać treści nawołujących do
nienawiści lub dyskryminujących ze względu na rasę, niepełnosprawność, płeć,
wyznanie lub narodowość.
2. Audycje lub inne przekazy powinny szanować przekonania religijne
odbiorców, a zwłaszcza chrześcijański system wartości.
3. Audycje lub inne przekazy nie mogą sprzyjać zachowaniom zagrażającym
zdrowiu lub bezpieczeństwu oraz zachowaniom zagrażającym środowisku naturalnemu.
4. Zabronione jest rozpowszechnianie audycji lub innych przekazów
zagrażających fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich,
w szczególności zawierających treści pornograficzne lub w sposób nieuzasadniony
eksponujących przemoc.
5. Audycje lub inne przekazy, zawierające sceny lub treści mogące mieć
negatywny wpływ na prawidłowy fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój
małoletnich, inne niż te, o których mowa w ust. 4, mogą być rozpowszechniane
wyłącznie w godzinach od 23 do 6.
5a. Nadawcy są zobowiązani do oznaczania audycji lub innych przekazów,
o których mowa w ust. 5, odpowiednim symbolem graficznym przez cały czas ich
emisji telewizyjnej lub zapowiedzią słowną, informującą o zagrożeniach
wynikających z treści emisji radiowej.
5b. Nadawcy są zobowiązani do oznaczania audycji i innych przekazów, innych
niż te, o których mowa w ust. 5, z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam,
telesprzedaży, transmisji sportowych i przekazów tekstowych, odpowiednim
symbolem graficznym przez cały czas ich emisji telewizyjnej, uwzględniając stopień
szkodliwości danej audycji lub przekazu dla małoletnich w poszczególnych
kategoriach wiekowych.
6. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia:
1) cechy oraz szczegółowe warunki kwalifikowania, rozpowszechniania i sposób
zapowiadania audycji lub innych przekazów, o których mowa w ust. 5,
2) podział małoletnich na kategorie wiekowe oraz szczegółowe warunki
kwalifikowania i rozpowszechniania audycji lub innych przekazów, o których
mowa w ust. 5b, z uwzględnieniem godzin nadawania audycji lub innych
przekazów przeznaczonych dla danej kategorii wiekowej,
3) wzory symboli graficznych i formuł zapowiedzi, o których mowa w ust. 5a i 5b,
oraz sposób ich prezentacji
– uwzględniając stopień szkodliwości audycji dla małoletnich w poszczególnych
kategoriach wiekowych.
7. Nadawcy dbają o poprawność języka swoich programów i przeciwdziałają
jego wulgaryzacji.

Art. 18a. 1. Nadawcy programów telewizyjnych są obowiązani do zapewniania
dostępności audycji dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu
wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, przez
wprowadzanie udogodnień dla osób niepełnosprawnych, tak aby co najmniej 50%
kwartalnego czasu nadawania programu, z wyłączeniem reklam i telesprzedaży,
posiadało takie udogodnienia. Nadawcy są obowiązani do informowania odbiorców o
terminie, czasie emisji i czasie trwania audycji zawierającej udogodnienia dla osób
niepełnosprawnych oraz rodzaju tych udogodnień.
2. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje udogodnień dla osób niepełnosprawnych oraz udział poszczególnych
rodzajów tych udogodnień w łącznym czasie nadawania, w zależności od pory
emisji, charakteru i rodzaju programu, uwzględniając przy tym potrzeby osób
niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób
niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu i możliwości nadawców w tym zakresie, jak również rozwój technik przekazu i udogodnień dla osób niepełnosprawnych;
2) rodzaj programów, w których nadawcy nie są obowiązani do wprowadzania
udogodnień dla osób niepełnosprawnych, uwzględniając liczbę mieszkańców w
zasięgu programu;
3) niższy niż określony w ust. 1 udział w programie telewizyjnym audycji
zawierających udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, uwzględniając liczbę
mieszkańców w zasięgu programu, udział programu w widowni, rodzaje
stosowanych udogodnień dla osób niepełnosprawnych, sposób
rozpowszechniania i specjalizację programu, uwzględniając potrzeby odbiorców
i możliwości nadawców;
4) sposób informowania odbiorców o terminie, czasie emisji i czasie trwania
audycji zawierających udogodnienia dla osób niepełnosprawnych oraz rodzaju
tych udogodnień, uwzględniając potrzeby odbiorców i możliwości nadawców.

Ustawa o radiofonii i telewizji art. 18

Poprzedni

Art. 17. 1. Odbiorcy powinni zostać wyraźnie poinformowani o sponsorowaniu. Sponsorowane audycje lub inne przekazy są oznaczane przez wskazanie sponsora na ich początku, na końcu oraz w momencie wzn...

Nastepny

Art. 19. 1. Działalność nadawcy polegająca na tworzeniu i zestawianiu programu prowadzona jest w formie redakcji w rozumieniu przepisów prawa prasowego. 2. Do przekazów tekstowych stosuje się odpowi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji
  • Wejscie w życie 1 marca 1993
  • Ost. zmiana ustawy 10 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka