Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady wspierania działalności innowacyjnej poprzez:
1) udzielanie kredytu technologicznego przez banki kredytujące i premii
technologicznej przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
2) nadawanie przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego;
3) pomoc udzielaną w ramach programów w obszarze innowacyjności gospodarki,
ustanawianych przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) badania – badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca
2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.);
2) bank kredytujący – bank udzielający kredytu technologicznego w związku
z umową zawartą z Bankiem Gospodarstwa Krajowego;
3) działalność innowacyjna – działalność polegającą na opracowaniu nowej
technologii i uruchomieniu na jej podstawie wytwarzania nowych lub znacząco
ulepszonych towarów, procesów lub usług;
4) inwestycja technologiczna – inwestycję polegającą na:
a) zakupie nowej technologii, jej wdrożeniu oraz uruchomieniu na jej
podstawie wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów,
procesów lub usług oraz zapewnieniu warunków dla prowadzenia produkcji
tych produktów, procesów lub usług albo
b) wdrożeniu własnej nowej technologii oraz uruchomieniu na jej podstawie
wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów oraz
zapewnieniu warunków dla prowadzenia produkcji tych produktów,
procesów lub usług;
5) jednostka naukowa – podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–7
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
6) kredyt technologiczny – kredyt udzielany przedsiębiorcy przez bank kredytujący
na realizację inwestycji technologicznej, który jest częściowo spłacany w formie
premii technologicznej, do wysokości i na warunkach określonych w ustawie;
6a) rozporządzenie Komisji nr 651/2014 – rozporządzenie Komisji (UE)
nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za
zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.
Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1);
7) mały przedsiębiorca – małe przedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do
rozporządzenia Komisji nr 651/2014;
8) mikroprzedsiębiorca – mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do
rozporządzenia Komisji nr 651/2014;
9) nowa technologia – technologię w postaci prawa własności przemysłowej lub
wyników prac rozwojowych, lub wyników badań aplikacyjnych, lub
nieopatentowanej wiedzy technicznej, która umożliwia wytwarzanie nowych lub
znacząco ulepszonych, produktów, procesów lub usług
10) prace rozwojowe – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia
20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
11) premia technologiczna – kwotę przyznawaną przedsiębiorcy przez Bank
Gospodarstwa Krajowego, na zasadach określonych w ustawie, na spłatę części
kapitału kredytu technologicznego w ramach Programu Operacyjnego
Inteligentny Rozwój na lata 2014–2020;
12) przedsiębiorca – przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do
rozporządzenia Komisji nr 651/2014;
13) średni przedsiębiorca – średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do
rozporządzenia Komisji nr 651/2014;
14) udział własny – udział przedsiębiorcy w finansowaniu inwestycji
technologicznej pochodzący ze środków własnych lub zewnętrznych źródeł finansowania, w postaci wolnej od wszelkiego publicznego wsparcia finansowego;
15) środki trwałe – środki trwałe w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r.
o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351);
16) (uchylony)
17) przychody netto – przychody bez podatku od towarów i usług.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o fakturach, należy przez to rozumieć także inne
dowody księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Kredyt technologiczny jest udzielany przez bank kredytujący
mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy posiadającemu zdolność
kredytową.
2. Udzielanie kredytu technologicznego oraz premii technologicznej następuje
zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji nr 651/2014 oraz zgodnie z przepisami
dotyczącymi wydatkowania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.
Premia technologiczna stanowi regionalną pomoc inwestycyjną w rozumieniu
art. 14 rozporządzenia Komisji nr 651/2014, pomoc na usługi doradcze na rzecz
małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu art. 18 rozporządzenia Komisji
nr 651/2014 oraz pomoc dla MŚP na wspieranie innowacyjności w rozumieniu
art. 28 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.
3. Kredyt technologiczny nie może być udzielany:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) beneficjentowi pomocy publicznej w przypadku, o którym mowa w art. 25
ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362 oraz z 2019 r. poz.
730 i 1063).
4. Kredyt technologiczny nie może być udzielany na zakup, leasing lub wynajem
środka trwałego, w którym została wdrożona nowa technologia będąca przedmiotem
inwestycji technologicznej finansowanej za pomocą kredytu technologicznego.
5. (uchylony)
5a. (uchylony)
6. Oprocentowanie kredytu technologicznego nie może być wyższe niż średnie
oprocentowanie pozostałych kredytów inwestycyjnych udzielanych przez bank
kredytujący.
7. Warunki udzielania kredytu technologicznego, w szczególności prowizje
i opłaty, nie mogą być mniej korzystne niż warunki proponowane przy udzielaniu
przez bank kredytujący innych kredytów inwestycyjnych.
8. (uchylony)

art. 4. więcej Art. 4. 1. Udział własny przedsiębiorcy realizującego inwestycję technologiczną
w finansowaniu tej inwestycji nie może stanowić mniej niż 25% wydatków, o których
mowa w art. 10 ust. 5 i 6.
2. Rozpoczęcie realizacji inwestycji technologicznej może nastąpić po dniu
wpływu wniosku o przyznanie premii technologicznej do Banku Gospodarstwa
Krajowego.
3. (uchylony)
4. Inwestycja technologiczna jest utrzymywana na obszarze, na którym została
zrealizowana, przez co najmniej 3 lata od dnia jej zakończenia, pod rygorem zwrotu
przez przedsiębiorcę wypłaconej premii technologicznej wraz z odsetkami, o których
mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r.
ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 83 z 27.03.1999, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 1, str. 339, z późn. zm.). Przez obszar, na
którym inwestycja technologiczna została zrealizowana, należy rozumieć obszar
należący do województwa lub podregionu lub do m.st. Warszawy według podziału
określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Wniosek o udzielenie kredytu technologicznego przedsiębiorca składa
do banku kredytującego.
2. Bank kredytujący zawiera z przedsiębiorcą warunkową umowę kredytu
technologicznego albo przyznaje promesę kredytu technologicznego. Bank
kredytujący uzależnia zawarcie warunkowej umowy kredytu technologicznego albo
wystawienie promesy kredytu technologicznego od posiadania przez przedsiębiorcę
zdolności kredytowej na potrzeby kredytu technologicznego.
3. Przedsiębiorca składa do Banku Gospodarstwa Krajowego wniosek
o przyznanie premii technologicznej, do którego dołącza warunkową umowę kredytu
technologicznego albo promesę kredytu technologicznego. Wniosek o przyznanie
premii technologicznej jest równocześnie wnioskiem o dofinansowanie projektu,
o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów
w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1431 i 1544 oraz z 2019 r. poz. 60 i 730).
4. (uchylony)

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznaje promesy premii technologicznej do
wyczerpania środków przewidzianych na udzielanie premii technologicznych
określonych w Programie Operacyjnym Inteligentny Rozwój na lata 2014–2020.
4. (uchylony)

art. 8. więcej Art. 8. 1. Bank kredytujący zawiera z przedsiębiorcą, któremu przyznano
promesę kredytu technologicznego, umowę o udzielenie kredytu technologicznego po
otrzymaniu informacji z Banku Gospodarstwa Krajowego o uzyskaniu przez
przedsiębiorcę promesy premii technologicznej.
2. (uchylony)
3. Bank Gospodarstwa Krajowego zawiera z przedsiębiorcą umowę o wypłatę
premii technologicznej, która jest równocześnie umową o dofinansowanie projektu
w rozumieniu art. 2 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji
programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej
2014–2020.
3a. Bank Gospodarstwa Krajowego zawiera umowę o wypłatę premii
technologicznej nie później niż do końca okresu obowiązywania mapy pomocy
regionalnej na lata 2014–2020, określonej w przepisach wydanych na podstawie
art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)

art. 9. więcej Art. 9. 1. (uchylony)
2. Kredyt technologiczny jest częściowo spłacany w formie premii
technologicznej udzielanej na zasadach określonych w ustawie.
2a. Spłata, o której mowa w ust. 2, następuje na wskazany przez bank
kredytujący rachunek służący do spłaty kredytu technologicznego udzielonego
przedsiębiorcy, do wysokości części kapitału kredytu pozostającej do spłaty na dzień
wypłaty premii technologicznej.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Premia technologiczna dla celów podatku dochodowego od osób prawnych
oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest traktowana jako zwrot
przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Wysokość premii technologicznej nie może przekroczyć:
1) (uchylony)
2) limitów pomocy publicznej na inwestycję dla mikroprzedsiębiorcy lub małego
przedsiębiorcy, lub średniego przedsiębiorcy, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o
postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej w odniesieniu do
wydatków, o których mowa w ust. 5, oraz 50% wartości wydatków, o których
mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Premią technologiczną mogą być objęte, pomniejszone o podatek od towarów
i usług oraz podatek akcyzowy, udokumentowane zapłaconymi fakturami, wydatki,
o których mowa w ust. 5 i 6, poniesione po dniu wpływu wniosku o przyznanie premii
technologicznej do Banku Gospodarstwa Krajowego.
3. Premia technologiczna przeznaczona na pokrycie wydatków, o których mowa
w ust. 5, wraz z wszelką inną pomocą, w tym pomocą de minimis, udzielaną na pokrycie tych samych wydatków, oraz pomocą na tworzenie miejsc pracy w ramach inwestycji technologicznej, nie może przekroczyć limitów pomocy publicznej na
inwestycję określonych dla mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy lub średniego
przedsiębiorcy w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
4. Premia technologiczna przeznaczona na pokrycie wydatków, o których mowa
w ust. 6, wraz z wszelką inną pomocą, w tym pomocą de minimis, udzielaną na
pokrycie tych samych wydatków, nie może przekroczyć 50% wartości tych wydatków.
4a. Premia technologiczna przeznaczona na pokrycie wydatków, o których
mowa w ust. 6a, wraz z wszelką inną pomocą, w tym pomocą de minimis, udzielaną
na pokrycie tych samych wydatków, nie może przekroczyć 50% wartości tych
wydatków.
5. Wydatkami przeznaczonymi na realizację inwestycji technologicznej są
ponoszone przez przedsiębiorcę realizującego tę inwestycję, niezbędne do jej
realizacji, wydatki na:
1) zakup nieruchomości niezabudowanej lub zabudowanej, w tym zakup prawa
użytkowania wieczystego, pod warunkiem że:
a) przedsiębiorca przedstawi operat szacunkowy sporządzony przez
uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego potwierdzający, że cena nabycia
nie przekracza wartości rynkowej tej nieruchomości określonej na dzień
nabycia,
b) przedsiębiorca przedstawi opinię rzeczoznawcy budowlanego
potwierdzającą, że nieruchomość zabudowana może być używana
w określonym celu, zgodnym z celami projektu objętego wsparciem, lub
określającą zakres niezbędnych zmian lub ulepszeń,
c) w okresie 10 lat poprzedzających datę nabycia tej nieruchomości, jej zakup
nie był współfinansowany ze środków unijnych ani z krajowych środków
pomocy publicznej lub pomocy de minimis,
d) nieruchomość będzie używana wyłącznie do celów inwestycji
technologicznej;
2) zakup, wytworzenie, a także koszty transportu, montażu i uruchomienia nowych
środków trwałych innych niż określone w pkt 1, z wyłączeniem środków
transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność
w sektorze transportu;
3) zakup używanych środków trwałych, a także koszty transportu, montażu
i uruchomienia używanych środków trwałych innych niż określone w pkt 1,
z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę
prowadzącego działalność w sektorze transportu, pod warunkiem że:
a) cena nabycia używanych środków trwałych nie przekracza ich wartości
rynkowej określonej na dzień nabycia i jest niższa od ceny podobnych
nowych środków trwałych,
b) sprzedający złoży oświadczenie określające podmiot, od którego nabył
środki trwałe, oraz miejsce i datę ich zakupu,
c) w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia środków trwałych ich zakup
nie był współfinansowany ze środków unijnych ani z krajowych środków
pomocy publicznej lub pomocy de minimis;
4) zakup robót i materiałów budowlanych w celu budowy lub rozbudowy
budynków, budowli lub ich części;
5) zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-
-how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli wartości niematerialne
i prawne spełniają łącznie następujące warunki:
a) będą wykorzystywane wyłącznie do celów inwestycji technologicznej,
b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami,
c) będą nabyte na warunkach rynkowych od osób trzecich niepowiązanych
z nabywcą,
d) będą stanowić aktywa przedsiębiorcy, który zrealizował inwestycję
technologiczną, oraz będą przez niego wykorzystywane przez co najmniej
3 lata od dnia jej zakończenia;
6) pokrycie kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków
i budowli lub ich części, poniesionych do dnia zakończenia realizacji inwestycji
technologicznej, pod warunkiem że umowa najmu lub dzierżawy będzie zawarta
na okres co najmniej 3 lat od przewidywanego terminu zakończenia realizacji
inwestycji technologicznej.
6. Do wydatków na realizację inwestycji technologicznej zalicza się także
wydatki ponoszone na wykonane przez doradców zewnętrznych studia, ekspertyzy,
koncepcje i projekty techniczne, niezbędne do realizacji inwestycji technologicznej.
6a. Do wydatków na realizację inwestycji technologicznej zalicza się także
koszty związane z uzyskiwaniem, walidacją i obroną patentów i innych wartości
niematerialnych i prawnych, związanych z inwestycją technologiczną.
7. Środki trwałe, o których mowa w ust. 5, muszą być powiązane ze sobą
funkcjonalnie i służyć do realizacji inwestycji technologicznej finansowanej kredytem
technologicznym.
8. Łączna wartość wydatków, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 6, nie może
przekroczyć 10% łącznej wartości wydatków, o których mowa w ust. 5 i 6.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje premię technologiczną na
spłatę części kapitału kredytu technologicznego na wskazany przez bank kredytujący
w umowie kredytu technologicznego rachunek służący do spłaty kredytu
technologicznego udzielonego przedsiębiorcy. Rachunek ten wskazany jest również
w umowie o wypłatę premii technologicznej.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)

Art. 11a. Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu przyznania premii
technologicznej w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój na lata 2014–
2020 przysługuje zwrot kosztów określonych przez ministra właściwego do spraw
rozwoju regionalnego jako Instytucję Zarządzającą dla Programu Operacyjnego
Inteligentny Rozwój na lata 2014–2020 oraz Instytucję Zarządzającą dla Programu
Operacyjnego Pomoc Techniczna na lata 2014–2020.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego zawiera umowę z bankiem
kredytującym, określającą zasady współpracy, zgodną z wzorem zatwierdzonym
przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w terminie 30 dni od dnia jej
otrzymania.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, przewiduje w szczególności obowiązek
przekazywania przez bank kredytujący informacji i dokumentów niezbędnych do
wypełnienia przez Bank Gospodarstwa Krajowego obowiązków sprawozdawczych
i kontrolnych wynikających z przepisów dotyczących udzielania pomocy publicznej oraz przepisów dotyczących wydatkowania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

Art. 12a. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, warunki
udzielania kredytu technologicznego oraz premii technologicznej przedsiębiorcom
prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie budownictwa okrętowego, biorąc
pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielanej pomocy z prawem Unii
Europejskiej.

art. 13. więcej Art. 13. 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do udzielania
kredytu technologicznego oraz czynności związanych z wykonywaniem umowy
kredytu technologicznego, w tym do ustanawiania zabezpieczeń, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187, z późn. zm.).
2. Nie narusza tajemnicy bankowej, o której mowa w art. 104 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, udostępnianie przez Bank Gospodarstwa
Krajowego informacji stanowiących tajemnicę bankową, związanych z
przyznawaniem i wypłatą przez Bank Gospodarstwa Krajowego premii
technologicznej, instytucjom uprawnionym do przeprowadzania kontroli oraz
organom ochrony prawnej uprawnionym do uzyskania takich informacji na podstawie
odrębnych przepisów.

art. 14. więcej Art. 14. (uchylony).

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. 1. Przedsiębiorca prowadzący badania lub prace rozwojowe,
z wyłączeniem instytutu badawczego, Centrum Łukasiewicz i instytutu działającego
w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, może uzyskać status centrum badawczo-
-rozwojowego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Status centrum badawczo-rozwojowego może uzyskać przedsiębiorca, o
którym mowa w ust. 1, zwany dalej „przedsiębiorcą”:
1) którego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji
finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej:
a) 5 000 000 złotych oraz którego przychody netto ze sprzedaży
wytworzonych przez siebie usług badawczo-rozwojowych
klasyfikowanych do usług w zakresie badań naukowych i prac
rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie polskiej klasyfikacji
wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej, stanowią co najmniej
20% przychodów netto albo
b) 2 500 000 złotych i są niższe niż 5 000 000 złotych oraz którego przychody
netto ze sprzedaży wytworzonych przez siebie usług
badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie badań
naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie
polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej,
stanowią co najmniej 70% przychodów netto;
2) który stosuje przepisy o rachunkowości;
3) który nie zalega z zapłatą podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne i
zdrowotne.
3. Spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, ustala się na podstawie
sprawozdania z badania oraz zatwierdzonego przez organ zatwierdzający
sprawozdania finansowego za rok obrotowy poprzedzający rok złożenia wniosku,
o którym mowa w ust. 5.
4. Organem uprawnionym do nadawania przedsiębiorcy statusu centrum
badawczo-rozwojowego jest minister właściwy do spraw gospodarki.
5. Przedsiębiorca ubiegający się o nadanie statusu centrum badawczo-
-rozwojowego składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki. Wniosek
powinien zawierać:
1) nazwę firmy, siedzibę i adres przedsiębiorcy;
2) oznaczenie formy prawnej przedsiębiorcy;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) numer REGON;
4a) numer w rejestrze przedsiębiorców;
5) dane dotyczące przychodów netto, o których mowa w ust. 2 pkt 1;
6) opis badań lub prac rozwojowych prowadzonych przez przedsiębiorcę, w tym
opis zadań badawczo-rozwojowych zrealizowanych w ostatnim roku obrotowym
oraz ich wyników, a także wykaz uzyskanych akredytacji, patentów lub
zastosowań w praktyce.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza następujące
dokumenty:
1) (uchylony)
2) zatwierdzone, na podstawie odrębnych przepisów, sprawozdanie finansowe
przedsiębiorcy za rok obrotowy poprzedzający złożenie wniosku wraz z
wyszczególnieniem przychodów netto z tytułu sprzedaży wytworzonych przez
siebie usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie
badań naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie
polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej,
udzielonych przedsiębiorcy przez urząd właściwy do spraw własności
przemysłowej;
3) sprawozdanie z badania sprawozdania finansowego, o którym mowa w pkt 2,
zawierające informację o przychodach z tytułu sprzedaży wytworzonych przez
siebie usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie
badań naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie
polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej,
udzielonych przedsiębiorcy przez urząd właściwy do spraw własności
przemysłowej;
4) oświadczenie o niezaleganiu z zapłatą podatków dochodowych za rok obrotowy
poprzedzający rok złożenia wniosku;
5) oświadczenie o niezaleganiu z zapłatą podatku akcyzowego na koniec miesiąca
poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku;
6) oświadczenie o niezaleganiu z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku;
7) oświadczenie o niezaleganiu z zapłatą podatków i opłat lokalnych na koniec
miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku;
8) w przypadku spółki handlowej powstałej w wyniku komercjalizacji lub
prywatyzacji instytutu badawczego – informację o wysokości ulg podatkowych
przysługujących temu instytutowi badawczemu w ostatnim roku obrotowym
jego działalności;
9) sprawozdanie z działalności badawczej i rozwojowej za ostatni rok
kalendarzowy, przekazane do Głównego Urzędu Statystycznego.
7. Spółka handlowa powstała w wyniku komercjalizacji lub prywatyzacji
instytutu badawczego otrzymuje status centrum badawczo-rozwojowego na okres do dnia rozpatrzenia jej wniosku o nadanie tego statusu, bez konieczności zachowania warunków określonych w ust. 2.
8. Przepis ust. 7 stosuje się pod warunkiem złożenia przez spółkę wniosku
w terminie 15 miesięcy od dnia przekształcenia. W przypadku gdy wniosek nie
zostanie uwzględniony, spółka jest obowiązana do zapłaty podatków i opłat należnych
za okres zwolnienia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się decyzji
w sprawie wniosku.

art. 18. więcej Art. 18. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia, w drodze decyzji
administracyjnej, nadania przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego,
w przypadku gdy przedsiębiorca ten nie spełnia warunków, o których mowa w art. 17
ust. 2.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał status centrum
badawczo-rozwojowego, składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, nie
później niż w terminie 2 miesięcy od zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok
obrotowy:
1) dokumenty, o których mowa w art. 17 ust. 6 pkt 4–9;
2) zatwierdzone, na podstawie przepisów o rachunkowości, sprawozdanie
finansowe przedsiębiorcy za ostatni rok obrotowy, z wyszczególnieniem:
a) przychodów netto z tytułu sprzedaży wytworzonych przez siebie usług
badawczo-rozwojowych, klasyfikowanych do usług w zakresie badań
naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie
polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej,
b) różnicy w stosunku do poprzedniego roku obrotowego w zakresie:
– przychodów, o których mowa w lit. a,
– wydatków na prowadzenie badań i prac rozwojowych,
– stanu zatrudnienia na stanowiskach pracy związanych z prowadzeniem
badań i prac rozwojowych;
3) sprawozdanie z badania sprawozdania, o którym mowa w pkt 2, zawierające
informację o przychodach netto z tytułu sprzedaży wytworzonych przez siebie
usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie badań
naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie polskiej
klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej, udzielonych
przedsiębiorcy przez urząd właściwy do spraw własności przemysłowej;
4) opis badań lub prac rozwojowych prowadzonych przez przedsiębiorcę, w tym
opis zadań badawczo-rozwojowych zrealizowanych w ostatnim roku obrotowym
oraz ich wyników, a także wykaz uzyskanych akredytacji, patentów lub
zastosowań w praktyce.
2. (uchylony)

art. 20. więcej Art. 20. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję
o pozbawieniu przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego, w przypadku
gdy:
1) przedsiębiorca nie spełni obowiązku, o którym mowa w art. 19 ust. 1;
2) analiza dokumentów złożonych na podstawie art. 19 ust. 1 wykaże, że
przedsiębiorca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 17 ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikaty o wydanych decyzjach
w sprawie nadania i pozbawienia przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego.

art. 21. więcej Art. 21. (uchylony).

Art. 21a. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia programy w
obszarze innowacyjności gospodarki realizujące politykę innowacyjną państwa,
dotyczące w szczególności:
1) innowacyjnych produktów, usług i rynków;
2) kompetencji proinnowacyjnych społeczeństwa;
3) kompetencji kadr w tworzeniu i zarządzaniu innowacjami;
4) umiejętności przedsiębiorców w zakresie ochrony własności intelektualnej;
5) internacjonalizacji działalności innowacyjnej;
6) powiązań między nauką a gospodarką.

Art. 21b. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela pomocy finansowej,
w ramach programów ustanowionych zgodnie z art. 21a, z przeznaczeniem na:
1) pomoc dla przedsiębiorców na projekty badawczo-rozwojowe;
2) wspieranie innowacji procesowych i organizacyjnych prowadzonych przez
przedsiębiorców;
3) wspieranie innowacyjności;
4) wspieranie klastrów innowacyjnych;
5) usługi doradcze;
6) wspieranie udziału przedsiębiorców w targach i misjach gospodarczych;
7) pomoc szkoleniową dla przedsiębiorców;
8) pomoc dla małych przedsiębiorców rozpoczynających działalność.

Art. 21c. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b, jest udzielana:
1) osobom fizycznym rozpoczynającym działalność w obszarze innowacyjności
gospodarki;
2) przedsiębiorcom;
3) podmiotom statutowo działającym na rzecz innowacyjności gospodarki;
4) klastrom innowacyjnym;
5) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu art. 5 pkt 7 ustawy z dnia
6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r. poz.
1307 i 1669).

Art. 21d. 1. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b, nie może być udzielona:
1) podmiotowi określonemu w art. 21c pkt 1 lub przedsiębiorcy będącemu osobą
fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo
składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności
dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi
gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z
wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia
korzyści majątkowych;
2) podmiotowi określonemu w art. 21c pkt 2–5, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli
członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został
skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;
3) podmiotowi określonemu w art. 21c pkt 2–5, który:
a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub
b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji
albo postępowania upadłościowego;
4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji,
subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki może odmówić udzielenia pomocy
finansowej podmiotom, o których mowa w art. 21c, jeżeli poweźmie uzasadnioną
wątpliwość co do prawidłowego jej wykorzystania.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki może odmówić udzielenia pomocy
finansowej podmiotom, o których mowa w art. 21c, jeżeli prowadziłoby to do obejścia
zasad udzielania pomocy, w szczególności dotyczących warunków podmiotowych,
przeznaczenia, intensywności lub kwoty tej pomocy.

Art. 21e. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b, jest udzielana w formie:
1) bezzwrotnego wsparcia finansowego;
2) pożyczek;
3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub
za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

Art. 21f. 1. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b, może być udzielana
również przez podmiot działający na rzecz rozwoju innowacyjności, posiadający
potencjał kadrowy, techniczny i finansowy do realizacji programów ustanowionych
zgodnie z art. 21a oraz doświadczenie w świadczeniu usług w zakresie
innowacyjności.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest wybierany w drodze konkursu
organizowanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.
3. Ogłoszenie o konkursie, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki.
4. W ogłoszeniu o konkursie, o którym mowa w ust. 2, określa się:
1) miejsce, formę i termin składania wniosków, który nie może być krótszy niż
miesiąc, licząc od dnia opublikowania ogłoszenia o konkursie,
2) tryb przeprowadzenia konkursu,
3) szczegółowe wymagania, o których mowa w ust. 1,
4) przedmiot konkursu, w tym zadania przewidziane do realizacji,
5) kwotę przeznaczoną na finansowanie konkursu
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnej organizacji i cele ustanowionych
programów zgodnie z art. 21a.
5. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje środki finansowe na
organizowanie i finansowanie programów ustanowionych zgodnie z art. 21a.

Art. 21g. 1. Środki finansowe przeznaczone na organizowanie i finansowanie
programów ustanowionych zgodnie z art. 21a są przekazywane podmiotowi
działającemu na rzecz rozwoju innowacyjności, o którym mowa w art. 21f ust. 1, na
podstawie umowy.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jakie środki finansowe zostały
przyznane, i termin wykonania zadania;
2) wysokość przekazanych środków finansowych i tryb płatności;
3) warunki przekazania i rozliczenia środków finansowych;
4) zobowiązanie do poddania się kontroli;
5) zobowiązanie do zwrotu niewykorzystanej części środków.

Art. 21h. 1. Do wyboru podmiotów, którym zostanie udzielona pomoc
finansowa, o której mowa w art. 21b, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 13
ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki
spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, z wyłączeniem
art. 45 ust. 5 i art. 47 tej ustawy.
2. Przepis ust. 1 może być odpowiednio stosowany w przypadku pomocy
finansowej udzielanej ze środków innych niż pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Art. 21i. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie oraz szczegółowe warunki udzielania
pomocy finansowej, o której mowa w art. 21b, uwzględniając efektywne i skuteczne
jej wykorzystanie oraz zapewnienie przejrzystości jej udzielania, a także cele
programów ustanowionych zgodnie z art. 21a.

art. 22. więcej Art. 22. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136,
poz. 969, z późn. zm.) w art. 12:
1) w ust. 2 pkt 5a otrzymuje brzmienie:
„5a) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na
zasadach określonych w przepisach o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych;”;
2) ust. 12 otrzymuje brzmienie:
„12. Zwolnienie od podatku rolnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a, stanowi
pomoc de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr
1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88
Traktatu do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 379 z 28.12.2006).”.

art. 23. więcej Art. 23. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z
2001 r. Nr 33, poz. 388, z późn. zm.) w art. 10 uchyla się ust. 5.

art. 24. więcej Art. 24. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z
2006 r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm.) w art. 7:
1) w ust. 2 pkt 5a otrzymuje brzmienie:
„5a) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na
zasadach określonych w przepisach o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych;”;
2) ust. 6a otrzymuje brzmienie:
„6a. Zwolnienie od podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a,
stanowi pomoc de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE)
nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88
Traktatu do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 379 z 28.12.2006).”.

art. 25. więcej Art. 25. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) działalności innowacyjnej w rozumieniu przepisów o niektórych formach
wspierania działalności innowacyjnej;”;
2) w art. 6 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) podejmowanie, wspieranie i finansowanie przedsięwzięć w zakresie transferu nowych technologii w rozumieniu przepisów o niektórych formach
wspierania działalności innowacyjnej.”.

art. 26. więcej Art. 26. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. Nr 200, poz.
1682, z późn. zm.) w art. 7:
1) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na
zasadach określonych w przepisach o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych.”;
2) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Zwolnienie od podatku leśnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, stanowi pomoc de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr
1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88
Traktatu do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 379 z 28.12.2006).”.

art. 27. więcej Art. 27. W ustawie z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr
238, poz. 2390, z późn. zm.) w art. 2 w pkt 9 lit. g otrzymuje brzmienie:
„g) inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-f, posiadające osobowość prawną i siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorcy
posiadający status centrum badawczo-rozwojowego nadawany na podstawie
przepisów o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;”.

art. 28. więcej Art. 28. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspieraniach działalności
innowacyjnej (Dz.U. Nr 179, poz. 1484 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 723) art. 10 ust. 2
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wypłatę premii technologicznych;”.

art. 29. więcej Art. 29. Środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym Funduszu
Kredytu Technologicznego utworzonego na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej stanowią środki pieniężne
Funduszu Kredytu Technologicznego utworzonego na podstawie art. 14
ust. 1 niniejszej ustawy.

art. 30. więcej Art. 30. Fundusz Kredytu Technologicznego utworzony na podstawie art. 14
ust. 1 niniejszej ustawy, przejmuje aktywa i zobowiązania Funduszu Kredytu
Technologicznego utworzonego na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Spłaty rat kapitałowych, odsetki od udzielonych kredytów
technologicznych, odsetki od lokat środków Funduszu w bankach oraz inne wpływy
składające się na środki Funduszu Kredytu Technologicznego utworzonego na
podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania
działalności innowacyjnej są przychodami Funduszu Kredytu Technologicznego
utworzonego na podstawie art. 14 ust. 1 niniejszej ustawy.
2. Wydatki określone dla Funduszu Kredytu Technologicznego utworzonego na
podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania
działalności innowacyjnej są wpływami i wydatkami Funduszu Kredytu
Technologicznego utworzonego na podstawie art. 14 ust. 1 niniejszej ustawy.

art. 32. więcej Art. 32. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje, w imieniu ministra
właściwego do spraw gospodarki, umorzeń kredytów technologicznych udzielonych
przez Bank Gospodarstwa Krajowego do dnia wejścia w życie ustawy ze środków
Funduszu Kredytu Technologicznego, działającego na podstawie ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Umorzeń
dokonuje się na zasadach określonych w art. 33 i 34.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje umorzenia części kredytu
technologicznego w ratach w wysokości odpowiadającej 20% wartości netto
wykazanej na przedkładanych, nie częściej niż dwa razy w roku, przez kredytobiorcę
fakturach dokumentujących dokonanie sprzedaży towarów lub usług powstałych
w wyniku inwestycji technologicznej finansowanej z kredytu technologicznego wraz
z potwierdzeniem dokonania zapłaty.
2. Całkowita kwota umorzenia kredytu technologicznego nie może przekroczyć:
1) równowartości w złotych 1 mln euro przeliczonej według średniego kursu
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonania umorzenia;
2) 50% kwoty wykorzystanego kapitału kredytu technologicznego;
3) w danym roku kalendarzowym – iloczynu 10% kwoty kapitału wykorzystanego
kredytu technologicznego i liczby lat, które upłynęły od dnia udzielenia przedsiębiorcy kredytu technologicznego;
4) 30% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej w Warszawie lub Poznaniu, z zastrzeżeniem
ust. 3–6;
5) 40% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej we Wrocławiu, Krakowie lub Gdańsku–Gdyni–
Sopocie, z zastrzeżeniem ust. 3–6;
6) 50% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej na obszarach niewymienionych w pkt 4 i 5,
z zastrzeżeniem ust. 3–6.
3. Pomoc w formie umorzenia, o którym mowa w ust. 1, podlega sumowaniu
z inną pomocą publiczną uzyskaną przez przedsiębiorcę w innych formach oraz
z innych źródeł, przeznaczoną na inwestycję technologiczną będącą przedmiotem
kredytu technologicznego lub na tworzenie nowych miejsc pracy związanych z tą
inwestycją, i nie może łącznie przekroczyć limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6
oraz w ust. 4–6.
4. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego
na inwestycję technologiczną w sektorze motoryzacyjnym, maksymalna wielkość
pomocy publicznej wynosi 30% limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, jeżeli
wartość całkowitej pomocy publicznej brutto, o której mowa w ust. 3, przekracza
równowartość 5 mln euro.
5. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego
na inwestycje technologiczne w sektorze budownictwa okrętowego, maksymalny limit
pomocy publicznej wynosi 22,5% wydatków, o których mowa w ust. 7.
6. W przypadku gdy umorzenie kredytu technologicznego dotyczy
przedsiębiorcy będącemu mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą
w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia
2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy
państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001),
zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004/WE z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz.
WE L 63 z 28.02.2004), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 70/2001”, maksymalną
wysokość limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, podwyższa się o 15 punktów
procentowych brutto, z wyłączeniem przedsiębiorcy działającego w sektorze
transportu.
7. Umorzeniem mogą być objęte, pomniejszone o należny podatek od towarów
i usług oraz podatek akcyzowy, następujące wydatki poniesione w związku
z realizacją inwestycji technologicznej, udokumentowane zapłaconymi fakturami:
1) na zakup, na warunkach rynkowych, nowych lub używanych środków trwałych,
z wyłączeniem środków transportu, w przypadku przedsiębiorców
prowadzących działalność w zakresie transportu;
2) na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych;
3) na instalację i uruchomienie środków trwałych;
4) na prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje,
projekty techniczne bezpośrednio i wyłącznie związane z wdrożeniem nowej
technologii, w oparciu o którą jest realizowana inwestycja technologiczna
finansowana kredytem technologicznym, oraz koszty produkcyjne niezbędne do
legalizacji technologicznej produktu (wyrobu lub usługi) powstałego w wyniku
tej inwestycji;
5) na zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji,
nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji
i zarządzania, które w przypadku przedsiębiorcy niebędącego
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu
rozporządzenia nr 70/2001 nie mogą przekroczyć 25% wydatków, o których
mowa w pkt 1 i 2, pod warunkiem że:
a) będą stanowić własność kredytobiorcy i będą przez niego wykorzystywane
wyłącznie w podregionie w rozumieniu przepisów o Nomenklaturze
Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), w którym
została zrealizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem
technologicznym, przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia
inwestycji,
b) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,
c) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami podatkowymi.
8. Umorzenie części kredytu technologicznego dla celów podatku dochodowego
jest traktowane jako zwrot przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we
własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
o których mowa w ust. 7 pkt 5.

art. 34. więcej Art. 34. Umorzenie następuje pod warunkiem, że kredytobiorca przedłoży
następujące dokumenty:
1) faktury dokumentujące wydatki, o których mowa w art. 33 ust. 7;
2) faktury dokumentujące sprzedaż towarów lub usług powstałych w wyniku
inwestycji technologicznej finansowanej kredytem technologicznym odpowiednio za okres od zakończenia tej inwestycji do dnia umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia;
3) opinię sporządzoną przez jednostkę naukową, centrum badawczo-rozwojowe lub
stowarzyszenie naukowo-techniczne o zasięgu ogólnopolskim, których zakres
działania jest związany z inwestycją technologiczną finansowaną kredytem
technologicznym, potwierdzającą zastosowanie nowej technologii, na którą
został udzielony kredyt technologiczny;
4) informację o pomocy publicznej udzielonej na realizację inwestycji
technologicznej finansowanej kredytem technologicznym odpowiednio za okres
do dnia pierwszego umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia
kolejnego umorzenia;
5) zobowiązanie, że działalność gospodarcza związana z inwestycją technologiczną
finansowaną kredytem technologicznym będzie prowadzona przez co najmniej
5 lat od dnia jej zakończenia, pod rygorem zwrotu umorzonej kwoty kredytu
technologicznego;
6) zaświadczenie wydane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego
o niezaleganiu z zapłatą podatków odpowiednio za okres od zakończenia tej
inwestycji do dnia umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia
kolejnego umorzenia;
7) zaświadczenie właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o niezaleganiu
z zapłatą podatków i opłat lokalnych;
8) zaświadczenie właściwego miejscowo oddziału Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych o niezaleganiu z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne odpowiednio za okres od zakończenia tej inwestycji do dnia
umorzenia lub okres od dnia ostatniego umorzenia do dnia kolejnego umorzenia.

art. 35. więcej Art. 35. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Przedsiębiorcy, którzy uzyskali status centrum badawczo-rozwojowego na
podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania
działalności innowacyjnej, zachowują status centrum badawczo-rozwojowego na
podstawie ustawy.

art. 36. więcej Art. 36. Do spraw wszczętych i niezakończonych, w tym wniosków
o przyznanie statusu centrum badawczo-rozwojowego złożonych przed dniem wejścia
w życie ustawy i nierozpatrzonych, mają zastosowanie przepisy niniejszej ustawy.

art. 37. więcej Art. 37. Traci moc ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach
wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. poz. 1484 oraz z 2006 r. poz. 723),
z wyjątkiem art. 9–11, które tracą moc z dniem 31 grudnia 2008 r.

art. 38. więcej Art. 38. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 14–16 oraz art. 29–31, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia
2009 r.