Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa:
1) zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych,
obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu
posiadania gospodarstwa rolnego i obowiązkowego ubezpieczenia budynków
wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych;
2) sposób kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umów ubezpieczeń, o których
mowa w pkt 1, oraz konsekwencje niespełnienia tego obowiązku;
3) podstawowe zasady, jakim powinny odpowiadać inne, niż określone w pkt 1,
umowy ubezpieczeń obowiązkowych;
4) zadania i zasady działania Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego
i Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1) biuro narodowe – organizację zakładów ubezpieczeń na terytorium danego
państwa, które prowadzą działalność ubezpieczeniową w zakresie
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów
mechanicznych;
2) budynek wchodzący w skład gospodarstwa rolnego – obiekt budowlany
o powierzchni powyżej 20 m2 określony w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, 1309, 1524, 1696,
1712 i 1815), będący w posiadaniu rolnika;
3) centralna ewidencja pojazdów – centralną ewidencję pojazdów określoną
w art. 80a–80e ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.);
4) gospodarstwo rolne – obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz
sklasyfikowanych jako użytki rolne gruntów pod zabudowaniami,
przekraczający łącznie powierzchnię 1,0 ha, jeżeli podlega on w całości lub
części opodatkowaniu podatkiem rolnym, a także obszar takich użytków
i gruntów, niezależnie od jego powierzchni, jeżeli jest prowadzona na nim
produkcja rolna, stanowiąca dział specjalny w rozumieniu przepisów
o podatku dochodowym od osób fizycznych;
5) komisja do rozpatrywania roszczeń – komisję do rozpatrywania roszczeń
z tytułu szkód wyrządzonych przez wojska obce, powołaną przez Ministra
Obrony Narodowej na podstawie ustawy z dnia 23 września 1999 r.
o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium (Dz. U. z 2018 r. poz. 2110);
6) organ nadzoru – Komisję Nadzoru Finansowego, o której mowa w ustawie
z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2019 r.
poz. 298, 326, 730, 875 i 1571);
7) organ odszkodowawczy – organ odpowiedzialny za zaspokajanie roszczeń
poszkodowanych z tytułu umów ubezpieczenia obowiązkowego, o którym
mowa w art. 4 pkt 1, wynikających ze zdarzeń, które zaistniały na terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż miejsce zamieszkania
poszkodowanego oraz na terytorium państw trzecich, i powstałych w związku
z ruchem pojazdów mechanicznych ubezpieczonych i zarejestrowanych
w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
8) ośrodek informacji – ośrodek gromadzący informacje o umowach
obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy
pojazdów mechanicznych oraz informacje o reprezentantach do spraw
roszczeń ustanowionych przez zakłady ubezpieczeń;
9) państwo trzecie – państwo niebędące państwem członkowskim Unii
Europejskiej, którego biuro narodowe jest Członkiem Systemu Zielonej
Karty;
10) pojazd mechaniczny:
a) pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, motorower i przyczepę
określone w przepisach ustawy – Prawo o ruchu drogowym,
b) pojazd wolnobieżny w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu
drogowym, z wyłączeniem pojazdów wolnobieżnych będących
w posiadaniu rolników posiadających gospodarstwo rolne
i użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa;
10a) pojazd do jazd testowych – niezarejestrowany wcześniej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą pojazd mechaniczny, o którym mowa
w pkt 10 lit. a, używany przez podmiot uprawniony, o którym mowa w art.
80s ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, na podstawie decyzji o
profesjonalnej rejestracji pojazdów;
11) pojazd historyczny – pojazd mechaniczny, o którym mowa w pkt 10, będący:
a) pojazdem zabytkowym w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym,
b) pojazdem mającym co najmniej 40 lat,
c) pojazdem mającym co najmniej 25 lat i który został uznany przez
rzeczoznawcę samochodowego za pojazd unikatowy lub mający
szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji;
11a) reprezentant do spraw roszczeń – reprezentanta do spraw roszczeń
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381 i 730),
ustanowionego w Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład
ubezpieczeń z państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
12) rolnik – osobę fizyczną, w której posiadaniu lub współposiadaniu jest
gospodarstwo rolne;
12a) szkoda istotna – szkodę, o której mowa w art. 2 pkt 10a ustawy z dnia 20
czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;
13) trzęsienie ziemi – naturalny, krótki i gwałtowny wstrząs (lub ich serię) gruntu,
powstały pod powierzchnią ziemi i rozchodzący się w postaci fal
sejsmicznych od ośrodka (epicentrum), znajdującego się na powierzchni,
gdzie drgania są najsilniejsze; przy określaniu siły trzęsienia ziemi używa się
skali magnitud (skala Richtera);
14) ubezpieczenie graniczne – ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej
posiadaczy pojazdów mechanicznych, którego umowa jest zawierana
w przypadku braku ważnej Zielonej Karty przez posiadacza pojazdu
mechanicznego zarejestrowanego za granicą, z wyłączeniem posiadaczy
pojazdów mechanicznych zarejestrowanych w państwach, których biura
narodowe są sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego;
14a) wprowadzenie pojazdu do ruchu – wprowadzenie pojazdu na drogę rozumianą
zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym;
15) Porozumienie Wielostronne – umowa zawarta między biurami narodowymi
z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) oraz państw stowarzyszonych,
określająca wzajemne stosunki między biurami narodowymi;
16) sygnatariusz Porozumienia Wielostronnego – biuro narodowe, które zawarło
umowę dotyczącą zaspokajania roszczeń wynikających z międzynarodowego
ruchu pojazdów mechanicznych, zgodnie z postanowieniami Porozumienia Wielostronnego;
17) Zielona Karta – międzynarodowy certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, wystawiony w imieniu biura narodowego.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwach członkowskich Unii Europejskiej
należy przez to rozumieć także państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie
odpowiedzialności cywilnej podmiotu lub ubezpieczenie mienia, jeżeli ustawa lub
ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa nakłada
obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia.
2. (uchylony)

art. 4. więcej Art. 4. Ubezpieczeniami obowiązkowymi są:
1) ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów
mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów,
zwane dalej „ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych”;
2) ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania
gospodarstwa rolnego, zwane dalej „ubezpieczeniem OC rolników”;
3) ubezpieczenie budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od
ognia i innych zdarzeń losowych, zwane dalej „ubezpieczeniem budynków rolniczych”;
4) ubezpieczenia wynikające z przepisów odrębnych ustaw lub umów
międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską,
nakładających na określone podmioty obowiązek zawarcia umowy
ubezpieczenia.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Ubezpieczający zawiera umowę ubezpieczenia obowiązkowego
z wybranym zakładem ubezpieczeń, wykonującym działalność ubezpieczeniową
w zakresie tego ubezpieczenia.
2. Zakład ubezpieczeń posiadający zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe nie może
odmówić zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, jeżeli w ramach
prowadzonej działalności ubezpieczeniowej zawiera takie umowy ubezpieczenia.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaj i zakres dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego, uwzględniając w szczególności rodzaj ubezpieczenia obowiązkowego.

Art. 5a. Jeżeli zakład ubezpieczeń, o którym mowa w art. 5 ust. 2, otrzymał
ofertę zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, brak odpowiedzi
w terminie 14 dni poczytuje się za jej przyjęcie.

art. 6. więcej Art. 6. Umowę ubezpieczenia obowiązkowego zawartą z naruszeniem
przepisów ustawy oraz odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych
wprowadzających obowiązek ubezpieczenia uważa się za zawartą zgodnie z tymi
przepisami, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1.

art. 7. więcej Art. 7. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego określa sumę gwarancyjną lub
sumę ubezpieczenia stanowiącą górną granicę odpowiedzialności zakładu
ubezpieczeń.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Taryfy oraz wysokość składek ubezpieczeniowych za ubezpieczenia
obowiązkowe ustala zakład ubezpieczeń.
2. W każdym przypadku ustalenia taryfy składek za ubezpieczenia
obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 1–3, lub ich zmiany, zakład
ubezpieczeń przedstawia organowi nadzoru informacje o tych taryfach oraz
o podstawach ich ustalenia, w terminie 14 dni od dnia, w którym najwcześniej
możliwe było zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego ze składką
obliczoną na ich podstawie.
3. Informacja, o której mowa w ust. 2, powinna zawierać w szczególności
analizę szkodowości oraz kosztów obsługi ubezpieczenia uzasadniającą
wprowadzenie każdorazowej zmiany w taryfie.
4. W przypadku czasowego wycofania pojazdu z ruchu w rozumieniu art. 78a
ustawy – Prawo o ruchu drogowym, skutkującego zmniejszeniem
prawdopodobieństwa wypadku w okresie ubezpieczenia, zakład ubezpieczeń, na
wniosek posiadacza pojazdu mechanicznego, jest obowiązany do proporcjonalnego
obniżenia składki ubezpieczeniowej na okres czasowego wycofania pojazdu z ruchu.
5. Składka ubezpieczeniowa, w przypadku określonym w ust. 4, po
uwzględnieniu przysługujących posiadaczowi pojazdu mechanicznego zniżek
składki, ulega obniżeniu nie mniej niż o 95%.
6. Posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany do niezwłocznego
powiadomienia zakładu ubezpieczeń o ustaniu czasowego wycofania pojazdu
z ruchu, o którym mowa w ust. 4.
7. W przypadku niedopełnienia przez posiadacza pojazdu mechanicznego
obowiązku, o którym mowa w ust. 6, zakład ubezpieczeń może odpowiednio
podwyższyć składkę ubezpieczeniową, począwszy od dnia, w którym ustało
czasowe wycofanie pojazdu z ruchu, o którym mowa w ust. 4.
Art. 8a. 1. Jeżeli ubezpieczający nie podał zakładowi ubezpieczeń znanych
sobie okoliczności, o które zakład ubezpieczeń zapytywał przed zawarciem umowy
ubezpieczenia obowiązkowego i które pociągają za sobą istotną zmianę
prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego, zakład ubezpieczeń ma prawo
żądać odpowiedniej zmiany wysokości składki ubezpieczeniowej
z uwzględnieniem zwiększenia prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego
wskutek okoliczności niepodanych do jego wiadomości.
2. W razie zawarcia przez zakład ubezpieczeń umowy ubezpieczenia
obowiązkowego mimo braku odpowiedzi na poszczególne pytania, pominięte
okoliczności uważa się za nieistotne.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności
cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem
ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z
niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się
to ustawie lub właściwości (naturze) danego rodzaju stosunków.
2. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej,
o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, obejmuje również szkody wyrządzone umyślnie
lub w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczającego lub osób, za które ponosi on
odpowiedzialność.

Art. 9a. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej
obejmuje szkody, o jakich mowa w art. 9, będące następstwem zdarzenia, które
miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Obowiązek ubezpieczenia uważa się za spełniony, jeżeli została
zawarta umowa ubezpieczenia, na podstawie której osoba obciążona tym
obowiązkiem korzysta z ochrony ubezpieczeniowej, a czas trwania i zakres tej ochrony odpowiadają przepisom ustawy lub odrębnych ustaw lub umów
międzynarodowych wprowadzających obowiązek ubezpieczenia.
1a. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego nie może obejmować
ubezpieczeniem okresu poprzedzającego zawarcie tej umowy.
2. Ustalenia spełnienia lub nieistnienia obowiązku ubezpieczenia można
dochodzić przed sądem powszechnym.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Obowiązkowymi ubezpieczeniami, o których mowa w art. 4 pkt 4,
jest objęta odpowiedzialność cywilna podmiotów objętych ubezpieczeniem za
szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, wykonywaniu zawodu albo
prowadzeniu działalności lub będące następstwem wad produktu, określona
w ustawie wprowadzającej dany obowiązek lub umowie międzynarodowej
ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską.
2. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej,
o którym mowa w art. 4 pkt 4, obejmuje również szkody wyrządzone w wyniku
rażącego niedbalstwa ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on
odpowiedzialność.
3. Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje
prawo dochodzenia od ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on
odpowiedzialność, zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych,
o których mowa w art. 4 pkt 4, odszkodowania za szkody określone w ust. 2,
a także w przypadku, jeżeli szkoda została wyrządzona przez ubezpieczonego lub
osoby, za które ponosi on odpowiedzialność, w stanie po użyciu alkoholu lub
w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji
psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów
o przeciwdziałaniu narkomanii.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres
wskazany w umowie i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu,
z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie.
2. W przypadku opłacania składki ubezpieczeniowej w ratach, niezapłacenie
przez ubezpieczonego lub ubezpieczającego raty składki w terminie oznaczonym przez zakład ubezpieczeń nie powoduje ustania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie
z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego na podstawie uznania roszczenia
uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń, zawartej z nim ugody,
prawomocnego orzeczenia sądu lub w sposób określony w przepisach ustawy
z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1127, 1128, 1590, 1655 i 1696).
2. W obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej
odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów
objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej
ustalonej w umowie.
3. W obowiązkowych ubezpieczeniach mienia odszkodowanie wypłaca się
w kwocie odpowiadającej wysokości szkody, nie większej jednak od sumy
ubezpieczenia ustalonej w umowie.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni
licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia
o szkodzie.
2. W przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1,
okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń
albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca
się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności
wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie
90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie
odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od
toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa
w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach
niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również
o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń
uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.
3. Jeżeli odszkodowanie nie przysługuje lub przysługuje w innej wysokości
niż określona w zgłoszonym roszczeniu, zakład ubezpieczeń informuje o tym na piśmie osobę występującą z roszczeniem w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo
2, wskazując na okoliczności oraz podstawę prawną uzasadniającą całkowitą lub
częściową odmowę wypłaty odszkodowania, jak również na przyczyny, dla których
odmówił wiarygodności okolicznościom dowodowym podniesionym przez osobę
zgłaszającą roszczenie. Pismo zakładu ubezpieczeń powinno zawierać pouczenie
o możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.
3a. W przypadku niewypłacenia przez krajowy zakład ubezpieczeń
odszkodowania w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, lub niedopełnienia
obowiązku, o którym mowa w ust. 3, organ nadzoru stosuje wobec krajowego
zakładu ubezpieczeń środki nadzorcze określone w art. 362 ust. 1 pkt 1 lub 2
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej
i reasekuracyjnej, zwanej dalej „ustawą o działalności ubezpieczeniowej”.
3b. W przypadku niewypłacenia przez zagraniczny zakład ubezpieczeń
odszkodowania w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, lub niedopełnienia
obowiązku, o którym mowa w ust. 3, organ nadzoru:
1) nakłada na członka organu zarządzającego zagranicznego zakładu
ubezpieczeń karę pieniężną do wysokości odpowiadającej jego trzykrotnemu
przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu z ostatnich 12 miesięcy, a jeżeli
nie można ustalić przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatnich
12 miesięcy – do wysokości 100 000 złotych, lub
2) nakłada na zagraniczny zakład ubezpieczeń karę pieniężną do wysokości
0,5% składki przypisanej brutto z umów ubezpieczenia, o którym mowa
w dziale II w grupie 10 załącznika do ustawy o działalności
ubezpieczeniowej, z wyłączeniem odpowiedzialności przewoźnika,
zawartych w ramach wykonywania działalności na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskanej przez ten zagraniczny zakład
ubezpieczeń w poprzednim roku kalendarzowym, a w przypadku gdy ten
zakład nie wykonywał takiej działalności lub uzyskał składkę przypisaną
brutto poniżej 20 mln złotych – do wysokości 100 000 złotych.
4. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, zakład ubezpieczeń nie
ustali ważności umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa
w art. 4 pkt 1 i 2, osoby odpowiedzialnej za szkodę, przesyła niezwłocznie zgromadzoną dokumentację do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego,
powiadamiając o tym osobę zgłaszającą roszczenie.
4a. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, z zastrzeżeniem art. 14a,
wypłaca odszkodowanie na zasadach określonych w rozdziale 7. Jeżeli
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny po dokonaniu wypłaty ustali
odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 4, albo innego
zakładu ubezpieczeń, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny dochodzi od tego
zakładu ubezpieczeń zwrotu wypłaconego odszkodowania i poniesionych kosztów.
5. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek udostępniać
poszkodowanemu lub uprawnionemu informacje i dokumenty gromadzone w celu
ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego lub
wysokości świadczenia. Osoby te mogą żądać pisemnego potwierdzenia przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny udostępnionych informacji, a także
sporządzenia na swój koszt kserokopii dokumentów i potwierdzenia ich zgodności
z oryginałem przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Informacje
i dokumenty Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek udostępniać
poszkodowanym i uprawnionym, na ich żądanie, w postaci elektronicznej. Sposób
udostępniania informacji i dokumentów, zapewniania możliwości pisemnego
potwierdzania udostępnianych informacji, a także zapewniania możliwości
sporządzania kserokopii dokumentów i potwierdzania ich zgodności z oryginałem
nie może wiązać się z wykraczającymi ponad uzasadnioną potrzebę utrudnieniami
dla tych osób, zaś koszty sporządzenia kserokopii oraz udostępniania informacji
i dokumentów w postaci elektronicznej ponoszone przez te osoby nie mogą
odbiegać od przyjętych w obrocie zwykłych kosztów wykonywania tego rodzaju usług.
6. Przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio do Polskiego Biura Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych w zakresie szkód, o których mowa w art. 123 ustawy.

Art. 14a. W przypadku sporu pomiędzy Ubezpieczeniowym Funduszem
Gwarancyjnym a zakładem ubezpieczeń dotyczącego ustalenia, który z nich jest
obowiązany do wypłaty odszkodowania poszkodowanemu, wypłata jest
dokonywana przez zakład ubezpieczeń niezwłocznie, nie później niż w terminie
30 dni licząc od dnia otrzymania akt szkody od Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego. Jeżeli po dokonaniu takiej wypłaty zostanie ustalona odpowiedzialność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w całości lub w części, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest obowiązany do zwrotu zakładowi ubezpieczeń wypłaconego odszkodowania lub jego części i
poniesionych kosztów.

art. 15. więcej Art. 15. 1. W granicach sumy gwarancyjnej ubezpieczenia obowiązkowego
odpowiedzialności cywilnej lub w granicach sumy ubezpieczenia obowiązkowego
ubezpieczenia mienia zakład ubezpieczeń jest obowiązany zwrócić
ubezpieczającemu, uzasadnione okolicznościami zdarzenia, koszty poniesione
w celu zapobieżenia zwiększeniu szkody.
2. W granicach sumy gwarancyjnej ubezpieczenia obowiązkowego
odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń jest obowiązany zwrócić
ubezpieczającemu niezbędne koszty obrony w postępowaniu karnym i koszty
zastępstwa prawnego w postępowaniu cywilnym, podjętych na polecenie lub za
zgodą zakładu ubezpieczeń.

art. 16. więcej Art. 16. 1. W razie zaistnienia zdarzenia objętego ubezpieczeniem
obowiązkowym, o którym mowa w art. 4 pkt 1–3, osoba uczestnicząca w nim,
z uwzględnieniem ust. 2, jest obowiązana do:
1) przedsięwzięcia wszystkich środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa
w miejscu zdarzenia, starania się o złagodzenie skutków zdarzenia oraz
zapewnienia pomocy lekarskiej poszkodowanym, jak również w miarę
możliwości zabezpieczenia mienia osób poszkodowanych;
2) zapobieżenia, w miarę możliwości, zwiększeniu się szkody;
3) niezwłocznego powiadomienia Policji o zdarzeniu, o ile doszło do wypadku
z ofiarami w ludziach lub do wypadku powstałego w okolicznościach
nasuwających przypuszczenie, że zostało popełnione przestępstwo.
2. W przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ubezpieczeniem
obowiązkowym, o którym mowa w art. 4 pkt 1–3, uczestnicząca w nim osoba
objęta tym ubezpieczeniem jest ponadto obowiązana do:
1) udzielenia pozostałym uczestnikom zdarzenia niezbędnych informacji
koniecznych do identyfikacji zakładu ubezpieczeń, łącznie z podaniem
danych dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia;
2) niezwłocznego powiadomienia o zdarzeniu zakładu ubezpieczeń, udzielając
mu niezbędnych wyjaśnień i przekazując posiadane informacje.
3. Osoba, której odpowiedzialność jest objęta ubezpieczeniem
obowiązkowym, a także osoba występująca z roszczeniem, powinny przedstawić
zakładowi ubezpieczeń, Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu lub
Polskiemu Biuru Ubezpieczycieli Komunikacyjnych posiadane dowody dotyczące
zdarzenia i szkody oraz ułatwić im ustalenie okoliczności zdarzenia i rozmiaru
szkód, jak również udzielić pomocy w dochodzeniu przez zakład ubezpieczeń,
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny lub Polskie Biuro Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych roszczeń przeciwko sprawcy szkody.

art. 17. więcej Art. 17. Jeżeli osoba objęta ubezpieczeniem obowiązkowym
odpowiedzialności cywilnej lub osoba występująca z roszczeniem, z winy
umyślnej lub rażącego niedbalstwa, nie dopełniły obowiązków wymienionych
w art. 16, a miało to wpływ na ustalenie istnienia lub zakresu ich odpowiedzialności
cywilnej bądź też na zwiększenie rozmiarów szkody, zakład ubezpieczeń może
dochodzić od tych osób zwrotu części wypłaconego uprawnionemu odszkodowania
lub ograniczyć wypłacane tym osobom odszkodowanie. Ciężar udowodnienia
faktów, uzasadniających zwrot zakładowi ubezpieczeń części odszkodowania lub
ograniczenia odszkodowania, spoczywa na zakładzie ubezpieczeń.

art. 18. więcej Art. 18. 1. (uchylony)
2. Jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego, rolnik lub posiadacz budynku
zmienił adres bądź siedzibę i nie zawiadomił o tym zakładu ubezpieczeń,
zawiadomienia lub oświadczenia, skierowane przez zakład ubezpieczeń listem
poleconym, na ostatni adres bądź siedzibę posiadacza pojazdu mechanicznego,
rolnika lub posiadacza budynku, wywierają skutki prawne od chwili, w której
doszłyby do niego, gdyby nie zmienił adresu bądź siedziby.
3. W przypadku nadania oświadczenia o wypowiedzeniu lub odstąpieniu od
umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1–3, przesyłką
listową, za chwilę jego złożenia uważa się datę nadania oświadczenia w placówce
pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada
2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r. poz. 1051 i 1495).

art. 19. więcej Art. 19. 1. Poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową
ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić
roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. O zgłoszonym roszczeniu zakład
ubezpieczeń powiadamia niezwłocznie ubezpieczonego.
2. Poszkodowany może dochodzić roszczeń bezpośrednio od
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w przypadkach, o których mowa
w art. 98 ust. 1, 1a i 2.
3. Poszkodowany może dochodzić roszczeń bezpośrednio od Polskiego Biura
Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w przypadkach, o których mowa w art. 123.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Powództwo o roszczenie wynikające z umów ubezpieczeń
obowiązkowych lub obejmujące roszczenia z tytułu tych ubezpieczeń można
wytoczyć bądź według przepisów o właściwości ogólnej, bądź przed sąd właściwy
dla miejsca zamieszkania lub siedziby poszkodowanego lub uprawnionego
z umowy ubezpieczenia, z zastrzeżeniem art. 34a.
2. W postępowaniu sądowym o naprawienie szkody objętej ubezpieczeniem
obowiązkowym odpowiedzialności cywilnej jest niezbędne przypozwanie zakładu
ubezpieczeń. Zasadę tę stosuje się do Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Zaspokojenie lub uznanie przez osobę objętą ubezpieczeniem
obowiązkowym odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2,
roszczenia o naprawienie wyrządzonej przez nią szkody, nie ma skutków prawnych
względem zakładu ubezpieczeń lub Polskiego Biura Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych, które nie wyraziły na to uprzednio zgody.
2. Uznanie roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej w przypadkach,
o których mowa w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a, nie ma skutków prawnych
względem Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, który nie wyraził na to
uprzednio zgody.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Do umów ubezpieczenia obowiązkowego, w sprawach
nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
2. W odniesieniu do umów ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa
w art. 4 pkt 4, szczegółowy zakres ubezpieczenia, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną określają odrębne przepisy.
3. Zasady kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 4, oraz konsekwencje jego
niespełnienia określają odrębne ustawy lub umowy międzynarodowe
wprowadzające obowiązek ubezpieczenia.

Art. 22a. 1. Zakład ubezpieczeń informuje poszkodowanego lub
uprawnionego z umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 4 pkt 1 lub 2,
o możliwości wyczerpania się określonej w umowie ubezpieczenia sumy
gwarancyjnej, w przypadku gdy łączna kwota wypłaconych odszkodowań lub
innych świadczeń przekroczy 80% określonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.
2. Przekazując informację, o której mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń
informuje jednocześnie poszkodowanego lub uprawnionego z umowy
ubezpieczenia o możliwości wytoczenia powództwa do właściwego sądu
o ukształtowanie, na podstawie art. 3571 Kodeksu cywilnego, stosunku prawnego
wynikającego z umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 4 pkt 1 lub 2.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć
umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu.
1a. Posiadacz pojazdu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 10 lit. a i pkt 10a,
zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem pojazdu,
w odniesieniu do którego państwem członkowskim Unii Europejskiej umiejscowienia ryzyka jest państwo Unii Europejskiej, w którym pojazd ma być zarejestrowany, obowiązany jest posiadać ochronę ubezpieczeniową przez cały okres, w którym pojazd jest zarejestrowany, z wyjątkiem zarejestrowanych
pojazdów historycznych. W odniesieniu do pojazdów zarejestrowanych za granicą
obowiązek ten trwa przez cały okres pozostawania tych pojazdów na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisy dotyczące obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych stosuje się także do posiadacza lub kierującego pojazdem
mechanicznym, przed jego rejestracją oraz do posiadacza lub kierującego pojazdem
historycznym albo pojazdem wolnobieżnym, od chwili wprowadzenia tych
pojazdów do ruchu.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Członkowie sił zbrojnych państw obcych oraz ich personel
cywilny, będący posiadaczami pojazdów mechanicznych sił zbrojnych tych państw
i przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach umów międzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej, nie są obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego,
o którym mowa w art. 4 pkt 1.
2. Poszkodowany z tytułu szkód wyrządzonych przez podmioty, o których
mowa w ust. 1, może dochodzić roszczeń bezpośrednio od komisji do
rozpatrywania roszczeń.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje
zdarzenia powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje, na
zasadzie wzajemności, również zdarzenia powstałe na terytoriach państw, których
biura narodowe są sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W przypadku zdarzeń, o których mowa w ust. 2, ubezpieczenie OC
posiadaczy pojazdów mechanicznych zapewnia zakres ochrony ubezpieczeniowej
wymagany przez prawo państwa, na terytorium którego doszło do zdarzenia, lub
określony w ustawie, w zależności od tego, który z tych zakresów jest szerszy.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
zawiera się na okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 27.
2. Okres 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, kończy się z upływem dnia
poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do umowy ubezpieczenia OC
posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej w tym samym dniu, w którym
rozpoczyna się okres ubezpieczenia.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
na czas krótszy niż 12 miesięcy, zwaną dalej „umową ubezpieczenia
krótkoterminowego”, można zawrzeć, jeżeli pojazd mechaniczny jest:
1) zarejestrowany na stałe, w przypadkach określonych w ust. 2;
2) zarejestrowany czasowo;
3) zarejestrowany za granicą, jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 28 lit. c ustawy
o działalności ubezpieczeniowej państwem członkowskim umiejscowienia
ryzyka jest Rzeczpospolita Polska;
4) pojazdem wolnobieżnym określonym w art. 2 pkt 10 lit. b;
5) pojazdem historycznym;
6) pojazdem do jazd testowych.
2. Umowę ubezpieczenia krótkoterminowego na czas nie krótszy niż 30 dni,
w odniesieniu do pojazdów mechanicznych zarejestrowanych na stałe, może
zawrzeć podmiot prowadzący działalność gospodarczą polegającą na
pośredniczeniu w kupnie i sprzedaży pojazdów mechanicznych lub polegającą na
kupnie i sprzedaży pojazdów mechanicznych, w zakresie pojazdów
przeznaczonych do kupna lub sprzedaży.
3. Umowę ubezpieczenia krótkoterminowego, w odniesieniu do pojazdów
mechanicznych zarejestrowanych czasowo, zawiera się na czas nie krótszy niż
okres tej rejestracji, określony w decyzji starosty właściwego ze względu na
miejsce zamieszkania właściciela pojazdu mechanicznego, nie krótszy jednak niż 30 dni.
4. Umowę ubezpieczenia krótkoterminowego, w odniesieniu do pojazdów
wolnobieżnych określonych w art. 2 pkt 10 lit. b, można zawrzeć na czas nie
krótszy niż 3 miesiące.
5. Umowę ubezpieczenia krótkoterminowego, w odniesieniu do pojazdów
historycznych, można zawrzeć na czas nie krótszy niż 30 dni.
6. Umowę ubezpieczenia granicznego zawiera się przed przekroczeniem
przez pojazd mechaniczny granicy w przypadku określonym w art. 29 ust. 1 pkt 3
oraz w przypadku rozwiązania się tej umowy lub wygaśnięcia okresu ważności
Zielonej Karty podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na okres
co najmniej 30 dni.
7. Umowę ubezpieczenia krótkoterminowego może zawrzeć podmiot
uprawniony, o którym mowa w art. 80s ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym,
na okres ważności profesjonalnego dowodu rejestracyjnego, nie krótszy jednak niż
30 dni, w odniesieniu do pojazdów do jazd testowych, które nie były uprzednio
zarejestrowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie przepisów
art. 73 i art. 74 tej ustawy.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden
dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC
posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie
zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna
umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń jest
obowiązany potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie
14 dni od dnia jej zawarcia.
1b. Nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który
umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta,
zakład ubezpieczeń jest obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji
o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia.
1c. Informacja, o której mowa w ust. 1b, zawiera w szczególności:
1) określenie wysokości składki ubezpieczeniowej w przypadku, gdy dojdzie do
zawarcia następnej umowy ubezpieczenia w trybie ust. 1;
2) pouczenie, że wysokość składki, o której mowa w pkt 1, może ulec zmianie,
jeżeli po wysłaniu informacji przez zakład ubezpieczeń wyjdą na jaw
okoliczności mające wpływ na wysokość składki, oraz wskazanie tych okoliczności;
3) pouczenie o prawie wypowiedzenia dotychczasowej umowy ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zgodnie z ust. 1 oraz o formie,
możliwym sposobie oraz terminie złożenia tego wypowiedzenia;
4) pouczenie o skutkach tego wypowiedzenia oraz o skutkach braku tego
wypowiedzenia.
1d. Informacja, o której mowa w ust. 1b, powinna być wysłana:
1) w postaci elektronicznej przy wykorzystaniu środka komunikacji
elektronicznej, jeżeli przy zawarciu umowy ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych ubezpieczający wyraził zgodę na składanie mu
oświadczeń w takiej postaci, lub
2) w formie pisemnej, w sposób umożliwiający niezwłoczne poinformowanie
ubezpieczającego.
1e. Jeżeli okoliczności mające wpływ na ustalenie wysokości składki
ubezpieczeniowej wyszły na jaw po wysłaniu informacji, o której mowa w ust. 1b,
zakład ubezpieczeń może odpowiednio zwiększyć składkę ubezpieczeniową
z uwzględnieniem tych okoliczności. W takim przypadku zakład ubezpieczeń
wezwie ubezpieczającego do zapłaty podwyższonej składki.
1f. Przepisów ust. 1a–1e nie stosuje się do umów zawieranych w trybie
negocjacji z przedsiębiorcą.
2. Zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, jeżeli:
1) nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres
12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na
wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych albo
2) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub
zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku
o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego,
w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń kończy się z upływem okresu 12 miesięcy, z uwzględnieniem art. 33.

Art. 28a. 1. Jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego w tym samym czasie
jest ubezpieczony w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, przy czym co
najmniej jedna z umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
została zawarta w trybie art. 28 ust. 1, umowa zawarta w tym trybie może zostać
przez niego wypowiedziana na piśmie.
2. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych zgodnie z ust. 1, zakład ubezpieczeń może żądać zapłaty
składki ubezpieczeniowej za okres, przez który ponosił odpowiedzialność.
3. W sytuacji, gdy doszło do zawarcia kilku umów ubezpieczenia OC
posiadaczy pojazdów mechanicznych w odniesieniu do tego samego pojazdu
mechanicznego, z tym samym okresem ubezpieczenia z jednym zakładem
ubezpieczeń, wówczas temu zakładowi ubezpieczeń należy się składka
ubezpieczeniowa z tytułu jednej umowy ubezpieczenia.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Posiadacz pojazdu jest obowiązany zawrzeć umowę ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych:
1) najpóźniej w dniu rejestracji pojazdu mechanicznego, z wyjątkiem pojazdów
historycznych i pojazdów do jazd testowych, ale nie później niż z chwilą
wprowadzenia pojazdu do ruchu;
1a) najpóźniej w dniu wypełnienia przez podmiot uprawniony, o którym mowa w
art. 80s ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, blankietu profesjonalnego
dowodu rejestracyjnego, ale nie później niż z chwilą wprowadzenia pojazdu
do ruchu, w odniesieniu do pojazdów do jazd testowych, które nie były
uprzednio zarejestrowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie przepisów art. 73 i art. 74 tej ustawy;
2) przed wprowadzeniem do ruchu pojazdów, o których mowa w art. 2 pkt 10
lit. b, oraz pojazdów historycznych;
3) przed przekroczeniem granicy, w przypadku gdy posiadacz lub kierujący
pojazdem mechanicznym zarejestrowanym za granicą w państwie innym niż
określone na podstawie art. 25 ust. 2 nie posiada ważnej Zielonej Karty lub
ubezpieczenia granicznego;
4) przed wprowadzeniem do ruchu pojazdów, o których mowa w art. 2 pkt 10
lit. a, które nie zostały zarejestrowane;
5) przed wprowadzeniem do ruchu pojazdów, o których mowa w art. 2 pkt 10
lit. b, oraz pojazdów historycznych, które nie zostały dopuszczone do ruchu;
6) (uchylony)
7) najpóźniej w dniu ustania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń
w przypadku określonym w art. 28 ust. 3;
8) najpóźniej w dniu rozwiązania się dotychczasowej umowy w przypadkach
określonych w art. 27 ust. 6 oraz w art. 31 ust. 1 i 4;
9) najpóźniej w dniu rozwiązania dotychczasowej umowy w związku z jej
wypowiedzeniem w przypadku określonym w art. 28 ust. 1;
10) najpóźniej w dniu odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie
określonym w art. 40 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
(Dz. U. z 2019 r. poz. 134, 730 i 1495);
11) najpóźniej w dniu rozwiązania umowy ubezpieczenia krótkoterminowego, o
której mowa w art. 27 ust. 7, ale nie później niż z chwilą wydania pojazdu
nabywcy przez podmiot uprawniony, o którym mowa w art. 80s ust. 2 ustawy
– Prawo o ruchu drogowym.
2. Jeżeli umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest
zawierana przed rejestracją pojazdu, o którym mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
posiadacz pojazdu mechanicznego, na żądanie zakładu ubezpieczeń, jest
obowiązany przedstawić zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania
technicznego tego pojazdu albo świadectwo zgodności, świadectwo zgodności WE,
dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia
jednostkowego pojazdu albo świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu.
3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, pojazd mechaniczny,
w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy, nie został zarejestrowany, każda ze
stron może odstąpić od umowy, powiadamiając o tym na piśmie drugą stronę umowy.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych zakład ubezpieczeń uiszcza opłatę ewidencyjną w wysokości
równowartości w złotych 1,0 euro ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski według tabeli kursów nr 1 w roku
zawarcia umowy.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód Funduszu – Centralna
Ewidencja Pojazdów i Kierowców, o którym mowa w art. 80d ust. 2 ustawy –
Prawo o ruchu drogowym.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu
mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało
przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego
posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu
z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego
przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie.
W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu
z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się.
2. W razie niewypowiedzenia przez posiadacza pojazdu, na którego przeszło
lub zostało przeniesione prawo własności pojazdu mechanicznego, umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zakład ubezpieczeń może
dokonać ponownej kalkulacji należnej składki z tytułu udzielanej ochrony
ubezpieczeniowej, poczynając od dnia przejścia lub przeniesienia prawa własności
pojazdu, z uwzględnieniem zniżek przysługujących posiadaczowi, na którego
przeszło lub zostało przeniesione prawo własności pojazdu mechanicznego oraz
zwyżek go obciążających, w ramach obowiązującej taryfy składek. W przypadku
gdy posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności
pojazdu mechanicznego, złoży wniosek o dokonanie ponownej kalkulacji należnej
składki, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do jej dokonania za okres od dnia
przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu. Posiadacz, na którego
przeszło lub zostało przeniesione prawo własności pojazdu mechanicznego, jest
obowiązany podać do wiadomości zakładu ubezpieczeń wszystkie znane sobie
okoliczności, których ujawnienie jest niezbędne do dokonania ponownej kalkulacji składki.
3. W razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu
mechanicznego zarejestrowanego, którego posiadacz wbrew obowiązkowi nie
zawarł umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, posiadacz,
na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności jest obowiązany
zawrzeć umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w dniu
przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, ale nie
później niż z chwilą wprowadzenia pojazdu mechanicznego do ruchu. Jeżeli
nastąpiło przeniesienie posiadania pojazdu mechanicznego zarejestrowanego bez przejścia lub przeniesienia prawa własności tego pojazdu, a dotychczasowy posiadacz pojazdu wbrew obowiązkowi nie zawarł umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, kolejny posiadacz pojazdu jest obowiązany
zawrzeć umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w dniu
wejścia w posiadanie tego pojazdu, ale nie później niż z chwilą wprowadzenia
pojazdu mechanicznego do ruchu.
4. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych przez posiadacza pojazdu mechanicznego niebędącego
właścicielem tego pojazdu, prawa i obowiązki tego posiadacza, wynikające
z zawartej umowy ubezpieczenia, przechodzą na właściciela pojazdu
mechanicznego z chwilą, gdy posiadacz utracił posiadanie tego pojazdu na rzecz
właściciela. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który
została zawarta, chyba że właściciel pojazdu mechanicznego wypowie ją na piśmie.
W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu
z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się.
5. W razie niewypowiedzenia przez właściciela pojazdu umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, stosuje się odpowiednio ust. 2.
6. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 4, posiadacz pojazdu
mechanicznego wypowiadający umowę jest obowiązany do zawarcia nowej
umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych najpóźniej w dniu
rozwiązania się umowy wypowiedzianej.
7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do umowy ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych zawieranej w odniesieniu do pojazdów do jazd testowych.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo
własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego
przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na
piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa
własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych
posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu.
2. Dane posiadacza, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1) imię, nazwisko, adres zamieszkania i numer PESEL, o ile został nadany lub
2) nazwę, siedzibę i numer REGON.
3. Skutki wyrządzenia szkody po dniu przeniesienia prawa własności pojazdu
mechanicznego nie obciążają posiadacza pojazdu, który dokonał przeniesienia tego prawa.
4. Posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo
własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę
składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa
własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo
własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem
pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki
należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do
dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.
5. Przepisy ust. 1 i 4 stosuje się do posiadacza pojazdu mechanicznego,
o którym mowa w art. 31 ust. 4.
6. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się do umowy ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych zawieranej w odniesieniu do pojazdów do jazd testowych.

art. 33. więcej Art. 33. Umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
ulega rozwiązaniu:
1) z upływem okresu, na który została zawarta;
2) z chwilą wyrejestrowania pojazdu mechanicznego;
3) z dniem odstąpienia od umowy w przypadku określonym w art. 29 ust. 3;
4) w przypadkach określonych w art. 31 ust. 1 i 4;
5) z chwilą udokumentowania trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu
mechanicznego w okolicznościach niepowodujących zmiany posiadacza,
z uwzględnieniem art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy – Prawo o ruchu drogowym;
6) z upływem 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń,
z uwzględnieniem art. 474 i art. 476 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze
(Dz. U. z 2019 r. poz. 498, 912, 1495, 1655 i 1802);
7) z chwilą zarejestrowania pojazdu mechanicznego za granicą;
8) z dniem odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym
w art. 40 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta;
9) z dniem wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 79 ust. 1 pkt 1 lub 6
ustawy – Prawo o ruchu drogowym, albo równoważnego dokumentu
wydanego w innym państwie;
10) z dniem wypowiedzenia umowy zgodnie z art. 28a ust. 1;
11) z dniem doręczenia podmiotowi uprawnionemu, o którym mowa w art. 80s
ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, decyzji o uchyleniu decyzji o
profesjonalnej rejestracji pojazdów w odniesieniu do pojazdów do jazd testowych.

Art. 33a. Przepisów art. 33 pkt 2–4 nie stosuje się do umowy ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawieranej przez podmiot uprawniony, o
którym mowa w art. 80s ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, w odniesieniu
do pojazdów do jazd testowych.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem
mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku
z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała,
rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.
2. Za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdu mechanicznego uważa się
również szkodę powstałą podczas i w związku z:
1) wsiadaniem do pojazdu mechanicznego lub wysiadaniem z niego;
2) bezpośrednim załadowywaniem lub rozładowywaniem pojazdu mechanicznego;
3) zatrzymaniem lub postojem pojazdu mechanicznego.

Art. 34a. 1. Powództwo o odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych wytacza się wyłącznie przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania albo siedziby poszkodowanego zdarzeniem powodującym szkodę
albo przed sąd właściwy dla miejsca zaistnienia tego zdarzenia. W braku
wskazanych wyżej podstaw właściwości miejscowej powództwo można wytoczyć
przed sąd właściwy według przepisów o właściwości ogólnej.
2. Przelew wierzytelności nie wpływa na właściwość sądu.

art. 35. więcej Art. 35. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest
objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem
mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej,
wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach
odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym,
najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Suma
gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość w złotych:
1) w przypadku szkód na osobie – 5 210 000 euro w odniesieniu do jednego
zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych,
2) w przypadku szkód w mieniu – 1 050 000 euro w odniesieniu do jednego
zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych
– ustalana przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank
Polski obowiązującego w dniu wyrządzenia szkody.
2. Za szkody spowodowane w państwach, o których mowa w art. 25 ust. 2,
zakład ubezpieczeń odpowiada do wysokości sumy gwarancyjnej określonej
przepisami tego państwa, nie niższej jednak niż suma określona w ust. 1.

Art. 36a. Odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych obejmuje również koszt dodatkowego badania technicznego,
o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 5 ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Jeżeli szkoda zostaje wyrządzona ruchem zespołu pojazdów
mechanicznych, ubezpieczeniem OC posiadacza pojazdu mechanicznego
ciągnącego jest objęta szkoda spowodowana przyczepą, która:
1) jest złączona z pojazdem silnikowym albo
2) odłączyła się od pojazdu silnikowego ciągnącego i jeszcze się toczyła.
2. Ubezpieczeniem OC posiadacza przyczepy są objęte szkody spowodowane
przyczepą, która:
1) nie jest złączona z pojazdem silnikowym ciągnącym albo
2) odłączyła się od pojazdu silnikowego ciągnącego i przestała się już toczyć.
3. Przepis ust. 1 stosuje się również w razie złączenia pojazdów
mechanicznych w celu holowania.
4. W przypadku zespołu pojazdów mechanicznych lub pojazdów
mechanicznych złączonych w celu holowania, ubezpieczeniem OC posiadacza
pojazdu mechanicznego nie jest objęta odpowiedzialność za szkody wyrządzone
w związku z ruchem:
1) pojazdu ciągnącego lub holującego – w przyczepie lub pojeździe holowanym oraz
2) przyczepy lub pojazdu holowanego – w pojeździe ciągnącym lub holującym.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Zakład ubezpieczeń nie odpowiada za szkody:
1) polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie mienia, wyrządzone przez
kierującego posiadaczowi pojazdu mechanicznego; dotyczy to również
sytuacji, w której posiadacz pojazdu mechanicznego, którym szkoda została
wyrządzona, jest posiadaczem lub współposiadaczem pojazdu
mechanicznego, w którym szkoda została wyrządzona;
2) wynikłe w przewożonych za opłatą ładunkach, przesyłkach lub bagażu, chyba
że odpowiedzialność za powstałą szkodę ponosi posiadacz innego pojazdu
mechanicznego niż pojazd przewożący te przedmioty;
3) polegające na utracie gotówki, biżuterii, papierów wartościowych, wszelkiego
rodzaju dokumentów oraz zbiorów filatelistycznych, numizmatycznych i podobnych;
4) polegające na zanieczyszczeniu lub skażeniu środowiska.
2. Wyłączenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1, nie obejmuje szkody wyrządzonej w mieniu, jeżeli pojazdy
mechaniczne uczestniczące w zdarzeniu są przedmiotem umowy leasingu zawartej
przez posiadaczy tych pojazdów z tym samym finansującym lub zostały
przewłaszczone przez posiadaczy tych pojazdów na tego samego wierzyciela lub
które są przedmiotem zastrzeżenia własności rzeczy sprzedanej na rzecz tego
samego wierzyciela.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą
zawarcia umowy i zapłacenia składki ubezpieczeniowej lub jej pierwszej raty,
z zastrzeżeniem ust. 1a, 2 i 3.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w art. 28 ust. 1,
odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń powstaje z chwilą jej zawarcia.
2. Jeżeli w umowie ubezpieczenia zakład ubezpieczeń wskazał późniejszy
termin płatności składki lub jej pierwszej raty, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy.
3. Termin rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń inny niż
określony w ust. 1 i 2 można określić w umowie ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych wtedy, gdy umowę zawiera się:
1) na okres krótszy niż 12 miesięcy w przypadkach określonych w art. 27 ust. 1,
przy czym rozpoczęcie okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później
niż z chwilą wprowadzenia pojazdu do ruchu;
2) przed zarejestrowaniem pojazdu mechanicznego, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 10 lit. a, oraz pojazdu historycznego, przy czym rozpoczęcie okresu
odpowiedzialności nie może nastąpić później niż z chwilą rejestracji pojazdu
lub przed wprowadzeniem pojazdu do ruchu;
3) na okres kolejnych 12 miesięcy przed rozpoczęciem tego okresu, przy czym
rozpoczęcie okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później niż
z upływem okresu, na który została zawarta poprzednia umowa;
4) przed upływem okresu wypowiedzenia w przypadku, o którym mowa
w art. 31 ust. 6, przy czym rozpoczęcie okresu odpowiedzialności nie może
nastąpić później niż z chwilą rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem.

art. 40. więcej Art. 40. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń, wynikająca z umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, ustaje z chwilą
rozwiązania umowy w przypadkach określonych w art. 33.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia
przysługuje w przypadku:
1) wyrejestrowania pojazdu mechanicznego lub udokumentowania trwałej
i zupełnej utraty posiadania pojazdu mechanicznego w okolicznościach niepowodujących zmiany posiadacza, z uwzględnieniem art. 79 ust. 1 pkt 5
ustawy – Prawo o ruchu drogowym;
2) odstąpienia od umowy w przypadku określonym w art. 29 ust. 3;
3) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem przez posiadacza
pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu
w przypadku określonym w art. 31 ust. 1 – zwrot składki przysługuje
posiadaczowi, który przeniósł prawo własności tego pojazdu;
4) rozwiązania się umowy w związku z jej wypowiedzeniem przez właściciela
pojazdu w przypadku określonym w art. 31 ust. 4 – zwrot składki przysługuje
posiadaczowi, który zawarł umowę ubezpieczenia;
5) odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym w art. 40
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, z zastrzeżeniem że za
okres udzielanej ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczający obowiązany jest
zapłacić składkę ubezpieczeniową;
6) wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 79 ust. 1 pkt 1 lub 6 ustawy –
Prawo o ruchu drogowym albo równoważnego dokumentu wydanego
w innym państwie;
7) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem zgodnie z art. 28a
ust. 1 – zwrot składki przysługuje z uwzględnieniem prawa zakładu
ubezpieczeń do żądania zapłaty składki za okres świadczonej ochrony;
8) rozwiązania umowy w związku z doręczeniem podmiotowi uprawnionemu, o
którym mowa w art. 80s ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, decyzji o
uchyleniu decyzji o profesjonalnej rejestracji pojazdów w odniesieniu do
pojazdów do jazd testowych.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia w przypadku
rozwiązania umowy ubezpieczenia następuje niezwłocznie, jednak nie później niż
w terminie 14 dni od dnia wypowiedzenia umowy ubezpieczenia lub w przypadku
odstąpienia od umowy od dnia złożenia oświadczenia o odstąpieniu lub od dnia
powzięcia przez zakład ubezpieczeń wiadomości o rozwiązaniu umowy przed
upływem okresu, na który została zawarta z innych przyczyn, niż wypowiedzenie
lub odstąpienie.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

Art. 42a. Przepis art. 41 stosuje się odpowiednio do zwrotu składki,
w wysokości proporcjonalnej, obniżonej na okres czasowego wycofania pojazdu
z ruchu na wniosek posiadacza pojazdu mechanicznego, o którym mowa w art. 8 ust. 4.

art. 43. więcej Art. 43. Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje
prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego
z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania,
jeżeli kierujący:
1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie
nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji
psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów
o przeciwdziałaniu narkomanii;
2) wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa;
3) nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem
mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia
ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po
popełnieniu przez nią przestępstwa;
4) zbiegł z miejsca zdarzenia.

Art. 43a. (uchylony).

art. 44. więcej Art. 44. Rolnik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia OC
rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Umowę ubezpieczenia OC rolników zawiera się na okres 12 miesięcy.
2. Okres 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, kończy się z upływem dnia
poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do umowy ubezpieczenia OC
rolników zawartej w tym samym dniu, w którym rozpoczyna się okres ubezpieczenia.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Jeżeli rolnik nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu
12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC rolników została zawarta, nie
powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że
została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń jest
obowiązany potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie
14 dni od dnia jej zawarcia.
1b. Nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który
umowa ubezpieczenia OC rolników została zawarta, zakład ubezpieczeń jest
obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny
okres ubezpieczenia.
1c. Informacja, o której mowa w ust. 1b, zawiera w szczególności:
1) określenie wysokości składki ubezpieczeniowej w przypadku, gdy dojdzie do
zawarcia następnej umowy ubezpieczenia w trybie ust. 1;
2) pouczenie, że wysokość składki, o której mowa w pkt 1, może ulec zmianie,
jeżeli po wysłaniu informacji przez zakład ubezpieczeń wyjdą na jaw
okoliczności mające wpływ na wysokość składki, oraz wskazanie tych okoliczności;
3) pouczenie o prawie wypowiedzenia dotychczasowej umowy ubezpieczenia
OC rolników zgodnie z ust. 1 oraz o formie, możliwym sposobie oraz terminie
złożenia tego wypowiedzenia;
4) pouczenie o skutkach tego wypowiedzenia oraz o skutkach braku tego wypowiedzenia.
1d. Informacja, o której mowa w ust. 1b, powinna być wysłana:
1) w postaci elektronicznej przy wykorzystaniu środka komunikacji
elektronicznej, jeżeli przy zawarciu umowy ubezpieczenia OC rolników
ubezpieczający wyraził zgodę na składanie mu oświadczeń w takiej postaci, lub
2) w formie pisemnej, w sposób umożliwiający niezwłoczne poinformowanie
ubezpieczającego.
1e. Jeżeli okoliczności mające wpływ na ustalenie wysokości składki
ubezpieczeniowej wyszły na jaw po wysłaniu informacji, o której mowa w ust. 1b,
zakład ubezpieczeń może odpowiednio zwiększyć składkę ubezpieczeniową z
uwzględnieniem tych okoliczności. W takim przypadku zakład ubezpieczeń
wezwie ubezpieczającego do zapłaty podwyższonej składki.
1f. Przepisów ust. 1a–1e nie stosuje się do umów zawieranych w trybie
negocjacji z przedsiębiorcą.
2. Zawarcie następnej umowy nie następuje pomimo braku powiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, jeżeli:
1) nie została opłacona określona w umowie składka za mijający okres
12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na
wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego
ubezpieczenia OC rolników albo
2) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub
zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku
o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego
w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń kończy się z upływem 12 miesięcy, z uwzględnieniem art. 49.

Art. 46a. 1. Jeżeli posiadacz gospodarstwa rolnego w tym samym czasie jest
ubezpieczony w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, przy czym co najmniej
jedna z umów ubezpieczenia OC rolników została zawarta w trybie art. 46 ust. 1,
umowa zawarta w tym trybie może zostać przez niego wypowiedziana na piśmie.
2. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC rolników zgodnie
z ust. 1, zakład ubezpieczeń może żądać zapłaty składki ubezpieczeniowej za okres,
przez który ponosił odpowiedzialność.
3. W sytuacji, gdy doszło do zawarcia kilku umów ubezpieczenia OC
rolników w odniesieniu do tego samego gospodarstwa rolnego, z tym samym
okresem ubezpieczenia z jednym zakładem ubezpieczeń, wówczas temu zakładowi
ubezpieczeń należy się składka ubezpieczeniowa z tytułu jednej umowy
ubezpieczenia.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia OC rolników powstaje
w dniu objęcia w posiadanie gospodarstwa rolnego.
2. Jeżeli po zawarciu przez rolnika umowy ubezpieczenia OC rolników
posiadanie gospodarstwa rolnego przeszło na inną osobę, prawa i obowiązki rolnika
wynikające z umowy ubezpieczenia OC rolników przechodzą na tę osobę. Umowa
ubezpieczenia rozwiązuje się z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta,
chyba że osoba obejmująca gospodarstwo rolne w posiadanie wypowie ją na
piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC rolników, ulega
ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 46 nie stosuje się.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku oddania przez rolnika
w posiadanie części gospodarstwa rolnego stanowiącej odrębne gospodarstwo
rolne. W takim przypadku do osoby obejmującej w posiadanie tę część
gospodarstwa rolnego stosuje się przepis ust. 1.
4. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC rolników w przypadku,
o którym mowa w ust. 2, rolnik wypowiadający umowę jest obowiązany do
zawarcia nowej umowy ubezpieczenia OC rolników najpóźniej w ostatnim dniu
przed rozwiązaniem się umowy wypowiedzianej.
5. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC rolników w przypadku
określonym w art. 46 ust. 1, posiadacz gospodarstwa rolnego jest obowiązany
zawrzeć umowę ubezpieczenia OC rolników najpóźniej w dniu rozwiązania się
umowy wypowiedzianej.
6. Rolnik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia OC rolników
najpóźniej w dniu:
1) rozwiązania się dotychczasowej umowy ubezpieczenia OC rolników,
w przypadku określonym w art. 49 pkt 5;
2) odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym w art. 40
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Obowiązek powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń,
w terminie 14 dni od dnia zmiany posiadania, o zmianie w posiadaniu
gospodarstwa rolnego oraz o danych osoby obejmującej gospodarstwo rolne
w posiadanie, spoczywa na rolniku dotychczas posiadającym gospodarstwo rolne.
W przypadku gdy zmiana w posiadaniu gospodarstwa rolnego nastąpiła wskutek śmierci tego rolnika, obowiązek zawiadomienia zakładu ubezpieczeń spoczywa na
osobie obejmującej gospodarstwo rolne w posiadanie.
2. Dane osoby obejmującej gospodarstwo rolne w posiadanie, o których
mowa w ust. 1, obejmują: imię, nazwisko, adres zamieszkania i numer PESEL,
o ile został nadany.
3. Osoba obejmująca gospodarstwo rolne w posiadanie ponosi
odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres
od dnia, w którym nastąpiło objęcie gospodarstwa rolnego w posiadanie. Rolnik
dotychczas posiadający gospodarstwo rolne ponosi solidarną odpowiedzialność
z osobą obejmującą gospodarstwo rolne w posiadanie, za zapłatę składki należnej
zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia, w którym nastąpiło objęcie gospodarstwa
rolnego w posiadanie do dnia powiadomienia zakładu ubezpieczeń o zmianie
w posiadaniu gospodarstwa rolnego.

art. 49. więcej Art. 49. Umowa ubezpieczenia OC rolników ulega rozwiązaniu:
1) z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta;
2) z chwilą, kiedy użytki i grunty określone w art. 2 pkt 4 tracą charakter
gospodarstwa rolnego;
3) z dniem zmiany stanu prawnego lub faktycznego powodującego
niepodleganie opodatkowaniu podatkiem rolnym albo podatkiem
dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzenia produkcji rolnej
stanowiącej dział specjalny;
4) w przypadku, o którym mowa w art. 47 ust. 2;
5) z upływem 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń,
z uwzględnieniem art. 474 i art. 476 ustawy – Prawo upadłościowe
i naprawcze;
6) z dniem odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym
w art. 40 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta;
7) z dniem wypowiedzenia umowy zgodnie z art. 46a ust. 1.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Z ubezpieczenia OC rolników przysługuje odszkodowanie, jeżeli
rolnik, osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym lub osoba
pracująca w jego gospodarstwie rolnym są obowiązani do odszkodowania za
wyrządzoną w związku z posiadaniem przez rolnika tego gospodarstwa rolnego szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też
utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również, jeżeli szkoda powstała w związku
z ruchem pojazdów wolnobieżnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu
drogowym, będących w posiadaniu rolników posiadających gospodarstwo rolne i
użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa rolnego.

art. 51. więcej Art. 51. Ubezpieczeniem OC rolników jest objęta odpowiedzialność cywilna
rolnika oraz każdej osoby, która pracując w gospodarstwie rolnym w okresie
trwania ochrony ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z posiadaniem
przez rolnika tego gospodarstwa rolnego.

art. 52. więcej Art. 52. Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności
cywilnej osoby odpowiedzialnej, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy
gwarancyjnej. Suma gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość
w złotych:
1) w przypadku szkód na osobie – 5 210 000 euro w odniesieniu do jednego
zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę
poszkodowanych,
2) w przypadku szkód w mieniu – 1 050 000 euro w odniesieniu do jednego
zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę
poszkodowanych
– ustalana przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank
Polski obowiązującego w dniu wyrządzenia szkody.

art. 53. więcej Art. 53. Zakład ubezpieczeń nie odpowiada za szkody:
1) w mieniu, wyrządzone rolnikowi przez osoby pracujące w jego gospodarstwie
rolnym lub pozostające z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym
albo osobom pozostającym z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie
domowym lub pracującym w jego gospodarstwie rolnym;
2) spowodowane przeniesieniem chorób zakaźnych niepochodzących od zwierząt;
3) w mieniu, spowodowane wadą towarów dostarczonych przez osobę objętą
ubezpieczeniem albo wykonywaniem usług; jeżeli wskutek tych wad nastąpiła szkoda na osobie, zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności tylko
wtedy, gdy osoba objęta ubezpieczeniem wiedziała o tych wadach;
4) powstałe wskutek uszkodzenia, zniszczenia, utraty lub zaginięcia rzeczy
wypożyczonych lub przyjętych przez osobę objętą ubezpieczeniem OC
rolników do użytkowania, przechowania lub naprawy;
5) polegające na utracie gotówki, biżuterii, dzieł sztuki, papierów
wartościowych, wszelkiego rodzaju dokumentów oraz zbiorów
filatelistycznych, numizmatycznych i innych;
6) polegające na zanieczyszczeniu lub skażeniu środowiska;
7) wynikłe z kar pieniężnych, grzywien sądowych i administracyjnych, a także
kar lub grzywien związanych z należnościami wobec budżetu państwa.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą
zawarcia umowy i zapłacenia składki ubezpieczeniowej lub jej pierwszej raty,
z zastrzeżeniem ust. 1a, 2 i 3.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w art. 46 ust. 1,
odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń powstaje z chwilą jej zawarcia.
2. Jeżeli w umowie ubezpieczenia zakład ubezpieczeń wskazał późniejszy
termin płatności składki lub jej pierwszej raty, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy.
3. Termin rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń inny niż
wskazany w ust. 1 i 2 można określić w umowie ubezpieczenia OC rolników
wtedy, gdy umowę zawiera się:
1) przed objęciem w posiadanie gospodarstwa rolnego, przy czym rozpoczęcie
okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później niż z chwilą objęcia
w posiadanie gospodarstwa rolnego;
2) na okres kolejnych 12 miesięcy przed rozpoczęciem tego okresu, przy czym
rozpoczęcie okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później niż
z upływem okresu, na który została zawarta poprzednia umowa.

art. 55. więcej Art. 55. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń wynikająca z umowy
ubezpieczenia OC rolników ustaje z chwilą rozwiązania umowy w przypadkach
określonych w art. 49.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia
przysługuje w przypadku:
1) zmiany stanu prawnego lub faktycznego powodującego niepodleganie
opodatkowaniu podatkiem rolnym albo podatkiem dochodowym od osób
fizycznych z tytułu prowadzenia produkcji rolnej stanowiącej dział specjalny;
2) utraty przez użytki i grunty określone w art. 2 ust. 1 pkt 4 charakteru
gospodarstwa rolnego;
3) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem przez osobę
obejmującą gospodarstwo rolne w posiadanie w przypadku określonym
w art. 47 ust. 2 – zwrot składki przysługuje rolnikowi dotychczas
posiadającemu gospodarstwo rolne;
4) odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym w art. 40
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, z zastrzeżeniem, że za
okres udzielanej ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczający jest zobowiązany
zapłacić składkę ubezpieczeniową;
5) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem zgodnie z art. 46a
ust. 1 – zwrot składki przysługuje z uwzględnieniem prawa zakładu
ubezpieczeń do żądania zapłaty składki za okres świadczonej ochrony.
2. (uchylony)
3. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia w przypadku
rozwiązania umowy ubezpieczenia następuje niezwłocznie, jednak nie później niż
w terminie 14 dni od dnia wypowiedzenia umowy ubezpieczenia lub w przypadku
odstąpienia od umowy od dnia złożenia oświadczenia o odstąpieniu lub od dnia
powzięcia przez zakład ubezpieczeń wiadomości o rozwiązaniu umowy przed
upływem okresu, na który została zawarta z innych przyczyn, niż wypowiedzenie
lub odstąpienie.

art. 57. więcej Art. 57. (uchylony).

art. 58. więcej Art. 58. Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje
uprawnienie do dochodzenia od sprawcy szkody zwrotu wypłaconego z tytułu
ubezpieczenia OC rolników odszkodowania, jeżeli wyrządził on szkodę umyślnie,
w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu
przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.

art. 59. więcej Art. 59. Rolnik jest obowiązany zawrzeć umowę ubezpieczenia budynku
wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego, zwanego dalej „budynkiem
rolniczym”, od ognia i innych zdarzeń losowych.

art. 60. więcej Art. 60. Obowiązek ubezpieczenia budynku rolniczego powstaje z dniem
pokrycia budynku dachem.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Umowę ubezpieczenia budynków rolniczych zawiera się na okres 12 miesięcy.
2. Okres 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, kończy się z upływem dnia
poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do umowy ubezpieczenia budynków
rolniczych zawartej w tym samym dniu, w którym rozpoczyna się okres
ubezpieczenia.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Jeżeli rolnik posiadający budynki rolnicze nie później niż na jeden
dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na jaki została zawarta umowa
ubezpieczenia budynków rolniczych, nie powiadomi na piśmie zakładu
ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa
na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń jest
obowiązany potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie
14 dni od dnia jej zawarcia.
1b. Nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który
umowa ubezpieczenia budynków rolniczych została zawarta, zakład ubezpieczeń
jest obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na
kolejny okres ubezpieczenia.
1c. Informacja, o której mowa w ust. 1b, zawiera w szczególności:
1) określenie wysokości składki ubezpieczeniowej w przypadku, gdy dojdzie do
zawarcia następnej umowy ubezpieczenia w trybie ust. 1;
2) pouczenie, że wysokość składki, o której mowa w pkt 1, może ulec zmianie,
jeżeli po wysłaniu informacji przez zakład ubezpieczeń wyjdą na jaw
okoliczności mające wpływ na wysokość składki, oraz wskazanie tych
okoliczności;
3) pouczenie o prawie wypowiedzenia dotychczasowej umowy ubezpieczenia
budynków rolniczych zgodnie z ust. 1 oraz o formie, możliwym sposobie oraz
terminie złożenia tego wypowiedzenia;
4) pouczenie o skutkach tego wypowiedzenia oraz o skutkach braku tego
wypowiedzenia.
1d. Informacja, o której mowa w ust. 1b, powinna być wysłana:
1) w postaci elektronicznej przy wykorzystaniu środka komunikacji
elektronicznej, jeżeli przy zawarciu umowy ubezpieczenia budynków
rolniczych ubezpieczający wyraził zgodę na składanie mu oświadczeń
w takiej postaci, lub
2) w formie pisemnej, w sposób umożliwiający niezwłoczne poinformowanie
ubezpieczającego.
1e. Jeżeli okoliczności mające wpływ na ustalenie wysokości składki
ubezpieczeniowej wyszły na jaw po wysłaniu informacji, o której mowa w ust. 1b,
zakład ubezpieczeń może odpowiednio zwiększyć składkę ubezpieczeniową
z uwzględnieniem tych okoliczności. W takim przypadku zakład ubezpieczeń
wezwie ubezpieczającego do zapłaty podwyższonej składki.
1f. Przepisów ust. 1a–1e nie stosuje się do umów zawieranych w trybie
negocjacji z przedsiębiorcą.
2. Zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, jeżeli:
1) nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres
12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na
wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego
ubezpieczenia budynków rolniczych albo
2) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub
zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku
o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego,
w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń kończy się z upływem 12 miesięcy, z uwzględnieniem art. 65.

Art. 62a. 1. Jeżeli posiadacz budynków rolniczych w tym samym czasie jest
ubezpieczony w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, przy czym co najmniej
jedna z umów ubezpieczenia budynków rolniczych została zawarta w trybie art. 62
ust. 1, umowa zawarta w tym trybie może zostać przez niego wypowiedziana na piśmie.
2. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych
zgodnie z ust. 1, zakład ubezpieczeń może żądać zapłaty składki ubezpieczeniowej
za okres, przez który ponosił odpowiedzialność.
3. W sytuacji, gdy doszło do zawarcia kilku umów ubezpieczenia budynków
rolniczych w odniesieniu do tego samego budynku rolniczego, z tym samym
okresem ubezpieczenia z jednym zakładem ubezpieczeń, wówczas temu zakładowi
ubezpieczeń należy się składka ubezpieczeniowa z tytułu jednej umowy
ubezpieczenia.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Jeżeli po zawarciu umowy ubezpieczenia budynków rolniczych
posiadanie gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą te budynki, przeszło
na inną osobę, prawa i obowiązki wynikające z umowy ubezpieczenia budynków
rolniczych przechodzą na tę osobę. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu
z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta, chyba że osoba obejmująca
gospodarstwo rolne w posiadanie wypowie ją na piśmie. W przypadku
wypowiedzenia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych, ulega ona
rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 62 nie stosuje się.
2. Obejmujący w posiadanie gospodarstwo rolne, w którym budynki rolnicze
nie są ubezpieczone, jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia
budynków rolniczych najpóźniej w dniu objęcia gospodarstwa rolnego
w posiadanie.
3. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych
w przypadku, o którym mowa w ust. 1, posiadacz budynków rolniczych
wypowiadający umowę jest obowiązany do zawarcia nowej umowy ubezpieczenia
budynków rolniczych najpóźniej w ostatnim dniu przed rozwiązaniem się umowy
wypowiedzianej.
4. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych
w przypadku określonym w art. 62 ust. 1, posiadacz budynków rolniczych jest
obowiązany zawrzeć umowę ubezpieczenia budynków rolniczych najpóźniej
w dniu rozwiązania się umowy wypowiedzianej.
5. Rolnik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia budynków
rolniczych najpóźniej w dniu:
1) rozwiązania się dotychczasowej umowy ubezpieczenia budynków rolniczych,
w przypadku określonym w art. 65 pkt 4;
2) odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym w art. 40
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Obowiązek powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń,
w terminie 14 dni od dnia zmiany posiadania, o zmianie w posiadaniu
gospodarstwa rolnego oraz o danych osoby obejmującej gospodarstwo rolne
w posiadanie spoczywa na rolniku dotychczas posiadającym gospodarstwo rolne.
W przypadku gdy zmiana w posiadaniu gospodarstwa rolnego nastąpiła wskutek
śmierci tego rolnika, obowiązek zawiadomienia zakładu ubezpieczeń spoczywa na
osobie obejmującej gospodarstwo rolne w posiadanie.
2. Dane osoby obejmującej gospodarstwo rolne w posiadanie, o których
mowa w ust. 1, obejmują: imię, nazwisko, adres zamieszkania i numer PESEL,
o ile został nadany.
3. Osoba obejmująca gospodarstwo rolne w posiadanie ponosi
odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres
od dnia, w którym nastąpiło objęcie gospodarstwa rolnego w posiadanie. Rolnik
dotychczas posiadający gospodarstwo rolne ponosi solidarną odpowiedzialność
z osobą obejmującą gospodarstwo rolne w posiadanie, za zapłatę składki należnej
zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia, w którym nastąpiło objęcie gospodarstwa
rolnego w posiadanie do dnia powiadomienia zakładu ubezpieczeń o zmianie
w posiadaniu gospodarstwa rolnego.

art. 65. więcej Art. 65. Umowa ubezpieczenia budynków rolniczych ulega rozwiązaniu:
1) z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta;
2) w przypadku określonym w art. 63 ust. 1;
3) z chwilą, kiedy użytki i grunty określone w art. 2 pkt 4, na których jest
położony budynek rolniczy, tracą charakter gospodarstwa rolnego;
4) z upływem 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń,
z uwzględnieniem art. 474 i art. 476 ustawy – Prawo upadłościowe
i naprawcze;
5) z dniem odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym
w art. 40 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta;
6) z dniem wypowiedzenia umowy zgodnie z art. 62a ust. 1.

art. 66. więcej Art. 66. Jeżeli w czasie trwania umowy ubezpieczenia budynków rolniczych
budynek przestał spełniać warunki wymagane do objęcia go ubezpieczeniem,
budynek ten zostaje wyłączony z ubezpieczenia, a suma ubezpieczenia zostaje
obniżona o zadeklarowaną do ubezpieczenia wartość tego budynku.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Z tytułu ubezpieczenia budynków rolniczych przysługuje
odszkodowanie za szkody powstałe w budynkach na skutek zdarzeń losowych
w postaci: ognia, huraganu, powodzi, podtopienia, deszczu nawalnego, gradu,
opadów śniegu, uderzenia pioruna, eksplozji, obsunięcia się ziemi, tąpnięcia,
lawiny lub upadku statku powietrznego.
2. Za szkody spowodowane przez:
1) ogień – uważa się szkody powstałe w wyniku działań ognia, który przedostał
się poza palenisko lub powstał bez paleniska i rozszerzył się o własnej sile;
2) huragan – uważa się szkody powstałe w wyniku działania wiatru o prędkości
nie mniejszej niż 24 m/s, którego działanie wyrządza masowe szkody;
pojedyncze szkody uważa się za spowodowane przez huragan, jeżeli
w najbliższym sąsiedztwie stwierdzono działanie huraganu;
3) powódź – uważa się szkody powstałe wskutek zalania terenów w następstwie
podniesienia się poziomu wody w korytach wód płynących lub stojących;
4) podtopienie – uważa się szkody powstałe wskutek zalania terenów w wyniku
deszczu nawalnego lub spływu wód po zboczach lub stokach na terenach
górskich i falistych;
5) deszcz nawalny – uważa się szkody powstałe w wyniku opadów deszczu
o współczynniku wydajności co najmniej 4;
6) grad – uważa się szkody powstałe wskutek opadu atmosferycznego
składającego się z bryłek lodu;
7) opady śniegu – uważa się szkody powstałe w wyniku opadów śniegu
przekraczających 85% wartości charakterystycznej (normowej) obciążenia
śniegiem gruntu, właściwej dla strefy, w której znajduje się ubezpieczony
budynek, określonej według obowiązującej normy polskiej „Obciążenie
śniegiem”; warunkiem uznania szkody za spowodowaną opadami śniegu jest,
aby przynajmniej jedna stacja meteorologiczna Instytutu Meteorologii
i Gospodarki Wodnej, zlokalizowana na terenie tej samej strefy lub strefy
o niższej wartości charakterystycznej obciążenia śniegiem w promieniu
100 km od ubezpieczonego budynku, zmierzyła ciężar pokrywy śnieżnej
przekraczający 85% wartości charakterystycznej (normowej) właściwej dla
miejsca lokalizacji budynku;
8) piorun – uważa się szkody będące następstwem uderzenia pioruna;
9) eksplozję – uważa się szkody powstałe w wyniku gwałtownej zmiany stanu
równowagi układu z jednoczesnym wyzwoleniem się gazów, pyłów lub pary,
wywołane ich właściwością rozprzestrzeniania się w odniesieniu do naczyń
ciśnieniowych i innych tego rodzaju zbiorników; warunkiem uznania szkody
za spowodowaną eksplozją jest, aby ściany tych naczyń i zbiorników uległy
rozdarciu w takich rozmiarach, iż wskutek ujścia gazów, pyłów, pary lub
cieczy nastąpiło nagłe wyrównanie ciśnień; za spowodowane eksplozją uważa
się również szkody powstałe wskutek implozji, polegające na uszkodzeniu
zbiornika lub aparatu próżniowego ciśnieniem zewnętrznym;
10) obsunięcie się ziemi – uważa się szkody spowodowane przez zapadanie się
ziemi oraz usuwanie się ziemi, z tym że za szkody spowodowane przez:
a) zapadanie się ziemi – uważa się szkody powstałe wskutek obniżenia się
terenu z powodu zawalenia się podziemnych pustych przestrzeni w gruncie,
b) usuwanie się ziemi – uważa się szkody powstałe wskutek ruchów ziemi na stokach;
11) tąpnięcie – uważa się szkody powstałe wskutek wstrząsów podziemnych,
spowodowanych pęknięciem skał, wywołanych naruszeniem równowagi sił
w tych skałach;
12) lawinę – uważa się szkody powstałe wskutek gwałtownego zsuwania się lub
staczania ze zboczy górskich lub falistych: mas śniegu, lodu, skał, kamieni,
ziemi lub błota;
13) upadek statku powietrznego – uważa się szkody powstałe wskutek katastrofy
bądź przymusowego lądowania samolotu silnikowego, bezsilnikowego lub
innego obiektu latającego, a także spowodowane upadkiem ich części lub
przewożonego ładunku.
3. Szkody, o których mowa w ust. 2 pkt 2–7, ustala się w oparciu o informacje
uzyskane z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. W przypadku braku
możliwości uzyskania odpowiednich informacji przyjmuje się stan faktyczny
i rozmiar szkód świadczący o działaniu tych zjawisk.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Wysokość szkody ustala się, z uwzględnieniem art. 69, na podstawie:
1) cenników stosowanych przez zakład ubezpieczeń; ustalenie wysokości
szkody na podstawie tych cenników następuje w każdym przypadku
niepodejmowania odbudowy, naprawy lub remontu budynku;
2) kosztorysu wystawionego przez podmiot dokonujący odbudowy lub remontu
budynku, odzwierciedlającego koszty związane z odbudową lub remontem,
określone zgodnie z obowiązującymi w budownictwie zasadami kalkulacji
i ustalania cen robót budowlanych – przy uwzględnieniu dotychczasowych
wymiarów, konstrukcji, materiałów i wyposażenia; jeżeli suma ubezpieczenia
została ustalona według wartości rzeczywistej, uwzględnia się również
faktyczne zużycie budynku od dnia rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu
ubezpieczeń do dnia powstania szkody.
2. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany do corocznego aktualizowania
cenników, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Zakład ubezpieczeń może zweryfikować zasadność wielkości i wartości
robót ujętych w przedstawionym przez ubezpieczającego kosztorysie, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2. Kosztorys ten powinien zostać przedłożony przez
ubezpieczającego najpóźniej w terminie 12 miesięcy od dnia powstania szkody.
4. Zakład ubezpieczeń nie uwzględnia stopnia zużycia budynku przy
szkodach drobnych, których wartość nie przekracza równowartości w złotych 100 euro, ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ustalania odszkodowania.

art. 69. więcej Art. 69. Wysokość szkody w budynkach rolniczych:
1) zmniejsza się o wartość pozostałości, które mogą być przeznaczone do
dalszego użytku, przeróbki lub odbudowy;
2) zwiększa się w granicach sumy ubezpieczenia o udokumentowane koszty
uprzątnięcia miejsca szkody w wysokości do 5% wartości szkody.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Sumę ubezpieczenia, odrębnie dla każdego budynku rolniczego,
ustala ubezpieczający z zakładem ubezpieczeń.
2. Suma ubezpieczenia budynku rolniczego może odpowiadać wartości:
1) rzeczywistej tego budynku, przez którą rozumie się wartość w stanie nowym
w dniu zawarcia umowy, pomniejszoną o stopień zużycia budynku rolniczego;
2) nowej – w odniesieniu do budynków nowych oraz takich, których stopień
zużycia w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia nie przekracza 10%.
3. Suma ubezpieczenia może być ustalona na podstawie:
1) cenników stosowanych przez zakład ubezpieczeń do szacowania wartości budynków;
2) załączonego powykonawczego kosztorysu budowlanego, sporządzonego
zgodnie z zasadami kalkulacji i ustalenia wartości robót budowlanych
obowiązującymi w budownictwie, przez osobę posiadającą uprawnienia
w tym zakresie albo wyceny rzeczoznawcy; w tych przypadkach ustalenie
sumy ubezpieczenia następuje na wniosek ubezpieczającego w razie
ubezpieczenia budynku według wartości określonej w ust. 2 pkt 2.
4. Normy zużycia budynków rolniczych określa zakład ubezpieczeń
stosownie do przepisów prawa budowlanego.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany do aktualizacji wartości
budynków przyjętych do ubezpieczenia, nie częściej jednak niż w okresach
rocznych, w przypadku gdy zmiany cen materiałów budowlanych i kosztów
robocizny oraz innych materiałów spowodowały podwyższenie lub obniżenie
wartości budynków co najmniej o 20%.
2. Zaktualizowana wartość budynku stanowi podstawę ustalenia nowej sumy
ubezpieczenia zgodnie z art. 70.

art. 72. więcej Art. 72. Nie są objęte ubezpieczeniem w gospodarstwach rolnych:
1) budynki, których stan techniczny osiągnął 100% normy zużycia;
2) budynki przeznaczone do rozbiórki na podstawie ostatecznych decyzji
właściwych organów;
3) namioty i tunele foliowe.

art. 73. więcej Art. 73. Zakład ubezpieczeń nie odpowiada za zaistniałe w budynkach
rolniczych szkody:
1) wyrządzone umyślnie przez ubezpieczającego lub przez osobę, za którą
ubezpieczający ponosi odpowiedzialność lub która pozostaje
z ubezpieczającym we wspólnym gospodarstwie domowym;
2) wyrządzone wskutek rażącego niedbalstwa przez osoby, o których mowa w pkt 1;
3) górnicze w rozumieniu przepisów prawa geologicznego i górniczego;
4) powstałe wskutek trzęsienia ziemi.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą
zawarcia umowy i zapłacenia składki ubezpieczeniowej lub jej pierwszej raty,
z zastrzeżeniem ust. 1a, 2 i 3.
1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w art. 62 ust. 1,
odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń powstaje z chwilą jej zawarcia.
2. Jeżeli w umowie ubezpieczenia zakład ubezpieczeń wskazał późniejszy
termin płatności składki lub jej pierwszej raty, odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy.
3. Termin rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń inny niż
wskazany w ust. 1 i 2 można określić w umowie ubezpieczenia budynków
rolniczych wtedy, gdy umowę zawiera się:
1) przed objęciem budynków rolniczych w posiadanie, przy czym rozpoczęcie
okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później niż z chwilą objęcia
budynków rolniczych w posiadanie;
2) na okres kolejnych 12 miesięcy przed rozpoczęciem tego okresu, przy czym
rozpoczęcie okresu odpowiedzialności nie może nastąpić później, niż
z upływem okresu, na który została zawarta poprzednia umowa.

art. 75. więcej Art. 75. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń wynikająca z umowy
ubezpieczenia budynków rolniczych ustaje z chwilą rozwiązania umowy
w przypadkach określonych w art. 65.

art. 76. więcej Art. 76. 1. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia
przysługuje w przypadku:
1) utraty przez użytki i grunty określone w art. 2 pkt 4, na których jest położony
budynek rolniczy, charakteru gospodarstwa rolnego;
2) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem przez osobę
obejmującą gospodarstwo rolne w posiadanie w przypadku określonym
w art. 63 ust. 1 – zwrot składki przysługuje rolnikowi dotychczas
posiadającemu gospodarstwo rolne;
3) odstąpienia przez ubezpieczającego od umowy w trybie określonym w art. 40
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, z zastrzeżeniem, że za
okres udzielanej ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczający jest obowiązany
zapłacić składkę ubezpieczeniową;
4) rozwiązania umowy w związku z jej wypowiedzeniem przez osobę
obejmującą gospodarstwo rolne w posiadanie w przypadku określonym
w art. 62a ust. 1 – zwrot składki przysługuje z uwzględnieniem prawa zakładu
ubezpieczeń do żądania zapłaty składki za okres świadczonej ochrony.
2. Zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia w przypadku
rozwiązania umowy ubezpieczenia następuje niezwłocznie, jednak nie później niż
w terminie 14 dni od dnia wypowiedzenia umowy ubezpieczenia lub w przypadku
odstąpienia od umowy od dnia złożenia oświadczenia o odstąpieniu lub od dnia
powzięcia przez zakład ubezpieczeń wiadomości o rozwiązaniu umowy przed
upływem okresu, na który została zawarta z innych przyczyn, niż wypowiedzenie
lub odstąpienie.

art. 77. więcej Art. 77. (uchylony).

art. 78. więcej Art. 78. 1. Mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej poszkodowany lub uprawniony do odszkodowania
w wyniku wypadku, który miał miejsce za granicą, w państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w państwie trzecim, w związku z ruchem pojazdu
zarejestrowanego w państwie członkowskim Unii Europejskiej, może żądać
informacji dotyczących:
1) zakładu ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego, którym
spowodowano szkodę;
2) reprezentanta do spraw roszczeń ustanowionego przez zakład ubezpieczeń,
o którym mowa w pkt 1;
3) dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia OC posiadacza
pojazdu mechanicznego, którym spowodowano szkodę;
4) danych osobowych posiadacza lub właściciela pojazdu mechanicznego,
którym spowodowano szkodę;
5) podmiotów, które zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, są zwolnione w kraju rejestracji z obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz
identyfikujących organ lub instytucję odpowiedzialną za wypłatę
odszkodowań za szkody spowodowane ruchem pojazdów mechanicznych
będących w posiadaniu tych podmiotów.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, ustala i udostępnia Polskie Biuro
Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, uzyskując je z ośrodków informacji państw
członkowskich Unii Europejskiej:
1) na pisemny wniosek poszkodowanego lub uprawnionego – w zakresie,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5;
2) na pisemny wniosek poszkodowanego lub uprawnionego, po wykazaniu przez
nich interesu prawnego w ich uzyskaniu – w zakresie, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4.
3. Udostępnianie informacji jest nieodpłatne i podlega ewidencjonowaniu.

art. 79. więcej Art. 79. Poszkodowany lub uprawniony, o którym mowa w art. 78 ust. 1,
może zgłosić żądanie odszkodowawcze reprezentantowi do spraw roszczeń.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Reprezentant do spraw roszczeń może wykonywać czynności na
rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń.
2. Reprezentant do spraw roszczeń wykonuje swoje obowiązki na podstawie
pełnomocnictwa udzielonego przez zakład ubezpieczeń.
3. Zawiadomienia i oświadczenia związane z prowadzoną likwidacją szkody,
mogą być składane przez reprezentanta do spraw roszczeń w języku obcym
i w formie innej niż pisemna tylko za zgodą osób, do których są adresowane.
4. Reprezentant do spraw roszczeń podejmuje działanie na żądanie zgłoszone
przez poszkodowanego lub uprawnionego, a także na wniosek reprezentowanego
zakładu ubezpieczeń.
5. Zgłoszenie żądania odszkodowawczego, o którym mowa w art. 79,
bezpośrednio zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń wywołuje skutki, jakie
ustawa przewiduje w przypadku zgłoszenia żądania odszkodowawczego
reprezentantowi do spraw roszczeń ustanowionemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 81. więcej Art. 81. Zadaniem reprezentanta do spraw roszczeń jest likwidacja szkód
będących następstwem zdarzeń, o których mowa w art. 78 ust. 1, jeżeli szkoda
powstała w związku z ruchem pojazdu mechanicznego, którego posiadacz miał
zawartą umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
z reprezentowanym zakładem ubezpieczeń.

art. 82. więcej Art. 82. 1. Reprezentant do spraw roszczeń jest obowiązany, w terminie
3 miesięcy od zgłoszenia żądania odszkodowawczego, do udzielenia odpowiedzi
na zgłoszone żądanie odszkodowawcze wraz z uzasadnieniem.
2. Jeżeli ustalenie odpowiedzialności reprezentowanego zakładu ubezpieczeń
lub wysokości odszkodowania w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest
niemożliwe, odpowiedź, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać informację
o przyczynie niemożności dokonania takich ustaleń, w tym o dokumentach, jakie
są potrzebne do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń lub wysokości
świadczenia, jeżeli jest to niezbędne do dalszego prowadzenia postępowania.

art. 83. więcej Art. 83. 1. Poszkodowany lub uprawniony do odszkodowania, mający
miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może zgłosić żądanie odszkodowawcze do organu odszkodowawczego, jeżeli zdarzenie, z którego wynikła szkoda zaistniało:
1) za granicą, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie
trzecim i było spowodowane ruchem pojazdu mechanicznego
zarejestrowanego za granicą, w państwie członkowskim Unii Europejskiej, gdy:
a) reprezentant do spraw roszczeń nie dopełnił obowiązku, o którym mowa
w art. 82 ust. 1 lub 2,
b) zakład ubezpieczeń nie ustanowił reprezentanta do spraw roszczeń,
chyba że poszkodowany lub uprawniony zgłosił swoje żądanie
bezpośrednio do zakładu ubezpieczeń i otrzymał odpowiedź określoną
w art. 82 ust. 1 lub 2;
2) za granicą, w państwie członkowskim Unii Europejskiej i było spowodowane
ruchem pojazdu mechanicznego zarejestrowanego za granicą, w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie trzecim, jeżeli w terminie
60 dni od dnia zdarzenia nie został zidentyfikowany zakład ubezpieczeń
osoby odpowiedzialnej za szkodę;
3) za granicą, w państwie członkowskim Unii Europejskiej i było spowodowane
ruchem pojazdu mechanicznego, którego zidentyfikowanie okazało się niemożliwe.
2. Organ odszkodowawczy nie rozpatruje zgłoszonego żądania
odszkodowawczego, jeżeli poszkodowany lub uprawniony wytoczył powództwo
przeciwko zakładowi ubezpieczeń osoby odpowiedzialnej za szkodę.
3. Funkcję organu odszkodowawczego pełni Polskie Biuro Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych.

Art. 83a. 1. Informację o zgłoszeniu żądania odszkodowawczego organ
odszkodowawczy przekazuje niezwłocznie:
1) w przypadku, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 – organowi
odszkodowawczemu w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym
siedzibę ma zakład ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego, którym
spowodowano szkodę;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 2 – ubezpieczeniowemu
funduszowi gwarancyjnemu w państwie członkowskim Unii Europejskiej, gdzie zarejestrowany jest pojazd mechaniczny, którym spowodowano szkodę,
a w przypadku pojazdów zarejestrowanych w państwach trzecich –
ubezpieczeniowemu funduszowi gwarancyjnemu w państwie członkowskim
Unii Europejskiej, w którym nastąpiło zdarzenie;
3) w przypadku, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 – ubezpieczeniowemu
funduszowi gwarancyjnemu w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
w którym nastąpiło zdarzenie.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, organ
odszkodowawczy zawiadamia ponadto reprezentanta do spraw roszczeń lub zakład
ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego oraz osobę, która spowodowała
szkodę, jeżeli jest ustalona.

Art. 83b. 1. Organ odszkodowawczy podejmuje czynności w celu ustalenia
odpowiedzialności za spowodowanie szkody i wysokości odszkodowania
w terminie 60 dni od dnia otrzymania żądania odszkodowawczego.
2. Organ odszkodowawczy odstępuje od czynności określonych w ust. 1,
jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń lub
jego reprezentant do spraw roszczeń udzieli poszkodowanemu lub uprawnionemu
odpowiedzi na zgłoszone żądanie odszkodowawcze.
3. Organ odszkodowawczy udziela odpowiedzi na zgłoszone żądanie
odszkodowawcze i wypłaca odszkodowanie lub jego bezsporną część nie wcześniej
niż po upływie 60 dni od dnia otrzymania żądania odszkodowawczego.

Art. 83c. Odpowiedź organu odszkodowawczego na zgłoszone mu żądanie
odszkodowawcze jest ostateczna. Poszkodowanemu lub uprawnionemu
przysługuje prawo dochodzenia roszczeń w drodze postępowania cywilnego
przeciwko zakładowi ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego, którym
spowodowano szkodę.

Art. 83d. 1. Jeżeli zdarzenie, z którego wynikła szkoda, zaistniało za granicą,
w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie trzecim,
a poszkodowanym lub uprawnionym do odszkodowania jest osoba mająca miejsce
zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż
to, w którym doszło do zdarzenia, zakład ubezpieczeń wykonujący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej działalność ubezpieczeniową w zakresie działu II grupa 10, określonej w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika, z którym zawarto umowę ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego, którego
ruchem wyrządzono szkodę, jest obowiązany do udzielenia odpowiedzi
z uzasadnieniem na zgłoszone żądanie odszkodowawcze.
2. Zakład ubezpieczeń lub jego reprezentant do spraw roszczeń są obowiązani
do udzielenia odpowiedzi z uzasadnieniem na żądanie odszkodowawcze w terminie
3 miesięcy od dnia jego zgłoszenia.
3. Żądanie odszkodowawcze zgłoszone reprezentantowi do spraw roszczeń
zakładu ubezpieczeń, ustanowionemu w państwie miejsca zamieszkania lub
siedziby poszkodowanego lub uprawnionego, uważa się za zgłoszone zakładowi
ubezpieczeń.
4. Formę, w jakiej powinna być udzielona odpowiedź, o której mowa w ust. 1,
określa prawo państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym
poszkodowany lub uprawniony ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
5. W przypadku niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 1 lub 2,
organ nadzoru stosuje wobec zakładu ubezpieczeń środki nadzorcze określone
w art. 362 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

art. 84. więcej Art. 84. 1. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1–3, podlega kontroli wykonywanej
przez organy do tego obowiązane lub uprawnione.
2. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych:
1) są obowiązane:
a) Policja,
b) organy celne,
c) Straż Graniczna,
d) organy właściwe w sprawach rejestracji pojazdów,
e) Inspekcja Transportu Drogowego;
2) są uprawnione:
a) Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny,
b) inne organy uprawnione do kontroli ruchu drogowego,
c) Inspekcja Ochrony Środowiska.
3. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia OC rolników:
1) jest obowiązany wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na
miejsce położenia gospodarstwa rolnego lub miejsce zamieszkania rolnika;
2) są uprawnione:
a) starosta właściwy ze względu na położenie gospodarstwa rolnego lub
miejsce zamieszkania rolnika,
b) Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.
4. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia budynków rolniczych:
1) jest obowiązany wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na
miejsce położenia gospodarstwa rolnego lub miejsca zamieszkania rolnika;
2) jest uprawniony starosta właściwy ze względu na położenie gospodarstwa
rolnego lub miejsce zamieszkania rolnika.
5. Organy obowiązane i uprawnione przeprowadzają kontrolę na zasadach
i w trybie określonych w przepisach regulujących działalność tych organów.

art. 85. więcej Art. 85. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego ustala się na podstawie polisy lub innego dokumentu
ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia,
wystawionego ubezpieczającemu przez zakład ubezpieczeń, z uwzględnieniem
przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 3.

art. 86. więcej Art. 86. Osoba kontrolowana jest obowiązana okazać na żądanie organu
obowiązanego lub uprawnionego do kontroli dokument potwierdzający zawarcie
umowy ubezpieczenia obowiązkowego lub dowód opłacenia składki za to
ubezpieczenie.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Jeżeli osoba kontrolowana nie okaże dokumentu potwierdzającego
zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, organ przeprowadzający
kontrolę zawiadamia o tym Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w terminie
14 dni od dnia przeprowadzenia lub zakończenia kontroli.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1, jeżeli organ przeprowadzający
kontrolę uzyskał informację z centralnej ewidencji pojazdów potwierdzającą zawarcie tej umowy.
2. Jeżeli osoba kontrolowana nie okaże dokumentu potwierdzającego
zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 3,
lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, starosta zawiadamia o tym wójta
(burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce położenia
gospodarstwa rolnego w terminie 14 dni od dnia przeprowadzenia lub zakończenia kontroli.

art. 88. więcej Art. 88. 1. Osoba, która nie spełniła obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia obowiązkowego, zgodnie z warunkami tego ubezpieczenia
określonymi w ustawie, jest obowiązana wnieść opłatę.
2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, obowiązującej w każdym roku
kalendarzowym, stanowi:
1) w ubezpieczeniu OC posiadaczy pojazdów mechanicznych:
a) samochody osobowe – równowartość dwukrotności minimalnego
wynagrodzenia za pracę,
b) samochody ciężarowe, ciągniki samochodowe i autobusy –
równowartość trzykrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,
c) pozostałe pojazdy – równowartość jednej trzeciej minimalnego
wynagrodzenia za pracę,
2) w ubezpieczeniu OC rolników – równowartość jednej dziesiątej minimalnego
wynagrodzenia za pracę,
3) w ubezpieczeniu budynków rolniczych – równowartość jednej czwartej
minimalnego wynagrodzenia za pracę
– ustalonego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177).
3. W przypadku posiadaczy pojazdów mechanicznych, którzy nie spełnili
obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zgodnie z warunkami tego ubezpieczenia, wysokość opłaty jest uzależniona od okresu pozostawania tego posiadacza bez ochrony
ubezpieczeniowej w każdym roku kalendarzowym i wynosi:
1) 20% opłaty w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 – w przypadku gdy okres
ten nie przekracza 3 dni;
2) 50% opłaty w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 – w przypadku gdy okres
ten nie przekracza 14 dni;
3) 100% opłaty w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 – w przypadku gdy okres
ten przekracza 14 dni.
3a. Wysokość opłat na dany rok, z uwzględnieniem ich gradacji, w zakresie,
o którym mowa w ust. 3, podawana jest przez Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny do publicznej wiadomości do dnia 3 stycznia każdego roku.
4. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, nie przedstawi dokumentów
stanowiących podstawę do ustalenia wysokości opłaty zgodnie z ust. 3, jest ona
obowiązana wnieść opłatę w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1.
5. Kwoty wyliczane zgodnie z ust. 2 i 3 zaokrągla się do pełnych 10 zł.
6. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ustala przynależność pojazdów
do kategorii wymienionej w ust. 2 pkt 1, kierując się przepisami ustawy – Prawo
o ruchu drogowym.
7. Opłata za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, jest wnoszona na rzecz
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.
8. Opłata za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 3, jest wnoszona na rzecz gminy
właściwej ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Jeżeli osoba kierująca pojazdem mechanicznym zarejestrowanym
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwie innym niż określone
w art. 25 ust. 2, przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie
przedstawi Zielonej Karty, organy dokonujące kontroli granicznej lub celnej nie
dopuszczą tego pojazdu do przekroczenia granicy, chyba że posiadacz pojazdu
mechanicznego zawrze umowę ubezpieczenia granicznego.
2. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, przy wyjeździe z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawi dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, ważnego do dnia wyjazdu włącznie, organy dokonujące kontroli granicznej lub celnej nie dopuszczą pojazdu
mechanicznego do przekroczenia granicy bez uiszczenia opłaty w wysokości
określonej w art. 88 ust. 2 pkt 1.
3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, w trakcie kontroli na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawi organowi obowiązanemu lub
uprawnionemu do kontroli dokumentu potwierdzającego zawarcie przed
dokonaniem kontroli umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, warunkiem
zwrotu dowodu rejestracyjnego zatrzymanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu
drogowym jest wniesienie opłaty w wysokości określonej w art. 88 ust. 2 pkt 1 oraz
przedstawienie dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1.
4. W przypadku określonym w ust. 2 opłatę, w wysokości określonej w art. 88
ust. 2 pkt 1, mogą pobrać również urzędy celno-skarbowe i przekazać ją na rzecz
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w terminie 30 dni od dnia jej pobrania.
5. (uchylony)

art. 90. więcej Art. 90. 1. Po przeprowadzeniu kontroli przez Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny lub po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 87,
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wzywa osoby obowiązane do zawarcia
umowy ubezpieczenia do uiszczenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia
wezwania, opłaty, o której mowa w art. 88 ust. 1, albo do przedstawienia
dokumentów potwierdzających spełnienie w roku kontroli obowiązku zawarcia
umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, określonego w art. 10 ust. 1.
2. Po przeprowadzeniu kontroli lub po otrzymaniu zawiadomienia, o którym
mowa w art. 87 ust. 2, wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na
miejsce położenia gospodarstwa rolnego wzywa osobę wskazaną w tym zawiadomieniu do uiszczenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania,
opłaty, o której mowa w art. 88 ust. 1, albo do przedstawienia dokumentów
potwierdzających w roku kontroli zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego, zgodnie z warunkami tego ubezpieczenia określonymi w ustawie.
3. W przypadku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2,
opłaty nie pobiera się.
4. Opłata staje się wymagalna następnego dnia po upływie terminu, o którym
mowa w ust. 1 i 2, jeżeli zobowiązany nie udokumentował zawarcia umowy
ubezpieczenia obowiązkowego, zgodnie z warunkami tego ubezpieczenia
określonymi w ustawie lub nie wniósł powództwa do sądu powszechnego, zgodnie
z art. 10 ust. 2.

art. 91. więcej Art. 91. 1. Do egzekucji opłaty za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy
obowiązkowego ubezpieczenia, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, stosuje się
przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z tym że tytuł
wykonawczy wystawia Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.
2. Egzekucję, o której mowa w ust. 1, stosuje się, jeżeli:
1) należność z tytułu opłaty wynika z wezwania do zapłaty, o którym mowa
w art. 90 ust. 1, w stosunku do którego zobowiązany nie wystąpił
z powództwem do sądu powszechnego, zgodnie z art. 10 ust. 2, w terminie
30 dni od dnia otrzymania wezwania do zapłaty, albo
2) sąd ustalił prawomocnym orzeczeniem istnienie obowiązku ubezpieczenia.
3. Od postanowień wydanych przez Zarząd Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego w toku postępowania egzekucyjnego w administracji służy
odwołanie do Rady Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

art. 92. więcej Art. 92. 1. Roszczenia z tytułu opłaty ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat
od dnia dokonania kontroli, nie później jednak niż z upływem 3 lat od ostatniego
dnia roku kalendarzowego, w którym nie spełniono obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia obowiązkowego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Bieg przedawnienia przerywa:
1) każda czynność organu egzekucyjnego podjęta w celu wyegzekwowania opłaty;
2) uznanie przez zobowiązanego niespełnienia obowiązku ubezpieczenia
i dochodzonej w związku z tym opłaty;
3) wszczęcie postępowania przed sądem powszechnym w sprawach określonych
w art. 10 ust. 2;
4) zawieszenie postępowania egzekucyjnego.
3. Po przerwaniu biegu przedawnienia z przyczyny, o której mowa w ust. 2:
1) pkt 1 i 2 – biegnie ono na nowo;
2) pkt 3 – okres przedawnienia biegnie na nowo od dnia zakończenia postępowania sądowego;
3) pkt 4 – okres przedawnienia biegnie od dnia podjęcia postępowania egzekucyjnego.

art. 93. więcej Art. 93. Wniesienie opłaty nie zwalnia z obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia obowiązkowego.

art. 94. więcej Art. 94. 1. W uzasadnionych przypadkach, kierując się przede wszystkim
wyjątkowo trudną sytuacją materialną i majątkową zobowiązanego, jak również
jego sytuacją życiową, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny może umorzyć
opłatę w całości lub w części albo udzielić ulgi w jej spłacie.
2. Tryb postępowania przy rozpatrywaniu spraw, o których mowa w ust. 1,
określa statut Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

art. 95. więcej Art. 95. Przepisy rozdziału nie dotyczą:
1) posiadaczy i kierujących pojazdami mechanicznymi zarejestrowanymi
w państwach, o których mowa w art. 25 ust. 2;
2) upoważnionych osób kierujących pojazdami mechanicznymi obcych
przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji
specjalnych i organizacji międzynarodowych oraz innych obcych
przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów
dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów, ustaw lub
powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej
„Funduszem”, jest instytucją wykonującą zadania określone w ustawie.
2. Fundusz jest właściwy w zakresie egzekucji administracyjnej należności
pieniężnych w związku z kontrolą spełnienia obowiązku zawierania umów
obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, o których mowa
w art. 4 pkt 1 i 2.
3. Fundusz ma osobowość prawną. Siedzibą Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa.
4. Nadzór nad działalnością Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw
instytucji finansowych w oparciu o kryterium legalności i zgodności ze statutem.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w ramach nadzoru,
o którym mowa w ust. 4, w przypadku stwierdzenia, że zadania Funduszu są wykonywane z naruszeniem prawa lub statutu może:
1) zażądać usunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie;
2) wnioskować do właściwego organu Funduszu o odwołanie z pełnionej funkcji
członka Zarządu Funduszu odpowiedzialnego za powstałe nieprawidłowości.

art. 97. więcej Art. 97. 1. Członkiem Funduszu jest zakład ubezpieczeń posiadający
zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w grupach
obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2.
Zakład ubezpieczeń staje się członkiem Funduszu z chwilą zawarcia pierwszej
umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2.
1a. Członkiem Funduszu, z zastrzeżeniem ust. 1, może stać się zakład
ubezpieczeń wykonujący działalność w zakresie ubezpieczeń, o których mowa
w dziale I lub II załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Zakład
ubezpieczeń staje się członkiem Funduszu z dniem złożenia deklaracji
członkowskiej. Zakład ubezpieczeń, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
przestaje być członkiem Funduszu z dniem złożenia oświadczenia o wystąpieniu
z Funduszu.
2. Członkiem Funduszu jest również zagraniczny zakład ubezpieczeń,
działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami prawa
polskiego, i posiadający zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2.
3. Zakłady ubezpieczeń wykonujące działalność w zakresie ubezpieczeń,
o których mowa w dziale I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej,
stają się członkami Funduszu w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2, z
zastrzeżeniem ust. 1a.
4. Zakłady ubezpieczeń posiadające zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenie obowiązkowe, o którym
mowa w art. 4 pkt 3, niebędące członkami Funduszu zgodnie z ust. 1–2, stają się
członkami Funduszu w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.
5. Zakłady ubezpieczeń posiadające zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 4, niebędące członkami Funduszu zgodnie z ust. 1–4,
stają się członkami Funduszu w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.
6. Członkostwo w Funduszu ustaje z upływem roku kalendarzowego,
w którym zakład ubezpieczeń nie zawarł umowy ubezpieczenia obowiązkowego,
o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2.
7. Wcześniejsze ustanie członkostwa zakładu ubezpieczeń, o którym mowa
w ust. 1, następuje z dniem:
1) cofnięcia przez organ nadzoru zezwolenia na wykonywanie przez zakład
ubezpieczeń działalności ubezpieczeniowej w grupach obejmujących
ubezpieczenia obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2;
2) zarządzenia przez organ nadzoru likwidacji przymusowej zakładu
ubezpieczeń;
3) podjęcia przez zakład ubezpieczeń uchwały o likwidacji;
4) ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń.
8. Członkostwo zakładów ubezpieczeń, o których mowa w ust. 3–5, ustaje
z dniem zakończenia postępowania upadłościowego. Wcześniejsze ustanie
członkostwa zakładu ubezpieczeń następuje z dniem cofnięcia przez organ nadzoru
zezwolenia na wykonywanie przez zakład ubezpieczeń działalności
ubezpieczeniowej w dziale I (ubezpieczenia na życie), zgodnie z załącznikiem do
ustawy o działalności ubezpieczeniowej, lub cofnięcia przez organ nadzoru
zezwolenia na wykonywanie przez zakład ubezpieczeń działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4, oraz w przypadkach określonych w ust. 7 pkt 2–4.

art. 98. więcej Art. 98. 1. Do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu
ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, w granicach
określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3, za szkody powstałe na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) na osobie, gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach
uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich tożsamości;
2) w mieniu, w przypadku szkody, w której równocześnie u któregokolwiek
uczestnika zdarzenia nastąpiła śmierć, naruszenie czynności narządu ciała lub
rozstrój zdrowia, trwający dłużej niż 14 dni, a szkoda została wyrządzona
w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza
pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie
ustalono ich tożsamości. Naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój
zdrowia powinny zostać stwierdzone orzeczeniem lekarza, posiadającego
specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi
powyższych naruszeń czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia.
W przypadku szkody w pojeździe mechanicznym świadczenie Funduszu
podlega zmniejszeniu o kwotę stanowiącą równowartość 300 euro, ustalaną
przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
obowiązującego w dniu ustalenia odszkodowania;
3) na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy:
a) posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem
szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym
ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych,
b) posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem
szkodę tę wyrządzono, zarejestrowanego za granicą na terytorium
państwa, którego biuro narodowe jest sygnatariuszem Porozumienia
Wielostronnego, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, a pojazd mechaniczny był
pozbawiony znaków rejestracyjnych, bądź znaki te nie były,
w momencie zdarzenia, przydzielone temu pojazdowi przez właściwe władze,
c) rolnik, osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym
lub osoba pracująca w jego gospodarstwie rolnym są obowiązani do
odszkodowania za wyrządzoną w związku z posiadaniem przez rolnika
tego gospodarstwa rolnego szkodę, będącą następstwem śmierci,
uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, a rolnik nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC rolników.
1a. Do zadań Funduszu należy także zaspokajanie roszczeń z tytułu
obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za
szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, w przypadku wyrządzenia szkody
w związku z ruchem pojazdu mechanicznego, jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 28
lit. c ustawy o działalności ubezpieczeniowej państwem członkowskim
umiejscowienia ryzyka jest Rzeczpospolita Polska.
2. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń albo oddalenia
wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania
upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika oczywiście nie wystarcza nawet na
zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo w przypadku
zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, jeżeli roszczenia osób
uprawnionych nie mogą być pokryte z aktywów stanowiących pokrycie rezerw
techniczno-ubezpieczeniowych, do zadań Funduszu należy również zaspokajanie
roszczeń osób uprawnionych z:
1) umów ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1–3, za
szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w granicach
określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2–4;
2) umów ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 4, oraz
umów ubezpieczenia na życie, w wysokości 50% wierzytelności, do kwoty
nie większej niż równowartość w złotych 30 000 euro według średniego kursu
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ogłoszenia
upadłości, oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia
postępowania upadłościowego albo w dniu zarządzenia likwidacji
przymusowej.
3. Wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 2, dokonywane są
wyłącznie na rzecz poszkodowanych lub uprawnionych osób fizycznych.
4. W przypadku zaspokojenia przez Fundusz roszczeń osób poszkodowanych
i uprawnionych z tytułu umów ubezpieczenia obowiązkowego, objętych umową
o przeniesienie portfela zgodnie z art. 474 ust. 2 ustawy – Prawo upadłościowe
i naprawcze, Fundusz może wystąpić do zakładu ubezpieczeń przejmującego portfel upadłego zakładu ubezpieczeń o zwrot wypłaconych odszkodowań lub
świadczeń do wysokości wynikającej z umowy o przeniesienie portfela.
5. W razie ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń Fundusz jest
obowiązany do składania sprawozdań z działalności do organu nadzoru na koniec
każdego kwartału.

Art. 98a. 1. Fundusz wykonuje zadania, o których mowa w ustawie z dnia 24
listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 548).
2. Fundusz wykonuje także zadania, o których mowa w ustawie z dnia
17 września 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób
zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz innych ustaw (Dz. U. poz. 1639).

Art. 98b. Fundusz przetwarza dane osobowe dotyczące zdrowia w zakresie
niezbędnym do realizacji zadań, o których mowa w art. 98 ust. 1–2 i art. 102a.

Art. 98c. Fundusz przetwarza dane osobowe dotyczące wyroków
skazujących oraz naruszeń prawa lub powiązanych środków bezpieczeństwa
w zakresie niezbędnym do:
1) dochodzenia zwrotu odszkodowania, o którym mowa w art. 11 ust. 3, art. 43 i art. 58;
2) zaspokajania roszczeń, o których mowa w art. 98 ust. 1–2;
3) ustalenia okoliczności zdarzenia oraz rozmiaru szkody, o którym mowa
w art. 16 ust. 3 i art. 102 ust. 3 i 4, oraz identyfikacji i weryfikacji zjawisk
związanych z przestępczością ubezpieczeniową, o których mowa w art. 102 ust. 7;
4) kontroli spełnienia obowiązków zawarcia umowy obowiązkowego
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i ubezpieczenia OC
rolników, o której mowa w art. 84 ust. 2 pkt 2 lit. a i ust. 3 pkt 2 lit. b, oraz
dochodzenia opłaty za niespełnienie tych obowiązków, o którym mowa
w art. 90 i art. 91;
5) realizacji zadań, o których mowa w art. 102a;
6) dochodzenia zwrotu świadczenia i poniesionych kosztów, w przypadkach
określonych w art. 110 ust. 1, a także określenia sytuacji materialnej
i majątkowej, o którym mowa w art. 94 i art. 110 ust. 2;
7) wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 111, oraz zaspokajania roszczeń,
o których mowa w art. 113 i art. 114.

Art. 98d. W celu realizacji zadań, o których mowa
w art. 84 ust. 2 pkt 2 lit. a i ust. 3 pkt 2 lit. b, art. 98, art. 98b, art. 98c, art. 102
i art. 102a, Fundusz może podejmować decyzje w indywidualnych przypadkach
w oparciu o zautomatyzowane przetwarzanie danych, w tym profilowanie.

art. 99. więcej Art. 99. 1. Fundusz może udzielać zwrotnej pomocy finansowej zakładowi
ubezpieczeń przejmującemu portfel ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa
w art. 4 pkt 1 i 2, jeżeli posiadane dopuszczone środki własne w wysokości co
najmniej kapitałowego wymogu wypłacalności nie gwarantują w pełni
wypłacalności tego zakładu ubezpieczeń.
2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, ma charakter pożyczki zwrotnej,
której wysokość nie może przekroczyć wysokości rezerw techniczno-
-ubezpieczeniowych dla celów wypłacalności, wynikających z przejmowanego
portfela ubezpieczeń obowiązkowych, i która może być przeznaczona przez zakład
ubezpieczeń tylko na zaspokojenie interesów uprawnionych z umów ubezpieczenia
przejmowanego portfela ubezpieczeń obowiązkowych.
3. Udzielanie pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, następuje na
wniosek zakładu ubezpieczeń.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać:
1) sprawozdania finansowe wraz ze sprawozdaniem z badania;
2) pozytywną opinię organu nadzoru co do celowości przejęcia portfela
ubezpieczeń.
5. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, jest udzielana przez Fundusz na
warunkach korzystniejszych od ogólnie stosowanych.
6. Warunki udzielanej pomocy finansowej, w szczególności termin oraz
wysokość rat i odsetek, określa umowa zawierana pomiędzy Funduszem
a zakładem ubezpieczeń przejmującym portfel ubezpieczeń.

art. 100. więcej Art. 100. 1. Fundusz sprawuje kontrolę nad prawidłowością wykorzystania
przez zakład ubezpieczeń udzielonej pomocy finansowej, o której mowa w art. 99 ust. 1.
2. Fundusz może nabywać wierzytelności zakładu ubezpieczeń,
korzystającego z pomocy finansowej, o której mowa w art. 99 ust. 1, do wysokości
udzielonej pomocy. Fundusz może zbywać nabyte wierzytelności.

art. 101. więcej Art. 101. Fundusz realizuje pomoc finansową, o której mowa w art. 99 ust. 1,
ze środków wpłacanych przez członków Funduszu, o których mowa w art. 97 ust. 1
i 2, w trybie określonym w art. 117 ust. 4 i 6 oraz zgodnie z przepisami wydanymi
na podstawie art. 117 ust. 5.

art. 102. więcej Art. 102. 1. Fundusz pełni funkcję ośrodka informacji.
2. Do zadań Funduszu jako ośrodka informacji należy prowadzenie rejestru
umów ubezpieczenia działu II grupy 3 i 10 załącznika do ustawy o działalności
ubezpieczeniowej z wyłączeniem odpowiedzialności przewoźnika, zawierającego:
1) nazwę i adres zakładu ubezpieczeń, który zawarł umowę ubezpieczenia;
2) identyfikator pośrednika, który zawarł umowę ubezpieczenia, według numeru
wpisu do rejestru pośredników ubezpieczeniowych, a w przypadku zawarcia
umowy bez udziału pośrednika − imię i nazwisko oraz numer PESEL osoby,
która zawarła umowę;
3) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres siedziby
i numer REGON ubezpieczonego, a w przypadku posiadaczy pojazdów
będących nierezydentami − imię i nazwisko, adres zamieszkania, nazwę
i numer dokumentu tożsamości lub nazwę i adres siedziby ubezpieczonego;
4) cechy identyfikujące dokument potwierdzający zawarcie umowy
ubezpieczenia;
5) (uchylony)
6) datę zawarcia umowy;
6a) w przypadku zagranicznego zakładu ubezpieczeń – wartość składki
przypisanej brutto wskazanej na dokumencie potwierdzającym zawarcie
umowy ubezpieczenia, o którym mowa w dziale II w grupie 10 załącznika do
ustawy o działalności ubezpieczeniowej, w ramach wykonywania
działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) okres ubezpieczenia;
8) datę rozwiązania umowy ubezpieczenia przed upływem końcowego terminu
odpowiedzialności, określonego w umowie;
8a) w przypadku zagranicznego zakładu ubezpieczeń – wartość zwrotu składki za
niewykorzystany okres ubezpieczenia w przypadku rozwiązania umowy
ubezpieczenia, o którym mowa w dziale II w grupie 10 załącznika do ustawy
o działalności ubezpieczeniowej, zawartej w ramach wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przed upływem końcowego
terminu odpowiedzialności określonego w tej umowie;
9) dane dotyczące pojazdu mechanicznego i jego posiadacza:
a) numer rejestracyjny,
b) numer VIN, a w przypadku jego braku − numer nadwozia (podwozia)
pojazdu mechanicznego,
c) marka, typ i model,
d) rodzaj pojazdu mechanicznego,
e) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres
siedziby i numer REGON posiadacza pojazdu mechanicznego,
a w przypadku posiadaczy pojazdów będących nierezydentami − imię
i nazwisko, adres zamieszkania, nazwę i numer dokumentu tożsamości
lub nazwę i adres siedziby ubezpieczonego.
3. Fundusz gromadzi dane zawierające informacje dotyczące uczestników
zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej
umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmujące:
1) markę i numer rejestracyjny pojazdów uczestniczących w zdarzeniu;
2) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres siedziby
i numer REGON posiadacza pojazdu uczestniczącego w zdarzeniu,
a w przypadku posiadaczy pojazdów będących nierezydentami − imię
i nazwisko, adres zamieszkania, nazwę i numer dokumentu tożsamości lub
nazwę i adres siedziby posiadacza pojazdu uczestniczącego w zdarzeniu;
3) imię i nazwisko oraz numer PESEL kierującego pojazdem uczestniczącym
w zdarzeniu, a w przypadku kierujących będących nierezydentami − imię
i nazwisko, adres zamieszkania oraz nazwę i numer dokumentu tożsamości
kierującego pojazdem uczestniczącym w zdarzeniu;
4) datę i miejsce zdarzenia;
5) rodzaj szkody, w tym:
a) szkoda na osobie,
b) szkoda całkowita w pojeździe, w tym szkoda istotna,
c) szkoda częściowa w pojeździe, w tym szkoda istotna,
d) szkoda w mieniu poza pojazdem;
6) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres siedziby
i numer REGON osoby poszkodowanej lub uprawnionej, a w przypadku osób
będących nierezydentami − imię i nazwisko, adres zamieszkania, nazwę
i numer dokumentu tożsamości lub nazwę i adres siedziby osoby
poszkodowanej lub uprawnionej do odszkodowania lub świadczenia;
7) datę zgłoszenia roszczenia odszkodowawczego;
8) datę i wysokość wypłaty odszkodowania lub świadczenia albo datę odmowy
wypłaty odszkodowania lub świadczenia.
4. Fundusz gromadzi dane zawierające:
1) informacje dotyczące zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu
ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia, określonego w grupie
3 działu II załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, obejmujące:
a) datę i miejsce zdarzenia lub datę i miejsce kradzieży pojazdu,
b) rodzaj szkody, w tym:
– kradzież pojazdu,
– szkoda całkowita w pojeździe, w tym szkoda istotna,
– szkoda częściowa w pojeździe, w tym szkoda istotna,
c) markę i numer rejestracyjny pojazdu, uczestniczącego w zdarzeniu
(kradzieży),
d) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres
siedziby i numer REGON posiadacza pojazdu uczestniczącego
w zdarzeniu (kradzieży),
e) imię i nazwisko oraz numer PESEL kierującego pojazdem
uczestniczącym w zdarzeniu,
f) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres
siedziby i numer REGON osoby poszkodowanej, a w przypadku osób będących nierezydentami − imię i nazwisko, adres zamieszkania, nazwę i numer dokumentu tożsamości lub nazwę i adres siedziby osoby poszkodowanej;
2) datę zgłoszenia do zakładu ubezpieczeń zdarzenia (kradzieży);
3) datę i wysokość wypłaty odszkodowania lub datę odmowy wypłaty
odszkodowania.
5. Dane, o których mowa w ust. 2–4, przekazywane są do Funduszu przez
zakłady ubezpieczeń drogą elektroniczną i przechowywane są przez Fundusz przez okres 21 lat.
6. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 9 lit. b–e, nie dotyczą pojazdów
zarejestrowanych w trybie art. 73 ust. 3 ustawy – Prawo o ruchu drogowym.
7. Fundusz przetwarza dane, o których mowa w ust. 2–4 oraz art. 103, w celu
kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego
oraz w celu identyfikacji i weryfikacji zjawisk związanych z przestępczością
ubezpieczeniową albo dla innych celów, po modyfikacji, która nie pozwoli na
ustalenie tożsamości osoby, której dane dotyczą.
8. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio do zdarzeń powodujących
odpowiedzialność Funduszu lub Polskiego Biura Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych.

Art. 102a. 1. Do zadań Funduszu należy tworzenie i prowadzenie
informatycznej bazy danych w zakresie niezbędnym do identyfikacji, weryfikacji
i przeciwdziałania naruszeniu interesów uczestników rynku ubezpieczeniowego,
obejmującej w szczególności informacje o wypłaconych odszkodowaniach
i świadczeniach z umów ubezpieczenia, o których mowa w dziale I lub II
załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, przechowywane są przez Fundusz przez
20 lat od dnia dokonania wpisu.
3. Zakład ubezpieczeń będący członkiem Funduszu przekazuje do Funduszu
dane, o których mowa w ust. 1, drogą elektroniczną.
4. Fundusz udostępnia swoim członkom informacje i dane zgromadzone
w bazie danych, o której mowa w ust. 1.
5. Fundusz udostępnia Polskiej Izbie Ubezpieczeń, na jej wniosek, zbiorcze
dane zgromadzone w bazie danych, o której mowa w ust. 1, dla celów
opracowywania na ich podstawie analiz, raportów i prognoz.
6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń w sprawie
przydatności tych danych dla zakładów ubezpieczeń i rozwoju rynku ubezpieczeń,
szczegółowy zakres danych gromadzonych w bazie danych, o której mowa
w ust. 1, oraz termin ich przekazywania do Funduszu.

art. 103. więcej Art. 103. 1. Fundusz gromadzi dane dotyczące reprezentantów do spraw
roszczeń ustanawianych przez zakłady ubezpieczeń na podstawie ustawy
o działalności ubezpieczeniowej oraz dane organu odszkodowawczego
ustanowionego w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
2. Dane dotyczące reprezentantów do spraw roszczeń, o których mowa
w ust. 1, obejmują:
1) nazwę i adres siedziby zakładu ubezpieczeń, który ustanowił reprezentanta do
spraw roszczeń;
2) imię i nazwisko lub nazwę reprezentanta do spraw roszczeń;
3) państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym ustanowiony jest
reprezentant do spraw roszczeń;
4) adres zamieszkania lub adres siedziby reprezentanta do spraw roszczeń;
5) adres do korespondencji reprezentanta do spraw roszczeń, jeżeli jest inny niż
adres, o którym mowa w pkt 4;
6) numer telefonu, numer faksu, adres elektroniczny reprezentanta do spraw roszczeń.

art. 104. więcej Art. 104. 1. Fundusz udostępnia zgromadzone dane, o których mowa
w art. 102 ust. 2–4 oraz w art. 103:
1) poszkodowanemu, uprawnionemu lub innemu podmiotowi, w zakresie
dotyczącym ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych,
z wyłączeniem imienia i nazwiska oraz adresu posiadacza pojazdu sprawcy
lub kierującego tym pojazdem; jeżeli poszkodowany, uprawniony lub inny
podmiot żąda udostępnienia danych dotyczących imienia i nazwiska oraz
adresu posiadacza pojazdu sprawcy lub kierującego tym pojazdem, w związku z zaistniałą szkodą, powinien wykazać interes prawny w uzyskaniu tych danych;
1a) posiadaczowi pojazdu mechanicznego, który zawarł umowę ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, w zakresie danych dotyczących
zgłoszenia roszczeń i wypłaty odszkodowań z tytułu umowy ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej przez tego posiadacza,
w związku ze zdarzeniami skutkującymi odpowiedzialnością tego posiadacza
albo ich braku, za okres 5 lat licząc wstecz od dnia, w którym posiadacz
pojazdu mechanicznego wystąpił o udostępnienie danych;
2) Rzecznikowi Praw Obywatelskich;
3) organowi nadzoru;
4) zakładom ubezpieczeń;
5) Polskiemu Biuru Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w zakresie dotyczącym
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów;
6) Rzecznikowi Ubezpieczonych;
7) Polskiej Izbie Ubezpieczeń;
8) (uchylony)
9) sądowi lub prokuraturze, o ile są niezbędne w toczącym się postępowaniu;
10) Policji, o ile są niezbędne w toczącym się postępowaniu lub na potrzeby
wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych na zasadach i w trybie
określonym w art. 20 ust. 1d i 1e ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(Dz. U. z 2019 r. poz. 161, z późn. zm.);
11) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, o ile są niezbędne w toczącym się postępowaniu;
12) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, o ile są niezbędne w toczącym się postępowaniu.
1a. Podmiotom wskazanym w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7 Fundusz udostępnia
zgromadzone dane, o których mowa w art. 102 ust. 2–4 oraz w art. 103, o ile jest to
niezbędne do realizacji ich zadań ustawowych.
1b. Zakładom ubezpieczeń Fundusz udostępnia zgromadzone dane, o których
mowa w art. 102 ust. 2–4 oraz w art. 103, o ile jest to niezbędne:
1) do oceny ryzyka ubezpieczeniowego i weryfikacji danych podanych przez
ubezpieczającego, ubezpieczonego lub osobę, na rzecz której ma być zawarta
umowa ubezpieczenia, w tym do stosowania taryfy w zależności od długości
okresu bezszkodowego;
2) do ustalenia prawa ubezpieczonego i uprawnionego do świadczenia
z zawartej umowy ubezpieczenia i wysokości tego świadczenia, jeżeli ten sam
przedmiot ubezpieczenia w tym samym czasie jest ubezpieczony od tego
samego ryzyka w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń;
3) w celu wykonania umowy ubezpieczenia;
4) dla innych celów, po modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie tożsamości
osoby, której dane dotyczą.
1c. Fundusz udostępnia zgromadzone dane dotyczące zdarzeń powodujących
odpowiedzialność Funduszu lub Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych:
1) poszkodowanemu, uprawnionemu lub innemu podmiotowi, w zakresie
dotyczącym ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych,
z wyłączeniem imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania posiadacza
pojazdu sprawcy lub kierującego tym pojazdem; jeżeli poszkodowany,
uprawniony lub inny podmiot żąda udostępnienia danych dotyczących imienia
i nazwiska oraz adresu zamieszkania posiadacza pojazdu sprawcy lub
kierującego tym pojazdem, w związku z zaistniałą szkodą, powinien wykazać
interes prawny w uzyskaniu tych danych;
2) zakładom ubezpieczeń, o ile jest to niezbędne do celów określonych w ust. 1b.
2. W przypadku odmowy udostępnienia danych, o których mowa w art. 102
ust. 2 i 3 oraz w art. 103, podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwagi na
uznanie braku interesu prawnego w uzyskaniu tych danych, przysługuje odwołanie
do Rady Funduszu.
3. Fundusz korzysta ze zgromadzonych w rejestrze danych do realizacji zadań ustawowych.
4. (uchylony)
5. Dane, o których mowa w art. 102 ust. 2 pkt 9 lit. b–e, dotyczące pojazdów,
o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, udostępnia się
za pisemną zgodą jednostek użytkujących te pojazdy, z zastrzeżeniem ust. 6. Zgodę tę uzyskuje się za pośrednictwem organu prowadzącego centralną ewidencję pojazdów.
6. W przypadku gdy w terminie 30 dni od dnia otrzymania wystąpienia
jednostka określona w ust. 5 nie wyrazi zgody na udostępnienie danych, o których
mowa w art. 102 ust. 2 pkt 9 lit. b–e, lub nie zajmie stanowiska w tej sprawie,
Fundusz występuje o te dane do organu prowadzącego centralną ewidencję
pojazdów. Organ ten obowiązany jest do niezwłocznego przekazania danych do
Funduszu, który je udostępnia.
7. Udostępnianie danych jest bezpłatne i podlega ewidencjonowaniu.
7a. Podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, dane udostępnia się
w formie pisemnej, w terminie 15 dni od dnia otrzymania przez Fundusz
wystąpienia o udostępnienie danych.
8. Do udostępniania danych przez Fundusz stosuje się przepisy o ochronie
danych osobowych.
9. Fundusz udostępnia przez swoją stronę internetową informację o zawarciu
umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przez posiadacza
danego pojazdu oraz nazwę zakładu ubezpieczeń, z którym ta umowa została
zawarta, bez ujawniania danych osobowych posiadacza pojazdu.

art. 105. więcej Art. 105. 1. (uchylony)
2. Zakład ubezpieczeń przekazuje do Funduszu dane, o których mowa
w art. 102 ust. 2, w czasie wykonania czynności skutkującej koniecznością
przekazania danych do Funduszu, z wyjątkiem pojazdów rejestrowanych w trybie
art. 73 ust. 3 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Dane, o których mowa w art. 102
ust. 3 i 4, zakład ubezpieczeń przekazuje niezwłocznie, nie później jednak niż
w terminie 7 dni od dnia:
1) zgłoszenia roszczenia – w zakresie danych określonych w art. 102 ust. 3
pkt 1–7 oraz ust. 4 pkt 1 i 2;
2) wypłaty odszkodowania – w zakresie danych określonych w art. 102 ust. 3
pkt 8 oraz ust. 4 pkt 3.
3. (uchylony)
3a. Dane do Funduszu są przekazywane bezpłatnie.
4. Zakłady ubezpieczeń przekazujące dane do Funduszu są obowiązane do
aktualizacji tych danych w przypadku ich zmiany.
4a. Prawo, o którym mowa w art. 16 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony
osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE
(ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016,
str. 1, z późn. zm.), w zakresie danych osobowych przekazanych do Funduszu,
jest wykonywane przez sprostowanie tych danych po wniesieniu żądania do
zakładu ubezpieczeń.
5. (uchylony)

Art. 105a. 1. Centralna ewidencja pojazdów przekazuje drogą teletransmisji
danych do Funduszu dane, o których mowa w art. 102 ust. 2 pkt 9, z wyjątkiem
danych pojazdów rejestrowanych w trybie art. 73 ust. 3 ustawy – Prawo o ruchu drogowym.
2. Zakład ubezpieczeń, przekazując dane do Funduszu przekazuje
jednocześnie do centralnej ewidencji pojazdów, za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego obsługującego Fundusz, dane o których mowa w art. 80b
ust. 1 pkt 6 i 11 ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

art. 106. więcej Art. 106. 1. Jeżeli poszkodowany, w przypadku szkody w mieniu, może
zaspokoić roszczenie na podstawie umowy ubezpieczenia dobrowolnego, Fundusz
wyrównuje szkodę w części, w której nie może być zaspokojona, wraz z
uwzględnieniem utraconych zniżek składki oraz prawa do zniżek składki.
2. W przypadku zaspokojenia przez zakład ubezpieczeń roszczeń
poszkodowanego zgodnie z ust. 1, zakładowi ubezpieczeń nie przysługuje
roszczenie do Funduszu o zwrot wypłaconych z tego tytułu kwot.
3. Fundusz nie spełnia świadczenia za szkody w mieniu i na osobie
w przypadku zaspokojenia roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej
w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a, lub przez
kierującego pojazdem mechanicznym, którego ruchem szkoda została wyrządzona.
4. Fundusz nie spełnia świadczenia z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego,
o którym mowa w art. 4 pkt 1, za szkody spowodowane ruchem pojazdów mechanicznych zarejestrowanych za granicą. Nie dotyczy to poszkodowanych obywateli polskich.
5. Fundusz nie spełnia świadczenia za szkody w mieniu i na osobie powstałe
w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, o których mowa w art. 23 ust. 2,
niewprowadzonych do ruchu.
6. Fundusz nie spełnia świadczenia z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych,
o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, za szkody w mieniu i na osobie wyrządzone:
1) posiadaczowi pojazdu mechanicznego przez kierującego tym pojazdem;
2) rolnikowi przez osoby pracujące w jego gospodarstwie rolnym lub
pozostające z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym.

art. 107. więcej Art. 107. Wypłaty z Funduszu, o których mowa w art. 98 ust. 1, 1a i ust. 2
pkt 1, na rzecz poszkodowanych niebędących podmiotami polskimi i podmiotami
państw, których biura narodowe są sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego,
są dokonywane na zasadzie wzajemności.

art. 108. więcej Art. 108. 1. Uprawniony do odszkodowania zgłasza swoje roszczenia do
Funduszu przez którykolwiek zakład ubezpieczeń wykonujący działalność
ubezpieczeniową w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe, o którym
mowa w art. 4 pkt 1 i 2. Zakład ubezpieczeń nie może odmówić przyjęcia
zgłoszenia szkody.
2. Zakład ubezpieczeń, po otrzymaniu zgłoszenia roszczenia, przeprowadza
postępowanie w zakresie ustalenia zasadności i wysokości dochodzonych roszczeń
i niezwłocznie przesyła zebraną dokumentację do Funduszu, powiadamiając o tym
osobę zgłaszającą roszczenie.

art. 109. więcej Art. 109. 1. Fundusz jest obowiązany zaspokoić roszczenie, o którym mowa
w art. 98 ust. 1 i 1a, w terminie 30 dni, licząc od dnia otrzymania akt szkody od
zakładu ubezpieczeń lub syndyka upadłości.
2. W przypadku gdy wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia
odpowiedzialności Funduszu albo wysokości świadczenia w terminie, o którym
mowa w ust. 1, było niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w terminie
14 dni od dnia wyjaśnienia tych okoliczności, z tym że bezsporna część
świadczenia powinna być spełniona przez Fundusz w terminie określonym
w ust. 1. Przepisy art. 16 i 17 stosuje się odpowiednio.
3. Odpowiedzialność za zwłokę w spełnieniu świadczenia ponoszą
odpowiednio Fundusz i zakład ubezpieczeń, każdy w swoim zakresie.

Art. 109a. 1. Roszczenia poszkodowanego do Funduszu, o których mowa
w art. 98 ust. 1 i 1a, przedawniają się z upływem terminu przewidzianego dla tych
roszczeń w przepisach Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za szkodę
wyrządzoną czynem niedozwolonym.
2. Bieg przedawnienia roszczenia, o którym mowa w ust. 1, przerywa się
także przez zgłoszenie Funduszowi tego roszczenia. Bieg przedawnienia
rozpoczyna się na nowo od dnia, w którym zgłaszający roszczenie otrzymał na
piśmie oświadczenie Funduszu o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia.

art. 110. więcej Art. 110. 1. Z chwilą wypłaty przez Fundusz odszkodowania, w przypadkach
określonych w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a, sprawca szkody i osoba, która nie
dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym
mowa w art. 4 pkt 1 i 2, są obowiązani do zwrotu Funduszowi spełnionego
świadczenia i poniesionych kosztów.
2. W uzasadnionych przypadkach, kierując się przede wszystkim wyjątkowo
trudną sytuacją materialną i majątkową zobowiązanego, jak również jego sytuacją
życiową, Fundusz może odstąpić od dochodzenia zwrotu części lub całości
świadczenia albo udzielić ulgi w jego spłacie.
3. Tryb postępowania przy rozpatrywaniu spraw, o których mowa w ust. 2,
określa statut Funduszu.
4. Roszczenia Funduszu wynikające z ust. 1 ulegają przedawnieniu na
zasadach określonych w Kodeksie cywilnym, nie wcześniej jednak niż z upływem
3 lat od dnia spełnienia przez Fundusz świadczenia.

art. 111. więcej Art. 111. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń
wykonującego działalność ubezpieczeniową w grupach obejmujących
ubezpieczenia obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, Fundusz przejmuje
od syndyka upadłości akta szkodowe oraz wypłaca poszkodowanym
i uprawnionym świadczenia z umów ubezpieczeń obowiązkowych, o których
mowa w art. 4 pkt 1 i 2, po ustaleniu odpowiedzialności i wysokości świadczenia.
2. W sprawach, w których szkody nie zostały zgłoszone do zakładu
ubezpieczeń przed ogłoszeniem jego upadłości, Fundusz przyjmuje zgłoszenie szkody oraz wypłaca poszkodowanym i uprawnionym świadczenia po ustaleniu
odpowiedzialności i wysokości świadczenia. Poszkodowany i uprawniony do
odszkodowania zgłasza swoje roszczenia do Funduszu przez którykolwiek zakład
ubezpieczeń wykonujący działalność ubezpieczeniową w grupach obejmujących
ubezpieczenia obowiązkowe, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2. Zakład
ubezpieczeń nie może odmówić przyjęcia zgłoszenia szkody.
3. Świadczenia rentowe, wynikające z realizacji zadań, o których mowa
w art. 98 ust. 2, Fundusz może wypłacać w formie skapitalizowanej za zgodą
poszkodowanego lub uprawnionego.
4. Odpowiedzialność Funduszu za zwłokę w spełnieniu świadczenia jest
ograniczona do okresu, przez jaki upadły zakład ubezpieczeń pozostawał w zwłoce
do dnia ogłoszenia upadłości.
5. Funduszowi przysługuje roszczenie do masy upadłości o zwrot
wypłaconych świadczeń, o których mowa w ust. 1–3, z zastrzeżeniem art. 98 ust. 4.
6. Wierzytelności, o których mowa w ust. 5, Fundusz może zgłaszać
syndykowi do czasu prawomocnego wykonania planu podziału funduszu masy.

art. 112. więcej Art. 112. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń
wykonującego działalność ubezpieczeniową w dziale I załącznika do ustawy
o działalności ubezpieczeniowej, albo zakładu ubezpieczeń wykonującego
działalność ubezpieczeniową, w grupach obejmujących ubezpieczenia
obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4, albo oddalenia wniosku
o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania
upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika oczywiście nie wystarcza nawet na
zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, albo w przypadku
zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, pozostałe zakłady
ubezpieczeń wykonujące działalność ubezpieczeniową w dziale I załącznika do
ustawy o działalności ubezpieczeniowej albo posiadające zezwolenie na
wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w grupach obejmujących
ubezpieczenia obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4, są obowiązane
wnieść składkę na rzecz Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
organu nadzoru i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość procentu składki, o której mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności zakres zobowiązań wynikających z umów ubezpieczenia w ramach działu
I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej lub umów ubezpieczeń
obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4.
3. Składka, o której mowa w ust. 2, ustalana jest od składki przypisanej brutto
z ubezpieczeń działu I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz
ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4.
4. Fundusz wyodrębnia rachunki, na które wnoszone są składki, o których mowa w ust. 1.
5. Środki pozostałe po zaspokojeniu roszczeń Fundusz zwraca zakładom
ubezpieczeń, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do wysokości wniesionej
składki określonej zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 2.

art. 113. więcej Art. 113. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń
wykonującego działalność ubezpieczeniową w dziale I załącznika do ustawy
o działalności ubezpieczeniowej, Fundusz zaspokaja roszczenia na podstawie
ustalonej w postępowaniu upadłościowym listy wierzytelności.
2. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń wykonującego
działalność ubezpieczeniową w grupach obejmujących ubezpieczenia
obowiązkowe, o których mowa w art. 4 pkt 3 i 4, do zaspokajania przez Fundusz
roszczeń wynikających z tych umów ubezpieczenia przepisy art. 111 ust. 1–
4 stosuje się odpowiednio.
3. Fundusz zaspokaja roszczenia z tytułu upadłości zakładów ubezpieczeń,
o których mowa w ust. 1 i 2, w zakresie i do wysokości określonej w art. 98 ust. 2 i 3.
4. Przepisy art. 111 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

art. 114. więcej Art. 114. 1. W odniesieniu do zakładów ubezpieczeń, wykonujących
działalność ubezpieczeniową w zakresie działu I załącznika do ustawy
o działalności ubezpieczeniowej oraz w zakresie ubezpieczeń obowiązkowych,
o których mowa w art. 4, w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości
lub umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika oczywiście
nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo
w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej, do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z tytułu umów ubezpieczenia na życie
oraz umów ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Fundusz przejmuje z zakładu
ubezpieczeń akta szkodowe oraz wypłaca poszkodowanym i uprawnionym
świadczenia, po ustaleniu odpowiedzialności tego zakładu i wysokości świadczenia.
3. Odpowiedzialność Funduszu za zwłokę w spełnieniu świadczenia jest
ograniczona do okresu, przez jaki zakład ubezpieczeń pozostawał w zwłoce do dnia
oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania
upadłościowego albo zarządzenia likwidacji przymusowej.
4. Z dniem wypłaty przez Fundusz świadczenia, o którym mowa w ust. 2, na
Fundusz przechodzi z mocy prawa roszczenie o zwrot wypłaconego świadczenia
do zakładu ubezpieczeń, którego zobowiązanie zrealizował.

art. 115. więcej Art. 115. 1. Organami Funduszu są:
1) Zgromadzenie Członków Funduszu;
2) Rada Funduszu;
3) Zarząd Funduszu.
2. W skład Rady Funduszu, poza członkami określonymi statutowo, wchodzi
przedstawiciel ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz
przedstawiciel organu nadzoru.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Statut Funduszu określa organizację, sposób działania oraz
zasady gospodarki finansowej, a w szczególności:
1) sposób powołania, organizację oraz kadencję organów Funduszu;
2) zakres kompetencji organów Funduszu;
3) prawa i obowiązki członków oraz sposób głosowania;
4) zasady działania Funduszu;
5) zasady prowadzenia gospodarki finansowej;
6) tryb postępowania w sprawach dochodzenia roszczeń z tytułu opłat i regresów.
2. Statut Funduszu i jego zmiany są uchwalane przez Zgromadzenie
Członków Funduszu.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
organu nadzoru, zatwierdza, w drodze decyzji, statut Funduszu i jego zmiany,
w oparciu o kryterium zgodności z prawem oraz zgodności z zadaniami
ustawowymi wykonywanymi przez Fundusz.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ogłasza statut Funduszu
i jego zmiany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.

art. 117. więcej Art. 117. 1. Koszty działalności Funduszu wynikające z realizacji zadań,
o których mowa w art. 98 i art. 99, są pokrywane z dochodów Funduszu.
2. Dochody, o których mowa w ust. 1, są uzyskiwane z następujących źródeł:
1) wpłat zakładów ubezpieczeń wykonujących działalność w zakresie
ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2;
2) wpłat zakładów ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w dziale
I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej w przypadku
ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, oddalenia wniosku o ogłoszenie
upadłości zakładu ubezpieczeń, umorzenia postępowania upadłościowego lub
zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń wykonującego
działalność ubezpieczeniową w tym zakresie;
3) wpłat zakładów ubezpieczeń wykonujących działalność ubezpieczeniową
w grupie obejmującej ubezpieczenie obowiązkowe, o którym mowa w art. 4
pkt 3 i 4, w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, oddalenia
wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń, umorzenia
postępowania upadłościowego lub zarządzenia likwidacji przymusowej
zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność ubezpieczeniową w tym zakresie;
3a) wpłat zakładów ubezpieczeń będących członkami Funduszu, wykonujących
działalność w zakresie ubezpieczeń, o których mowa w dziale I lub II
załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem
ubezpieczeń, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2;
4) wpływów z tytułu opłat za niespełnienie obowiązku zawarcia umów
ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2;
5) wpływów z tytułu roszczeń regresowych;
6) zwrotów zakładu ubezpieczeń przejmującego portfel upadłego zakładu
ubezpieczeń, o których mowa w art. 98 ust. 4;
7) wpłat uzyskanych z podziału masy upadłości, o których mowa w art. 111 ust. 5;
8) zwrotów świadczeń, o których mowa w art. 114 ust. 4, wypłaconych przez
Fundusz z umów ubezpieczenia na życie i z umów ubezpieczeń
obowiązkowych, o których mowa w art. 4;
9) przychodów z oprocentowania pożyczek, o których mowa w art. 99 ust. 2;
10) przychodów z lokat środków Funduszu dokonywanych według zasad
określonych w ustawie o działalności ubezpieczeniowej dla zakładów ubezpieczeń;
11) inne dochody.
2a. Nadwyżka bilansowa Funduszu w danym roku powiększa fundusz
statutowy tworzony w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu.
2b. Nadwyżka bilansowa Funduszu może zostać przekazana na fundusz
statutowy, tworzony w celu zapewnienia środków na pokrycie ewentualnych strat bilansowych.
3. Zakłady ubezpieczeń posiadające zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, jak również zagraniczne zakłady ubezpieczeń,
działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami prawa
polskiego i posiadające zezwolenie na wykonywanie działalności
ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, są obowiązane wnieść składkę na rzecz Funduszu.
4. Fundusz przedstawia ministrowi właściwemu do spraw instytucji
finansowych oraz organowi nadzoru analizę stanu finansów Funduszu, na
podstawie której jest określany procent składki, o której mowa w ust. 3, wnoszonej
przez członków Funduszu na jego rzecz.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek Funduszu,
po zasięgnięciu opinii organu nadzoru określa, w drodze rozporządzenia, wysokość
procentu składki, o której mowa w ust. 3, oraz terminy uiszczania tej składki,
uwzględniając w szczególności zagwarantowanie płynności finansowej Funduszu
oraz możliwości udzielania przez Fundusz zwrotnej pomocy finansowej, o której
mowa w art. 99 ust. 1.
6. Wysokość składki wnoszonej przez zakład ubezpieczeń na rzecz Funduszu
jest wyliczana od składki przypisanej brutto w ubezpieczeniach obowiązkowych,
o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2.
7. Zakłady ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 3, posiadające zezwolenie na
wykonywanie działalności w zakresie ubezpieczeń, o których mowa w dziale I lub
II załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, które są członkami
Funduszu, jak również zagraniczne zakłady ubezpieczeń, działające na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami prawa polskiego i posiadające
zezwolenie na wykonywanie działalności w zakresie ubezpieczeń, o których mowa
w dziale I lub II załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, które są
członkami Funduszu, są obowiązane wnieść składkę na rzecz Funduszu.
8. Wysokość składki, o której mowa w ust. 7, wnoszonej przez zakłady
ubezpieczeń na rzecz Funduszu, jest wyliczana od składki przypisanej brutto
w ubezpieczeniach, o których mowa w ust. 2 pkt 3a.
9. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek Funduszu,
po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
składki, o której mowa w ust. 7, oraz terminy jej uiszczania, uwzględniając
zagwarantowanie płynności finansowej Funduszu.

art. 118. więcej Art. 118. W przypadku zagranicznych zakładów ubezpieczeń, wysokość
składek wnoszonych do Funduszu zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału
wyliczana jest od składki przypisanej brutto z tytułu umów ubezpieczenia
zawartych w związku z wykonywaniem działalności ubezpieczeniowej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 119. więcej Art. 119. 1. Fundusz jest obowiązany, w terminie 4 miesięcy od zakończenia
roku obrotowego, sporządzić roczne sprawozdanie z działalności, które podlega
badaniu przez biegłego rewidenta.
1a. Fundusz w rocznym sprawozdaniu z działalności, o którym mowa w ust.
1, przedstawia wyodrębnioną informację dotyczącą funkcjonowania i działalności
Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy
z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach
turystycznych.
1b. Fundusz w rocznym sprawozdaniu z działalności, o którym mowa
w ust. 1, przedstawia wyodrębnioną informację o składce przypisanej brutto
z umów ubezpieczenia, o którym mowa w dziale II w grupie 10 załącznika do
ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyłączeniem odpowiedzialności
przewoźnika, zawartych w ramach wykonywania działalności na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskanej przez poszczególne zagraniczne zakłady
ubezpieczeń.
2. Zgromadzenie Członków Funduszu zatwierdza sprawozdanie, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.
3. Zatwierdzone przez Zgromadzenie Członków Funduszu sprawozdanie,
o którym mowa w ust. 1, Fundusz przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
instytucji finansowych, ministrowi właściwemu do spraw turystyki oraz organowi nadzoru.
3a. W zakresie rachunkowości Funduszu stosuje się przepisy ustawy z dnia
29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680).
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Komisji Nadzoru Finansowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczególne
zasady rachunkowości Funduszu, w tym zakres informacji wykazywanych w
informacji dodatkowej oraz szczegółowe warunki i tryb składania sprawozdań,
o których mowa w ust. 1 i w art. 98 ust. 5, w tym terminy ich składania oraz
niezbędne dane, jakie powinny zawierać te sprawozdania, uwzględniając
w szczególności zapewnienie prawidłowości i przejrzystości sporządzanych
sprawozdań.

Art. 119a. (uchylony).

art. 120. więcej Art. 120. 1. Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zwane dalej
„Biurem”, jest instytucją wykonującą zadania określone w ustawie.
2. Biuro ma osobowość prawną. Siedzibą Biura jest miasto stołeczne Warszawa.

art. 121. więcej Art. 121. 1. Członkami Biura są zakłady ubezpieczeń wykonujące na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność ubezpieczeniową w grupie
obejmującej ubezpieczenie obowiązkowe, o którym mowa w art. 4 pkt 1.
2. Zakłady ubezpieczeń, o których mowa w ust. 1, stają się członkami Biura
z dniem uzyskania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej
wydanego przez organ nadzoru, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Zakłady ubezpieczeń z państw członkowskich Unii Europejskiej,
wykonujące działalność ubezpieczeniową za zezwoleniem właściwego organu
państwa, w którym mają siedzibę, stają się członkami Biura z dniem złożenia
deklaracji członkowskiej.
4. Przynależność do Biura jest obowiązkowa.

art. 122. więcej Art. 122. 1. Do zadań Biura należy:
1) wystawianie dokumentów ubezpieczeniowych ważnych w innych państwach;
2) zawieranie z zagranicznymi biurami narodowymi umów o wzajemnym
uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych oraz o zaspokajaniu roszczeń
wynikających z międzynarodowego ruchu pojazdów mechanicznych;
3) organizowanie likwidacji szkód lub bezpośrednia likwidacja szkód
spowodowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez posiadaczy
pojazdów mechanicznych zarejestrowanych za granicą posiadających ważne
dokumenty ubezpieczeniowe wystawione przez zagraniczne biura narodowe;
4) organizowanie likwidacji szkód lub bezpośrednia likwidacja szkód
spowodowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez posiadaczy
pojazdów mechanicznych zarejestrowanych w państwach, o których mowa w art. 25 ust. 2;
5) określanie zasad i trybu dystrybucji dokumentów ubezpieczeń granicznych,
a w szczególności ustalanie wzorów tych dokumentów oraz ich
ewidencjonowanie;
6) pełnienie funkcji, o której mowa w art. 83 ust. 3;
7) ustalanie i udostępnianie podmiotom określonym w art. 134 danych,
o których mowa w art. 133;
8) ustalanie i przekazywanie zakładom ubezpieczeń danych, o których mowa w art. 136.
2. Biuro może powierzać zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4,
wyłącznie członkom Biura.

art. 123. więcej Art. 123. Biuro odpowiada za szkody będące następstwem wypadków, które
miały miejsce na terytorium:
1) Rzeczypospolitej Polskiej i powstały w związku z ruchem pojazdów
mechanicznych, zarejestrowanych w państwach, których biura narodowe są
sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego;
2) Rzeczypospolitej Polskiej i powstały w związku z ruchem pojazdów
mechanicznych, zarejestrowanych w państwach, których biura narodowe
podpisały z Biurem umowy o wzajemnym uznawaniu dokumentów
ubezpieczeniowych i zaspokajaniu roszczeń, pod warunkiem istnienia ważnej
Zielonej Karty wystawionej przez zagraniczne biuro narodowe;
3) państw, których biura narodowe podpisały z Biurem umowy o wzajemnym
uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych i likwidacji szkód, jeżeli
poszkodowanym jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a sprawca posiadał Zieloną Kartę
wystawioną przez członka Biura, którego upadłość ogłoszono lub który uległ
likwidacji;
4) państw, których biura narodowe są sygnatariuszami Porozumienia
Wielostronnego, jeżeli poszkodowanym jest osoba mająca miejsce
zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a sprawca
zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
z członkiem Biura, którego upadłość ogłoszono lub który uległ likwidacji.

art. 124. więcej Art. 124. Biuro, wobec zagranicznych biur narodowych oraz wobec organów
odszkodowawczych z państw członkowskich Unii Europejskiej, odpowiada za
wykonanie zobowiązań wynikających z wypadków, które miały miejsce na terytorium:
1) państw, których biura narodowe są sygnatariuszami Porozumienia
Wielostronnego i powstałych w związku z ruchem pojazdów mechanicznych
zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem pojazdów
mechanicznych, o których mowa w art. 24;
2) państw, których biura narodowe podpisały z Biurem umowy o wzajemnym
uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych i likwidacji szkód, i powstałych
w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, pod warunkiem istnienia
ważnej Zielonej Karty wystawionej przez Biuro;
3) państw Unii Europejskiej i powstałych w związku z ruchem pojazdów
mechanicznych, jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 28 lit. c ustawy o działalności
ubezpieczeniowej państwem członkowskim umiejscowienia ryzyka jest
Rzeczpospolita Polska, a posiadacz pojazdu nie był ubezpieczony w zakresie
obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

art. 125. więcej Art. 125. 1. Biuro, z uwzględnieniem art. 14 ust. 1–3, jest obowiązane
wypłacić odszkodowanie:
1) w przypadku, o którym mowa w art. 123 pkt 1, w terminie 30 dni od dnia
ustalenia państwa, w którym pojazd sprawcy jest zarejestrowany;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 123 pkt 2, w terminie 30 dni od dnia
ustalenia ważności Zielonej Karty sprawcy szkody, wystawionej przez
zagraniczne biuro narodowe.
2. Jeżeli w terminie 90 dni, licząc od dnia otrzymania zawiadomienia
o szkodzie, Biuro nie ustali państwa, w którym pojazd sprawcy szkody jest
zarejestrowany, lub ważności Zielonej Karty sprawcy szkody, właściwym do
wypłaty odszkodowania, na zasadach określonych przepisami rozdziału 7, jest
Fundusz, z tym że nie wyklucza to roszczenia Funduszu do Biura o zwrot
wypłaconego odszkodowania i poniesionych kosztów z chwilą późniejszego
ustalenia państwa lub ważności Zielonej Karty sprawcy szkody.

art. 126. więcej Art. 126. 1. W przypadku niedopełnienia obowiązków, o których mowa
w art. 125 ust. 1, minister właściwy do spraw instytucji finansowych może,
w drodze decyzji, nałożyć na Biuro karę pieniężną do wysokości pięciokrotności
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw,
ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedzający
nałożenie kary.
2. Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią
dochód budżetu państwa.

art. 127. więcej Art. 127. Likwidacja szkód w przypadkach, o których mowa w art. 123,
następuje na zasadach określonych w art. 14 ust. 1–3 oraz przepisach rozdziału 2,
chyba że umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska
stanowi inaczej.

art. 128. więcej Art. 128. 1. Likwidacja szkód w przypadkach, o których mowa w art. 124,
następuje zgodnie z przepisami prawa właściwego dla miejsca zdarzenia,
z uwzględnieniem ust. 2.
2. Za szkody, o których mowa w art. 124, Biuro odpowiada do wysokości
sumy gwarancyjnej określonej zgodnie z przepisami prawa właściwego dla miejsca
zdarzenia, a jeżeli suma gwarancyjna określona w umowie ubezpieczenia OC
sprawcy szkody jest wyższa, do wysokości tej sumy.

art. 129. więcej Art. 129. Biuro występuje o zwrot wypłaconego odszkodowania lub
świadczenia oraz poniesionych kosztów w przypadkach, o których mowa:
1) w art. 83 ust. 1 pkt 1 – do organu odszkodowawczego w państwie
członkowskim Unii Europejskiej, gdzie jest ustanowiony zakład ubezpieczeń
posiadacza pojazdu mechanicznego, którym spowodowano szkodę;
2) w art. 83 ust. 1 pkt 2 – do ubezpieczeniowego funduszu gwarancyjnego
w państwie członkowskim Unii Europejskiej, gdzie zarejestrowany jest
pojazd mechaniczny, którym spowodowano szkodę, a w przypadku pojazdów
zarejestrowanych w państwach trzecich – do ubezpieczeniowego funduszu
gwarancyjnego w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym
nastąpiło zdarzenie;
3) w art. 83 ust. 1 pkt 3 – do ubezpieczeniowego funduszu gwarancyjnego
w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym nastąpiło zdarzenie.

art. 130. więcej Art. 130. 1. Jeżeli do wypłaty odszkodowania był obowiązany zakład
ubezpieczeń mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a likwidacji
szkody dokonał organ odszkodowawczy lub ubezpieczeniowy fundusz
gwarancyjny państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Biuro jest obowiązane do
zwrotu na rzecz tego organu odszkodowawczego lub ubezpieczeniowego funduszu
gwarancyjnego wypłaconego odszkodowania, świadczeń i innych poniesionych kosztów.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń posiadacza
pojazdu mechanicznego, którym spowodowano szkodę, jest obowiązany do zwrotu
kwoty wypłaconej przez Biuro.

art. 131. więcej Art. 131. Biuro z dniem wypłacenia odszkodowania za jednego ze swoich
członków dochodzi od niego zwrotu wypłaconego odszkodowania.

art. 132. więcej Art. 132. Sprawca szkody i posiadacz pojazdu, którzy nie dopełnili
obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych, ponoszą solidarną odpowiedzialność z tytułu wypłaconego
odszkodowania i kosztów poniesionych przez Biuro na wykonanie zobowiązań,
o których mowa w art. 124.

art. 133. więcej Art. 133. 1. W przypadku szkód będących następstwem wypadków, które
miały miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz za granicą, na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego,
powstałych w związku z ruchem pojazdów mechanicznych zarejestrowanych
w Rzeczypospolitej Polskiej, Biuro, na wniosek osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę za granicą, na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, a także na wniosek ośrodka informacji z państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, ustala i udostępnia dane:
1) zakładu ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego, którym
spowodowano szkodę;
2) identyfikujące dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia
posiadacza pojazdu mechanicznego, którym spowodowano szkodę;
3) reprezentanta do spraw roszczeń ustanowionego przez zakład ubezpieczeń,
o którym mowa w pkt 1, w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
w którym poszkodowany lub uprawniony ma miejsce zamieszkania lub siedzibę;
4) osobowe posiadacza lub właściciela pojazdu mechanicznego, którym
spowodowano szkodę;
5) identyfikujące podmioty, które na mocy ustawy lub umowy międzynarodowej
ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską, są zwolnione z obowiązku
zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych
oraz identyfikujące organ lub instytucję odpowiedzialną za wypłatę odszkodowań za szkody spowodowane ruchem pojazdów mechanicznych będących w posiadaniu tych podmiotów.
2. Udostępnianie danych jest nieodpłatne i podlega ewidencjonowaniu.

art. 134. więcej Art. 134. 1. Biuro ustala i udostępnia dane:
1) o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 1–3 i 5 – na pisemny wniosek
poszkodowanego lub uprawnionego;
2) o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 4 – na pisemny wniosek:
a) poszkodowanego lub uprawnionego, po wykazaniu przez nich interesu
prawnego w uzyskaniu tych danych,
b) ośrodka informacji z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, po
wykazaniu interesu prawnego poszkodowanego lub uprawnionego
w uzyskaniu tych danych.
2. Dane, o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 1–3, na wniosek ośrodka
informacji z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, udostępniane są drogą elektroniczną.

art. 135. więcej Art. 135. Biuro ustala dane:
1) o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 1–4 – uzyskując je z rejestru, o którym
mowa w art. 102 ust. 2, oraz uzyskując je z Funduszu gromadzącego dane,
o których mowa w art. 103;
2) o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 5 – po uzyskaniu informacji z Funduszu.

art. 136. więcej Art. 136. 1. W razie wypadku drogowego z udziałem kierującego pojazdem
mechanicznym, mającego miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Biuro
otrzymuje od Policji informację dotyczącą tego wypadku.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera posiadane przez Policję dane
dotyczące czasu, miejsca wypadku, pojazdów w nim uczestniczących i wszystkich
uczestników wypadku, w tym dane dotyczące numerów dowodów ubezpieczenia
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i nazwę zakładu ubezpieczeń, w którym
pojazdy mechaniczne były ubezpieczone oraz sposób rozstrzygania sprawy przez Policję.
3. Dane, o których mowa w ust. 2, obejmują:
1) datę i godzinę wypadku, miejscowość i nazwę ulicy lub numer drogi;
2) markę i numery rejestracyjne pojazdów;
3) imiona i nazwiska, numery PESEL (o ile zostały nadane) kierujących
pojazdami; w przypadku nieposiadania numeru PESEL – datę urodzenia;
4) imiona i nazwiska, numery PESEL (o ile zostały nadane) innych uczestników
wypadku; w przypadku nieposiadania numeru PESEL – datę urodzenia;
5) nazwę zakładu ubezpieczeń i numer dokumentu potwierdzającego zawarcie
umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych;
6) wskazanie przyczyny wypadku, jeżeli ją ustalono i osoby sprawcy albo osoby,
której przedstawiono zarzut lub przeciwko której skierowano wniosek do sądu
albo informację o wystąpieniu o wszczęcie postępowania karnego.
4. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana Biuru przez Policję
w terminie 30 dni od dnia powzięcia przez Policję wiadomości o mającym miejsce
wypadku drogowym.
5. Biuro przekazuje informację o wypadku, o którym mowa w ust. 1,
w zakresie określonym w ust. 2 i 3, do zakładu ubezpieczeń, z którym posiadacz
pojazdu uczestniczącego w wypadku zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy
pojazdów mechanicznych.
6. Koszty przekazywania informacji i ich archiwizowania ponosi Biuro.

Art. 136a. Biuro przetwarza dane osobowe dotyczące zdrowia w zakresie
niezbędnym do realizacji zadań, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz
art. 123 pkt 1 i 2.

Art. 136b. Biuro przetwarza dane osobowe dotyczące wyroków skazujących
oraz naruszeń prawa lub powiązanych środków bezpieczeństwa, w zakresie niezbędnym do:
1) ustalenia okoliczności zdarzenia oraz rozmiaru szkody, o którym mowa w art. 16 ust. 3;
2) rozpatrzenia zgłoszonego żądania odszkodowawczego oraz podjęcia
czynności w celu ustalenia odpowiedzialności za spowodowanie szkody
i wysokości odszkodowania, o których mowa w art. 83–83b;
3) organizowania likwidacji szkód lub bezpośredniej likwidacji szkód, o których
mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3 i 4;
4) zaspokajania roszczeń, o których mowa w art. 123–125;
5) realizacji zadań, o których mowa w art. 124 i art. 133–136.

Art. 136c. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3 i 4
oraz art. 123 pkt 1 i 2, Biuro może podjąć decyzje w indywidualnych przypadkach
w oparciu o zautomatyzowane przetwarzanie danych, w tym profilowanie.

Art. 136d. Biuro przechowuje otrzymane dane przez 21 lat.

art. 137. więcej Art. 137. (uchylony).

art. 138. więcej Art. 138. 1. Koszty działalności Biura są pokrywane ze składek członków Biura.
2. Wysokość składki wnoszonej przez członków Biura na rzecz Biura jest
ustalana przez Walne Zgromadzenie Członków i wyliczana od składki przypisanej
brutto z ubezpieczenia, o którym mowa w art. 4 pkt 1.
3. Wysokość składki wnoszonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń jest
wyliczana od składki przypisanej brutto w ubezpieczeniu, o którym mowa w art. 4
pkt 1, z działalności wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 139. więcej Art. 139. 1. Organami Biura są:
1) Walne Zgromadzenie Członków Biura;
2) Rada Biura;
3) Zarząd Biura.
2. Szczegółowe zasady i tryb wnoszenia składek, o których mowa w art. 138,
zadania, organizację i zasady działania Biura oraz zasady gospodarki finansowej
Biura określa statut, uchwalany przez Walne Zgromadzenie Członków Biura.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
organu nadzoru, zatwierdza, w drodze decyzji, statut Biura i jego zmiany,
w oparciu o kryterium zgodności z prawem oraz zgodności z zadaniami
ustawowymi wykonywanymi przez Biuro.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ogłasza statut Biura
i jego zmiany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.

art. 140. więcej Art. 140. 1. Biuro jest obowiązane, w terminie 4 miesięcy od zakończenia
roku obrotowego, sporządzić roczne sprawozdanie z działalności, które podlega
badaniu przez biegłego rewidenta.
2. Walne Zgromadzenie Członków Biura zatwierdza sprawozdanie, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.
3. Zatwierdzone przez Walne Zgromadzenie Członków Biura sprawozdanie,
o którym mowa w ust. 1, Biuro przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
instytucji finansowych oraz organowi nadzoru.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb składania sprawozdania, o którym
mowa w ust. 1, w tym termin jego złożenia oraz niezbędne dane, jakie powinno
zawierać, uwzględniając w szczególności zapewnienie prawidłowości
i przejrzystości sporządzanych sprawozdań.

art. 141. więcej Art. 141. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. — Prawo
o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271) art. 8b otrzymuje brzmienie:
„Art. 8b. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej oraz Polskiej Izby
Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 8a, termin powstania obowiązku ubezpieczenia
oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 142. więcej Art. 142. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach
prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, Nr 126,
poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271) art. 228 otrzymuje brzmienie:
„Art. 228. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa
w art. 227, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 143. więcej Art. 143. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. — Prawo o notariacie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 oraz
z 2003 r. Nr 49, poz. 408) art. 19b otrzymuje brzmienie:
„Art. 19b. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Notarialnej oraz Polskiej
Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 19a, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 144. więcej Art. 144. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408,
z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110,
z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756
i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136,
Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88,
poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128,
poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 124, poz. 1151) w art. 35 ust. 8
otrzymuje brzmienie:
„8. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby
Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 6, termin powstania
obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę
gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę
specyfik´ wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 145. więcej Art. 145. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 oraz
z 2003 r. Nr 60, poz. 535) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu:
„Art. 80a. 1. Podmioty uprawnione do wykonywania działalności usługowej w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 11 ust. 3, są obowiązane do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności
pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 146. więcej Art. 146. W ustawie z dnia 13 października 1994 r.
o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U.
z 2001 r. Nr 31, poz. 359 oraz z 2002 r. Nr 240, poz. 2052)
w art. 12 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Izby Biegłych Rewidentów oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 3, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę
wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 147. więcej Art. 147. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86, Nr 153,
poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052) art. 46 otrzymuje brzmienie:
„Art. 46. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 44, termin powstania obowiązku ubezpieczenia
oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 148. więcej Art. 148. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. — Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, zalegalizowane tablice (tablica) rejestracyjne i nalepka kontrolna są wydawane za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej. Opłatę oraz
opłatę ewidencyjną pobiera organ dokonujący rejestracji.”;
2) w art. 77 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Kart´ pojazdu dla pojazdu samochodowego, innego niż określony w ust. 1, wydaje, za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, właściwy w sprawach rejestracji starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;
3) w art. 80b:
a) w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. j w brzmieniu:
„j) informację o dodatkowym badaniu technicznym, o którym mowa w art. 81 ust. 8 pkt 4,
przeprowadzonym po naprawie wynikającej
ze zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej
umowy ubezpieczenia określonego w grupie 3 działu II załącznika do ustawy o działalności
ubezpieczeniowej;”,
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W ewidencji gromadzi się także dane i informacje wymagane do dopuszczenia pojazdu
do ruchu oraz informacje o wydawanych dokumentach i oznaczeniach pojazdu:
1) dane o pojeździe podlegającym rejestracji:
a) przeznaczenie,
b) pojemność i moc silnika,
c) dopuszczalna masa całkowita,
d) dopuszczalna ładowność,
e) liczba osi,
f) największy dopuszczalny nacisk osi,
g) dopuszczalna masa całkowita ciągniętej przyczepy,
h) liczba miejsc,
i) data pierwszej rejestracji za granicą,
j) poprzedni numer rejestracyjny i nazwa
organu, który dokonał rejestracji;
2) informacje o:
a) dowodzie rejestracyjnym — seria, numer oraz data wydania wtórnika,
b) pozwoleniu czasowym — data ważności, data przedłużenia ważności, cel wydania, seria, numer oraz data wydania wtórnika,
c) karcie pojazdu — seria, numer oraz data wydania wtórnika,
d) nalepce kontrolnej — data wydania wtórnika,
e) znakach legalizacyjnych — seria, numer oraz data wydania wtórnika,
f) nalepce na tablice tymczasowe — data wydania wtórnika,
g) wyrejestrowaniu pojazdu — data i przyczyna wyrejestrowania,
h) zbyciu pojazdu — dane nowego właściciela pojazdu;
3) inne dane i informacje stanowiące treść adnotacji urzędowych zamieszczanych
w dokumentach pojazdu zgodnie z ustawą oraz z odrębnymi przepisami;
4) identyfikator osoby dokonującej w bazie
danych zamieszczenia lub zmiany danych i informacji.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dane lub informacje, o których mowa w ust. 1
i ust. 1a, przekazuje do ewidencji:
1) wymienione w ust. 1 pkt 1—5 — organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po zarejestrowaniu pojazdu, oraz — w przypadkach, o których
mowa w pkt 1 lit. h i lit. j — także stacja
kontroli pojazdów, która wykonała badanie techniczne pojazdu, niezwłocznie po
jego wykonaniu;
2) wymienione w ust. 1 pkt 6:
a) w lit. a — organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po
dokonaniu zmiany danych w dowodzie rejestracyjnym,
b) w lit. b — właściwa jednostka organizacyjna Policji, niezwłocznie po wystąpieniu tych zdarzeń,
c) w lit. c — organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po
dokonaniu informacji o wystąpieniu tych zdarzeń,
d) w lit. d — właściwa jednostka organizacyjna Policji, Inspekcji Transportu Drogowego lub Żandarmerii Wojskowej albo stacja kontroli pojazdów, niezwłocznie po dokonaniu tych czynności;
3) wymienione w ust. 1 pkt 7 — ośrodek informacji określony przepisami ustawy
z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152), niezwłocznie po ich zaewidencjonowaniu;
4) wymienione w ust. 1a — organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po ich uzyskaniu.”;
4) w art. 80c w ust. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:
„9a) Polskiemu Biuru Ubezpieczycieli Komunikacyjnych;”;
5) w art. 80d:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Opłaty pobrane za udostępnienie danych lub informacji z ewidencji stanowią przychód
środka specjalnego będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji
publicznej i są przeznaczone na finansowanie wydatków związanych z utworzeniem,
rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców.”,
b) dodaje się ust. 3—5 w brzmieniu:
„3. Opłata ewidencyjna, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 82 ust. 2, art. 97 ust. 1
i art. 150 ust. 1, oraz opłata ewidencyjna, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, stanowi przychód środka specjalnego, o którym mowa w ust. 2, i jest przeznaczona na finansowanie wydatków związanych z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców. Wysokość każdej opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 82 ust. 2, art. 97 ust. 1 i art. 150 ust. 1, nie może przekroczyć równowartości w złotych 0,5 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania rozporządzenia, o którym mowa w ust. 4.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wysokość opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 82
ust. 2, art. 97 ust. 1 i art. 150 ust. 1, oraz sposób jej wnoszenia;
2) tryb i zasady pobierania, ewidencjonowania, przekazywania i rozliczania opłaty
ewidencyjnej przez organy i podmioty zobowiązane do jej pobierania;
3) szczegółowe zasady gospodarki finansowej środka specjalnego, o którym mowa
w ust. 2 i 3 oraz w art. 100d ust. 2.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy uwzględnią w szczególności:
1) przypadki uiszczania opłaty ewidencyjnej;
2) zróżnicowaną wysokość opłaty w zależności od rodzaju czynności, której dokonanie
jest uzależnione od jej uiszczenia;
3) koszty związane z funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej
ewidencji kierowców;
4) terminy przekazywania i rozliczania opłaty ewidencyjnej przez organy i podmioty zobowiązane do jej pobierania;
5) obowiązki w zakresie sporządzania planów finansowych obejmujących przychody i wydatki środka specjalnego.”;
6) w art. 81 w ust. 8 dodaje si´ pkt 4 w brzmieniu:
„4) w którym została dokonana naprawa wynikająca ze zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia określonego w grupie 3
i 10 działu II załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej na kwotę przekraczającą 2 000 zł.”;
7) w art. 82 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli pojazd jest zarejestrowany, kolejny termin badania technicznego wpisuje do dowodu
rejestracyjnego uprawniony diagnosta po stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania i po
uiszczeniu przez właściciela pojazdu opłaty ewidencyjnej.”;
8) w art. 83 w ust. 6 po wyrazach „o których mowa w ust. 2” dodaje si´ wyrazy „i art. 82 ust. 2”;
9) w art. 97 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje, za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, starosta właściwy
ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, a w uzasadnionych przypadkach — właściwy ze względu na miejsce czasowego pobytu, z zastrzeżeniem ust. 2.”;
10) w art. 100d ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Opłaty pobrane za udostępnianie danych z ewidencji stanowią przychód środka specjalnego
będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji publicznej, o którym
mowa w art. 80d ust. 2 i 3, i są przeznaczone na finansowanie wydatków związanych z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej
ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców.”;
11) w art. 150 w ust. 1 dodaje si´ zdanie drugie
w brzmieniu:
„Osoba uprawniona dokonująca wymiany jest obowiązana do uiszczenia opłaty ewidencyjnej.”.

art. 149. więcej Art. 149. (uchylony).

art. 150. więcej Art. 150. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2001 r.
Nr 120, poz. 1298 i Nr 123, poz. 1353 oraz z 2002 r.
Nr 25, poz. 253) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw kultury fizycznej i sportu, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 151. więcej Art. 151. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 48, poz. 554, z 2001 r. Nr 98, poz. 1069 i 1070 i Nr 130,
poz. 1452 oraz z 2003 r. Nr 41, poz. 361) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1. Komornik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone w związku z jego działalnością
egzekucyjną, a w przypadku gdy komornik zatrudnia pracowników, równie˝ do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone działaniem jego pracowników w związku z postępowaniem egzekucyjnym.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej oraz Polskiej
Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 152. więcej Art. 152. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2001 r. Nr
55, poz. 578) w art. 10:
1) w ust. 2 skreśla się pkt 2;
2) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw turystyki, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b), termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 153. więcej Art. 153. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz.
18, Nr 100, poz. 1085, Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz.
1145 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 103:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osoba eksploatująca jest obowiązana do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za wyrządzoną szkodę jądrową. Jeżeli wypadek jądrowy, oprócz szkody w mieniu lub środowisku, wyrządził
również szkodę na osobie, 10% sumy gwarancyjnej ubezpieczenia
przeznacza się na zabezpieczenie roszczeń z tytułu szkody jądrowej na osobie.”,
b) w ust. 2:
- wyrazy „kwoty zabezpieczenia przeznaczonego” zastępuje się wyrazami „sumy gwarancyjnej przeznaczonej”,
- wyrazy „pozostała część zabezpieczenia” zastępuje się wyrazami „pozostała część sumy gwarancyjnej”,
c) w ust. 3 wyrazy „zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1 i 2”
zastępuje się wyrazami „przez zakład ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy
ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1”,
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu
opinii Państwowej Agencji Atomistyki oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę ubezpieczenia, biorąc w szczególności pod uwagę poszczególne typy obiektów jądrowych, o których
mowa w art. 34.”;
2) w art. 104:
a) w ust. 1 wyrazy „osoby dającej finansowe zabezpieczenie odpowiedzialności osoby eksploatującej” zastępuje się wyrazami „zakładu ubezpieczeń”,
b) w ust. 2 wyrazy „osoba dająca zabezpieczenie” zastępuje się wyrazami „zakład ubezpieczeń”.

art. 154. więcej Art. 154. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 oraz z 2002 r.
Nr 23, poz. 221, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę
gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 155. więcej Art. 155. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych (Dz. U. Nr 49, poz.
509 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052) w art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 156. więcej Art. 156. W ustawie z dnia 6 lipca 2001r. o usługach detektywistycznych (Dz. U. z 2002 r. Nr
12, poz. 110 i Nr 238, poz. 2021) w art. 24 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 157. więcej Art. 157. W ustawie z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U.
Nr 113, poz. 1207 i Nr 154, poz. 1801, z 2002 r. Nr 241, poz. 2073 oraz z 2003 r. Nr
45, poz. 391) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w
ust. 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 158. więcej Art. 158. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130,
poz. 1450 i z 2002 r. Nr 153, poz. 1271) w art. 10 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.”.

art. 159. więcej Art. 159. 1. Postępowania dotyczące roszczeń odszkodowawczych wszczęte
i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się według przepisów dotychczasowych.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do postępowań dotyczących
roszczeń Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.
3. W sprawach roszczeń Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego
z tytułu opłat za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia
obowiązkowego przepisy ustawy mają zastosowanie do zdarzeń zaistniałych po
dniu wejścia ustawy w życie.

art. 160. więcej Art. 160. 1. Działające na podstawie dotychczasowych przepisów
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny oraz Polskie Biuro Ubezpieczeń
Komunikacyjnych stają się z mocy prawa Ubezpieczeniowym Funduszem
Gwarancyjnym i Polskim Biurem Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
w rozumieniu przepisów ustawy.
2. Pracownicy działających na podstawie dotychczasowych przepisów
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz Polskiego Biura Ubezpieczeń
Komunikacyjnych stają się z mocy prawa pracownikami Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w rozumieniu przepisów ustawy.

art. 161. więcej Art. 161. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie
upoważnień ustawowych zmienianych w art. 141–158 zachowują moc do czasu
wydania nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez 12
miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie.

art. 162. więcej Art. 162. Przepisy art. 3 ust. 2, rozdziału 5, art. 122 ust. 1 pkt 4 oraz art. 128–
134 stosuje się od dnia uzyskania członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii
Europejskiej.

art. 163. więcej Art. 163. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem:
1) art. 25 ust. 2, art. 95, art. 102–105, art. 123 pkt 1 i 3, art. 124 i 125, art. 127,
art. 135 ust. 2 i 3 – w zakresie dotyczącym art. 123 pkt 3 oraz art. 137 ust. 2,
które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2004 r., jednak nie później niż z dniem
uzyskania członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej;
2) art. 148 pkt 3 lit. c, w zakresie, w którym dotyczy art. 80b ust. 2 pkt 3 ustawy
zmienianej w art. 148, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r., jednak
nie później niż z dniem uzyskania członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej
w Unii Europejskiej.