Art. 14. 1. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni
licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia
o szkodzie.
2. W przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1,
okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń
albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca
się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności
wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie
90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie
odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od
toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa
w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach
niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również
o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń
uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.
3. Jeżeli odszkodowanie nie przysługuje lub przysługuje w innej wysokości
niż określona w zgłoszonym roszczeniu, zakład ubezpieczeń informuje o tym na piśmie osobę występującą z roszczeniem w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo
2, wskazując na okoliczności oraz podstawę prawną uzasadniającą całkowitą lub
częściową odmowę wypłaty odszkodowania, jak również na przyczyny, dla których
odmówił wiarygodności okolicznościom dowodowym podniesionym przez osobę
zgłaszającą roszczenie. Pismo zakładu ubezpieczeń powinno zawierać pouczenie
o możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.
3a. W przypadku niewypłacenia przez krajowy zakład ubezpieczeń
odszkodowania w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, lub niedopełnienia
obowiązku, o którym mowa w ust. 3, organ nadzoru stosuje wobec krajowego
zakładu ubezpieczeń środki nadzorcze określone w art. 362 ust. 1 pkt 1 lub 2
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej
i reasekuracyjnej, zwanej dalej „ustawą o działalności ubezpieczeniowej”.
3b. W przypadku niewypłacenia przez zagraniczny zakład ubezpieczeń
odszkodowania w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, lub niedopełnienia
obowiązku, o którym mowa w ust. 3, organ nadzoru:
1) nakłada na członka organu zarządzającego zagranicznego zakładu
ubezpieczeń karę pieniężną do wysokości odpowiadającej jego trzykrotnemu
przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu z ostatnich 12 miesięcy, a jeżeli
nie można ustalić przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatnich
12 miesięcy – do wysokości 100 000 złotych, lub
2) nakłada na zagraniczny zakład ubezpieczeń karę pieniężną do wysokości
0,5% składki przypisanej brutto z umów ubezpieczenia, o którym mowa
w dziale II w grupie 10 załącznika do ustawy o działalności
ubezpieczeniowej, z wyłączeniem odpowiedzialności przewoźnika,
zawartych w ramach wykonywania działalności na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskanej przez ten zagraniczny zakład
ubezpieczeń w poprzednim roku kalendarzowym, a w przypadku gdy ten
zakład nie wykonywał takiej działalności lub uzyskał składkę przypisaną
brutto poniżej 20 mln złotych – do wysokości 100 000 złotych.
4. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, zakład ubezpieczeń nie
ustali ważności umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa
w art. 4 pkt 1 i 2, osoby odpowiedzialnej za szkodę, przesyła niezwłocznie zgromadzoną dokumentację do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego,
powiadamiając o tym osobę zgłaszającą roszczenie.
4a. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, z zastrzeżeniem art. 14a,
wypłaca odszkodowanie na zasadach określonych w rozdziale 7. Jeżeli
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny po dokonaniu wypłaty ustali
odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 4, albo innego
zakładu ubezpieczeń, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny dochodzi od tego
zakładu ubezpieczeń zwrotu wypłaconego odszkodowania i poniesionych kosztów.
5. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek udostępniać
poszkodowanemu lub uprawnionemu informacje i dokumenty gromadzone w celu
ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego lub
wysokości świadczenia. Osoby te mogą żądać pisemnego potwierdzenia przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny udostępnionych informacji, a także
sporządzenia na swój koszt kserokopii dokumentów i potwierdzenia ich zgodności
z oryginałem przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Informacje
i dokumenty Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek udostępniać
poszkodowanym i uprawnionym, na ich żądanie, w postaci elektronicznej. Sposób
udostępniania informacji i dokumentów, zapewniania możliwości pisemnego
potwierdzania udostępnianych informacji, a także zapewniania możliwości
sporządzania kserokopii dokumentów i potwierdzania ich zgodności z oryginałem
nie może wiązać się z wykraczającymi ponad uzasadnioną potrzebę utrudnieniami
dla tych osób, zaś koszty sporządzenia kserokopii oraz udostępniania informacji
i dokumentów w postaci elektronicznej ponoszone przez te osoby nie mogą
odbiegać od przyjętych w obrocie zwykłych kosztów wykonywania tego rodzaju usług.
6. Przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio do Polskiego Biura Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych w zakresie szkód, o których mowa w art. 123 ustawy.

Art. 14a. W przypadku sporu pomiędzy Ubezpieczeniowym Funduszem
Gwarancyjnym a zakładem ubezpieczeń dotyczącego ustalenia, który z nich jest
obowiązany do wypłaty odszkodowania poszkodowanemu, wypłata jest
dokonywana przez zakład ubezpieczeń niezwłocznie, nie później niż w terminie
30 dni licząc od dnia otrzymania akt szkody od Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego. Jeżeli po dokonaniu takiej wypłaty zostanie ustalona odpowiedzialność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w całości lub w części, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest obowiązany do zwrotu zakładowi ubezpieczeń wypłaconego odszkodowania lub jego części i
poniesionych kosztów.

Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych art. 14