Art. 23. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 24 maja
2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2019 r. poz.
2418), funkcjonariusze mogą użyć środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1–7, pkt 9–11, pkt 12 lit. a, c i d, pkt 13 i 16–20 tej ustawy,
lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1–3 i pkt 4 lit. a i b oraz
w art. 47 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni
palnej, funkcjonariusze mogą użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz
dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych
w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.