Wejscie w życie: 8 kwietnia 2011
Ostatnia Zmiana: 19 września 2020
art. 1.
więcej
administracyjnych i obowiązków wynikających z:
1) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń
i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz
uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji
(WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy
Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. Urz. UE L
396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem
nr 1907/2006”;
2) rozporządzenia (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (Dz. Urz. UE L 104 z 08.04.2004, str.
1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 48,
z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 648/2004”;
3) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca
2012 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.
Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 60, z późn. zm.), zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 649/2012”;
4) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia
16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji
i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG
i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz.
UE L 353 z 31.12.2008, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1272/2008”.
2. Ustawa reguluje warunki lub zakazy produkcji, wprowadzania do obrotu lub
stosowania substancji chemicznych, zwanych dalej „substancjami”, w ich postaci
własnej, jako składników mieszanin lub w wyrobach, w zakresie nieuregulowanym
w przepisach rozporządzeń, o których mowa w ust. 1.
3. Ustawa nie dotyczy warunków transportu substancji i mieszanin, w tym
również warunków transportu w tranzycie pod dozorem celnym, jeżeli nie są w trakcie
tranzytu przetwarzane lub przepakowywane.
4. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) substancji i mieszanin stanowiących źródła promieniotwórcze, w zakresie
określonym w odrębnych przepisach;
2) odpadów w rozumieniu przepisów o odpadach;
3) substancji i mieszanin w postaci gotowych produktów przeznaczonych dla
końcowego użytkownika, będących:
a) produktami leczniczymi w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego,
b) środkami spożywczymi w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie
żywności i żywienia,
c) paszami w rozumieniu przepisów o paszach;
d) (uchylona)
e) (uchylona)
f) (uchylona)
– (uchylona)
4) substancji i mieszanin przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
gdy ich ilość i rodzaj wskazują na przeznaczenie wyłącznie do celów osobistych.
art. 2.
więcej
1) substancjach – rozumie się przez to substancje, o których mowa w art. 3
pkt 1 rozporządzenia nr 1907/2006;
2) mieszaninach – rozumie się przez to mieszaniny lub roztwory, o których mowa
w art. 3 pkt 2 rozporządzenia nr 1907/2006;
3) wyrobie – rozumie się przez to przedmiot, o którym mowa w art. 3
pkt 3 rozporządzenia nr 1907/2006, o ile ustawa nie stanowi inaczej;
4) detergencie – rozumie się przez to substancję lub mieszaninę, o której mowa
w art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 648/2004;
5) środku powierzchniowo czynnym – rozumie się przez to substancję lub
mieszaninę, o której mowa w art. 2 pkt 6 rozporządzenia nr 648/2004;
6) rejestrującym – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 7 rozporządzenia nr 1907/2006;
7) produkcji – rozumie się przez to procesy, o których mowa w art. 3
pkt 8 rozporządzenia nr 1907/2006;
8) producencie – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 9 rozporządzenia nr 1907/2006, o ile ustawa nie stanowi inaczej;
9) wytwórcy wyrobu – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 4 rozporządzenia nr 1907/2006;
10) imporcie – rozumie się przez to wprowadzenie, o którym mowa w art. 3
pkt 10 rozporządzenia nr 1907/2006;
11) importerze – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 11 rozporządzenia nr 1907/2006;
12) dalszym użytkowniku – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 13 rozporządzenia nr 1907/2006;
13) dystrybutorze – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 14 rozporządzenia nr 1907/2006;
14) dostawcy substancji lub mieszaniny – rozumie się przez to osobę, o której mowa
w art. 3 pkt 32 rozporządzenia nr 1907/2006;
15) dostawcy wyrobu – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 33 rozporządzenia nr 1907/2006;
16) odbiorcy substancji lub mieszaniny – rozumie się przez to osobę, o której mowa
w art. 3 pkt 34 rozporządzenia nr 1907/2006;
17) odbiorcy wyrobu – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 35 rozporządzenia nr 1907/2006;
18) uczestniku łańcucha dostaw – rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 3
pkt 17 rozporządzenia nr 1907/2006;
19) wprowadzeniu do obrotu – rozumie się przez to procesy, o których mowa w art. 3
pkt 12 rozporządzenia nr 1907/2006, o ile ustawa nie stanowi inaczej;
20) stosowaniu – rozumie się przez to procesy, o których mowa w art. 3
pkt 24 rozporządzenia nr 1907/2006;
21) ograniczeniu – rozumie się przez to ograniczenie, o którym mowa w art. 3
pkt 31 rozporządzenia nr 1907/2006;
22) karcie charakterystyki – rozumie się przez to kartę charakterystyki, o której
mowa w art. 31 rozporządzenia nr 1907/2006;
23) Agencji – rozumie się przez to Europejską Agencję Chemikaliów utworzoną na
podstawie rozporządzenia nr 1907/2006;
24) (uchylony)
25) Dobrej Praktyce Laboratoryjnej – rozumie się przez to system jakości odnoszący
się do procesu organizacyjnego i warunków planowania, przeprowadzania
i monitorowania nieklinicznych badań substancji i mieszanin pod względem
bezpieczeństwa dla zdrowia człowieka i środowiska naturalnego oraz
odnotowywania, archiwizowania i sprawozdawania ich wyników;
26) klasie zagrożenia – rozumie się przez to klasę zagrożenia, o której mowa w art. 2
pkt 1 rozporządzenia nr 1272/2008;
27) kategorii zagrożenia – rozumie się przez to kategorię zagrożenia, o której mowa
w art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1272/2008;
28) wywozie – rozumie się przez to wywóz, o którym mowa w art. 3 pkt 16
rozporządzenia nr 649/2012;
29) przywozie – rozumie się przez to przywóz, o którym mowa w art. 3 pkt 17
rozporządzenia nr 649/2012;
30) chemikaliach – rozumie się przez to chemikalia, o których mowa w art. 3 pkt 1
rozporządzenia nr 649/2012;
31) substancjach stwarzających zagrożenie albo mieszaninach stwarzających
zagrożenie – rozumie się przez to substancje albo mieszaniny, o których mowa
w art. 3 rozporządzenia nr 1272/2008.
art. 3.
więcej
składników mieszaniny lub w wyrobach, niezbędnych na potrzeby obronności
państwa, zezwala się na zwolnienie ze stosowania rozporządzenia nr 1907/2006,
z wyłączeniem przepisów tytułu IV tego rozporządzenia.
2. W odniesieniu do niektórych substancji, w ich postaci własnej lub jako
składników mieszaniny, niezbędnych na potrzeby obronności państwa, zezwala się na
zwolnienie ze stosowania przepisu art. 40 rozporządzenia nr 1272/2008.
3. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje, w drodze decyzji, Minister
Obrony Narodowej, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia
i ministra właściwego do spraw gospodarki.
art. 4.
więcej
art. 5.
więcej
substancji i ich mieszanin, którym jest Prezes Biura do spraw Substancji
Chemicznych, zwany dalej „Prezesem Biura”.
art. 6.
więcej
osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu
opinii ministra właściwego do spraw gospodarki i opinii ministra właściwego do
spraw klimatu.
2. Nadzór nad Prezesem Biura sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.
3. Prezesa Biura odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu
opinii ministra właściwego do spraw gospodarki i opinii ministra właściwego do
spraw klimatu.
art. 7.
więcej
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na
stanowisku kierowniczym;
7) posiada doświadczenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa Biura.
art. 8.
więcej
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Biura do
spraw Substancji Chemicznych, zwanego dalej „Biurem”, oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej Biura i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Biura;
2) określenie stanowiska;
3) określenie wymagań związanych ze stanowiskiem, wynikających z przepisów prawa;
4) określenie zakresu zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) określenie terminu i miejsca składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od
dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
art. 9.
więcej
przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których
wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów, zwany
dalej „zespołem”.
2. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę
niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór,
oraz kompetencje kierownicze.
3. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
4. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3, są obowiązani do
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
5. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
art. 10.
więcej
1) nazwę i adres Biura;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska oraz miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) nie
więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu
spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze albo
informację o niewyłonieniu kandydata;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu: imię, nazwisko, zajmowane stanowisko służbowe, służbowy
numer telefonu i służbowy adres poczty elektronicznej.
2. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej Biura i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Biura;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
art. 11.
więcej
przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298), z tym że organem odwoławczym w stosunku
do Prezesa Biura jest minister właściwy do spraw zdrowia.
art. 12.
więcej
1) gromadzenie danych dotyczących mieszanin stwarzających zagrożenie;
2) udostępnianie danych dotyczących mieszanin stwarzających zagrożenie służbom
medycznym i ratowniczym;
3) pełnienie funkcji:
a) właściwego organu wyznaczonego do wykonywania, określonych
w przepisach Unii Europejskiej, zadań administracyjnych dotyczących
wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów i współpraca w tym
zakresie z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej oraz
z Komisją Europejską,
b) właściwego organu wyznaczonego do wykonywania, określonych
w przepisach Unii Europejskiej, zadań administracyjnych dotyczących
detergentów i współpraca w tym zakresie z innymi państwami
członkowskimi Unii Europejskiej, Konfederacją Szwajcarską lub
państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz
Komisją Europejską,
c) właściwego organu określonego w art. 8 rozporządzenia nr 648/2004,
w art. 121 rozporządzenia nr 1907/2006, w art. 43 rozporządzenia
nr 1272/2008 odpowiedzialnego za wnioski dotyczące zharmonizowanej
klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania i w art. 45 tego
rozporządzenia oraz wyznaczonego organu krajowego określonego
w art. 4 rozporządzenia nr 649/2012,
d) właściwego organu wyznaczonego do wykonywania zadań z zakresu
dokonywania rejestracji, o której mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE)
nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r.
w sprawie prekursorów narkotykowych (Dz. Urz. UE L 47 z 18.02.2004,
str. 1 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 15, t. 8, str. 46,
z późn. zm.), oraz rejestracji, o której mowa w art. 7 rozporządzenia Rady
(WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określającego zasady
nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią
a państwami trzecimi (Dz. Urz. UE L 22 z 26.01.2005, str. 1, z późn. zm.);
4) utworzenie w Biurze i prowadzenie Krajowego Centrum Informacyjnego,
o którym mowa w art. 124 rozporządzenia nr 1907/2006
i w art. 44 rozporządzenia nr 1272/2008;
5) współpraca z organizacjami międzynarodowymi w zakresie substancji i mieszanin;
6) wykonywanie zadań, o których mowa w przepisach o przeciwdziałaniu narkomanii;
7) wykonywanie innych zadań nałożonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia;
8) upowszechnianie wiedzy na temat szkodliwego oddziaływania substancji
chemicznych i ich mieszanin na zdrowie człowieka i środowisko oraz wiedzy na
temat zapobiegania takim oddziaływaniom;
9) coroczne przekazywanie Komisji Europejskiej i Organizacji Współpracy
Gospodarczej i Rozwoju (OECD), zwanej dalej „OECD”, nie później niż do dnia
31 marca następnego roku, informacji za poprzedni rok w zakresie
funkcjonowania Dobrej Praktyki Laboratoryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
10) wykonywanie zadań nałożonych przepisami ustawy z dnia 9 listopada 1995 r.
o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów
tytoniowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2182 oraz z 2020 r. poz. 1337).
2. Prezes Biura realizuje swoje zadania przy pomocy Biura, którym kieruje i
które reprezentuje na zewnątrz.
art. 13.
więcej
współpracy Prezesa Biura z Komisją Europejską oraz OECD w zakresie Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej określa statut Biura.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia nadaje, w drodze rozporządzenia, statut
Biura, mając na względzie właściwą realizację zadań nałożonych na Prezesa Biura.
art. 14.
więcej
gospodarki, minister właściwy do spraw pracy i minister właściwy do spraw klimatu,
każdy w zakresie swojego działania, mogą wskazać instytuty badawcze lub inne
jednostki organizacyjne przez nich nadzorowane lub im podległe właściwe do
współpracy z Prezesem Biura przy wykonywaniu zadań dotyczących oceny substancji
i ich mieszanin.
art. 15.
więcej
art. 16.
więcej
rozporządzeń wymienionych w art. 1 ust. 1 albo przepisy odrębne wymagają
wykonania badań substancji lub ich mieszanin zgodnie z zasadami Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej, badania takie są wykonywane w jednostkach organizacyjnych
wykonujących badania substancji lub ich mieszanin, posiadających certyfikat Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej i wpisanych do wykazu jednostek badawczych
certyfikowanych w zakresie Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, zwanych dalej
„certyfikowanymi jednostkami badawczymi”.
2. Kontrola i weryfikacja spełniania przez jednostkę organizacyjną wykonującą
badania substancji i ich mieszanin, zwaną dalej „jednostką badawczą”, zasad Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej w celu uzyskania przez tę jednostkę certyfikatu Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej i wpisu jej do wykazu certyfikowanych jednostek
badawczych następują na wniosek tej jednostki.
3. Jednostką właściwą do kontroli i weryfikacji spełniania zasad Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej przez jednostki badawcze jest Biuro. Kontroli i weryfikacji dokonują
inspektorzy Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, każdorazowo wyznaczeni przez Prezesa
Biura spośród pracowników Biura, którym Prezes Biura zapewnia okresowe
szkolenia, w tym szkolenia organizowane przez OECD. W uzasadnionych
przypadkach, gdy wymaga tego specyfika jednostki badawczej lub wykonywanych
badań, w kontroli i weryfikacji spełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej przez
jednostkę badawczą mogą wziąć udział inne osoby wyznaczone przez Prezesa Biura.
4. Na wniosek inspektorów Dobrej Praktyki Laboratoryjnej Prezes Biura,
w drodze decyzji, stwierdza spełnianie albo niespełnianie przez jednostkę badawczą
zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej. Spełnianie zasad Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej Prezes Biura potwierdza wydaniem certyfikatu Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej oraz wpisem do wykazu certyfikowanych jednostek badawczych.
W certyfikacie oraz wykazie certyfikowanych jednostek badawczych określa się
zakres badań wykonywanych przez certyfikowaną jednostkę badawczą zgodnie
z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej.
4a. Certyfikat, o którym mowa w ust. 4, zawiera także:
1) numer certyfikatu;
2) wskazanie podstawy prawnej do przeprowadzenia kontroli i weryfikacji;
3) datę przeprowadzonej kontroli i weryfikacji;
4) nazwę certyfikowanej jednostki badawczej;
5) określenie daty wydania certyfikatu;
6) imiona, nazwiska oraz podpisy inspektorów Dobrej Praktyki Laboratoryjnej,
którzy przeprowadzali kontrolę i weryfikację;
7) imię, nazwisko oraz podpis Prezesa Biura.
5. Aktualny wykaz certyfikowanych jednostek badawczych oraz krajowy
program monitorowania zgodności z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, o
którym mowa w dyrektywie 2004/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11
lutego 2004 r. w sprawie kontroli i weryfikacji dobrej praktyki laboratoryjnej (DPL)
(Dz. Urz. UE L 50 z 20.02.2004, str. 28, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 65), Prezes Biura zamieszcza w Biuletynie Informacji
Publicznej Biura.
6. W przypadku jednostki badawczej mającej siedzibę poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się, że jednostka ta spełnia zasady Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej, po przedstawieniu ważnego certyfikatu lub innego właściwego
dokumentu nadanego tej jednostce przez jednostkę właściwą do kontroli i weryfikacji
spełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w państwach OECD lub w innych
państwach, w których ustanowiono w porozumieniu z OECD takie jednostki.
7. Certyfikowane jednostki badawcze podlegają okresowej lub doraźnej kontroli
i weryfikacji spełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, do której stosuje się
przepisy ust. 3, 4, 8a lub 8b. Kontrola i weryfikacja mogą również następować na
wniosek jednostek właściwych do spraw kontroli i weryfikacji spełniania zasad
Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w państwach, o których mowa w ust. 6, lub na
wniosek Komisji Europejskiej, Agencji lub OECD.
8. W przypadku niespełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej przez
certyfikowaną jednostkę badawczą Prezes Biura, w drodze decyzji, cofa wydany
certyfikat i wykreśla jednostkę z wykazu certyfikowanych jednostek badawczych.
8a. W przypadku stwierdzenia, że określone badanie lub badania zostały
wykonane niezgodnie z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, Prezes Biura, w
drodze decyzji, stwierdza niespełnianie zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej
w odniesieniu do określonego badania lub badań.
8b. W przypadku gdy w wyniku kontroli doraźnej dotyczącej rewizji
określonego badania lub badań nie stwierdzono, że określone badanie lub badania
zostały wykonane niezgodnie z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, Prezes
Biura przekazuje certyfikowanej jednostce badawczej informacje o wynikach kontroli doraźnej.
9. Kontrolę i weryfikację spełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej,
o których mowa w ust. 2 i 7, przeprowadza się na podstawie pisemnego upoważnienia
wydanego przez Prezesa Biura, które zawiera:
1) nazwisko i imię oraz numer dokumentu potwierdzającego tożsamość inspektora
Dobrej Praktyki Laboratoryjnej lub osoby, o której mowa w ust. 3, dokonującej
kontroli i weryfikacji;
2) nazwę jednostki badawczej albo certyfikowanej jednostki badawczej, w której
jest dokonywana kontrola i weryfikacja;
3) datę przeprowadzenia kontroli i weryfikacji, określenie ich zakresu
i przewidywanego czasu trwania.
10. Inspektorzy Dobrej Praktyki Laboratoryjnej oraz osoby, o których mowa
w ust. 3, dokonujący kontroli i weryfikacji są uprawnieni do:
1) wstępu na teren nieruchomości, obiektów i lokali jednostki badawczej albo
certyfikowanej jednostki badawczej, w której jest dokonywana kontrola
i weryfikacja, w dniach i godzinach jej pracy;
2) wglądu do dokumentacji, w tym do danych źródłowych, oraz żądania informacji
i wyjaśnień dotyczących wykonywanych przez jednostkę badawczą albo
certyfikowaną jednostkę badawczą badań substancji lub ich mieszanin.
11. Czynności kontroli i weryfikacji są dokonywane w obecności
upoważnionego przedstawiciela jednostki badawczej albo certyfikowanej jednostki
badawczej, w której jest dokonywana kontrola i weryfikacja.
11a. Inspektorzy Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, a także inne osoby
wyznaczone przez Prezesa Biura do przeprowadzenia kontroli i weryfikacji przed
przystąpieniem do wykonywania swoich obowiązków składają pisemne oświadczenie,
że pomiędzy nimi a kontrolowaną jednostką badawczą lub certyfikowaną jednostką
badawczą, a także jednostką organizacyjną zlecającą jednostce badawczej lub
certyfikowanej jednostce badawczej przeprowadzenie badań nie istnieją żadne
powiązania mogące mieć wpływ na bezstronność ich oceny. Inspektorzy Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej, a także inne osoby wyznaczone przez Prezesa Biura do
przeprowadzenia kontroli i weryfikacji, informują Prezesa Biura o powstaniu
okoliczności mogących mieć wpływ na bezstronność ich oceny, także w przypadku
zaistnienia takich okoliczności w trakcie postępowania.
11b. W przypadku gdy w trakcie kontroli i weryfikacji inspektorzy Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej lub inne osoby wyznaczone przez Prezesa Biura do
przeprowadzenia kontroli i weryfikacji mają dostęp do informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993
r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1913), informacje takie
nie mogą zostać ujawnione. W przypadku gdy takie informacje są zawarte w protokole
z przeprowadzonej kontroli i weryfikacji, protokół może zostać ujawniony na wniosek
odpowiednich władz krajowych, Komisji Europejskiej, jednostek badawczych lub certyfikowanych jednostek badawczych, w których przeprowadzono kontrolę i weryfikację, oraz gdy dotyczy to określonego badania – zlecającego to badanie.
12. Z przeprowadzonej kontroli i weryfikacji sporządza się protokół
i przedstawia go do podpisu upoważnionemu przedstawicielowi jednostki badawczej
albo certyfikowanej jednostki badawczej, w której była dokonywana kontrola i weryfikacja. Protokół z kontroli i weryfikacji certyfikowanej jednostki badawczej może
zawierać zalecenia pokontrolne.
13. Jednostka badawcza albo certyfikowana jednostka badawcza, w terminie
14 dni od dnia otrzymania protokołu, może wnieść zastrzeżenia do protokołu wraz
z ich uzasadnieniem. Prezes Biura rozpatruje zastrzeżenia w terminie 30 dni od dnia
ich otrzymania i zajmuje stanowisko w sprawie. Stanowisko Prezesa Biura jest
ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest doręczane jednostce badawczej albo
certyfikowanej jednostce badawczej.
14. Certyfikowana jednostka badawcza, co do której w protokole kontroli
i weryfikacji zawarto zalecenia pokontrolne, jest obowiązana do ich realizacji pod
rygorem cofnięcia certyfikatu i wykreślenia z wykazu certyfikowanych jednostek badawczych.
14a. Przy realizacji zadań dotyczących spełniania albo niespełniania przez
jednostkę badawczą albo certyfikowaną jednostkę badawczą zasad Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej oraz niespełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w odniesieniu
do określonego badania lub badań składana przez stronę dokumentacja może być
sporządzona w języku angielskim.
14b. W przypadku, o którym mowa w ust. 14a, na żądanie Prezesa Biura
dostarcza się uwierzytelnione tłumaczenie dokumentacji na język polski.
15. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki, ministrem właściwym do spraw klimatu oraz
ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) zasady Dobrej Praktyki Laboratoryjnej,
2) sposób dokonywania kontroli i weryfikacji, o których mowa w ust. 2 i 7,
3) procedurę uzyskiwania i cofania certyfikatu Dobrej Praktyki Laboratoryjnej oraz
wykreślania z wykazu certyfikowanych jednostek badawczych
– uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej i OECD
oraz mając na celu zapewnienie właściwej jakości badań.
art. 17.
więcej
Laboratoryjnej przez jednostki badawcze w przypadku, o którym mowa w:
1) art. 16 ust. 2 – podlegają opłacie jednorazowej, której dowód uiszczenia
jednostka badawcza przedkłada wraz z wnioskiem o wydanie certyfikatu i wpis
do wykazu certyfikowanych jednostek badawczych;
2) art. 16 ust. 7 – podlegają stałej opłacie rocznej.
2. W przypadku uzyskania certyfikatu i wpisu do wykazu certyfikowanych
jednostek badawczych opłata jednorazowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, staje się
opłatą roczną, o której mowa w ust. 1 pkt 2, za rok, w którym jednostka badawcza
uzyskała certyfikat.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż rzeczywiste koszty
ponoszone przez Biuro w związku z przeprowadzeniem odpowiedniej kontroli
i weryfikacji lub wydaniem certyfikatu.
3a. W przypadku nieuiszczenia stałej opłaty rocznej, o której mowa w ust. 1 pkt
2, Prezes Biura, w drodze decyzji, cofa wydany certyfikat i wykreśla certyfikowaną
jednostkę badawczą z wykazu, o którym mowa w art. 16 ust. 4.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość i sposób wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając
w szczególności zakres czynności wykonywanych przez inspektorów Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej oraz pracowników Biura w związku z kontrolą i weryfikacją
spełniania zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej przez jednostki badawcze lub
wydaniem certyfikatu.
art. 18.
więcej
art. 19.
więcej
art. 20.
więcej
art. 21.
więcej
stwarzających zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie oraz pojemniki i
zbiorniki służące do pracy z tymi substancjami lub mieszaninami, rurociągi
zawierające substancje stwarzające zagrożenie lub mieszaniny stwarzające zagrożenie lub służące do ich transportowania oraz miejsca, w których są składowane znaczące
ilości substancji stwarzających zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie,
powinny być należycie oznakowane, w tym opatrzone znakami ostrzegawczymi.
2. Odstąpienie od oznakowania, o którym mowa w ust. 1, jest możliwe w
przypadku pojemników i zbiorników służących do pracy przez krótki czas z
substancjami i mieszaninami zaklasyfikowanymi zgodnie z rozporządzeniem
nr 1272/2008 jako stwarzające zagrożenie ze względu na zagrożenie dla zdrowia lub
ze względu na właściwości fizyczne lub gdy zawartość pojemnika lub zbiornika ulega
częstym zmianom.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw gospodarki, ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób oznakowania pojemników i zbiorników służących do przechowywania
substancji stwarzających zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie
oraz pojemników i zbiorników służących do pracy z tymi substancjami lub
mieszaninami, rurociągów zawierających substancje stwarzające zagrożenie lub
mieszaniny stwarzające zagrożenie lub służących do ich transportowania oraz
miejsc, w których są składowane znaczące ilości substancji stwarzających
zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie,
2) warunki, które należy spełnić w przypadku odstąpienia od oznakowania, o
którym mowa w ust. 2
– uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.
art. 22.
więcej
art. 23.
więcej
stwarzającymi zagrożenie i mieszaninami stwarzającymi zagrożenie może
spowodować niedopuszczalne zagrożenie dla ogółu społeczeństwa, minister właściwy
do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może
określić, w drodze rozporządzenia:
1) klasy i kategorie tych substancji stwarzających zagrożenie i tych mieszanin
stwarzających zagrożenie,
2) wymagania dotyczące kwalifikacji, które muszą posiadać osoby prowadzące na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obrót tymi substancjami stwarzającymi
zagrożenie i tymi mieszaninami stwarzającymi zagrożenie,
3) sposób potwierdzania kwalifikacji, o których mowa w pkt 2, nabytych
w państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej przez:
a) obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej,
b) członka rodziny osoby, o której mowa w lit. a, w rozumieniu art. 2 pkt 4
ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 293),
c) obywatela państwa trzeciego posiadającego zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej, o którym mowa w ustawie z dnia
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35),
d) obywatela państwa trzeciego posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy
udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 151 ust. 1 lub
art. 151b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
e) obywatela państwa trzeciego przebywającego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności
krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust. 1
ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
f) obywatela państwa trzeciego przebywającego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności studenta
na warunkach określonych w art. 149b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach,
g) obywatela państwa trzeciego posiadającego status uchodźcy lub objętego
ochroną uzupełniającą,
h) obywatela państwa trzeciego, który przybywa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na tym terytorium w celu
połączenia się z rodziną i jest członkiem rodziny cudzoziemca
zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku
z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony
uzupełniającej,
i) obywatela państwa trzeciego, który ubiega się o przyjęcie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
j) obywatela państwa trzeciego, który został przyjęty na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celach innych niż wykonywanie pracy zgodnie
z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym i ma prawo do
wykonywania pracy oraz posiada dokument pobytowy wydany zgodnie
z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.
ustanawiającym jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli
państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2002, str. 1 – Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne rozdz. 19, t. 6, str. 3, z późn. zm.), oraz
obywatela państwa trzeciego, który został przyjęty na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy zgodnie z prawem
Unii Europejskiej lub prawem krajowym
– biorąc pod uwagę konieczność ochrony zdrowia ludzi i ochrony środowiska
przed zagrożeniami stwarzanymi przez substancje stwarzające zagrożenie
i mieszaniny stwarzające zagrożenie.
art. 24.
więcej
art. 25.
więcej
prowadzić i aktualizować na bieżąco spis produkowanych, importowanych lub
stosowanych substancji stwarzających zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie.
art. 26.
więcej
właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw klimatu, ministra
właściwego do spraw rolnictwa lub ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej,
w przypadku stwierdzenia, że produkcja, obrót lub stosowanie substancji stwarzającej
zagrożenie lub mieszaniny stwarzającej zagrożenie stwarzają nieuzasadnione ryzyko
dla zdrowia człowieka lub środowiska, lub gdy wynika to z porozumień
międzynarodowych określi, w drodze rozporządzenia, ograniczenia:
1) produkcji, obrotu lub stosowania takiej substancji lub mieszaniny,
2) wprowadzania do obrotu lub stosowania wyrobów zawierających taką substancję
lub mieszaninę
– uwzględniając w szczególności zastosowania takiej substancji lub mieszaniny,
stosowanie w stężeniu lub proporcjach przewyższających określony poziom,
występowanie w określonych stężeniach lub ilościach w określonych wyrobach.
2. W przypadkach określonych w załączniku XVII do rozporządzenia
nr 1907/2006 minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia, sposób stosowania ograniczeń wyszczególnionych w tym załączniku,
uwzględniając cele tych ograniczeń.
art. 27.
więcej
powody do stwierdzenia, że substancja w jej postaci własnej, jako składnik mieszaniny
lub w wyrobie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub
środowiska, wstrzymuje, w drodze decyzji, jej produkcję, wprowadzanie do obrotu lub
stosowanie lub nakazuje wycofanie z obrotu na czas niezbędny do dokonania oceny
przez Komisję Europejską.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może być wydana także na wniosek
Głównego Inspektora Sanitarnego lub Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Art. 27a. W przypadku gdy dalszy użytkownik substancji w jej postaci własnej
lub jako składnika mieszaniny wbrew przepisom art. 37 ust. 4 rozporządzenia nr
1907/2006 nie sporządza wymaganego raportu bezpieczeństwa chemicznego, Prezes
Biura może, na wniosek państwowego powiatowego inspektora sanitarnego składany
za pośrednictwem Głównego Inspektora Sanitarnego lub na wniosek Głównego
Inspektora Ochrony Środowiska, zakazać, w drodze decyzji, wprowadzania takiej
substancji do obrotu lub stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do czasu sporządzenia wymaganego raportu bezpieczeństwa chemicznego lub określić termin,
po którym taka decyzja zostanie wydana, w przypadku gdy wymagany raport
bezpieczeństwa chemicznego nie zostanie sporządzony w tym terminie.
art. 28.
więcej
mimo że spełnia wymagania określone w rozporządzeniu nr 648/2004, stwarza
zagrożenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia człowieka, lub zagrożenie dla środowiska,
Prezes Biura, po uzyskaniu opinii Głównego Inspektora Sanitarnego i opinii
Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, może, na czas określony, nie dłuższy niż
6 miesięcy, zakazać, w drodze decyzji, wprowadzania takiego detergentu do obrotu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub określić warunki, jakie muszą zostać
spełnione podczas wprowadzania go do obrotu, spełniając jednocześnie wymagania,
o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia nr 648/2004.
2. Prezes Biura, w drodze decyzji, uchyla albo przedłuża o następne 6 miesięcy
zakaz, o którym mowa w ust. 1, stosownie do wyników konsultacji przewidzianych
w art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 648/2004.
3. Prezes Biura, w drodze decyzji, uchyla zakaz, o którym mowa w ust. 1, po
podjęciu decyzji przewidzianej w art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 648/2004.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może być wydana także na wniosek
Głównego Inspektora Sanitarnego, Głównego Inspektora Ochrony Środowiska lub
Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
art. 29.
więcej
rozporządzeń, o których mowa w art. 1 ust. 1, sprawują, w zakresie swojej
właściwości, Państwowa Inspekcja Sanitarna oraz Wojskowa Inspekcja Sanitarna, a także:
1) Inspekcja Ochrony Środowiska – w zakresie zagrożeń dla środowiska dotyczących:
a) prawidłowości kart charakterystyki w zakresie:
– postępowania w przypadku niezamierzonego uwolnienia substancji lub
mieszaniny do środowiska,
– magazynowania substancji lub mieszaniny,
– postępowania z odpadami,
– informacji ekologicznych,
b) spełnienia przez dalszych użytkowników obowiązków określonych
w art. 37 ust. 5 i 6 rozporządzenia nr 1907/2006, dotyczących stosowania
środków kontroli ryzyka – w zakresie niezbędnym do zapewnienia, że
ryzyko dla środowiska jest odpowiednio kontrolowane,
c) przestrzegania warunków zezwolenia wydanego zgodnie z przepisami
tytułu VII rozporządzenia nr 1907/2006 na stosowanie substancji
chemicznych, zawartych w załączniku XIV do rozporządzenia
nr 1907/2006,
d) przestrzegania przez dalszych użytkowników przepisów dotyczących
ograniczeń produkcji, obrotu i stosowania substancji chemicznych i ich
mieszanin, zgodnie z art. 26 ustawy, lub przepisów, o których mowa
w art. 67 rozporządzenia nr 1907/2006 – w zakresie swoich kompetencji,
e) przestrzegania przepisów rozporządzenia nr 1907/2006 dotyczących
substancji odzyskiwanych w postaci własnej lub jako składnik mieszaniny;
2) Państwowa Inspekcja Pracy – w zakresie nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem
przepisów ustawy – w zakresie swoich kompetencji;
3) Inspekcja Handlowa – w zakresie przestrzegania:
a) obowiązku dokonania wymaganej rejestracji substancji oraz obowiązku
dostarczenia odbiorcy substancji lub mieszaniny wymaganej karty charakterystyki,
b) przepisów, o których mowa w art. 26 ustawy, lub przepisów, o których
mowa w art. 67 rozporządzenia nr 1907/2006 – w zakresie swoich kompetencji,
c) przepisów art. 11 rozporządzenia nr 648/2004 – w zakresie oznakowania
detergentów w handlu hurtowym i detalicznym,
d) przepisów tytułów III i IV rozporządzenia nr 1272/2008 – w odniesieniu do
handlu hurtowego i detalicznego;
4) Państwowa Straż Pożarna – w zakresie właściwego oznakowania miejsc
składowania substancji i mieszanin, o których mowa w części 2 załącznika I do
rozporządzenia nr 1272/2008;
5) organy celno-skarbowe – w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących:
a) wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów, określonych w
rozporządzeniu nr 649/2012,
b) substancji, mieszaniny lub wyrobu, których import jest zakazany lub które
podlegają ograniczeniom w imporcie, zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 26,
c) importu substancji, mieszaniny lub wyrobu, określonych w tytule VII
rozporządzenia nr 1907/2006,
d) importu substancji, mieszaniny lub wyrobu wymienionego w załączniku
XVII do rozporządzenia nr 1907/2006; o przypadkach importu substancji,
mieszanin lub wyrobów, które budzą wątpliwości organu celnego co do
przestrzegania przez importerów warunków określonych w tym załączniku,
organy celne informują właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
art. 30.
więcej
określonych w odrębnych przepisach.
art. 31.
więcej
27a lub art. 28 ust. 1, wprowadza do obrotu mieszaninę stwarzającą niedopuszczalne
zagrożenie dla zdrowia człowieka lub zagrożenie dla środowiska lub substancję bez
wymaganego raportu bezpieczeństwa chemicznego lub wprowadza do obrotu
detergent, co do którego istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że stwarza
zagrożenie dla zdrowia człowieka lub zagrożenie dla środowiska,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
art. 32.
więcej
dokonuje wywozu chemikaliów lub wyrobu w rozumieniu art. 3 pkt 4 tego
rozporządzenia, wymienionych w załączniku V do tego rozporządzenia,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 14 ust. 6 rozporządzenia
nr 649/2012 dokonuje wywozu chemikaliów wymienionych w załączniku I część 2 lub 3 do tego rozporządzenia
bez otrzymania informacji od Prezesa Biura, że wyznaczone władze krajowe strony
przywozu lub właściwe organy innego kraju przywozu wyrażają zgodę na ten przywóz
lub że wywóz może nastąpić zgodnie z przepisami art. 14 ust. 7 tego rozporządzenia.
art. 33.
więcej
zgłasza Prezesowi Biura wywozu chemikaliów wymienionych w załączniku I część 1
do tego rozporządzenia, nie później niż 35 dni przed pierwszym wywozem i nie
później niż 35 dni przed pierwszym wywozem w każdym następnym roku
kalendarzowym,
podlega grzywnie.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 10 ust. 1 rozporządzenia
nr 649/2012 nie informuje w pierwszym kwartale każdego roku Prezesa Biura o
wielkości wywozu i przywozu w roku poprzednim chemikaliów w postaci substancji
lub substancji zawartych w mieszaninach lub wyrobach wymienionych w załączniku
I do tego rozporządzenia.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto wbrew przepisom art. 17
rozporządzenia nr 649/2012 dokonuje wywozu chemikaliów bez stosowanego w Unii
Europejskiej oznakowania lub bez wymaganej karty charakterystyki.
art. 34.
więcej
w art. 5 rozporządzenia nr 648/2004, wprowadza do obrotu środek powierzchniowo
czynny przeznaczony do stosowania w detergentach lub detergent zawierający środek
powierzchniowo czynny, niespełniający warunków określonych w art. 4 ust. 3 tego
rozporządzenia,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew warunkom odstępstwa udzielonego na
podstawie art. 5 rozporządzenia nr 648/2004 wprowadza do obrotu lub stosuje środek
powierzchniowo czynny przeznaczony do stosowania w detergentach lub detergent
zawierający środek powierzchniowo czynny.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto wbrew przepisowi art. 4a
rozporządzenia nr 648/2004 wprowadza do obrotu detergenty niespełniające wymagań dotyczących ograniczeń zawartości fosforanów i innych związków fosforu,
o których mowa w załączniku VIa do tego rozporządzenia.
art. 35.
więcej
który wbrew przepisom art. 11 ust. 2–6 tego rozporządzenia wprowadza do obrotu
detergent bez wymaganego oznakowania albo niewłaściwie oznakowany,
w szczególności nie umieszcza wymaganych informacji na opakowaniach
detergentów lub w dokumentacji towarzyszącej detergentom transportowanym luzem,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega producent w rozumieniu art. 2 pkt 10 rozporządzenia
nr 648/2004, który wbrew przepisowi art. 9 tego rozporządzenia nie udostępnia na
żądanie Prezesa Biura albo personelu medycznego wymaganych informacji.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega producent w rozumieniu art. 2
pkt 10 rozporządzenia nr 648/2004, który wbrew przepisowi załącznika VII D do tego
rozporządzenia nie udostępnia wymaganych informacji na stronie internetowej.
art. 36.
więcej
podstawie art. 26 ust. 1 produkuje, wprowadza do obrotu lub stosuje substancję
stwarzającą zagrożenie, mieszaninę stwarzającą zagrożenie lub wyrób zawierający
taką substancję lub mieszaninę,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 67 rozporządzenia
nr 1907/2006 produkuje, wprowadza do
obrotu lub stosuje substancję, w jej postaci własnej, jako składnik mieszaniny lub
w wyrobie, w stosunku do której w załączniku XVII do tego rozporządzenia zostało
określone ograniczenie, albo czyni to wbrew ograniczeniu ustalonemu w tym
załączniku lub w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy.
art. 37.
więcej
art. 56 ust. 1–6 rozporządzenia nr 1907/2006 lub wbrew warunkom zezwolenia
wprowadza do obrotu lub stosuje substancję, wymienioną w załączniku XIV do tego
rozporządzenia,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.
art. 38.
więcej
zwierzętach kręgowych wbrew przepisowi art. 26 ust. 3 rozporządzenia nr 1907/2006,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.
art. 39.
więcej
art. 9 ust. 6 rozporządzenia nr 1907/2006 nie stosuje się do warunków nałożonych
przez Agencję zgodnie z art. 9 ust. 4 tego rozporządzenia,
podlega grzywnie.
art. 40.
więcej
ust. 5 rozporządzenia nr 1907/2006 nie określa, nie stosuje i, w stosownych
przypadkach, nie zaleca odpowiednich środków w celu właściwej kontroli ryzyka,
podlega grzywnie.
art. 41.
więcej
art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 1272/2008 wprowadza do obrotu substancję lub
mieszaninę bez dokonania klasyfikacji tej substancji lub mieszaniny, sporządzonej
zgodnie z przepisami tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
art. 42.
więcej
klasyfikuje substancji, która nie została jeszcze wprowadzona do obrotu, lub
klasyfikuje ją w sposób niespełniający wymagań określonych w tym rozporządzeniu,
podlega karze grzywny.
art. 43.
więcej
umieszcza na etykiecie substancji lub mieszaniny wymaganego numeru zezwolenia
przed ich wprowadzeniem do obrotu,
podlega karze grzywny.
art. 44.
więcej
ust. 4 rozporządzenia nr 1272/2008 wprowadza do obrotu substancję lub mieszaninę
stwarzającą zagrożenie bez oznakowania sporządzonego zgodnie z tytułem III tego
rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega dostawca substancji lub mieszaniny, który wbrew
przepisowi art. 30 rozporządzenia nr 1272/2008 nie aktualizuje informacji zawartych
na etykiecie.
art. 45.
więcej
pojemników i zbiorników służących do przechowywania substancji stwarzających
zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie oraz do pracy z nimi, rurociągów
zawierających substancje stwarzające zagrożenie lub mieszaniny stwarzające
zagrożenie lub służących do ich transportowania oraz miejsc, w których są składowane
znaczące ilości substancji stwarzających zagrożenie lub mieszanin stwarzających zagrożenie,
podlega karze grzywny.
art. 46.
więcej
nr 1272/2008 wprowadza do obrotu substancję lub mieszaninę stwarzającą zagrożenie
bez opakowania spełniającego wymagania tytułu IV tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
art. 47.
więcej
art. 48.
więcej
klas i kategorii zagrożenia związanych z tą substancją,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto bez wymienienia rodzaju lub rodzajów zagrożeń
określonych na etykiecie reklamuje mieszaninę stwarzającą zagrożenie lub
mieszaninę, o której mowa w art. 25 ust. 6 rozporządzenia nr 1272/2008,
umożliwiając konsumentom zawarcie umowy kupna bez uprzedniego obejrzenia etykiety.
art. 49.
więcej
lub wprowadza do obrotu substancję w jej postaci własnej, jako składnik mieszaniny
lub w wyrobie bez dokonania wymaganej w tym przepisie rejestracji,
podlega karze grzywny do 200 000 zł.
2. Rejestrujący, który wbrew przepisom art. 22 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia
nr 1907/2006 nie dopełnia obowiązku wprowadzenia do dokumentów rejestracyjnych
wymaganych nowych informacji i nie przedkłada ich Agencji lub nie dokonuje
wymaganej aktualizacji dokumentów rejestracyjnych,
podlega karze grzywny do 50 000 zł.
art. 50.
więcej
i 4 rozporządzenia nr 1907/2006 odmawia uczestnikom forum wymiany informacji
o substancjach (SIEF) przedstawienia w terminie dokumentów stanowiących dowód
poniesienia kosztów tego badania lub udostępnienia w terminie dokumentacji tego
badania,
podlega grzywnie do 50 000 zł.
art. 51.
więcej
nr 1272/2008 przeprowadza nowe badania na zwierzętach,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia
nr 1272/2008 przeprowadza badania na naczelnych innych niż ludzie albo badania na ludziach.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto przeprowadza nowe badania na
zwierzętach kręgowych w celu uzyskania informacji dotyczących substancji
i mieszanin wbrew art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 1272/2008.
art. 52.
więcej
ust. 1 i 3–8 rozporządzenia nr 1907/2006 nie dostarcza wymaganej karty
charakterystyki sporządzonej zgodnie z załącznikiem II do tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega dostawca substancji lub mieszaniny, który wbrew
przepisowi art. 31 ust. 9 rozporządzenia nr 1907/2006 dostarcza niezaktualizowaną
kartę charakterystyki.
art. 53.
więcej
art. 32 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przekazuje wymaganej informacji,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega dostawca substancji lub mieszaniny, który nie
dokonuje wymaganej aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 1.
art. 54.
więcej
wagowego substancji spełniającej kryteria zawarte w art. 57 rozporządzenia
nr 1907/2006 i zidentyfikowanej zgodnie z art. 59 ust. 1 tego rozporządzenia, który wbrew przepisowi art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia nie przekazuje odbiorcy wyrobu wymaganej informacji,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega dostawca wyrobu, który wbrew przepisowi art. 33
ust. 2 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przekazuje konsumentowi, na jego żądanie,
wymaganej informacji.
art. 55.
więcej
przepisowi art. 34 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przekazuje uczestnikowi lub
dystrybutorowi stanowiącemu poprzednie ogniwo łańcucha dostaw wymaganych informacji,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega dystrybutor, który wbrew przepisowi
art. 34 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przekazuje otrzymanych zgodnie
z ust. 1 informacji osobie stanowiącej poprzednie ogniwo łańcucha dostaw.
art. 56.
więcej
przechowuje lub nie udostępnia informacji wymaganych od niego w celu wypełnienia
obowiązków wynikających z przepisów tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisowi art. 49 rozporządzenia
nr 1272/2008 nie przechowuje lub nie udostępnia informacji, które wykorzystał do
celów klasyfikacji i oznakowania na mocy przepisów tego rozporządzenia.
art. 57.
więcej
i 7 rozporządzenia nr 1907/2006, w terminach określonych w art. 39 ust. 1 tego
rozporządzenia, nie sporządza lub nie aktualizuje wymaganego raportu
bezpieczeństwa chemicznego,
podlega karze grzywny nie niższej niż 2000 zł.
2. Tej samej karze podlega dalszy użytkownik, który wbrew przepisowi
art. 38 rozporządzenia nr 1907/2006, w terminach określonych w art. 39 ust. 2 tego
rozporządzenia, nie przekazuje do Agencji lub nie aktualizuje wymaganych informacji.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega dystrybutor, który wbrew przepisowi art. 37
ust. 2 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przekazuje wymaganych informacji
uczestnikowi lub dystrybutorowi stanowiącemu poprzednie ogniwo łańcucha dostaw.
art. 58.
więcej
podjętej na podstawie art. 40 ust. 3 rozporządzenia nr 1907/2006 nie dostarcza
Agencji w ustalonym terminie wymaganych informacji,
podlega karze grzywny.
art. 59.
więcej
art. 41 ust. 3 rozporządzenia nr 1907/2006 nie przedstawia w ustalonym terminie
informacji wymaganych do zapewnienia zgodności dokumentów rejestracyjnych
z przepisami tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega rejestrujący, który wbrew decyzji Agencji podjętej na
podstawie art. 46 ust. 1 rozporządzenia nr 1907/2006 nie dostarcza Agencji
w ustalonym terminie wymaganych dalszych informacji.
art. 60.
więcej
ust. 1 rozporządzenia nr 1907/2006 i w terminie określonym w tym przepisie nie
zgłasza do Agencji stosowania substancji, o której mowa w art. 56 ust. 2 tego rozporządzenia,
podlega karze grzywny.
art. 61.
więcej
nr 1272/2008 wprowadza do obrotu substancję, o której mowa w art. 39 tego
rozporządzenia, bez zgłoszenia Agencji wymaganych informacji,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisowi art. 40 ust. 2 rozporządzenia
nr 1272/2008 nie uaktualnia zgłoszonych informacji.
3. Tej samej karze podlega, kto wprowadza do obrotu mieszaninę
zaklasyfikowaną jako stwarzająca zagrożenie na podstawie wywieranych skutków
fizycznych lub działania na zdrowie, co do której nie zostały przekazane jednostkom
wyznaczonym na podstawie art. 45 ust. 1 rozporządzenia nr 1272/2008 informacje,
o których mowa w części B załącznika VIII do tego rozporządzenia, lub nie uaktualnia
zgłoszonych informacji.
art. 62.
więcej
przedstawicielom dostępu do informacji dostarczanych zgodnie z przepisami art. 31
i art. 32 rozporządzenia nr 1907/2006 w odniesieniu do substancji lub mieszanin,
które stosują lub na które mogą być narażeni w trakcie swojej pracy,
podlega karze grzywny.
art. 63.
więcej
należność na podstawie art. 3–10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 340/2008 z dnia
16 kwietnia 2008 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej
Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu
Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych
ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz. Urz. UE L 107 z 17.04.2008, str.
6) albo korzysta ze zwolnienia z opłaty na podstawie art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 1907/2006,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto, nie będąc do tego uprawnionym, uiszcza
obniżoną opłatę na podstawie art. 3 i 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 440/2010 z
dnia 21 maja 2010 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji
Chemikaliów na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin
(Dz. Urz. UE L 126 z 22.05.2010, str. 1).
art. 64.
więcej
i art. 52–63, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks
postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2020 r. poz. 729, 956 i 1423).
art. 65.
więcej
art. 66.
więcej
art. 67.
więcej
art. 68.
więcej
art. 69.
więcej
art. 70.
więcej
art. 71.
więcej
art. 72.
więcej
art. 73.
więcej
art. 74.
więcej
art. 75.
więcej
art. 76.
więcej
art. 77.
więcej
art. 78.
więcej
art. 79.
więcej
art. 80.
więcej
art. 81.
więcej
art. 82.
więcej
art. 83.
więcej
art. 84.
więcej
art. 85.
więcej
i Preparatów Chemicznych powołany na podstawie dotychczasowych przepisów staje
się Inspektorem do spraw Substancji Chemicznych.
2. Z dniem wejścia w życie ustawy Biuro do Spraw Substancji i Preparatów
Chemicznych utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów staje się Biurem
do spraw Substancji Chemicznych.
3. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Biura do Spraw Substancji
i Preparatów Chemicznych utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów
stają się pracownikami Biura do spraw Substancji Chemicznych.
4. Statut Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych utworzonego na
podstawie dotychczasowych przepisów zachowuje moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy, nie dłużej
jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
art. 86.
więcej
Substancji i Preparatów Chemicznych lub Biurze do Spraw Substancji i Preparatów
Chemicznych, rozumie się przez to, odpowiednio, Inspektora do spraw Substancji
Chemicznych lub Biuro do spraw Substancji Chemicznych.
art. 87.
więcej
w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Opłatę, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2, po raz pierwszy wnosi się po
upływie czasu, na jaki została wniesiona opłata pobierana na podstawie
dotychczasowych przepisów.
3. Certyfikaty potwierdzające spełnianie przez jednostkę badawczą zasad Dobrej
Praktyki Laboratoryjnej, wydane na podstawie decyzji Inspektora do Spraw
Substancji i Preparatów Chemicznych przed dniem wejścia w życie ustawy,
zachowują ważność na czas, na jaki zostały wydane.
4. Pierwszy wykaz certyfikowanych jednostek badawczych, o którym mowa
w art. 16 ust. 1, obejmuje jednostki, które uzyskały certyfikaty potwierdzające
spełnianie zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej przed dniem wejścia w życie ustawy.
art. 88.
więcej
1) art. 4 ust. 2, art. 24 ust. 2 i 5, art. 26, art. 27 ust. 2, art. 28 ust. 3 i art. 31 ustawy,
o której mowa w art. 89, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 15, art. 17 ust. 4, art. 19
ust. 5, art. 20 ust. 11, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 7 i art. 26 niniejszej ustawy,
2) art. 33c ustawy, o której mowa w art. 89, zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 27b ust. 6 ustawy,
o której mowa w art. 66, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
3) art. 222 § 3 ustawy, o której mowa w art. 65, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 222 § 3 ustawy,
o której mowa w art. 65, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
4) art. 27b ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 66, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 27b
ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 66, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
– nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
art. 89.
więcej
i preparatach chemicznych (Dz. U. z 2009 r. poz. 1222 oraz z 2010 r. poz. 679 i 1228).
art. 90.
więcej
art. 91.
więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców