Art. 23. 1. Jeżeli podstawy wymiaru emerytury lub renty nie można ustalić
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie lub w rozporządzeniu, o którym mowa
w art. 22, emeryturę lub rentę ustala się w wysokości najniższej emerytury lub renty.
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania przy ustalaniu wysokości emerytur:
1) osób, o których mowa w art. 24a i 27a, jeżeli emeryturę przyznano z urzędu
osobie niemającej okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co
najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn;
2) osób, o których mowa w art. 28.
Przy ustalaniu okresu składkowego i nieskładkowego przepis art. 5 ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 23

Poprzedni

Art. 22. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty, uwzględniające w szczególności: 1) przypadki, w których do podstawy wymiaru...

Nastepny

Art. 24. 1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z ...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 15 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka