Teza Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, stanu zadłużenia przypadającego na poszczególne lokale znajdujące się w nieruchomości, a czym innym jest zmiana sposobu spłaty przypadających na dany lokal zadłużeń z tytułu kredytu zaciagnietego w związku z jego wybudowaniem. Kwestionowana uchwała w żaden sposób nie odnosi się do sposobu spłaty przypadających na poszczególne lokale obciążeń, stanowi jedynie deklaratoryjne określenie przypadającego na te lokale stanu zadłużenia, do którego to określenia pozwana spółdzielnia nie tylko była uprawniona, lecz wręcz zobowiązana w oparciu o art. 42 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. więcej

Teza Zgodnie z art. 19a ust.1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta m.in. w zakresie świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej (art. 19 ust. 1 pkt 1) sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 k.c. Przyjęcie w ramach zbiegu odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych, uzasadnia dochodzenie przez osobę poszkodowaną naprawienia szkody poprzez zasądzenie stosownego zadośćuczynienia. więcej

Teza Zgodnie z art. 415 k.c. obowiązek odszkodowawczy spoczywa na osobie, która ze swej winy wyrządziła szkodę innej osobie. W myśl art. 376 k.c., w przypadku spełnienia świadczenia przez jednego z solidarnie zobowiązanych dłużników, treść istniejącego pomiędzy współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści stosunku prawnego nie wynika nic innego, dłużnik który spełnił świadczenie może żądać zwrotu w częściach równych. więcej

Teza W świetle art. 2 § 3 k.p.c. nie jest możliwe rozpoznanie w postępowaniu sądowym sprawy, którą przepisy szczególne przekazują do właściwości innych organów. Niedopuszczalność drogi sądowej w znaczeniu wąskim (sensu stricto), skutkująca odrzuceniem powództwa, oznaczać będzie w takiej sytuacji brak kompetencji do orzekania o kwestii rozstrzyganej w postępowaniu administracyjnym; niedopuszczalność drogi sądowej w znaczeniu szerokim (sensu largo) obejmuje zaś brak kognicji do rozstrzygania zagadnień wstępnych, rzutujących jednak na zasadniczy przedmiot decyzji administracyjnej, ponieważ ich ocena dokonana przesłankowo w postępowaniu administracyjnym wiąże sąd cywilny. więcej

Teza Zgodnie z art. 435 § 1 k.c., prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody odpowiada za szkodę na zasadzie ryzyka. Zgodnie z art. 819 § 3 k.c., w wypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej roszczenie poszkodowanego do ubezpieczyciela o odszkodowanie lub zadośćuczynienie przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym, tj. na podstawie art. 4421 § 1 k.c., który uzależnia upływ terminu 3-letniego od momentu dowiedzenia się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. więcej

Teza Wysokość zadośćuczynienia przyznawanego na podstawie art. 446 § 1 k.c. ma charakter ocenny i dlatego przy jego ustalaniu sądy zachowują duży zakres swobody. W konsekwencji zarzut wadliwego ustalenia kwoty zadośćuczynienia może być w postępowaniu odwoławczym skuteczny tylko wtedy, gdy zaskarżone orzeczenie w sposób oczywisty narusza zasady ustalania tego świadczenia. więcej

Teza Stosownie do treści art. 224 § 2 k.c. i 225 k.c. posiadacz jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z cudzej rzeczy bez względu na to, czy właściciel rzeczy, nie korzystając z niej, poniósł jakąkolwiek stratę i niezależnie od tego, czy posiadacz faktycznie korzystał z rzeczy odnosząc wymierną korzyść Wynagrodzenie to obejmuje to wszystko, co uzyskałby właściciel, gdyby ją wynajął, wydzierżawił lub oddał do odpłatnego korzystania na podstawie innego stosunku prawnego. O wysokości należnego właścicielowi wynagrodzenia decydują stawki rynkowe za korzystania z danego rodzaju rzeczy w określonych warunkach i czas posiadania rzeczy przez adresata roszczenia. więcej

Teza Więź rodzinna jest traktowana jako szczególne dobro osobiste i korzysta z ochrony na podstawie art. 23 k.c. i art. 24 k.c. Nie każdą więź rodzinną niejako automatycznie należy jednak zaliczyć do katalogu dóbr osobistych, lecz jedynie taką, której zerwanie powoduje ból, cierpienie, rodzi poczucie krzywdy. Osoba dochodząca roszczenia na podstawie art. 448 k.c. powinna zatem wykazać istnienie tego rodzaju więzi, stanowiącej jej dobro osobiste podlegające ochronie. W niniejszej sprawie na obecnym etapie postępowania, jest już poza sporem, że powodowie istnienie takiej więzi wykazali. więcej

Teza Rola zadośćuczynienia, o którym mowa w art. 448 k.c. polega na zapobieżeniu trwania naruszenia i możliwego do osiągnięcia złagodzenia skutków negatywnych doznań wynikających z naruszenia dóbr osobistych, stąd jak słusznie wskazał sąd pierwszej instancji ma ono charakter kompensacyjny. Na jego wysokość wpływa między innymi dramatyzm doznań i przeżyć osoby bliskiej, poczucie osamotnienia, cierpienie moralne i wywołany śmiercią osoby bliskiej wstrząs psychiczny, rola jaką w rodzinie pełniła osoba zmarłego, charakter i rodzaj zaburzeń w funkcjonowaniu pozostałych członków rodziny, umiejętność odnalezienia się w nowej rzeczywistości i zaakceptowania obecnego stanu rzeczy, konieczność korzystania z fachowej pomocy dla przezwyciężenia doznanej traumy. więcej

Teza Tzw. kombinowana metoda wykładni przyznaje pierwszeństwo – w wypadku oświadczeń woli składanych innej osobie – temu znaczeniu oświadczenia woli, które rzeczywiście nadały mu obie strony w chwili jego złożenia (subiektywny wzorzec wykładni). Podstawą tego pierwszeństwa jest zawarty w art. 65 § 2 k.c. nakaz badania raczej, jaki był zgodny zamiar stron umowy, aniżeli opierania się na dosłownym jej brzmieniu. więcej

Teza Dokonując w myśl art. 60 k.c. wykładni oświadczenia woli przyjąć należy, iż określenie „odsetki należne za okres korzystania z kredytu”, nie jest precyzyjne co do tego, jakiego rodzaju odsetki należą się bankowi w razie wypowiedzenia umowy kredytu. Zgodnie z art. 451 § 1 k.c. dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju, może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. więcej

Teza Inwestor obowiązany jest zbadać budynek dokładnie, z należytą starannością w chwili odbioru. A jeżeli mimo starannego odbioru wad nie dało się wykryć i ujawniły się one później, to niezwłocznie o nich zawiadomić wykonawcę. Niedopełnienie tych obowiązków powoduje utratę roszczeń z rękojmi. Wydaje się także, że przesłanką powstania uprawnień z rękojmi nie są również wady obiektu budowlanego powstałe wskutek wykonania robót według wskazówek inwestora, pod warunkiem wszakże uprzedzenia inwestora przez wykonawcę, że wykonanie robót według jego wskazówek będzie miało ujemne następstwa w postaci np. odstępstwa od projektu, zasad sztuki budowlanej, czy też wadliwego funkcjonowania budynku ( art. 651 k.c.). więcej

Teza Zgodnie z art. 49 § 4 prawa spółdzielczego, walne zgromadzenie może odwołać członka zarządu, któremu nie udzieliło absolutorium, niezależnie od tego, który organ, stosownie do postanowień statutu, wybiera członków zarządu. więcej

Teza Zgodnie z art. 35 § 2 ustawy Prawo spółdzielcze wybory do organów spółdzielni (a zatem i rad nadzorczych) dokonywane są w głosowaniu tajnym spośród nieograniczonej liczby kandydatów. W myśl zaś art. 35 § 5 tej ustawy tryb zwołania posiedzeń organów oraz sposób i warunki podejmowania uchwał przez te organy określa statut lub przewidziane w nim regulaminy tych organów. Z kolei, z art. 35 § 4 ustawy wynika, że jeżeli statut nie stanowi inaczej, przy obliczaniu wymaganej większości głosów dla podjęcia uchwały przez organ spółdzielni uwzględnia się tylko głosy oddane za i przeciw uchwale. więcej

Teza Z art. 6 § 2 k.p.c. wynika , że jeśli wskazane w nim wyjątki nie występują to obowiązkiem sądu jest pominięcie spóźnionych twierdzeń i dowodów, na co wprost wskazuje użycie przez ustawodawcę zwrotu „sąd pomija”, nie zaś „może pominąć” lub innego pozwalającego na pozostawienie kwestii dopuszczenia spóźnionych dowodów swobodnej ocenie sądu. więcej

Teza Odpowiedzialność jednostki penitencjarnej za naruszenie dóbr osobistych jest odpowiedzialnością deliktową (art. 448 k.c. w zw. z art. 24 k.c.) związaną z wykonywaniem władzy publicznej (art. 417 k.c.), więcej

Teza Z art. 6 k.c. wynika, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z niego wywodzi skutki prawne. W procesie cywilnym strony mają bowiem obowiązek twierdzenia i dowodzenia tych wszystkich okoliczności (faktów), które stosownie do art. 227 k.p.c. mogą być przedmiotem dowodu, zaś do sądu należy ustalenie, czy strona inicjująca proces wykazała okoliczności faktyczne, których zaistnienie determinuje możliwość jego skutecznego wpisania (subsumcji) w odpowiednią podstawę prawną oraz czy strona pozwana udowodniła podstawy faktyczne przyjętej linii obrony, czy też nie. więcej

Teza Zadośćuczynienie powinno uwzględniać dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, oparcie w innych osobach bliskich, wiek osoby uprawnionej do zadośćuczynienia, stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości i zdolności jej zaakceptowania, leczenie doznanej traumy, a także wiek pokrzywdzonego. Zadośćuczynienie nie powinno prowadzić do wzbogacenia pokrzywdzonego. Powinno jednak przedstawiać odczuwalną ekonomicznie wartość, a jego wysokość nie może sprowadzać się do kwoty symbolicznej. więcej

Teza Zgodnie z art. 503 § 1 zd. 2 k.p.c. na pozwanej spoczął ciężar uprawdopodobnienia przesłanek, które wyłączyłyby sankcję za opóźnienie w powołaniu materiału procesowego. Skarżąca nie podjęła żadnej aktywności celem wykazania, że zaniechanie wcześniejszego złożenia twierdzeń i dowodów, które zgłosiła, nastąpiło bez jej winy, nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy, lub występują inne wyjątkowe okoliczności. więcej

Teza Nazwa podmiotu gospodarczego jako czynnik identyfikujący go w obrocie i kryterium rozpoznawalności przedsiębiorcy w przestrzeni publicznej również objęta jest ochroną na zasadzie art. 23-24 kc w zw. z art. 43 kc. Jeżeli rdzeń firmy spółki kapitałowej stanowi fragment nazwy innej osoby prawnej (w tym wypadku spółki komandytowej) podlega takiej samej ochronie jak wówczas gdy występuje samodzielnie (w ramach nazwy spółki macierzystej). więcej

Teza Zgodnie z art. 65 kc. przy oświadczeniu woli ujętym w formie pisemnej, czyli wyrażonej w dokumencie, sens tych oświadczeń ustala się, przyjmując za podstawę przede wszystkim tekst dokumentu; w procesie jego interpretacji podstawowa rola przypada językowym regułom znaczeniowym; wykładni poszczególnych wyrażeń dokonuje się z uwzględnieniem kontekstu, w tym także związków treściowych występujących między zawartymi w tekście porozumieniami; uwzględnieniu podlegają również okoliczności, w jakich oświadczenie woli zostało złożone, o ile dokumenty obejmują takie informacje, a także cel oświadczenia woli wskazany w tekście bądź zrekonstruowany na podstawie zawartych w nim postanowień więcej

Teza Gwarancja bankowa, zdefiniowana w art. 81 ustawy Prawo bankowe, funkcjonuje w obrocie gospodarczym jako zabezpieczenie wierzytelności, charakteryzujące się wysokim stopniem pewności jego realizacji więcej

Teza Zgodnie z art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Nie konkretyzuje on pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawiając ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi więcej

Teza Wyrażona w art. 5 k.c. klauzula generalna niedopuszczalności czynienia ze swego prawa użytku sprzecznego z zasadami współżycia społecznego ma na celu zapobieganie stosowania prawa w sposób prowadzący do skutków nieetycznych lub rozmijających się w sposób zasadniczy z celem danej regulacji prawnej. W sprawie o zachowek nie jest wyłączone zastosowanie art. 5 k.c., jednak zakres jego stosowania powinien być szczególnie wąski, albowiem istotą prawa do zachowku jest urzeczywistnienie obowiązków moralnych, jakie spadkodawca ma wobec swoich najbliższych. więcej

Teza W rozpoznawanej sprawie podstawowe znaczenie ma okoliczność, iż szkoła prowadzona przez zmarłego powoda jest placówką, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, a zatem szkołą niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej, w której nie jest realizowany obowiązek szkolny, ani obowiązek nauki. Oznacza to, że ustalenie wysokości dotacji oświatowej przysługującej tej szkole, powinno nastąpić według zasad przewidzianych w ustępie 3 powołanego przepisu, który przewiduje szczegółowe uregulowanie tej kwestii dla takich szkół, jak prowadzona przez powoda. więcej

Teza Zbywca nieruchomości rolnej, w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 2a ust. 6 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego może żądać ustalenia przez sąd wartości rynkowej nieruchomości rolnej. więcej

Teza Zgodnie art. 119 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników na żądanie rolnika, który nieodpłatnie przekazał gospodarstwo rolne następcy przed wejściem w życie ustawy, sąd po rozważeniu interesów stron zgodnie z zasadami współżycia społecznego może rozwiązać umowę, jeżeli zachodzi jedna z przyczyn określonych w art. 89 pkt. 1-3. więcej

Teza Aby uzyskać ochronę na podstawie art. 10 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czy też art. 296 ustawy Prawo własności przemysłowej opakowanie musi być w całości wyróżniające, tj. mieć zdolność indywidualizowania produktu i wskazania w ten sposób na jego pochodzenie od określonego przedsiębiorcy. Wymagania tego nie należy jednak utożsamiać z koniecznością posiadania przez dane opakowanie wyjątkowych walorów estetycznych, czy też niezwykłego kształtu, bogatej szaty graficznej, szczególnej kompozycji napisów. Ochronie podlegać mogą również opakowania proste w swojej formie, jeżeli tylko mają siłę wyróżniania towaru i tworzenia u klientów odpowiednich skojarzeń pomiędzy opakowaniem a producentem (sprzedawcą) towaru. więcej

Teza W art. 863 pojęcie „majątek wspólny wspólników” wskazuje na charakter współwłasności łącznej (bezudzialowej) pomiędzy nimi. Jest to potwierdzeniem przyjętej w prawie polskim koncepcji, według której spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, lecz wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym ich łączącym. Powstanie stanu współwłasności łącznej jest więc normatywną konsekwencją zawarcia umowy spółki cywilnej. Stan ten trwa dopóty, dopóki trwa stosunek podstawowy i tylko po to, by mógł on spełniać swą rolę społeczną i gospodarczą. Prawa do majątku wspólnego wspólników, które w czasie trwania spółki są nienaruszalne, materializują się w momencie wystąpienia wspólnika (art. 871 k.c.), bądź ustania stosunku spółki (art. 875 k.c.). Konsekwencją tych założeń jest wynikający z art. 863 par.2 k.c. zakaz rozporządzania udziałem w majątku wspólnym wspólników. więcej

Teza Zgodnie z art. 898 § 1 k.c. rażąca niewdzięczność polega na umyślnym krzywdzeniu darczyńcy, które może być skutkiem zaniechania określonych działań, to należy przyjąć, że jeśli inna osoba dopuszcza się względem darczyńcy zachowań krzywdzących, a obdarowany mogąc zareagować tego nie czyni, to w ten właśnie sposób sam (pośrednio) objawia swoją niewdzięczność. więcej

Teza Wina jako przesłanka odpowiedzialności deliktowej (art. 415 k.c.) składa się z dwóch elementów: obiektywnego określanego mianem bezprawności oraz subiektywnego. Bezprawność obejmuje swoim zakresem naruszenie przepisów prawa pozytywnego oraz zasad współżycia społecznego. Element subiektywny winy wyraża się w niewłaściwym nastawieniu psychicznym sprawcy szkody (w postaci umyślności lub nieumyślności). W wypadku winy umyślnej sprawca chce wyrządzić drugiemu szkodę lub co najmniej świadomie godzi się na powstanie takiego skutku. W wypadku winy nieumyślnej szkoda jest wynikiem niedołożenia przez sprawcę należytej staranności. więcej

Teza Stosownie do treści art. 444 § 2 k.c., dla powstania roszczenia o rentę wystarcza wystąpienie jednej z podanych w tym przepisie okoliczności. Konieczną przesłanką uzyskania renty jest jednak zarówno wystąpienie w następstwie tych okoliczności szkody w postaci zwiększenia się wydatków lub zmniejszenia dochodów, jak i stwierdzenie, że następstwa uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia mają charakter trwały. więcej

Teza Ustawa Prawo spółdzielcze, która w art. 42 określa przesłanki i konsekwencje ustalenia różnego rodzaju wadliwości uchwał walnego zgromadzenia spółdzielni, tak jak całe prawo cywilne (art. 38 k.c.), stoi na gruncie poszanowania ustawowych i statutowych kompetencji przyznanych poszczególnym jej organom. więcej

Teza Zgodnie z art. 381 kpc. strona która nie podejmuje inicjatywy dowodowej, nie wykazuje starań o pozyskanie istniejących dowodów, nie może na etapie postępowania odwoławczego domagać się dopuszczenia dowodów, jeśli należyte wykonanie przez nią obowiązków wynikających z art. 6 kc i art. 232 kpc pozwalało na zgłoszenie stosownych wniosków dowodowych w postępowaniu pierwszoinstancyjnym. więcej

Teza Zgodnie z art. 398 20 k.p.c., w orzecznictwie sądowym ugruntowało się stanowisko, że sąd może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Sądu Najwyższego wykładni jedynie wówczas, gdy stan faktyczny sprawy w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy zastosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Sąd Najwyższy. Nadto przyjąć należy, że w związku z zajęciem przez Sąd Najwyższy określonego stanowiska prawnego, może zachodzić potrzeba i dopuszczalne jest powołanie nowych dowodów i faktów, w szczególności w sytuacji, gdy brak powołania i dowodzenia oznaczonych okoliczności faktycznych wynikał z odmiennej koncepcji, przyjętej w uchylonym orzeczeniu więcej

Teza Stosownie do art. 207 § 6 k.p.c. sąd w ramach dyskrecjonalnej władzy może pominąć spóźnione twierdzenia i dowody. Przepis ten nie może jednak być interpretowany w taki sposób, że nakazuje bądź pozwala ignorować stanowisko procesowe strony. Nie nadaje także przewodniczącemu upoważnienia do nakładania rygoru „uznania twierdzeń pozwu za przyznane w całości” w przypadku niewniesienia bądź spóźnionego wniesienia odpowiedzi na pozew. Kwestię braku potrzeby dowodzenia faktów przyznanych i niezaprzeczonych regulują przepisy o postępowaniu dowodowym (art. 229 i 230 k.p.c.). Przyznanie faktu, w myśl art. 229 k.p.c., musi być dokonane w formie wyraźnego oświadczenia procesowego. Uznanie zaś faktu za przyznany, według art. 230 k.p.c. następuje wyłącznie na tle wyników całej rozprawy w sytuacji, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń drugiej strony o faktach. Zachowanie pozwanego w toku procesu nie dawało podstaw do przypisania mu takiej intencji. więcej

Teza W razie umorzenia postępowania na skutek cofnięcia pozwu zasadą jest, zgodnie z art. 203 § 2 in fine k.p.c., że powód, na żądanie pozwanego, zwraca mu koszty procesu, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego. więcej

Teza Wysokość zadośćuczynienia przyznawanego na podstawie art. 445 § 1 k.c. ma charakter ocenny, dlatego przy jego ustalaniu sądy zachowują duży zakres swobody. W konsekwencji strona może skutecznie zakwestionować wysokość zadośćuczynienia tylko wtedy, kiedy jego nieproporcjonalność do wyrządzonej krzywdy jest wyraźna lub rażąca. Zadośćuczynienie z art. 445 § 1 k.c. - co do zasady - przyznawane jest jednorazowo i stanowi rekompensatę za wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne poszkodowanego , zarówno te, których już doznał, jak i te które zapewne w związku z doznanym uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia wystąpią u niego w przyszłość. więcej

Teza Zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. może być usprawiedliwiony tylko w tych wyjątkowych okolicznościach, w których treść uzasadnienia orzeczenia uniemożliwia dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania orzeczenia lub w przypadku zastosowania prawa materialnego do niedostatecznie jasno ustalonego stanu faktycznego. Celem odszkodowania, które przewiduje tart. 446 § 3 k.c., jest wyrównanie szkody majątkowej, która wynika ze znacznego pogorszenia sytuacji życiowej poszkodowanego wskutek śmierci osoby bliskiej. Pod pojęciem znacznego pogorszenia sytuacji życiowej, o którym mowa w art. 446 § 3 k.c., należy rozumieć nie tylko pogorszenie się sytuacji materialnej osoby bliskiej zmarłego poszkodowanego. Chodzi tu wprawdzie o szkodę o charakterze majątkowym, jednakże najczęściej ściśle powiązaną i przeplatającą się z uszczerbkiem o charakterze niemajątkowym, a więc o szkodę często trudną do uchwycenia i ścisłego matematycznie zmierzenia, którą zazwyczaj wywołuje śmierć najbliższego członka rodziny więcej

Teza Przepis art. 484 § 2 k.c. zezwala na obniżenie wysokości kary umownej na żądanie dłużnika, jeżeli zobowiązanie jest w znacznej części wykonane albo gdy kara umowna jest rażąco wygórowana, co z kolei ma miejsce min. wówczas, gdy w przekonaniu organu orzekającego istnieje dysproporcja między poniesioną szkodą a wysokością kary umownej. Szkoda spowodowana niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania determinuje bowiem interes wierzyciela chroniony przez zapłatę kary umownej, a przewidziane w art. 484 § 2 k.c. miarkowanie kary umownej ma przeciwdziałać dysproporcjom między wysokością zastrzeżonej kary umownej, a godnym ochrony interesem wierzyciela więcej

Teza Przyznanie prawa do renty na podstawie art. 444 § 2 k.c. jest uzależnione od wykazania, że w normalnym rozwoju wypadków, gdyby poszkodowany nie doznał szkody, podjąłby pracę zarobkową oraz tego, jakiej wysokości zarobki mógłby wówczas osiągnąć. Generalnie przyznanie renty z powodu utraty możliwości zarobkowych nie jest uzależnione od tego, czy przed wystąpieniem zdarzenia szkodzącego poszkodowany pracował zarobkowo i czy osiągał z tego tytułu jakieś dochody. Istotne jest natomiast, że do chwili uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia był w stanie taką pracę wykonywać. więcej

Teza Posiadanie służebności przesyłowej przez przedsiębiorstwo państwowe przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej kodeks cywilny z 1989 r. było posiadaniem w rozumieniu art. 352 § 1 kc i mogło prowadzić do zasiedzenia. więcej

Teza Art. 102 k.p.c. nie określa kryteriów, którymi Sąd winien się kierować dokonując oceny czy zachodzi "wypadek szczególnie uzasadniony". W orzecznictwie sądowym i doktrynie ugruntowane jest jednak stanowisko, że do kręgu "wypadków szczególnie uzasadnionych" należą zarówno okoliczności związane z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz. więcej

Teza W świetle 483 k.c. można zastrzec w umowie, iż naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Zaznaczyć także trzeba, że zgodnie z wynikającą z treści art. 353 1 k.c. zasadą swobody umów ich strony mogą dowolnie kształtować swoje prawa i obowiązki (oczywiście w granicach prawa). Przewidziane w art. 484 § 2 k.c. uprawnienie dłużnika do żądania zmniejszenia kary umownej jest materialnoprawnym środkiem jego obrony przed żądaniem wierzyciela zapłaty tej kary. Skorzystanie z tego środka zależy od woli dłużnika, co oznacza, że jeżeli chce on z uprawnienia tego skorzystać, musi złożyć w tym przedmiocie określone oświadczenie woli. więcej

Teza Według art. 510 § 1 k.c. zawarcie umowy sprzedaży wierzytelności powoduje jednoczesne przeniesienie wierzytelności na nabywcę. Przenoszona wierzytelność musi być odpowiednio oznaczona w umowie przelewu, przy czym wystarczą jakiekolwiek dane pozwalające na ustalenie (skonkretyzowanie) wierzytelności będącej przedmiotem przelewu. Ponadto zgodnie z art. 509 § 2 k.c., wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie zarówno o zaległe odsetki, jak i przyszłe odsetki. więcej

Teza Zgodnie z art. 635 k.c. w zw. z art. 656 § 1 k.c. jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła. więcej

Teza Zadośćuczynienie z tytułu śmierci osoby bliskiej należy wskazać, że użyte w art. 446 § 4 k.c. wyrażenie "odpowiednia suma" zawiera w sobie niemożność ścisłego ustalenia zadośćuczynienia ze względu na istotę krzywdy. Ustawodawca nie sprecyzował kryteriów jej ustalenia, pozostawiając w tym zakresie swobodę sądowi orzekającemu. Uznaniowość w zakresie przyznania, jak i określania wysokości zadośćuczynienia nie oznacza jednak dowolności, jest bowiem poddana ocenie na podstawie wypracowanych w orzecznictwie kryteriów. więcej

Teza Przepis art. 118 k.c. uzależniał stosowanie krótszego (trzyletniego) terminu przedawnienia, od tego czy roszczenie pozostawało w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. więcej

Teza Z treści art. 445 § 1 k.c. wynika, że naprawienie szkody niemajątkowej, czyli krzywdy, może polegać na przyznaniu poszkodowanemu odpowiedniej sumy pieniężnej. Wyrażenie "odpowiednia suma" pozostaje w związku z tym, że ze względu na istotę krzywdy nie da się jej wyliczyć w sposób ścisły, w przeciwieństwie do szkody rzeczowej. więcej

Teza Wynikający z art. 499 k.c. w zw. z art. 498 § 1 i 2 k.c. nakaz konkretyzacji wierzytelności zgłoszonej do potrącenia oznacza obowiązek jej opisania pod względem rodzajowym, terminowym i wartościowym, w tym dokładne określenie kwoty pieniężnej, w której ta wierzytelność się wyraża więcej