Art. 33. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje umorzenia części kredytu
technologicznego w ratach w wysokości odpowiadającej 20% wartości netto
wykazanej na przedkładanych, nie częściej niż dwa razy w roku, przez kredytobiorcę
fakturach dokumentujących dokonanie sprzedaży towarów lub usług powstałych
w wyniku inwestycji technologicznej finansowanej z kredytu technologicznego wraz
z potwierdzeniem dokonania zapłaty.
2. Całkowita kwota umorzenia kredytu technologicznego nie może przekroczyć:
1) równowartości w złotych 1 mln euro przeliczonej według średniego kursu
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonania umorzenia;
2) 50% kwoty wykorzystanego kapitału kredytu technologicznego;
3) w danym roku kalendarzowym – iloczynu 10% kwoty kapitału wykorzystanego
kredytu technologicznego i liczby lat, które upłynęły od dnia udzielenia przedsiębiorcy kredytu technologicznego;
4) 30% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej w Warszawie lub Poznaniu, z zastrzeżeniem
ust. 3–6;
5) 40% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej we Wrocławiu, Krakowie lub Gdańsku–Gdyni–
Sopocie, z zastrzeżeniem ust. 3–6;
6) 50% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji
technologicznej realizowanej na obszarach niewymienionych w pkt 4 i 5,
z zastrzeżeniem ust. 3–6.
3. Pomoc w formie umorzenia, o którym mowa w ust. 1, podlega sumowaniu
z inną pomocą publiczną uzyskaną przez przedsiębiorcę w innych formach oraz
z innych źródeł, przeznaczoną na inwestycję technologiczną będącą przedmiotem
kredytu technologicznego lub na tworzenie nowych miejsc pracy związanych z tą
inwestycją, i nie może łącznie przekroczyć limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6
oraz w ust. 4–6.
4. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego
na inwestycję technologiczną w sektorze motoryzacyjnym, maksymalna wielkość
pomocy publicznej wynosi 30% limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, jeżeli
wartość całkowitej pomocy publicznej brutto, o której mowa w ust. 3, przekracza
równowartość 5 mln euro.
5. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego
na inwestycje technologiczne w sektorze budownictwa okrętowego, maksymalny limit
pomocy publicznej wynosi 22,5% wydatków, o których mowa w ust. 7.
6. W przypadku gdy umorzenie kredytu technologicznego dotyczy
przedsiębiorcy będącemu mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą
w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia
2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy
państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001),
zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004/WE z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz.
WE L 63 z 28.02.2004), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 70/2001”, maksymalną
wysokość limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, podwyższa się o 15 punktów
procentowych brutto, z wyłączeniem przedsiębiorcy działającego w sektorze
transportu.
7. Umorzeniem mogą być objęte, pomniejszone o należny podatek od towarów
i usług oraz podatek akcyzowy, następujące wydatki poniesione w związku
z realizacją inwestycji technologicznej, udokumentowane zapłaconymi fakturami:
1) na zakup, na warunkach rynkowych, nowych lub używanych środków trwałych,
z wyłączeniem środków transportu, w przypadku przedsiębiorców
prowadzących działalność w zakresie transportu;
2) na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych;
3) na instalację i uruchomienie środków trwałych;
4) na prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje,
projekty techniczne bezpośrednio i wyłącznie związane z wdrożeniem nowej
technologii, w oparciu o którą jest realizowana inwestycja technologiczna
finansowana kredytem technologicznym, oraz koszty produkcyjne niezbędne do
legalizacji technologicznej produktu (wyrobu lub usługi) powstałego w wyniku
tej inwestycji;
5) na zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji,
nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji
i zarządzania, które w przypadku przedsiębiorcy niebędącego
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu
rozporządzenia nr 70/2001 nie mogą przekroczyć 25% wydatków, o których
mowa w pkt 1 i 2, pod warunkiem że:
a) będą stanowić własność kredytobiorcy i będą przez niego wykorzystywane
wyłącznie w podregionie w rozumieniu przepisów o Nomenklaturze
Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), w którym
została zrealizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem
technologicznym, przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia
inwestycji,
b) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,
c) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami podatkowymi.
8. Umorzenie części kredytu technologicznego dla celów podatku dochodowego
jest traktowane jako zwrot przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we
własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
o których mowa w ust. 7 pkt 5.

Ustawa o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej art. 33

DODAJ