Art. 22. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady
ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty, uwzględniające w szczególności:
1) przypadki, w których do podstawy wymiaru emerytury lub renty dolicza się
niektóre wypłaty dokonane na rzecz pracownika, jeżeli wypłaty te w okresie
przed dniem wejścia w życie ustawy były uwzględniane przy ustalaniu podstawy
wymiaru emerytury lub renty, mimo że były wyłączone z podstawy wymiaru
składek;
2) przypadki, w których podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników
zatrudnionych za granicą ustala się na podstawie wynagrodzenia
przysługującego pracownikom zatrudnionym w tym okresie w kraju w tym
samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed
wyjazdem za granicę, albo na podstawie kwot ryczałtowych.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 22

Poprzedni

Art. 21. 1. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, stanowi: 1) podstawa wymiaru renty – w wysokości uwzględniającej rewal...

Nastepny

Art. 23. 1. Jeżeli podstawy wymiaru emerytury lub renty nie można ustalić zgodnie z zasadami określonymi w ustawie lub w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 22, emeryturę lub rentę ustala się w wys...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 15 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka