[Słowniczek wyrażeń ustawowych]

Art. 115. § 1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych
w ustawie karnej.
§ 2. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę
rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody,
sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę
obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych
reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.
§ 3. Przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego
rodzaju; przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo
przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uważa się za
przestępstwa podobne.
§ 4. Korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla
kogo innego.
§ 5. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie
popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 złotych.
§ 6. Mieniem wielkiej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia
czynu zabronionego przekracza 1 000 000 złotych.
§ 7. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio do określenia „znaczna szkoda” oraz
określenia „wartość lub łączna wartość jest znaczna”.
§ 7a. Przepis § 6 stosuje się odpowiednio do określenia „szkoda w wielkich
rozmiarach”.
§ 8. (uchylony)
§ 9. Rzeczą ruchomą lub przedmiotem jest także polski albo obcy pieniądz lub
inny środek płatniczy, środek pieniężny zapisany na rachunku oraz dokument
uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej albo zawierający obowiązek wypłaty
kapitału, odsetek, udziału w zyskach, albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce.
§ 10. Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu
zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat.
§ 11. Osobą najbliższą jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo,
powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku
przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.
§ 12. Groźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190, jak
i groźba spowodowania postępowania karnego lub innego postępowania, w którym
może zostać nałożona administracyjna kara pieniężna, jak również rozgłoszenia
wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi
groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego lub innego postępowania,
w którym może zostać nałożona administracyjna kara pieniężna, jeżeli ma ona jedynie
na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem lub zachowaniem zagrożonym
administracyjną karą pieniężną.
§ 13. Funkcjonariuszem publicznym jest:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;
2) poseł, senator, radny;
2a) poseł do Parlamentu Europejskiego;
3) sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania
przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem
postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy, syndyk,
nadzorca sądowy i zarządca, osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych
działających na podstawie ustawy;
4) osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu
państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności
usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do
wydawania decyzji administracyjnych;
5) osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli
samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe;
6) osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej;
7) funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo
funkcjonariusz Służby Więziennej;
8) osoba pełniąca czynną służbę wojskową, z wyjątkiem terytorialnej służby
wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
9) pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie
czynności usługowe.
§ 14. Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji,
z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść
stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie
prawne.
§ 14a. Fakturą jest dokument, o którym mowa w art. 2 pkt 31 ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn.
zm.5)
).
§ 15. W rozumieniu tego kodeksu za statek wodny uważa się także stałą
platformę umieszczoną na szelfie kontynentalnym.
§ 16. Stan nietrzeźwości w rozumieniu tego kodeksu zachodzi, gdy:
1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia
przekraczającego tę wartość lub
2) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo
prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
§ 17. Żołnierzem jest osoba pełniąca czynną służbę wojskową, z wyjątkiem
terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie.
§ 18. Rozkazem jest polecenie określonego działania lub zaniechania wydane
służbowo żołnierzowi przez przełożonego lub uprawnionego żołnierza starszego
stopniem.
§ 19. Osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek
organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej
środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także
inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są
określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę
międzynarodową.
§ 20. Przestępstwem o charakterze terrorystycznym jest czyn zabroniony
zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat,
popełniony w celu:
1) poważnego zastraszenia wielu osób,
2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego
państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania
określonych czynności,
3) wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej
Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej
– a także groźba popełnienia takiego czynu.
§ 21. Występkiem o charakterze chuligańskim jest występek polegający na
umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na
bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu
terytorialnego, na porządek publiczny, albo na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub
czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli sprawca działa publicznie i bez
powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie
porządku prawnego.
§ 22. Handlem ludźmi jest werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie,
przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem:
1) przemocy lub groźby bezprawnej,
2) uprowadzenia,
3) podstępu,
4) wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego
pojmowania przedsiębranego działania,
5) nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu
bezradności,
6) udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy
osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą
– w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji,
pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach
o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach
wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek,
tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy. Jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy
małoletniego, stanowi ono handel ludźmi, nawet gdy nie zostały użyte metody lub
środki wymienione w pkt 1–6.
§ 22a. Adopcją jest nabycie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem przez inną
osobę niż ta, od której dziecko pochodzi.
§ 23. Niewolnictwo jest stanem zależności, w którym człowiek jest traktowany
jak przedmiot własności.
§ 24. Przy ocenie rozmiaru działalności przedsiębiorstwa sąd bierze pod uwagę
wartość przedsiębiorstwa.



5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2193,
2215, 2244, 2354, 2392 i 2433 oraz z 2019 r. poz. 675, 1018, 1495 i 1520.

Kodeks Karny art. 115

Poprzedni

Art. 114. § 1. Orzeczenie zapadłe za granicą nie stanowi przeszkody do wszczęcia lub prowadzenia postępowania karnego o ten sam czyn zabroniony przed sądem polskim. § 2. Sąd zalicza na poczet orzec...

Nastepny

Art. 116. Przepisy części ogólnej tego kodeksu stosuje się do innych ustaw przewidujących odpowiedzialność karną, chyba że ustawy te wyraźnie wyłączają ich zastosowanie.

Komentarze

Wyszukiwarka