Art. 18. 1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób posiadających
okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach
określonych w art. 15–17.
2. Przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15
ust. 1 i 2, nie uwzględnia się lat kalendarzowych, w których ubezpieczony przez cały
rok pozostawał w ubezpieczeniu za granicą.
3. Jeżeli w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono
wniosek o emeryturę lub rentę, zainteresowany nie był ubezpieczony w Polsce,
podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki
na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany przystąpił po raz pierwszy do ubezpieczenia za granicą.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 18

Poprzedni

Art. 17. 1. Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1–4, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się podstawę wym...

Nastepny

Art. 19. Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznyc...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (3) III AUa 1123/20 Wyrok SA w Warszawie z 4 stycznia 2021 w sprawie wysokości kapitału począkowego III AUa 804/18 Wyrok SA we Wrocławiu z 12 września 2018 r. w sprawie o interpretację. III AUa 738/14 Wyrok SA we Wrocławiu z 14 października 2014 r. w sprawie o wysokość emerytury.

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 15 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka