Art. 7. 1. Jeżeli czynność komornika powoduje wydatki, komornik uzależnia
dokonanie tej czynności od uiszczenia zaliczki przez stronę, która wnosi
o dokonanie czynności.
2. Zaliczkę na koszty doręczenia korespondencji uiszcza wierzyciel lub
wnioskodawca i nie może ona jednorazowo przekroczyć 60 złotych, chyba że
planowane wydatki znacznie przekroczą tę kwotę.
3. W wezwaniu do uiszczenia zaliczki komornik wskazuje stronę obowiązaną
do uiszczenia zaliczki, wysokość zaliczki, termin jej uiszczenia, czynność
powodującą wydatki, które mają być pokryte z zaliczki, oraz poucza stronę
wezwaną o skutkach niewykonania wezwania.
4. Termin uiszczenia zaliczki nie może być krótszy niż 7 dni od dnia
doręczenia wezwania. Jeżeli wniosek złożyła strona mająca miejsce zamieszkania
lub siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, termin ten nie może
być krótszy niż miesiąc.
5. Jeżeli zaliczka nie wystarcza na pokrycie wydatków, wydatki ponosi
tymczasowo komornik. W takim przypadku komornik może wydać postanowienie
o pobraniu brakującej zaliczki od strony, która żądała dokonania czynności
powodującej wydatki, albo ściągnąć od dłużnika kwotę odpowiadającą wysokości
wydatków, które nie zostały pokryte z zaliczki. Ściągnięcie tej kwoty od dłużnika
nie wymaga wydania postanowienia.
6. Jeżeli egzekucja okaże się w całości lub części bezskuteczna, komornik
wydaje postanowienie o pobraniu od wierzyciela kwoty odpowiadającej wysokości
wydatków, które nie zostały pokryte z uiszczonych przez niego zaliczek ani
wyegzekwowanej części świadczenia i co do których nie wydano postanowienia
o pobraniu brakującej zaliczki.

Ustawa o kosztach komorniczych art. 7

DODAJ