Orzecznictwo dla art. 115 Kodeks Karny

II K 839/12 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 11 stycznia 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art. 177 § 1 kk.
#Nieumyślność #Odszkodowanie i zadośćuczynienie za szkodę związaną z wypadkiem komunikacyjnym

Teza Stosownie do art. 177 § 1 kk, kto, naruszając choćby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, […], powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Wobec sprawcy przestępstwa z art. 177 § 2 kk sąd może zastosować warunkowe umorzenie postępowania w rygorach określonych przepisem art. 66 § 1 i § 2 kk. Zgodnie z art. 66 § 1 kk, sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Według natomiast art. 66 § 2 kk, zastosowanie tego środka probacyjnego może nastąpić wtedy, jeżeli zagrożenie karą za zarzucane sprawcy przestępstwo nie przekracza 3 lat pozbawienia wolności. czytaj dalej

II K 752/13 Wyrok SR w Prudniku z 6 lutego 2014 r. w sprawie o znieważenie funkcjonariusza.
#Przestępstwo przeciwko mieniu #Znieważanie

Teza Art.224 §2 kk stanowi, że tej samej karze (do trzech lat pozbawienia wolności) podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej, a 157 §2 kk, że kto powoduje naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Z kolei zgodnie z przepisem art.226 §1 kk, kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. czytaj dalej

II K 1261/13 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 21 stycznia 2014 r. w sprawie o przestępstwo. z art. 178a 4 kk.
#Alkohol

Teza Oskarżony prowadził samochód na drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości w rozumieniu art. 115§16 kk takim swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk. Uczynił to wbrew orzeczonemu wcześniej sądowemu zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Zatem takim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§4 kk. czytaj dalej

II K 1221/12 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 20 grudnia 2012 r. w sprawie o czyn z art 178a 1 kk.
#Przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji

Teza Oskarżony prowadził samochód na drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości w rozumieniu art. 115§16 kk takim swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk. natomiast zgodnie z art. 42§2 kk orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w razie skazania za przestępstwo z art. 178a§1 kk jest obligatoryjne. czytaj dalej

II K 31/13 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 11 kwietnia 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art 178a 4 kk.
#Warunkowe zawieszenie wykonywania kary

Teza Kto prowadzi motorower na drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości w rozumieniu art. 115§16 kk takim swoim zachowaniem wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§4 kk. Czyni to wbrew orzeczonemu wcześniej sądowemu zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. czytaj dalej

II K 1155/12 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 16 stycznia 2012 r. w sprawie o przestępstwo z art. 286 1 kk.
#Przestępstwo przeciwko mieniu

Teza Przedmiotem ochrony przestępstwa opisanego w art.286 § 1 k.k. jest majątek jakiegokolwiek podmiotu, a więc nie tylko przysługujący osobie dokonującej niekorzystnego rozporządzenia. Przestępstwo oszustwa w tej części, w jakiej opisuje czynność wykonawczą przybierającą formę działania jest przestępstwem powszechnym, a więc może być popełnione przez każdy podmiot zdatny do ponoszenia odpowiedzialności karnej. czytaj dalej

II K 36/13 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 31 lipca 2013 r. w sprawie o czyn z art.190 1 kk.
#Grzywna

Teza Dla wypełnienia znamion występku z art. 190 § 1 k.k. nie jest wymagane, aby sprawca miał w rzeczywistości zamiar zrealizowania groźby. Wystarczy bowiem, że treść groźby zostanie przekazana zagrożonemu werbalnie, za pomocą gestów, lub wszelkich innych środków, mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. Jest to bowiem przestępstwo przeciwko wolności, a nie przestępstwo przeciwko dobrom, które narusza przestępstwo będące treścią groźby. By móc przypisać sprawcy przestępstwo groźby karalnej, należy pamiętać o niezmiernie istotnym jego elemencie, a mianowicie o zamiarze. W literaturze oraz w orzecznictwie wskazuje się, że przestępstwo zamieszczone w art.190 § 1 k.k. może być popełnione jedynie umyślnie i to wyłącznie w zamiarze bezpośrednim, o czym świadczy użyty przez ustawodawcę znamię „grozi”, co oznacza działanie w celu wywołania obawy, a zatem nie może tu być mowy o zamiarze ewentualnym. czytaj dalej

II K 1006/12 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 24 październik 2012 r. w sprawie o przestępstwo z art. 158 1 kk.
#Przestępstwo przeciwko życiu

Teza Przez „pobicie” rozumieć należy sytuację, w której po stronie sprawców zachodzą naruszenia nietykalności cielesnej w postaci bicia, a po stronie pokrzywdzonego występuje jedynie bierne poddanie się biciu, bądź naruszenie nietykalności cielesnej sprawców, lecz mające charakter obrony przed pobiciem. Zarazem dla jego bytu zachodzić musi napaść, co najmniej dwóch sprawców na jedną lub więcej osób. Pojęcie „niebezpieczeństwa” na gruncie art. 158 § 1 k.k. obejmuje oznaczenie pewnej szczególnej sytuacji grożącej poważnym prawdopodobieństwem nastąpienia określonych w powołanym przepisie prawnym skutków. Zarazem musi być ono bezpośrednie, co oznacza, że zachodzi sytuacja nie wymagająca dla dalszego rozwoju „włączenia się” w dany układ zdarzeń elementu dodatkowego, zwłaszcza podjęcia ze strony sprawcy jakiegokolwiek działania dynamizującego ten układ w wyraźnym stopniu. Stypizowany w art. 158 § 1 k.k. występek ma charakter materialny w tym znaczeniu, że jako skutek dla tego typu przestępstwa należy traktować już samo narażenie pokrzywdzonego na uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. lub narażenie go na dalej idące niebezpieczeństwo, tj. uszczerbku wskazanego w art. 156 § 1 k.k. lub nawet utraty życia. czytaj dalej

II AKa 130/17 Wyrok SA we Wrocławiu z 13 czerwca 2017 r. w sprawie o dowody.
#Dowody

Teza Zarzut swobodnej oceny dowodów wymaga wykazania wad w ocenie tego dowodu, prowadzących do wniosku, że ocena przekroczyła granice swobodnej oceny i przemawia w zasadniczy sposób przeciwko dokonanemu rozstrzygnięciu. czytaj dalej

II AKa 42/17 Wyrok SA we Wrocławiu z 22 marca 2017 r. w sprawie o broń.
#Broń

Teza Jeżeli sprawca rozboju stosuje groźbę natychmiastowego użycia przemocy wobec osoby, posługując się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem. czytaj dalej

Wyszukiwarka