Art. 1. 1. Kombatantami są osoby, które brały udział w wojnach, działaniach
zbrojnych i powstaniach narodowych, wchodząc w skład formacji wojskowych lub
organizacji walczących o suwerenność i niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Za działalność kombatancką uznaje się:
1) pełnienie służby wojskowej w Wojsku Polskim lub w polskich formacjach
wojskowych przy armiach sojuszniczych podczas działań wojennych
prowadzonych na wszystkich frontach przez Państwo Polskie;
2) (uchylony)
3) pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym
w działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie
wojny 1939–1945;
4) pełnienie służby wojskowej w armiach sojuszniczych, a także w sojuszniczych
organizacjach ruchu oporu w okresie wojny 1939–1945, z wyjątkiem formacji
Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych
Republik Radzieckich (NKWD) oraz innych specjalnych formacji, które
prowadziły działalność przeciwko ludności polskiej;
5) pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach wojskowych lub
organizacjach niepodległościowych na terytorium Państwa Polskiego w jego
granicach sprzed dnia 1 września 1939 r. oraz w granicach powojennych
w okresie od wkroczenia armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
(ZSRR) do dnia 21 października 1963 r., jeżeli były to formacje lub organizacje
stawiające sobie za cel niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej;
6) uczestniczenie w walkach w jednostkach Wojska Polskiego oraz
zmilitaryzowanych służbach państwowych z oddziałami Ukraińskiej
Powstańczej Armii oraz grupami Wehrwolfu;
7) uczestniczenie w tzw. Niszczycielskich Batalionach („Istriebitielnych
Batalionach”) na dawnych ziemiach polskich w województwach: lwowskim,
stanisławowskim, tarnopolskim i wołyńskim w obronie ludności polskiej przed
ukraińskimi nacjonalistami, w latach 1944–1945.

Ustawa o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego art. 1

DODAJ