Art. 21. 1. Dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie trzydziestu
dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić
w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.
2. Jeżeli dłużnikiem jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność
prawną, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na każdym, kto na
podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw
dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami.
2a. W przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego obowiązek, o którym
mowa w ust. 1, spoczywa na zarządcy sukcesyjnym. Jeżeli podstawa do ogłoszenia
upadłości wystąpiła przed ustanowieniem zarządu sukcesyjnego, termin do
zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości biegnie od dnia, w którym został
ustanowiony zarząd sukcesyjny. Zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości przez
zarządcę sukcesyjnego nie wymaga zgody osób, na rzecz których działa zarządca
sukcesyjny.
3. Osoby, o których mowa w ust. 1–2a, ponoszą odpowiedzialność za szkodę
wyrządzoną wskutek niezłożenia wniosku w terminie określonym w ust. 1 lub 2a,
chyba że nie ponoszą winy. Osoby te mogą uwolnić się od odpowiedzialności,
w szczególności jeżeli wykażą, że w terminie określonym w ust. 1 lub 2a otwarto
postępowanie restrukturyzacyjne albo zatwierdzono układ w postępowaniu
o zatwierdzenie układu.
3a. W przypadku dochodzenia odszkodowania przez wierzyciela
niewypłacalnego dłużnika domniemywa się, że szkoda, o której mowa w ust. 3, obejmuje wysokość niezaspokojonej wierzytelności tego wierzyciela wobec dłużnika.
4. (uchylony)
5. Osoby, o których mowa w ust. 1–2a, nie ponoszą odpowiedzialności za
niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w czasie, gdy prowadzona jest
egzekucja przez zarząd przymusowy albo przez sprzedaż przedsiębiorstwa, na
podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli obowiązek złożenia
wniosku o ogłoszenie upadłości powstał w czasie prowadzenia egzekucji.

Prawo upadłościowe art. 21