Art. 14. 1. Podmiotom, które przedstawiły dokument na żądanie komornika,
przysługuje zwrot udokumentowanych wydatków.
2. Komornik określa wysokość zwrotu wydatków na podstawie złożonej
faktury lub rachunku, mając na względzie nakład pracy niezbędny do
przedstawienia dokumentu, chyba że wysokość należności z tego tytułu wynika
z odrębnych przepisów.
3. Za udzielenie informacji dotyczących stanu majątkowego dłużnika lub
umożliwiających identyfikację składników jego majątku oraz danych adresowych
w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowego toku postępowania
podmiotom, o których mowa w art. 761 § 1¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. –
Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.),
przysługuje wynagrodzenie. Komornik uiszcza należność z tego tytułu po
udzieleniu informacji, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o przyznanie
wynagrodzenia od podmiotu udzielającego informacji.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w sprawach o egzekucję lub wykonanie
postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia świadczeń alimentacyjnych lub rent
mających charakter alimentów oraz w sprawach o egzekucję lub wykonanie
zabezpieczenia roszczenia niezwiązanego z wykonywaniem działalności gospodarczej wszczętych na wniosek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora. W sprawach tych przedstawianie dokumentów i udzielanie informacji
jest nieodpłatne.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się, o ile tryb lub koszty przedstawiania
dokumentów lub udzielania informacji nie wynikają z odrębnych przepisów.
6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość
wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę nakład pracy
niezbędny do udzielenia informacji i ich objętość.

Ustawa o kosztach komorniczych art. 14

DODAJ