Teza Zgodnie z art. 85 k.k., który stanowi, że „ jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”. czytaj dalej

Teza Przez „pobicie” rozumieć należy sytuację, w której po stronie sprawców zachodzą naruszenia nietykalności cielesnej w postaci bicia, a po stronie pokrzywdzonego występuje jedynie bierne poddanie się biciu, bądź naruszenie nietykalności cielesnej sprawców, lecz mające charakter obrony przed pobiciem. Zarazem dla jego bytu zachodzić musi napaść, co najmniej dwóch sprawców na jedną lub więcej osób. Pojęcie „niebezpieczeństwa” na gruncie art. 158 § 1 k.k. obejmuje oznaczenie pewnej szczególnej sytuacji grożącej poważnym prawdopodobieństwem nastąpienia określonych w powołanym przepisie prawnym skutków. Zarazem musi być ono bezpośrednie, co oznacza, że zachodzi sytuacja nie wymagająca dla dalszego rozwoju „włączenia się” w dany układ zdarzeń elementu dodatkowego, zwłaszcza podjęcia ze strony sprawcy jakiegokolwiek działania dynamizującego ten układ w wyraźnym stopniu. Stypizowany w art. 158 § 1 k.k. występek ma charakter materialny w tym znaczeniu, że jako skutek dla tego typu przestępstwa należy traktować już samo narażenie pokrzywdzonego na uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. lub narażenie go na dalej idące niebezpieczeństwo, tj. uszczerbku wskazanego w art. 156 § 1 k.k. lub nawet utraty życia. czytaj dalej

Teza Przepis nie określa sposobu udziału w pobiciu, co oznacza, że może to być każda forma świadomego współdziałania uczestników pobicia, a w jej ramach również każdy środek użyty do ataku na inną osobę, jeżeli wspólne działanie powoduje narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. czytaj dalej

Teza Odpowiedzialność za udział w pobiciu ma charakter wspólnej odpowiedzialności za następstwa działania, co stanowi odstępstwo od zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej, kwalifikowany skutkiem w postaci ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia człowieka. czytaj dalej

Teza Za niebezpieczny można uznać tylko przedmiot, który przy użyciu zgodnym z jego fizycznymi cechami lub konstrukcją może spowodować skutki podobne do użycia broni palnej lub noża. czytaj dalej

Teza Czyn ten jest przestępstwem polegającym na samym narażeniu na nastąpienie skutków, o których mowa w tym przepisie, bez względu na to czy skutki te rzeczywiście nastąpią. Inaczej mówiąc „narażenie”, dotyczy jedynie potencjalnych a nie realnych skutków w postaci uszczerbku na zdrowiu. czytaj dalej

Teza Dla przyjęcia danego czynu jako udziału w pobiciu nie jest też konieczne, aby konkretna osoba zadała innej osobie cios w postaci uderzenia. Wystarczy świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego człowieka lub większej grupy osób przeciwko innemu człowiekowi lub grupie osób. czytaj dalej

Teza Przez pobicie należy rozumieć czynną napaść przynajmniej dwóch osób na jedną osobę albo grupy osób na grupę, przy czym w tym ostatnim wypadku do atakujących należy przewaga. W odróżnieniu od bójki, w wypadku pobicia można jednoznacznie wskazać na atakujących i broniącego lub broniących się. czytaj dalej

Teza "Stopień niebezpieczeństwa" bójki lub pobicia ocenia się słusznie przez pryzmat rzeczywiście spowodowanego skutku, który już zaistniał i był wynikiem bójki lub pobicia. czytaj dalej

Teza Przyznanie przez sąd zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych ma charakter fakultatywny. Sąd nie ma obowiązku zasądzania zadośćuczynienia w każdym przypadku naruszenia dób osobistych. czytaj dalej