Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 26 lutego 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art. 233 § 1 kk.

Sygn. akt II K 788/12

WYROK

Dnia 26 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie - Koźlu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Danuta Harz

Protokolant: st.

sekr. sądowy M. W.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Dariusza Dula

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r.

sprawy

K. M. – syna J. i U. z domu B., ur. (...) w G.

Oskarżonego o to, że :

W dniu 07 marca 2012r. w K., mimo pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i o uprawnieniach wskazanych w akt. 182 kpk w trakcie rozprawy odbywającej się w Sądzie Rejonowym w Kędzierzynie-Koźlu w toku postępowania II K 1019/10 przeciwko Z. S. i innym osobom , zeznał nieprawdę oraz zataił prawdę na temat zaistnienia okoliczności przebiegu przestępstw zarzucanych Z. S. , które popełnił wspólnie i w porozumieniu z K. mazgaje, jego uprzedniej znajomości i kontaktów z oskarżonym , działań oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów , a także w zakresie ujawnienia organom ścigania przestępczej działalności Z. S. a zeznania te miały służyć za dowód w toczącym się postępowaniu karnym

Tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk

I.

Uznaje oskarżonego K. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego występek z art. 233 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 233 § 1 kk orzeka karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. w opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, tj. poniesionych wydatków , którymi obciąża Skarb państwa i nie wymierza opłaty.

Sygn. akt II K 34/06

UZASADNIENIE

K. M. był dotąd skazany wyrokami:

1.  Nakazem Karnym Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 09 grudnia 1994 roku w sprawie III K 1702/94 za przestępstwo z art. 265 § 3 k.k. z 1969 roku popełnione w miesiącu lipcu 1994 roku na karę 3000.000 (trzy miliony) grzywny.

2.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej obejmującym skazania ujęte w wyrokach:

a/ wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 19 marca 1997 roku w sprawie II Rejonowego 166/97 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione w nocy z 8/9 grudnia 1996 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5, karę grzywny w kwocie 600 złotych.

Postanowieniem z dnia 07 lipca 2000 roku w sprawie II Ko 174/00 Sąd Rejonowy w Gliwicach zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności.

b/ wyroku Sądu Rejonowego z dnia 10 grudnia 1997 roku w sprawie II K 247/97 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku i art. 11 § 1 k.k. w związku z art. 208 k.k. i art. 58 k.k. popełnione w dniu 24 stycznia 1997 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5, oraz 1.200,00 złotych grzywny.

Postanowieniem z dnia 11 lipca 2003 roku sygn. akt II Ko 20/03 Sąd Rejonowy w Mikołowie zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności.

Na karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary łącznej kary dotychczas odbytej w sprawach łączonych.

c/ wyroku Sądu Rejonowego w Mikołowie z dnia 11 maja 1999 roku o sygn. akt II K 75/99 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w nocy z 19/20 października 1998 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4, karę grzywny 50 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20,00 złotych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Mikołowie w sprawie II Ko 20/03 z dnia 11 lipca 2003 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

d/ wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 22 września 1999 roku w sprawie III Rejonowego 925/99 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 lutego 1999 roku na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 i karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych Rejonowego wartości jednej stawki w kwocie 20 złotych, z zaliczeniem na jej poczet kary grzywny okresu zatrzymania w dniu 21 lutego 1999 roku

Postanowieniem z dnia 13 lutego 2003 roku w sprawie (...) Sąd Rejonowy w Gliwicach zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności.

Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2003 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach zaliczył na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 21 lutego 1999 roku.

Na karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu zatrzymania w dniu 21 lutego 1999 roku.

e/ wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 06 lutego 2002 roku w sprawie III K 608/01 za przestępstwo z art. 286 § 2 k.k. popełnione w dniu 18 stycznia 2000 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 40 stawek dziennych każda po 15 złotych.

f/ Wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 18 lutego 2002 roku w sprawie II K 505/01 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 09 grudnia 2000 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Na karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 13 września 2001 roku w sprawie II K 279/01 za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5, karę grzywny 20 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 złotych z zaliczeniem na poczet kary grzywny okresu zatrzymania w dniu 10 marca 1997 roku i 11 marca 1997 roku.

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 04 lutego 2005 roku w sprawie II K 659/04 za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. popełnione w dniu 01 lutego 2000 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności.

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie – Koźlu z dnia 16 stycznia 2006 roku w sprawie II K 783/99 za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 k.k. popełnione w okresie od 27 lipca 1997 roku do 09 kwietnia 1998 roku na karę wymierzona z art. 91 § 1 k.k. w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny 200 stawek dziennych o wartości jednej stawki w kwocie 100 złotych, za przestępstwa z art. 91 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione w dniach od 16 stycznia 1998 roku do dnia 17 stycznia 1998 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz karę łączna grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych po 100 złotych każda stawka, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17 kwietnia 1998 roku do dnia 22 września 1998 roku.

/dowód:

karta karna skazanego k - 9

odpisy prawomocnych wyroków Sądu Rejonowego w Kędzierzynie – Koźlu, k – 15-16, 30-32, 34, 36-43, 45, 47

opinia o skazanym, k – 7

kwestionariusz wywiadu środowiskowego, k – 61-63/

Z opinii z Dyrektora Aresztu Śledczego w K. wynika, że skazany w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności nie stwarzał problemów natury adaptacyjnej lub dyscyplinarnej. Był systematycznie nagradzany z tytułu wywiązywania się z zadań i obowiązków wynikających z odpłatnego zatrudnienia. W kontaktach ze współosadzonymi bezkonfliktowy, wobec przełożonych taktowny, regulaminowy. Utrzymuje kontakt zewnętrzny w formie widzeń z matka, kuzynostwem i kolegą. Ma jedno dziecko, które wraz z matką zamieszkuje w Niemczech. Skazany od początku kary wykonuje zadania wynikające z programowego oddziaływania wychowawczego. Do popełnionych przestępstw ma stosunek krytyczny, przyznaje się do ich popełnienia.

Dyrektor w wydanej opinii ocenił zachowanie skazanego jako pozytywne. Prognozę kryminologiczno – społeczną na ówczesnym etapie odbywania kary pozbawienia wolności ocenił jako negatywną z uwagi na wielość popełnionych przestępstw w okresie próby, nie zakończony wobec niego proces resocjalizacji – nie sprawdzono jego zachowania w trakcie zezwoleń na czasowe opuszczenie zakładu karnego.

/dowód:

opinia o skazanym, k – 7 /

Z kwestionariusza wywiadu środowiskowego wynika, że zdaniem matki skazanego K. M. na wolności zachowywał się poprawnie. W przeszłości jednak skazany miał orzeczony nadzór kuratora z uwagi na drobne kradzieże, był zbuntowany, nie słuchał sugestii wychowawczych matki, szukał towarzystwa rówieśników. Przebywał w (...) Dziecka do 18 roku życia.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd stan faktyczny ustalił na podstawie prawomocnych wyroków: nakazu karnego Sądu Rejonowego w Gliwicach Rejonowego sygn. akt II K 1702/94, wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej obejmującego skazania ujęte w wyrokach Sądu Rejonowego w Zabrzu o sygn. akt II K 166/97 i Sądu Rejonowego w Mikołowie o sygn. akt II K 247/97, wyrokach Sądu Rejonowego w Mikołowie o sygn. akt II K 75/99 i Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. akt III K 925/99, wyrokach Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. akt III K 608/01 i Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej o sygn. akt II K 505/01, wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. akt II K 279/01, wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach II K 659/04 oraz wyroku Sądu Rejonowego w Kędzierzynie – Koźlu o sygn. akt II K 783/99, karty karnej skazanego oraz opinii jednostki penitencjarnej, w której skazany odbywa karę pozbawienia wolności, kwestionariusza wywiadu środowiskowego.

Na podstawie tych dowodów zbudowano powyższy stan faktyczny, który obrazuje osobę skazanego w zakresie jego dotychczasowej karalności i zachowania, obecnej jego sytuacji związanej ze statusem skazanego oraz przebiegu procesu resocjalizacji.

Zgodnie z art. 85 k.k., który stanowi, że „ jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”.

I tak pierwszy wyrok objęty niniejszą sprawą w stosunku do skazanego i to nieprawomocny zapadł przed Sądem Rejonowym w Gliwicach w dniu 09 grudnia 1994 roku (nakaz karny). Nie podlaga kara nim orzeczona połączeniu z karami orzeczonymi kolejno wydawanymi wobec skazanego wyrokami, albowiem czyny za które K. M. został skazany tymi wyrokami popełnione zostały po dniu wydania tegoż pierwszego wyroku, czyli po dacie 09 grudnia 1994 roku.

Kolejny wyrok, jaki zapadł wobec skazanego wydany został w dniu 19 marca 1997 roku przez Sąd Rejonowy w Zabrzu w sprawie II K 166/97. Kara orzeczona tym wyrokiem połączona została z karą orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Mikołowie z dnia 10 grudnia 1997 roku w sprawie II K 247/97, która ujęta jest w wyroku łącznym jako kara łączna – sygn. akt II K 499/03. Te wyroku nie podlegają połączeniu z innymi wyrokami – kolejno zapadającymi wobec skazanego z uwagi na to, że czyny, za które został K. M. nimi skazany popełnione zostały po dniu wydania tych wyroków, tj. po datach 19 marca 1997 roku i 10 grudnia 1997 roku.

Kolejny wyrok wydany został wobec skazanego przez Sąd Rejonowy w Mikołowie w sprawie II K 75/99 w dniu 11 maja 1999 roku. Kara orzeczona tym wyrokiem połączona została z karą orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach K. sygn. akt III K 925/99, która ujęta jest w wyroku łącznym o sygn. akt II K 499/03. Kary orzeczone tymi wyrokami podlegają połączeniu z karą orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie – Koźlu o sygn. akt II K 783/99. albowiem czyny, za które K. M. skazany został tymże wyrokiem popełnione zostały przed dniem wydania tych wyroków, więc przed datą 11 maja 1999 roku i 22 września 1999 roku.

Kolejne wyroki, jakie zapadły wobec skazanego wydane zostały w dniu 06 lutego 2002 roku – sygn. akt II K 608/01 i w dniu 18 lutego 2002 roku – sygn. akt II K 505/01. Kary orzeczone tymi wyrokami podlegają połączeniu z karami orzeczonymi w wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. akt II K 659/04, ponieważ czyn, za który K. M. został skazany tym wyrokiem popełniony został przed dniami wydania wyroków w sprawach II K 608/01 i II K 505/01, bo w dniu 01 lutego 2000 roku.

K. M. skazany także został wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 13 września 2001 roku w sprawie II K 279/01. Wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej tymże wyrokiem jest nadal warunkowo zawieszone, a więc ewentualne połączenie tejże kary pozbawienia wolności byłoby w rzeczywistości wprowadzeniem tej kary do wykonania, takie zaś rozwiązanie byłoby niekorzystne dla skazanego.

Połączeniu podlegają jedynie kary w powyżej wskazanej konfiguracji z uwagi na treść art. 85 k.k. W pozostałym zakresie, co do kar niepodlegających łączeniu Sąd umorzył postępowanie karne.

Z kolei art. 86 § 1 k.k. stanowi, że „ sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwo do ich sumy nie przekraczając jednak 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności i 15 lat pozbawienia wolności”.

Sąd wymierzył wobec skazanego K. M. w ramach dotychczasowych jego skazań dwie kary łączne, łącząc odpowiednio kary orzeczone wyrokami o sygn. akt II K 75/99 III K 925/99 i II K 783/99 wymierzając karę łączną 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych o wartości jednej stawki w kwocie 100,00 złotych, oraz kary orzeczone wyrokami II K 608/01, II K 505/01, II K 659/04, wymierzając karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu wymierzone wobec skazanego K. M. kary łączne pozbawienia wolności odpowiadają zadaniom jakie maja one do spełnienia w stosunku do skazanego.

Sąd przy ich wymiarze wziął pod uwagę wielokrotną dotychczasową karalność skazanego, wielość negatywnych i powtarzalnych zachowań, rodzaj naruszonych jego zachowaniem dóbr. Również uwzględnił poprawne zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej. Wyżej wskazane okoliczności spowodowały, że Sąd przy wymiarze kar łącznych oparł się na jednej z trzech metod prowadzących do ich ustalenia, a to metodzie pośredniej. Zdaniem Sądu nie znajduje zastosowania w stosunku do skazanego metoda kumulacji (a więc ustalenia wysokości kary poprzez zsumowanie kar podlegających łączeniu), ani metoda całkowitej absorpcji (a więc wymierzenie jedynie kary najsurowszej wymierzonej w jednym z wyroków podlegającym łączeniu).

Kierując się zaś metodą pośrednią Sąd uznał, iż kary łączne znajdą swe oddziaływanie w zakresie zarówno prewencji ogólnej, jak i indywidualnej uwzględnią stopień zdemoralizowania skazanego z uwagi na uprzednią wielokrotną karalność i wpłyną na skazanego wychowawczo i zapobiegawczo tak, aby w przyszłości w obawie przed surową odpowiedzialnością nie dopuścił się popełnienia kolejnego przestępstwa i aby przestrzegał norm prawnych.

Sąd nadto zaliczył skazanemu na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności i grzywny kary już wykonane z wyroków podlegających łączeniu oraz okresy rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone w wyrokach jednostkowych.

Z uwagi na złą sytuację materialną skazanego, który w czasie odbywania kary pozbawienia wolności nie pracuje Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie tj. ponoszenia wydatków i zwolnił z opłaty.

Zarządzenia:

1.  odnotować uzasadnienie

2.  odpis wyroku łącznego z uzasadnieniem doręczyć skazanemu i obrońcy skazanego

3.  kal. 14 dni