Art. 4. 1. Przepisy ustawy stosuje się również do osób, które podlegały
represjom wojennym i okresu powojennego. Represjami w rozumieniu ustawy są
okresy przebywania:
1) z przyczyn politycznych, narodowościowych, religijnych i rasowych:
a) w hitlerowskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i ośrodkach
zagłady,
b) w innych miejscach odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się
od warunków w obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone
pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa,
c) w innych miejscach odosobnienia, w których pobyt dzieci do lat 14 miał
charakter eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały
w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa;
2) z przyczyn narodowościowych i rasowych w gettach;
3) z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych:
a) w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach
pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych
NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR,
b) na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR;
4) w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy
skazania w latach 1944–1956, na podstawie przepisów wydanych przez władze
polskie, przez sądy powszechne, wojskowe i specjalne albo w latach 1944–
1956 bez wyroku – za działalność polityczną bądź religijną, związaną z walką
o suwerenność i niepodległość.
2. Przepisy ustawy stosuje się także do osób, które jako dzieci zostały odebrane
rodzicom w celu poddania eksterminacji lub w celu przymusowego wynarodowienia.

Ustawa o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego art. 4

DODAJ