Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej

art. 1. więcej Art. 1. 1. Powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową,
umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, przeznaczoną do
walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.
2. Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy:
1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;
2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk
żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń;
3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych
w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne
służby ratownicze;
4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek
ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności;
5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych;
6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej
oraz ochrony ludności;
7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie
niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych;
8) współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw
oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;
9) realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych.
3. Służbę w Państwowej Straży Pożarnej pełnią funkcjonariusze pożarnictwa,
zwani dalej „strażakami”.

art. 2. więcej Art. 2. (uchylony).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Zadania przewidziane dla Państwowej Straży Pożarnej w komórkach
i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez
niego nadzorowanych wykonuje Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa w trybie i na
zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
2. W Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej mogą pełnić służbę także strażacy
Państwowej Straży Pożarnej, wyznaczeni za ich zgodą przez Komendanta Głównego
Państwowej Straży Pożarnej.
3. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych
określą, w drodze rozporządzenia, zasady mianowania, przenoszenia i zwalniania ze
stanowisk służbowych oraz zawieszania w czynnościach służbowych strażaków,
o których mowa w ust. 2, a także organy właściwe do wymierzania im kar dyscyplinarnych.

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

art. 5. więcej Art. 5. (uchylony).

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) akcjach ratowniczych – rozumie się przez to działania ratownicze organizowane
i kierowane przez Państwową Straż Pożarną;
2) pomocniczych specjalistycznych czynnościach ratowniczych – rozumie się przez
to działania Państwowej Straży Pożarnej w ramach udzielanej pomocy innym
służbom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochronnych,
zastrzeżonych dla innych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych;
3) staroście – należy przez to rozumieć również prezydenta miasta w miastach na
prawach powiatu.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej są:
1) Komenda Główna;
2) komenda wojewódzka;
3) komenda powiatowa (miejska);
4) Szkoła Główna Służby Pożarniczej oraz pozostałe szkoły;
5) instytuty badawcze;
6) Centralne Muzeum Pożarnictwa.
1a. W skład komendy wojewódzkiej mogą wchodzić ośrodki szkolenia.
2. W skład komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej
wchodzą jednostki ratowniczo-gaśnicze.
2a. W ramach jednostek ratowniczo-gaśniczych, o których mowa w ust. 2, mogą
być wyodrębnione czasowe posterunki Państwowej Straży Pożarnej. Pełnienie służby
na czasowym posterunku jest równoznaczne z pełnieniem służby w miejscowości,
w której znajduje się dana jednostka ratowniczo-gaśnicza.
3. W skład jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, o których
mowa w ust. 1 pkt 4, mogą wchodzić jednostki ratowniczo-gaśnicze.
3a. Jednostki ratowniczo-gaśnicze utworzone w jednostkach organizacyjnych
Państwowej Straży Pożarnej, o których mowa w ust. 1 pkt 4, realizują zadania
ratownicze na obszarze i w zakresie ustalonych w porozumieniu z właściwym
miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) szczegółowe zasady wyposażenia jednostek organizacyjnych Państwowej Straży
Pożarnej, a w szczególności:
a) standardy wyposażenia jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej
Straży Pożarnej w pojazdy gaśnicze i specjalne oraz w sprzęt i środki
techniczne,
b) normy wyposażenia w sprzęt specjalistyczny, pojazdy i środki techniczne
do ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego,
c) normy wyposażenia krajowych baz sprzętu specjalistycznego i środków
gaśniczych.
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) (uchylony)
5. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej określi, w drodze
zarządzenia, w celu ujednolicenia oraz zapewnienia racjonalnej gospodarki
transportowej w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej:
1) sposoby korzystania ze sprzętu transportowego oraz prowadzenia ewidencji
pracy sprzętu;
2) metody utrzymywania sprawności technicznej sprzętu transportowego;
3) sposoby uznawania sprzętu transportowego za zbędny oraz zagospodarowania
tego sprzętu;
4) sposób rozliczania zużycia paliw.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Centralnym organem administracji rządowej w sprawach organizacji
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej jest
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, podległy ministrowi właściwemu
do spraw wewnętrznych.
2. Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród
oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Zastępców Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje
spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje minister właściwy do spraw
wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 9a. Strażacy, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3, art. 12 ust. 1 oraz
art. 13 ust. 1, a także mianowani na stanowiska dyrektora i zastępcy dyrektora
komórki organizacyjnej oraz naczelnika, mogą zostać poddani weryfikacji, o której
mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych
formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 13). Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może
być prowadzona także wobec strażaków zajmujących te stanowiska.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Do zadań Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej
należy:
1) kierowanie pracą Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej;
2) kierowanie krajowym systemem ratowniczo-gaśniczym, a w szczególności:
a) dysponowanie podmiotami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na
obszarze kraju poprzez swoje stanowisko kierowania,
b) ustalanie zbiorczego planu sieci podmiotów krajowego systemu ratowniczo-
-gaśniczego,
c) ustalanie planu rozmieszczania na obszarze kraju sprzętu specjalistycznego
w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,
d) dysponowanie odwodami operacyjnymi i kierowanie ich siłami,
e) dowodzenie działaniami ratowniczymi, których rozmiary lub zasięg
przekraczają możliwości sił ratowniczych województwa,
f) organizowanie centralnego odwodu operacyjnego oraz przeprowadzanie
inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego, których siły i środki tworzą centralny odwód
operacyjny,
g) analizowanie działań ratowniczych prowadzonych przez podmioty
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,
h) ustalanie sposobu przeprowadzania inspekcji gotowości operacyjnej
podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
3) analizowanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;
4) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa;
5) organizowanie kształcenia, szkolenia i doskonalenia zawodowego w jednostkach
organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej;
5a) uzgadnianie opracowanych i przekazanych przez komendantów szkół
Państwowej Straży Pożarnej programów studiów lub programów nauczania dla
zawodów inżynier pożarnictwa i technik pożarnictwa oraz programów studiów
podyplomowych w zakresie przeszkolenia zawodowego;
5b) opracowywanie i zatwierdzanie programów szkolenia i doskonalenia
zawodowego oraz sprawowanie nadzoru w zakresie dydaktycznym nad ich
realizacją;
5c) nadzór nad przestrzeganiem bezpieczeństwa i higieny służby w Państwowej
Straży Pożarnej;
5d) opracowywanie i zatwierdzanie programu szkolenia inspektorów ochrony
przeciwpożarowej oraz programu szkolenia aktualizującego inspektorów
ochrony przeciwpożarowej;
6) inicjowanie oraz przygotowywanie projektów aktów normatywnych
dotyczących ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa;
7) powoływanie i odwoływanie rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń
przeciwpożarowych i nadzór nad ich działalnością;
8) ustalanie programów i zasad szkolenia pożarniczego dla jednostek ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2–6 i 8 ustawy z dnia
24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1372,
1518 i 1593 oraz z 2020 r. poz. 471);
9) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej
i ratownictwa;
10) współdziałanie z Zarządem Głównym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych
Rzeczypospolitej Polskiej;
11) prowadzenie współpracy międzynarodowej, udział w przygotowywaniu
i wykonywaniu umów międzynarodowych w zakresie określonym w ustawach
i w tych umowach oraz kierowanie jednostek organizacyjnych Państwowej
Straży Pożarnej do akcji ratowniczych i humanitarnych poza granicę państwa, na
podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych;
12) wprowadzanie podwyższonej gotowości operacyjnej w Państwowej Straży
Pożarnej w sytuacji zwiększonego prawdopodobieństwa katastrofy naturalnej
lub awarii technicznej, których skutki mogą zagrozić życiu lub zdrowiu dużej
liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na znacznych
obszarach, oraz w przypadku wystąpienia i utrzymywania się wzmożonego
zagrożenia pożarowego;
13) organizowanie krajowych oraz międzynarodowych ćwiczeń ratowniczych;
14) ustalanie ramowego regulaminu służby w jednostkach organizacyjnych
Państwowej Straży Pożarnej oraz regulaminu musztry i ceremoniału
pożarniczego;
15) organizowanie działalności sportowej i ustalanie regulaminów sportowych
zawodów pożarniczych oraz innych zawodów dla strażaków;
16) realizowanie zadań, wynikających z innych ustaw.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sprawuje nadzór nad:
1) Szkołą Główną Służby Pożarniczej, w zakresie wykonywania przez nią zadań
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej;
2) pozostałymi szkołami, instytutami badawczymi Państwowej Straży Pożarnej
oraz w zakresie dydaktycznym nad ośrodkami szkolenia w komendach
wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej;
3) Centralnym Muzeum Pożarnictwa.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej kontroluje działania
organów i jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej.
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej jest przełożonym strażaków
pełniących służbę w Państwowej Straży Pożarnej.
5. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej ustali, w drodze
zarządzenia, sposób przeprowadzania inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
6. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej ustali, w drodze
zarządzenia, ramowy regulamin służby w jednostkach organizacyjnych Państwowej
Straży Pożarnej oraz regulamin musztry i ceremoniał pożarniczy.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Zadania i kompetencje Państwowej Straży Pożarnej na obszarze
województwa wykonują:
1) wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży
Pożarnej, jako kierownika straży wchodzącej w skład zespolonej administracji
rządowej w województwie;
2) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej.
2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej wykonuje w imieniu
wojewody zadania i kompetencje określone w ustawach.

Art. 11a. 1. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach związanych
z wykonywaniem zadań i kompetencji Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli ustawy nie
stanowią inaczej, organem właściwym jest komendant powiatowy (miejski)
Państwowej Straży Pożarnej.
2. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach, o których mowa w ust. 1,
organami wyższego stopnia są:
1) w stosunku do komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży
Pożarnej – komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;
2) w stosunku do komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej –
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje,
spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej, minister właściwy do spraw
wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej
złożony po uzyskaniu zgody wojewody
2. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej odwołuje minister
właściwy do spraw wewnętrznych – po zasięgnięciu opinii wojewody.
3. W przypadku braku opinii, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do
spraw wewnętrznych odwołuje komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży
Pożarnej po upływie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o odwołanie.
3a. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego Państwowej
Straży Pożarnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, do czasu
powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta
wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej wyznaczonemu oficerowi Państwowej
Straży Pożarnej, na okres nie dłuższy niż miesiąc. W okresie tym wyznaczonemu
oficerowi przysługuje uposażenie przewidziane dla stanowiska komendanta
wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, lecz nie niższe od dotychczasowego.
4. Zastępców komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej
powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek komendanta wojewódzkiego
Państwowej Straży Pożarnej.
5. Do zadań komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej należy:
1) kierowanie komendą wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej;
2) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze województwa,
z uwzględnieniem przepisów art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b i c;
3) organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, w tym odwodów
operacyjnych, na obszarze województwa;
4) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego na obszarze województwa poprzez swoje stanowisko
kierowania, a w szczególności dowodzenie działaniami ratowniczymi, których
rozmiary lub zasięg przekraczają możliwości sił ratowniczych powiatu;
5) kierowanie jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej z obszaru
województwa do akcji ratowniczych i humanitarnych poza granicę państwa, na
podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów i porozumień
międzynarodowych;
6) analizowanie działań ratowniczych prowadzonych przez podmioty krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze województwa;
7) przeprowadzanie inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze województwa;
8) wprowadzanie podwyższonej gotowości operacyjnej w Państwowej Straży
Pożarnej na obszarze województwa i powiatów, w sytuacji zwiększonego
prawdopodobieństwa katastrofy naturalnej lub awarii technicznej, których skutki
mogą zagrozić życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich
rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach, oraz w przypadku
wystąpienia i utrzymywania się wzmożonego zagrożenia pożarowego;
9) organizowanie wojewódzkich ćwiczeń ratowniczych;
10) kontrolowanie uzgadniania projektów budowlanych w zakresie ochrony
przeciwpożarowej;
10a) nadzór nad działalnością rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń
przeciwpożarowych;
11) nadzór i kontrolowanie komendantów powiatowych (miejskich) i komend
powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej;
12) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem bezpieczeństwa i higieny służby
w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej;
13) analizowanie stanu bezpieczeństwa województwa w zakresie zadań
realizowanych przez Państwową Straż Pożarną;
14) opracowywanie programów szkolenia i doskonalenia zawodowego,
z uwzględnieniem specyfiki i potrzeb województwa, oraz organizowanie
szkolenia i doskonalenia zawodowego, a także inicjowanie przedsięwzięć
w zakresie kultury fizycznej i sportu na obszarze województwa;
15) uczestniczenie w przygotowywaniu projektu budżetu państwa w części, której
dysponentem jest właściwy wojewoda, w rozdziałach dotyczących ochrony
przeciwpożarowej;
16) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
5a. Do zadań komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej ponadto
należy:
1) współdziałanie z zarządem oddziału wojewódzkiego związku ochotniczych
straży pożarnych;
2) realizowanie zadań wynikających z innych ustaw.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej
powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej komendant wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej w porozumieniu ze starostą. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511, 1571 i 1815) nie stosuje się.
2. W razie niezajęcia stanowiska lub niezaakceptowania zgłoszonej kandydatury
na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej,
w terminie 30 dni od dnia jej przedstawienia staroście, przedstawia się niezwłocznie
kolejną kandydaturę. W przypadku braku porozumienia w stosunku do tej
kandydatury w terminie 14 dni od dnia jej przedstawienia staroście, na stanowisko
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej komendant
wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej powołuje wskazanego przez wojewodę
oficera Państwowej Straży Pożarnej.
3. Komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej
odwołuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej po zasięgnięciu opinii
starosty. Przepis art. 12 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta powiatowego (miejskiego)
Państwowej Straży Pożarnej, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, do
czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta
powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej wyznaczonemu oficerowi
Państwowej Straży Pożarnej, na okres nie dłuższy niż 2 miesiące. W okresie tym
wyznaczonemu oficerowi przysługuje uposażenie przewidziane dla stanowiska
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, lecz nie niższe
od dotychczasowego.
5. Zastępców komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży
Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje
komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek komendanta
powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.
6. Do zadań komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej należy:
1) kierowanie komendą powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej;
2) organizowanie jednostek ratowniczo-gaśniczych;
3) organizowanie na obszarze powiatu krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
4) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatu poprzez swoje stanowisko kierowania;
5) kierowanie jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej z obszaru
powiatu do akcji ratowniczych i humanitarnych poza granicę państwa, na
podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów i porozumień
międzynarodowych;
6) analizowanie działań ratowniczych prowadzonych na obszarze powiatu przez
podmioty krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
7) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczej;
8) współdziałanie z komendantem gminnym ochrony przeciwpożarowej, jeżeli
komendant taki został zatrudniony w gminie;
8a) współdziałanie z komendantem gminnym związku ochotniczych straży
pożarnych;
9) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;
10) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze powiatu;
11) nadzorowanie przestrzegania przepisów przeciwpożarowych;
12) wykonywanie zadań z zakresu ratownictwa;
13) wstępne ustalanie przyczyn oraz okoliczności powstania i rozprzestrzeniania się
pożaru oraz miejscowego zagrożenia;
14) organizowanie szkolenia i doskonalenia pożarniczego;
15) szkolenie członków ochotniczych straży pożarnych;
16) inicjowanie przedsięwzięć w zakresie kultury fizycznej i sportu z udziałem
podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatu;
17) wprowadzanie podwyższonej gotowości operacyjnej w komendzie powiatowej
(miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej w sytuacji zwiększonego
prawdopodobieństwa katastrofy naturalnej lub awarii technicznej, których skutki
mogą zagrozić życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich
rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach, oraz w przypadku
wystąpienia i utrzymywania się wzmożonego zagrożenia pożarowego.
7. Do zadań komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej
ponadto należy:
1) współdziałanie z zarządem oddziału powiatowego związku ochotniczych straży pożarnych;
2) przeprowadzanie inspekcji gotowości operacyjnej ochotniczych straży
pożarnych na obszarze powiatu, pod względem przygotowania do działań ratowniczych;
3) realizowanie zadań wynikających z innych ustaw.

Art. 13a. 1. Komendanci wykonują swoje zadania przy pomocy komend,
o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1–3.
2. Organizację Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej określa statut
nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra
właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Regulamin organizacyjny komendy wojewódzkiej Państwowej Straży
Pożarnej jest ustalany przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej
i zatwierdzany przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, po
zasięgnięciu opinii wojewody. Regulamin ten nie stanowi części regulaminu
organizacyjnego urzędu wojewódzkiego.
4. Regulamin organizacyjny komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej
Straży Pożarnej jest ustalany przez komendanta powiatowego i zatwierdzany przez
komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
ramową organizację komendy wojewódzkiej i powiatowej (miejskiej) Państwowej
Straży Pożarnej, z uwzględnieniem w szczególności:
1) podziału komend wojewódzkich i powiatowych (miejskich) Państwowej Straży
Pożarnej na kategorie w zależności od liczby stałych mieszkańców odpowiednio
w województwie i powiecie;
2) trybu naliczania etatów dla komend wojewódzkich i powiatowych (miejskich)
poszczególnych kategorii;
3) rodzajów komórek organizacyjnych oraz zakresów ich działania;
4) stanowisk do kierowania poszczególnymi komórkami organizacyjnymi.
W rozporządzeniu należy uwzględnić dostosowanie organizacji komend Państwowej
Straży Pożarnej do realizowanych przez nie zadań ustawowych.

Art. 13b. Kierownicy jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej są
obowiązani współdziałać z Biurem Nadzoru Wewnętrznego w zakresie realizacji jego
zadań, w szczególności:
1) udostępniać, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, niezbędne
wyposażenie, urządzenia i środki techniczne;
2) zapewniać warunki niezbędne do sprawnej realizacji zadań przez inspektorów
Biura Nadzoru Wewnętrznego, w szczególności przez zapewnienie swobodnego
wstępu na teren jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, niezwłocznego przedstawiania żądanych informacji i dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także udostępnianie
niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz,
w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem;
3) przekazywać dane strażaków objętych weryfikacją, o której mowa w art. 11a
ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach
sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
najpóźniej w terminie 14 dni przed planowanym:
a) powołaniem na stanowiska komendantów i ich zastępców, dyrektorów
i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych oraz naczelników,
b) oddelegowaniem do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza
granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem
oddelegowania do realizacji zadania poza granicami państwa w grupie
ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1,
c) wystąpieniem o nadawanie stopni nadbrygadiera i generała brygadiera
w Państwowej Straży Pożarnej,
d) wystąpieniem o przedterminowe nadanie stopnia w korpusie oficerów
Państwowej Straży Pożarnej,
e) wystąpieniem o wyróżnienie, na wniosek ministra właściwego do spraw
wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie
z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 138),
f) oddelegowaniem do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego;
4) udostępniać dokumentację z kontroli, o której mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2
ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 742).

art. 14. więcej Art. 14. 1. Rada powiatu (miasta) przynajmniej raz w roku rozpatruje informację
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o stanie
bezpieczeństwa powiatu (miasta na prawach powiatu) w zakresie ochrony
przeciwpożarowej. Na polecenie starosty (prezydenta miasta) informację taką
właściwy komendant jest obowiązany składać w każdym czasie.
2. Rada powiatu (miasta) na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1,
może określić, w drodze uchwały, kierunki działań zmierzających do usunięcia
istotnych dla wspólnoty samorządowej zagrożeń w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
3. W przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa wspólnoty
samorządowej, w szczególności życia lub zdrowia, wójt (burmistrz, prezydent miasta)
lub starosta może wydać komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej
Straży Pożarnej polecenie podjęcia działań w zakresie właściwości Państwowej Straży
Pożarnej, zmierzających do usunięcia tego zagrożenia.
4. Uchwała, o której mowa w ust. 2, lub polecenie wydane na podstawie
ust. 3 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnej czynności służbowej. Uchwała lub
polecenie nie mogą również określać sposobu wykonania zadania przez Państwową
Straż Pożarną.
5. Starosta lub wójt (burmistrz, prezydent miasta) ponoszą wyłączną
odpowiedzialność za treść i skutki polecenia, o którym mowa w ust. 4.
6. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, podlega niezwłocznemu wykonaniu.
Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie.
7. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie
przedkłada sprawę komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej,
jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia, o którym mowa w ust. 4.
8. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, naruszające prawo jest nieważne.
O nieważności polecenia stwierdza wojewoda.

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. 1. Organizację i zakres działania Szkoły Głównej Służby Pożarniczej w
Warszawie jako szkoły wyższej oraz tryb wyznaczania i odwoływania rektora i osoby
pełniącej w uczelni służb państwowych funkcję kierowniczą do spraw realizacji zadań
uczelni jako jednostki organizacyjnej właściwej służby oraz tryb powierzania funkcji
kierowniczych strażakom pełniącym służbę na stanowiskach nauczycieli
akademickich reguluje ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374 i 695).
2. Komendantów pozostałych szkół Państwowej Straży Pożarnej i ich zastępców
powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 17a. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej może tworzyć
i likwidować ośrodki szkolenia, a także określać ich organizację i zakres działania.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Organizację i zakres działania instytutu badawczego Państwowej
Straży Pożarnej oraz tryb powoływania i odwoływania dyrektora i jego zastępców
reguluje ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019
r. poz. 1350 i 2227 oraz z 2020 r. poz. 284).
2. Organizację i zakres działania oraz tryb powoływania i odwoływania
dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa regulują ustawa z dnia 25 października
1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz.
194) oraz ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2019 r. poz. 917 i
1726), z tym że dyrektora powołuje się na czas nieokreślony.

art. 19. więcej Art. 19. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór oraz tryb nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym
Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19a. 1. Koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży Pożarnej
są pokrywane z budżetu państwa.
2. Koszty funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej na obszarze powiatu są
pokrywane z dotacji celowej budżetu państwa.

Art. 19b. W pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Państwowej Straży
Pożarnej mogą uczestniczyć:
1) gmina, powiat lub samorząd województwa;
2) organizatorzy imprez masowych.

Art. 19c. Wykonywanie zadań zleconych szkołom Państwowej Straży Pożarnej
przez osoby prawne lub fizyczne, wykraczających poza zakres ustawowych zadań, jest
finansowane przez właściwego zleceniodawcę na podstawie zawartej umowy.

Art. 19d. Osoby prawne lub fizyczne mogą uczestniczyć w ponoszeniu kosztów
budowy strażnic, ich wyposażenia i utrzymania.

Art. 19e. Tworzy się Fundusz Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej, zwany
dalej „Funduszem”, składający się z funduszy: centralnego, wojewódzkich i szkół
Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19f. Fundusz jest państwowym funduszem celowym.

Art. 19g. Środki finansowe uzyskane przez Państwową Straż Pożarną
z wpływów uzyskanych na zasadach określonych w art. 19b–19d zgodnie z zawartymi
umowami lub porozumieniami oraz na zasadach, o których mowa w art. 4a ust. 11
pkt 1 i 4 i art. 11d ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, przez:
1) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej – są przychodami funduszu centralnego;
2) komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej lub nadzorowanych
przez nich komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży
Pożarnej – są przychodami funduszy wojewódzkich;
3) komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej – są przychodami funduszy
szkół Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19h. Środki Funduszu mogą być przeznaczone na:
1) pokrywanie wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych i remontowych;
2) pokrywanie kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych
Państwowej Straży Pożarnej, a także na zakup niezbędnych na ich potrzeby
towarów i usług;
3) pokrywanie wydatków na potrzeby służby w zakresie, o którym mowa w art. 35 ust. 9;
4) cele statutowe szkół Państwowej Straży Pożarnej;
5) pokrywanie wydatków związanych z przeprowadzeniem egzaminu dla osób
ubiegających się o przyznanie prawa do wykonywania zawodu rzeczoznawcy do
spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, o którym mowa w art. 11b
ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej;
6) pokrywanie wydatków związanych z organizacją i przeprowadzeniem szkoleń,
o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej.

Art. 19i. Środkami Funduszu dysponują:
1) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – w zakresie funduszu
centralnego;
2) komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej – w zakresie funduszy
wojewódzkich obejmujących komendy wojewódzkie Państwowej Straży
Pożarnej oraz nadzorowane komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej;
3) komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej – w zakresie funduszy szkół
Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19j. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sporządza łączny
plan finansowy i łączne sprawozdanie finansowe Funduszu.

Art. 19k. Zmiany kwot przychodów i kosztów Funduszu ujętych w planie
finansowym Funduszu oraz przeniesienia wydatków pomiędzy poszczególnymi
pozycjami planu dokonuje dysponent środków Funduszu.

Art. 19l. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu oraz tryb
i terminy sporządzania jego planów i sprawozdań finansowych, a także warunki i tryb
przeznaczania przez komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej
środków funduszy wojewódzkich na nadzorowane przez nich komendy powiatowe
(miejskie) Państwowej Straży Pożarnej, uwzględniając postanowienia umów
i porozumień oraz racjonalne gospodarowanie środkami.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Akcję ratowniczą organizuje i kieruje nią Państwowa Straż Pożarna.
1a. (uchylony)
2. Podczas wykonywania czynności, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3,
jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, biorące udział w akcjach
ratowniczych, obowiązane są przestrzegać wskazań lub instrukcji osób kierujących
tymi służbami.

Art. 20a. 1. Państwowa Straż Pożarna może wykorzystywać zwierzęta
w akcjach ratowniczych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
gatunki i rasy zwierząt, o których mowa w ust. 1, a także szczegółowe zasady ich
szkolenia oraz normy wyżywienia, uwzględniając w szczególności:
1) specjalności ratownicze;
2) kwalifikacje egzaminatorów i tryb egzaminowania;
3) wzory dokumentacji szkolenia i żywienia zwierząt.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Strażacy biorący udział w akcji ratowniczej, w zakresie niezbędnym
do prowadzenia akcji, mają prawo korzystania z:
1) dróg, gruntów i zbiorników wodnych państwowych, komunalnych i prywatnych;
2) komunalnych i prywatnych ujęć wodnych i środków gaśniczych.
2. W okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności strażak
kierujący akcją ratowniczą ma prawo zarządzenia:
1) ewakuacji ludzi i mienia z terenu objętego akcją ratowniczą;
2) koniecznych prac wyburzeniowych i rozbiórkowych;
3) wstrzymania komunikacji w ruchu lądowym;
4) udostępnienia pojazdów, środków i przedmiotów niezbędnych do akcji
ratowniczej;
5) zakazu przebywania osobom postronnym w rejonie akcji ratowniczej.
3. Ponadto w okolicznościach, o których mowa w ust. 2, kierujący akcją ma prawo:
1) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, jednostek
gospodarczych, organizacji społecznych i obywateli;
2) odstąpienia od zasad działania uznanych powszechnie za bezpieczne.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
korzystania z praw, o których mowa w ust. 2 i 3.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Osobie niebędącej strażakiem, która uległa wypadkowi, oraz
członkom rodziny osoby zmarłej wskutek takiego wypadku, w związku
z wypełnianiem obowiązków, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 1, lub ćwiczeniami
organizowanymi przez Państwową Straż Pożarną, przysługują świadczenia odszkodowawcze.
2. Za użycie, zniszczenie, uszkodzenie lub utratę bez winy właściciela środków
transportowych, inwentarza lub innego mienia w związku z akcją ratowniczą lub
ćwiczeniami organizowanymi przez Państwową Straż Pożarną przysługuje odszkodowanie.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
zakres, szczegółowe zasady i tryb przyznawania świadczeń i odszkodowania,
o których mowa w ust. 1 i 2.

art. 23. więcej Art. 23. 1. W celu rozpoznawania zagrożeń, realizacji nadzoru nad
przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych oraz przygotowania do działań
ratowniczych Państwowa Straż Pożarna przeprowadza czynności kontrolno-
-rozpoznawcze oraz ćwiczenia.
2. Czynności kontrolno-rozpoznawcze są przeprowadzane na podstawie:
1) rocznego planu czynności kontrolno-rozpoznawczych;
2) art. 269 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1396, z późn. zm.), w zakresie zakładów o zwiększonym ryzyku
wystąpienia poważnej awarii przemysłowej i zakładów o dużym ryzyku
wystąpienia poważnej awarii przemysłowej;
3) zlecenia starosty, o którym mowa w art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 5 czerwca
1998 r. o samorządzie powiatowym;
4) polecenia sądu, prokuratora lub Najwyższej Izby Kontroli;
5) zgłoszenia obiektu, dla którego przepisy prawa wymagają wydania przez organy
Państwowej Straży Pożarnej opinii lub zajęcia przez nie stanowiska w zakresie
ochrony przeciwpożarowej;
6) zawiadomienia wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o stwierdzeniu
zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych
w znacznych rozmiarach lub bezpośredniego zagrożenia środowiska, o którym
mowa w art. 60 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424);
7) wystąpienia istotnych nowych okoliczności w zakresie stanu bezpieczeństwa na
terenie działania komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej.
3. Czynności kontrolno-rozpoznawcze są przeprowadzane w zakresie:
1) kontroli przestrzegania przepisów przeciwpożarowych;
2) oceny zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej rozwiązań
technicznych zastosowanych w obiekcie budowlanym;
3) oceny zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym;
4) ustalania spełnienia wymogów bezpieczeństwa w zakładzie o zwiększonym
ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej lub zakładzie o dużym
ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, na zasadach ustalonych dla
kontroli w art. 269 oraz art. 269a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo
ochrony środowiska;
5) rozpoznawania możliwości i warunków prowadzenia działań ratowniczych przez
jednostki ochrony przeciwpożarowej;
6) rozpoznawania innych miejscowych zagrożeń;
7) wstępnego ustalania nieprawidłowości, które przyczyniły się do powstania
pożaru oraz okoliczności jego rozprzestrzenienia się;
8) zbierania informacji niezbędnych do wykonania analizy poważnej awarii
przemysłowej i formułowania zaleceń dla prowadzącego zakład;
9) postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową, fluorowanymi
gazami cieplarnianymi i pozostałymi fluorowanymi gazami cieplarnianymi
w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających
warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2158 oraz z 2020 r. poz. 284), wykorzystywanymi
w ochronie przeciwpożarowej, a także systemami ochrony przeciwpożarowej
oraz gaśnicami zawierającymi te substancje lub gazy lub od nich uzależnionymi;
10) oceny spełniania wymagań przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej
w miejscach zbierania, przetwarzania oraz wytwarzania odpadów lub warunków
ochrony przeciwpożarowej określonych przy wydawaniu zezwolenia na
zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na
wytwarzanie odpadów uwzględniającego przetwarzanie odpadów oraz
pozwolenia na wytwarzanie odpadów.
4. Prawo do przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych mają
strażacy upoważnieni przez właściwego komendanta Państwowej Straży Pożarnej.
5. Czynności kontrolno-rozpoznawcze mogą być przeprowadzane przez inne
osoby upoważnione przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.
6. Strażacy, o których mowa w ust. 4, w przypadku naruszenia:
1) przepisów przeciwpożarowych lub
2) przepisów art. 250 ust. 1, 4, 5, 8 i 9, art. 251 ust. 1, 5–8, art. 252 ust. 1, art. 253
ust. 1, art. 254 ust. 1, art. 255 ust. 1 i 2, art. 256–258, art. 261 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz
ust. 2–5, art. 261a ust. 1 i 2, art. 262, art. 263 lub art. 264 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, przez prowadzącego zakład
o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej lub prowadzącego
zakład o zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej
– mają prawo do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego.
7. Czynności kontrolno-rozpoznawcze mogą być przeprowadzane po doręczeniu
kontrolowanemu upoważnienia do przeprowadzenia tych czynności przynajmniej na
7 dni, a w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5, przynajmniej na 3 dni – przed
terminem ich rozpoczęcia. Upoważnienie może być doręczone kontrolowanemu
w chwili przystąpienia do czynności kontrolno-rozpoznawczych, jeżeli:
1) powzięto informację o możliwości występowania w miejscu ich
przeprowadzania zagrożenia życia ludzi lub bezpośredniego niebezpieczeństwa
powstania pożaru, lub poważnej awarii przemysłowej;
2) przeprowadzenie czynności kontrolno-rozpoznawczych jest niezbędne w celu
dokonania ustaleń w zakresie określonym w ust. 3 pkt 7 i 8.
8. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 7, powinno zawierać:
1) określenie podstawy prawnej przeprowadzenia czynności kontrolno-
-rozpoznawczych;
2) oznaczenie organu przeprowadzającego czynności kontrolno-rozpoznawcze;
3) datę i miejsce wystawienia;
4) imię i nazwisko, określenie stanowiska służbowego strażaka upoważnionego do
przeprowadzenia czynności kontrolno-rozpoznawczych oraz numer jego
legitymacji służbowej;
5) imię i nazwisko oraz określenie rodzaju i numeru dokumentu tożsamości innej
osoby upoważnionej do przeprowadzenia czynności kontrolno-rozpoznawczych;
6) oznaczenie podmiotu objętego czynnościami kontrolno-rozpoznawczymi
i miejsca ich przeprowadzenia;
7) informacje o zakresie przedmiotowym czynności kontrolno-rozpoznawczych;
8) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
9) podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
10) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.
9. W chwili przystąpienia do czynności kontrolno-rozpoznawczych upoważnieni
do przeprowadzania tych czynności, zwani dalej „kontrolującymi”, okazują
kontrolowanemu: strażak – legitymację służbową, a inna osoba – dokument tożsamości.
10. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić kontrolującemu przeprowadzenie
czynności kontrolno-rozpoznawczych, a w tym:
1) udzielić niezbędnych informacji i wyjaśnień w sprawach objętych zakresem tych
czynności oraz wyrazić zgodę na sporządzenie dokumentacji fotograficznej;
2) umożliwić dostęp do obiektów, urządzeń i innych składników majątkowych,
w stosunku do których mają być przeprowadzone czynności;
3) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem czynności;
4) umożliwić sporządzenie kopii niezbędnych dokumentów;
5) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne
pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów;
6) udostępnić środki łączności i inne konieczne środki techniczne, jakimi
dysponuje, w zakresie niezbędnym do przeprowadzania czynności.
11. Kontrolujący ma prawo wstępu do wszystkich obiektów i pomieszczeń,
chyba że stanowią one część mieszkalną lub ich właścicielami albo zarządzającymi są:
1) komórki lub jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej
albo przez niego nadzorowane, Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencja Wywiadu, Służba Ochrony Państwa, Centralne Biuro Antykorupcyjne,
Straż Marszałkowska lub Straż Graniczna;
2) obce misje dyplomatyczne, urzędy konsularne albo inne instytucje
międzynarodowe korzystające z immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych.
12. Kontrolujący podlega obowiązującym w obiektach i pomieszczeniach
kontrolowanego przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy, o ochronie informacji
niejawnych oraz o ochronie przeciwpożarowej. Kontrolujący nie podlega
przeszukaniu przewidzianemu w regulaminie ochrony obiektów i pomieszczeń kontrolowanego.
13. Z ustaleń dokonanych w toku czynności kontrolno-rozpoznawczych
kontrolujący sporządza protokół, który podpisują kontrolujący oraz kontrolowany albo
osoba przez niego upoważniona.
14. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona mają prawo wniesienia
zastrzeżeń do protokołu przed jego podpisaniem.
15. W razie odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego albo osobę,
o której mowa w ust. 14, kontrolujący czyni o tym wzmiankę w protokole.
16. Kontrolujący doręcza oryginał protokołu bez zbędnej zwłoki właściwemu
miejscowo komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej.
Kopię protokołu kontrolujący doręcza kontrolowanemu lub osobie przez niego
upoważnionej, a także – w przypadku gdy kontrola dotyczyła działalności polegającej
na gospodarowaniu odpadami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach – właściwemu miejscowo wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska.
17. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób planowania i warunki przeprowadzania czynności kontrolno-
-rozpoznawczych;
2) sposób sporządzania i zakres protokołów z czynności kontrolno-
-rozpoznawczych;
3) warunki, jakie powinni spełniać strażacy i inne osoby, które mogą być
upoważnione do przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych;
4) zakres właściwości komendantów Państwowej Straży Pożarnej odnośnie
upoważniania strażaków do przeprowadzania czynności kontrolno-
-rozpoznawczych;
5) sposób gromadzenia i przekazywania wyników czynności kontrolno-
-rozpoznawczych oraz wzory zestawień tych wyników.
Rozporządzenie powinno umożliwiać właściwą realizację czynności kontrolno-
-rozpoznawczych oraz ich dokumentację.

Art. 23a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. 1. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej,
w razie stwierdzenia naruszenia przepisów przeciwpożarowych, uprawniony jest
w drodze decyzji administracyjnej do:
1) nakazania usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym terminie;
2) wstrzymania robót (prac), zakazania używania maszyn, urządzeń lub środków
transportowych oraz eksploatacji pomieszczeń, obiektów lub ich części, jeżeli
stwierdzone uchybienia mogą powodować zagrożenie życia ludzi lub
bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru.
2. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają
natychmiastowemu wykonaniu.

art. 27. więcej Art. 27. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w art. 26, jest
komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Służbę w Państwowej Straży Pożarnej może pełnić obywatel polski,
niekarany za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, korzystający z pełni praw
publicznych, posiadający co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe
oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia tej służby.
2. Nabór do służby w Państwowej Straży Pożarnej jest otwarty i konkurencyjny.
3. Nabór do służby w Państwowej Straży Pożarnej rozpoczyna się z chwilą
publikacji ogłoszenia o planowanym postępowaniu kwalifikacyjnym.
4. Przyjęcie kandydata do służby w Państwowej Straży Pożarnej poprzedza
postępowanie kwalifikacyjne, które zarządza i prowadzi kierownik jednostki
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej. Postępowanie kwalifikacyjne ma na celu
ustalenie, czy kandydat spełnia warunki przyjęcia do służby w Państwowej Straży
Pożarnej, oraz określenie jego kwalifikacji, kompetencji, predyspozycji i przydatności
do pełnienia tej służby.
5. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z następujących etapów:
1) ocena złożonych dokumentów związanych z postępowaniem kwalifikacyjnym;
2) test sprawności fizycznej;
3) rozmowa kwalifikacyjna;
4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia służby w Państwowej
Straży Pożarnej.
6. Kandydat ubiegający się o przyjęcie do służby w Państwowej Straży Pożarnej
jest obowiązany dostarczyć przed przystąpieniem do testu sprawności fizycznej
zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych.
7. W przypadku gdy nabór do pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej
jest prowadzony na stanowisko wymagające szczególnych predyspozycji
i umiejętności, kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej może
zarządzić przeprowadzenie następujących dodatkowych etapów postępowania
kwalifikacyjnego:
1) test wiedzy;
2) test kompetencyjny;
3) sprawdzian lęku wysokości (akrofobia);
4) sprawdzian z pływania.
8. Przeprowadzenie dodatkowych etapów postępowania kwalifikacyjnego,
o których mowa w ust. 7, kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej może zarządzić po ocenie złożonych dokumentów związanych z
postępowaniem kwalifikacyjnym, a przed ustaleniem zdolności fizycznej
i psychicznej do pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej.
9. Z udziału w teście wiedzy wyklucza się kandydata do służby w Państwowej
Straży Pożarnej, który podczas testu:
1) korzysta z pomocy innych osób;
2) posługuje się urządzeniami służącymi do przekazywania lub odbioru informacji
lub korzysta z materiałów pomocniczych, które nie zostały dopuszczone przez
komisję do wykorzystania;
3) rażąco zakłóca przebieg testu w sposób inny niż określony w pkt 1 i 2.
10. Postępowanie kwalifikacyjne wobec kandydata kończy się z chwilą
uzyskania przez kandydata negatywnego wyniku z któregokolwiek z etapów
postępowania kwalifikacyjnego lub nieprzystąpienia przez kandydata do
któregokolwiek z etapów postępowania kwalifikacyjnego, wymienionych
w ogłoszeniu o postępowaniu kwalifikacyjnym.
11. Po zakończeniu etapu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, komisja przedkłada
kierownikowi jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej listę kandydatów
do przyjęcia do służby w Państwowej Straży Pożarnej.
12. Postępowanie kwalifikacyjne kończy się zatwierdzeniem przez kierownika
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej listy kandydatów do przyjęcia
do służby w Państwowej Straży Pożarnej.
13. Informację o wyniku zakończonego postępowania kwalifikacyjnego
kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej zamieszcza
niezwłocznie na stronie internetowej i w Biuletynie Informacji Publicznej jednostki
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej oraz na tablicy ogłoszeniowej w jej
siedzibie.
14. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres informacji o planowanym postępowaniu kwalifikacyjnym oraz sposób
podawania ich do wiadomości publicznej,
2) organizację i sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego,
3) dokumenty wymagane od kandydata do służby i ich wzory,
4) zakres testu sprawności fizycznej,
5) sposób dokonywania oceny kandydatów oraz preferencje z tytułu posiadanego
przez nich wykształcenia, wyszkolenia lub posiadanych umiejętności
– biorąc pod uwagę potrzebę obiektywnego sprawdzenia przygotowania
i przydatności kandydata do służby.

Art. 28a. 1. Strażak pełni służbę w jednostce organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej.
2. (uchylony)
3. (uchylony)

Art. 28b. 1. Państwowa Straż Pożarna jest uprawniona do przetwarzania
informacji, w tym przetwarzania danych osobowych, w celu prowadzenia postępowań
kwalifikacyjnych do służby w Państwowej Straży Pożarnej, przenoszenia do służby w
Państwowej Straży Pożarnej oraz w zakresie wynikającym z przebiegu stosunku
służbowego strażaków, także po jego ustaniu, w tym przetwarza dane osobowe, o
których mowa w art. 9 ust. 1 i art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w
związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.).
2. Administratorami danych osobowych, o których mowa w ust. 1, są Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej, komendanci wojewódzcy Państwowej Straży
Pożarnej, komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej, RektorKomendant Szkoły Głównej Służby Pożarniczej, komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej, Dyrektor Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony
Przeciwpożarowej i Dyrektor Centralnego Muzeum Pożarnictwa, zwani dalej
„administratorami”, w zakresie, w jakim przetwarzają te dane.
3. Informacje, w tym dane osobowe, o których mowa w ust. 1, podlegają
zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi
lub przekazywaniu polegającym co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratorów;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w poufności.
4. Administratorzy dokonują przeglądu danych osobowych, o których mowa w
ust. 1, nie rzadziej niż co 10 lat od dnia ich pozyskania, w celu potwierdzenia
zasadności ich dalszego przetwarzania.
5. W ramach Państwowej Straży Pożarnej inspektorów ochrony danych, o
których mowa w art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z
przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych
oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych),
wyznacza się w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej, Szkole Głównej
Służby Pożarniczej, szkołach Państwowej Straży Pożarnej, Centrum NaukowoBadawczym Ochrony Przeciwpożarowej, Centralnym Muzeum Pożarnictwa, komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej dla obszaru województwa
oraz komendach miejskich Państwowej Straży Pożarnej I kategorii. Wyznaczając
inspektora ochrony danych, uwzględnia się strukturę organizacyjną i wielkość
jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Państwowej
Straży Pożarnej dokonują komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do
spraw wewnętrznych.
2. (uchylony)

Art. 29a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej
jest obowiązany zapewnić strażakom bezpieczeństwo i higienę służby.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby strażaków, z uwzględnieniem wymagań:
1) bezpieczeństwa i higieny służby w obiektach przeznaczonych dla jednostek
ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej;
2) w zakresie wyposażenia strażaków w środki ochrony indywidualnej;
3) w zakresie zabezpieczenia medycznego strażaków podczas akcji ratowniczych,
ćwiczeń i szkolenia;
4) bezpieczeństwa i higieny służby podczas akcji ratowniczych, ćwiczeń i szkolenia.
Rozporządzenie powinno ponadto uwzględniać optymalne warunki bezpieczeństwa
i higieny służby w stosunku do zadań wykonywanych przez strażaków.
3. W sprawach związanych z bezpieczeństwem i higieną służby, w zakresie
nieuregulowanym ustawą i rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 2, stosuje się
odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks
pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495).
4. Wymagania, o których mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie
ust. 2, mają odpowiednie zastosowanie do innych osób biorących udział w akcjach
ratowniczych, ćwiczeniach lub szkoleniu.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Podejmując służbę w Państwowej Straży Pożarnej, strażak składa
ślubowanie według następującej roty:
„Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych
obowiązków strażaka, uroczyście ślubuję być ofiarnym i mężnym
w ratowaniu zagrożonego życia ludzkiego i wszelkiego mienia – nawet
z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję
przestrzegać prawa, dyscypliny służbowej oraz wykonywać polecenia
przełożonych. Ślubuję strzec tajemnic związanych ze służbą, a także honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej.”.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
ceremoniał składania ślubowania, z uwzględnieniem w szczególności:
1) osób uprawnionych do przyjmowania ślubowania i uczestniczenia
w ślubowaniu;
2) terminów składania ślubowania;
3) przebiegu ceremoniału ślubowania.

Art. 30a. Dzień 4 maja jest Dniem Strażaka.

art. 31. więcej Art. 31. Stosunek służbowy strażaka powstaje z dniem mianowania na
stanowisko służbowe, a w przypadku stanowisk, dla których przepisy ustawy
przewidują powołanie – z dniem powołania na stanowisko.

Art. 31a. 1. Strażak pełniący służbę na stanowisku służbowym zajmowanym na
podstawie powołania może być w każdym czasie, niezwłocznie albo w określonym
terminie, odwołany z tego stanowiska przez organ uprawniony do powołania.
2. Odwołanie strażaka ze stanowiska służbowego, o którym mowa w ust. 1, nie
powoduje rozwiązania stosunku służbowego.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, strażak zachowuje ostatnio
zajmowane stanowisko służbowe, dla którego ustawa nie przewiduje powołania.
Można go jednak przenieść na inne, co najmniej równorzędne stanowisko, w tej samej
albo innej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej.
4. Strażaka odwołanego z zajmowanego stanowiska można przenieść do
dyspozycji właściwego przełożonego, jeśli przewiduje się powołanie (przeniesienie)
odwołanego strażaka na inne stanowisko służbowe lub zwolnienie ze służby. Okres
pozostawania strażaka w dyspozycji nie może być dłuższy niż 6 miesięcy.
5. W okresie pozostawania w dyspozycji strażak zachowuje prawo do
uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących na ostatnio zajmowanym
stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian,
mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych albo na ich wysokość.
6. W okresie pozostawania w dyspozycji strażak jest obowiązany wykonywać
obowiązki służbowe na polecenie przełożonego, w którego dyspozycji pozostaje.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Do mianowania strażaka na stanowisko służbowe, przenoszenia na
inne, powierzania pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku,
zawieszania w czynnościach służbowych albo zwalniania ze służby, z zastrzeżeniem
art. 47 ust. 1, właściwi są przełożeni:
1) w Komendzie Głównej – Komendant Główny;
2) w komendzie wojewódzkiej – komendant wojewódzki;
3) w komendzie powiatowej (miejskiej) – komendant powiatowy (miejski);
4) (uchylony)
5) w Szkole Głównej Służby Pożarniczej i pozostałych szkołach – komendant szkoły;
6) w instytucie badawczym – dyrektor jednostki;
7) (uchylony)
8) w Centralnym Muzeum Pożarnictwa – dyrektor muzeum.
2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, strażakowi służy odwołanie do
wyższego przełożonego.
3. Od decyzji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej strażakowi
służy odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

art. 33. więcej Art. 33. Akt mianowania strażaka na stanowisko służbowe powinien
w szczególności określić:
1) stanowisko i miejsce służby;
2) termin rozpoczęcia służby;
3) rodzaj mianowania;
4) uposażenie lub zasady jego ustalania.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Osobę podejmującą służbę w Państwowej Straży Pożarnej mianuje
się strażakiem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Państwowej
Straży Pożarnej, na wniosek komendanta wojewódzkiego, komendanta szkoły,
dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa,
może skrócić okres służby przygotowawczej strażaka.
3. W razie przerwy w wykonywaniu przez strażaka obowiązków służbowych,
trwającej dłużej niż 3 miesiące, przełożony może przedłużyć okres służby
przygotowawczej.
4. Mianowanie strażaka może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej
lub po przeniesieniu do rezerwy bez odbycia tej służby albo po zwolnieniu od
obowiązku służby wojskowej.
5. Warunku określonego w ust. 4 nie stosuje się do kobiet.
6. Po odbyciu służby przygotowawczej strażak zostaje mianowany na stałe.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Czas służby strażaka nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin
tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym, nieprzekraczającym 6 miesięcy.
2. Tygodniowy wymiar czasu służby strażaka, skierowanego do szkoły, na
przeszkolenie lub na studia, jest określony programem nauczania.
3. Wprowadza się zmianowy oraz codzienny rozkład czasu służby strażaka.
4. Stanowiska, na których strażacy pełnią służbę w ramach rozkładów czasu
służby strażaka, o których mowa w ust. 3, w jednostkach organizacyjnych
Państwowej Straży Pożarnej ustalają kierownicy tych jednostek.
5. Zmianowy rozkład czasu służby strażaka polega na wykonywaniu zadań
służbowych i pełnieniu dyżurów, trwających nie dłużej niż 24 godziny, po których
następują co najmniej 24 godziny wolne od służby.
6. Codzienny rozkład czasu służby strażaka polega na wykonywaniu zadań
służbowych po 8 godzin dziennie od poniedziałku do piątku.
6a. Strażak może być, przez właściwego przełożonego, wyznaczony do
wykonywania zadań służbowych poza rozkładami czasu służby strażaka, o których
mowa w ust. 3, w przypadkach określonych w ust. 9 i 10.
7. W ramach codziennego rozkładu czasu służby strażak może być wyznaczony
do pełnienia, w dowolnym czasie, dyżuru trwającego nie dłużej niż 24 godziny, po
którym następują co najmniej 24 godziny wolne od służby.
8. W ramach czasu wolnego strażaka można wyznaczyć do pełnienia dyżuru domowego.
9. Czas służby strażaka może być przedłużony do 48 godzin tygodniowo,
w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione
potrzebami służby. W takim przypadku strażakowi przyznaje się czas wolny od służby
w tym samym wymiarze albo rekompensatę pieniężną.
10. W przypadku wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej
w Państwowej Straży Pożarnej czas służby strażaka można przedłużyć ponad normę,
o której mowa w ust. 9. W takim przypadku, w zamian za czas służby strażakowi przysługuje czas wolny od służby w tym samym wymiarze, w przyjętym okresie rozliczeniowym.
10a. Czas wolny, o którym mowa w ust. 9 i 10, może być udzielony
w następnym okresie rozliczeniowym po okresie, w którym strażak pełnił służbę
ponad normę, o której mowa w ust. 1.
10b. Strażakowi uprawnionemu do dodatku funkcyjnego, w zamian za czas
służby przekraczający normę, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje czas wolny,
o którym mowa w ust. 9 i 10, ani rekompensata pieniężna, o której mowa w ust. 9.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób pełnienia służby w zmianowym i codziennym rozkładzie
czasu służby, w tym:
1) czas trwania dyżuru i wykonywania zadań służbowych w zmianowym
rozkładzie czasu służby;
2) godziny rozpoczęcia i zakończenia służby;
3) okoliczności uzasadniające przedłużenie czasu służby;
4) dopuszczalny czas kierowania pojazdem samochodowym;
5) udzielanie czasu wolnego od służby;
6) właściwość przełożonych do określania harmonogramu służby;
7) sposób pełnienia dyżurów domowych i ich wymiar;
8) grupy strażaków zwolnionych z pełnienia służby w porze nocnej, niedziele,
święta;
9) sposób prowadzenia ewidencji czasu służby.
W rozporządzeniu należy ponadto uwzględnić zapewnienie ciągłości służby
w Państwowej Straży Pożarnej.
12. Strażaka pełniącego służbę na stanowisku nauczyciela akademickiego
obowiązuje zadaniowy system czasu służby. Wymiar zajęć dydaktycznych oraz
zasady prowadzenia zajęć dydaktycznych w godzinach ponadwymiarowych reguluje
ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
13. Strażak pełniący służbę na stanowisku nauczyciela akademickiego może być
wyznaczony do pełnienia, w dowolnym czasie, dyżuru trwającego nie dłużej niż 24
godziny, po którym następują 24 godziny wolne od służby.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Mianowanie lub powołanie strażaka na określone stanowisko
służbowe w Państwowej Straży Pożarnej jest uzależnione od posiadanego
wykształcenia, kwalifikacji oraz stażu służby albo pracy.
2. Stanowiska służbowe dzieli się na oficerskie, aspiranckie, podoficerskie
i szeregowe.
3. Na stanowisko oficerskie mianuje się lub powołuje się strażaka, który:
1) posiada tytuł zawodowy inżynier pożarnictwa albo
2) posiada tytuł zawodowy inżynier oraz kwalifikacje wymagane do wykonywania
zawodu strażak i ukończył przeszkolenie zawodowe przygotowujące do
zajmowania stanowisk oficerskich w Państwowej Straży Pożarnej oraz
przeszkolenie zawodowe przygotowujące do zajmowania stanowisk związanych
z kierowaniem działaniami ratowniczymi, albo
3) posiada tytuł zawodowy inżynier i dyplom ukończenia w Szkole Głównej Służby
Pożarniczej studiów w zakresie inżynierii bezpieczeństwa w specjalności
inżynieria bezpieczeństwa pożarowego wydany do dnia 30 września 2019 r. lub
studiów na kierunku inżynieria bezpieczeństwa w zakresie bezpieczeństwa
pożarowego wydany po dniu 30 września 2019 r. oraz kwalifikacje wymagane
do wykonywania zawodu strażak i ukończył przeszkolenie zawodowe
przygotowujące do zajmowania stanowisk związanych z kierowaniem
działaniami ratowniczymi, albo
4) posiada wykształcenie wyższe oraz kwalifikacje wymagane do zajmowania
stanowisk aspiranckich i ukończył przeszkolenie zawodowe przygotowujące do
zajmowania stanowisk związanych z kierowaniem działaniami ratowniczymi, albo
5) (uchylony)
6) posiada wykształcenie wyższe oraz kwalifikacje wymagane do wykonywania
zawodu strażak oraz ukończył przeszkolenie zawodowe przygotowujące do
zajmowania stanowisk oficerskich w Państwowej Straży Pożarnej.
4. Na stanowisko oficerskie związane z kierowaniem działaniami ratowniczymi
mianuje się lub powołuje się strażaka, który spełnia wymagania, o których mowa w ust. 3 pkt 1–4.
5. Na stanowisko aspiranckie mianuje się lub powołuje się strażaka, który
uzyskał tytuł technik pożarnictwa po ukończeniu nauki w szkołach Państwowej Straży
Pożarnej albo uzyskał uznanie kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego
technik pożarnictwa.
5a. Na stanowisko aspiranckie można mianować lub powołać strażaka, który
uzyskał tytuł technik pożarnictwa po zdaniu egzaminu eksternistycznego zawodowego potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie technik pożarnictwa przeprowadzanego przez okręgową komisję egzaminacyjną.
6. Na stanowiska podoficerskie i szeregowych mianuje się strażaka, który
posiada kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu strażak.
7. Osobę przyjmowaną do służby mianuje się na pierwsze stanowisko w grupie
stanowisk szeregowych, jeżeli spełnia ona wymagania w zakresie wykształcenia przed
uzyskaniem określonych kwalifikacji oraz stażu służby.
8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw
wewnętrznych może wyrazić zgodę na odstępstwo od wymagań, o których mowa
w ust. 3, 5 i 6, na czas określony niezbędny do uzupełnienia kwalifikacji, nie dłuższy jednak niż 4 lata.
9. Przeszkolenie zawodowe przygotowujące do zajmowania stanowisk
oficerskich w Państwowej Straży Pożarnej może odbywać strażak, który posiada
kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu strażak.
10. Przeszkolenie zawodowe przygotowujące do zajmowania stanowisk
związanych z kierowaniem działaniami ratowniczymi może odbywać strażak, który posiada:
1) tytuł zawodowy inżynier oraz ukończył przeszkolenie zawodowe
przygotowujące do zajmowania stanowisk oficerskich w Państwowej Straży Pożarnej lub
2) tytuł zawodowy inżynier i dyplom ukończenia w Szkole Głównej Służby
Pożarniczej studiów w zakresie inżynierii bezpieczeństwa w specjalności
inżynieria bezpieczeństwa pożarowego wydany do dnia 30 września 2019 r. lub
studiów na kierunku inżynieria bezpieczeństwa w zakresie bezpieczeństwa
pożarowego wydany po dniu 30 września 2019 r. oraz kwalifikacje wymagane
do wykonywania zawodu strażak, lub
3) kwalifikacje do zajmowania stanowisk aspiranckich w Państwowej Straży Pożarnej.
11. Przeszkolenie zawodowe przygotowujące do zajmowania stanowisk
oficerskich w Państwowej Straży Pożarnej oraz przeszkolenie zawodowe
przygotowujące do zajmowania stanowisk związanych z kierowaniem działaniami
ratowniczymi prowadzi Szkoła Główna Służby Pożarniczej w formie studiów podyplomowych.
12. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w uzgodnieniu
z Rektorem-Komendantem Szkoły Głównej Służby Pożarniczej ustala limity przyjęć
na przeszkolenia zawodowe, o których mowa w ust. 11.
13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych Państwowej
Straży Pożarnej, maksymalne stopnie przypisane do poszczególnych stanowisk oraz
dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakim powinni odpowiadać strażacy na
określonych stanowiskach służbowych, w tym:
1) rodzaj stanowisk służbowych oficerskich, aspiranckich, podoficerskich
i szeregowych,
2) staż służby lub pracy wymagane do zajmowania poszczególnych stanowisk
służbowych,
3) wykształcenie wymagane do zajmowania niektórych stanowisk służbowych
– biorąc pod uwagę charakter zadań wykonywanych przez strażaków na
poszczególnych stanowiskach służbowych, kwalifikacje wymagane na tych
stanowiskach oraz potrzebę zapewnienia niezbędnego poziomu doświadczenia
zawodowego.
14. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb kierowania na przeszkolenia zawodowe, o których mowa
w ust. 11, uwzględniając potrzeby i organizację służby w Państwowej Straży
Pożarnej.

Art. 36a. 1. Strażacy podlegają okresowemu opiniowaniu służbowemu, które ma na celu:
1) stworzenie podstaw do określenia indywidualnego programu rozwoju zawodowego;
2) motywowanie do rzetelnego i sprawnego wykonywania przez strażaków
obowiązków i zadań wymienionych w powierzonym zakresie obowiązków
służbowych na danym stanowisku;
3) ustalenie przydatności do służby, ocenę wywiązywania się z obowiązków
służbowych oraz przydatności na zajmowanym stanowisku;
4) wyłanianie kandydatów do mianowania i powołania na wyższe stanowiska
służbowe oraz awansowania na wyższe stopnie służbowe;
5) ustalenie zasadności przyznania świadczenia motywacyjnego.
2. W przypadku strażaków – nauczycieli i nauczycieli akademickich opiniowanie
służbowe dotyczy również wywiązywania się z obowiązków określonych w ustawie z
dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ustawie z dnia 7
września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r. poz. 1481, 1818 i 2197) oraz
ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, z
późn. zm.).
3. Opinie służbowe wydają:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych – o Komendancie Głównym
Państwowej Straży Pożarnej;
2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – o swoich zastępcach,
komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, komendancie Szkoły
Głównej Służby Pożarniczej, komendantach pozostałych szkół Państwowej
Straży Pożarnej, dyrektorze Centralnego Muzeum Pożarnictwa oraz dyrektorze
Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej;
3) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej – o zastępcy komendanta
wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz komendantach powiatowych
(miejskich) Państwowej Straży Pożarnej;
4) komendant szkoły Państwowej Straży Pożarnej, dyrektor Centralnego Muzeum
Pożarnictwa, dyrektor Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony
Przeciwpożarowej – odpowiednio: o zastępcy komendanta szkoły Państwowej
Straży Pożarnej, zastępcy dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa, zastępcy
dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej;
5) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej – o zastępcy
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej;
6) o strażakach niewymienionych w pkt 1–5 – przełożony uprawniony do
mianowania (powołania) strażaka na dane stanowisko służbowe.
4. Wydający opinię służbową albo upoważniony przez niego przełożony strażaka
zapoznaje z nią opiniowanego w terminie 14 dni od dnia jej sporządzenia.
5. Strażak, który nie zgadza się z treścią opinii, może wnieść, za pośrednictwem
wydającego opinię, odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 14 dni od dnia
zapoznania się z nią.
6. Jeżeli opinia została wydana przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych albo Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, odwołanie
nie przysługuje. Jednakże strażak może zwrócić się do organu, który wydał opinię,
z wnioskiem o jej zmianę.
7. Przełożony właściwy do rozpatrzenia odwołania może zaskarżoną opinię:
1) utrzymać w mocy;
2) uchylić w całości i wydać nową;
3) uchylić w całości i polecić wydanie nowej opinii z uwzględnieniem wskazanych
okoliczności.
8. Opinia wydana wskutek odwołania jest ostateczna. Ostateczną opinię włącza
się do akt osobowych strażaka.
9. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może zmienić albo uchylić
opinię wydaną przez przełożonych, o których mowa w ust. 3 pkt 2–6, w przypadku:
1) ujawnienia nowych istotnych okoliczności, które nie były znane w toku
opiniowania;
2) stwierdzenia, że opinia została wydana z naruszeniem przepisów o opiniowaniu.
10. W przypadkach, o których mowa w ust. 9, zmiana opinii na niekorzyść
strażaka może nastąpić w terminie 30 dni od dnia, w którym opinia stała się
ostateczna.
11. Zmiana opinii na korzyść strażaka może nastąpić w każdym czasie.
12. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb opiniowania strażaka, a w szczególności:
1) częstotliwość wydawania opinii służbowych;
2) kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu;
3) sposoby zapoznawania z nimi strażaków oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania
odwołań od opinii służbowych;
4) wzory arkuszy opinii służbowej.
W rozporządzeniu należy ponadto uwzględnić ochronę interesów strażaka i sprawność
postępowania.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Strażak otrzymuje legitymację służbową, stwierdzającą pełnienie
służby w Państwowej Straży Pożarnej, która zawiera następujące dane osobowe strażaka:
1) imię i nazwisko;
2) wizerunek;
3) numer ewidencyjny;
4) numer legitymacji służbowej;
5) termin ważności legitymacji służbowej.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaj i wzór legitymacji służbowej,
2) podmiot właściwy do wydawania legitymacji służbowych,
3) przypadki, w których legitymacja służbowa podlega zwrotowi, wymianie lub unieważnieniu,
4) tryb postępowania w przypadku utraty legitymacji służbowej
– mając na uwadze potrzebę zabezpieczenia legitymacji służbowej przed
fałszerstwem, zapewnienie właściwej identyfikacji strażaka oraz potrzebę
zapewnienia jej właściwej ochrony.

Art. 37a. Strażakowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych
zgodnie z jego kwalifikacjami na innym stanowisku w tej samej jednostce
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej na okres do 6 miesięcy w roku
kalendarzowym. W okresie tym strażakowi przysługuje uposażenie przewidziane dla
stanowiska, na którym powierza się pełnienie obowiązków, lecz nie niższe od dotychczasowego.

Art. 37b. 1. Strażak może być delegowany do czasowego pełnienia służby
w innej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej w tej samej lub w innej
miejscowości z urzędu albo na własny wniosek.
2. Czas delegacji nie może przekraczać 6 miesięcy w ciągu 2 lat, chyba że
strażak wyraża zgodę na dłuższą delegację. Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej może w wyjątkowych przypadkach przedłużyć czas delegacji do 12 miesięcy.

Art. 37c. 1. Strażak może być przeniesiony do pełnienia służby w innej
miejscowości na własny wniosek lub za jego zgodą.
2. Strażak może być przeniesiony z urzędu do pełnienia służby w innej jednostce
organizacyjnej w tej samej miejscowości.
3. Strażak może być przeniesiony z urzędu do jednostki organizacyjnej w innej
miejscowości, w razie:
1) posiadania lokalu mieszkalnego w miejscowości będącej siedzibą jednostki
organizacyjnej, w której ma pełnić służbę, albo w miejscowości pobliskiej;
2) braku możliwości przeniesienia na niższe stanowisko służbowe w przypadkach
określonych w art. 38 ust. 1 i 2;
3) pełnienia służby w tej samej jednostce organizacyjnej przez małżonków albo
osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia
włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia, jeżeli między tymi osobami
istnieje stosunek podległości służbowej.

Art. 37d. 1. Do delegowania albo przenoszenia do innej jednostki organizacyjnej
Państwowej Straży Pożarnej są właściwi:
1) Komendant Główny – na obszarze kraju;
2) komendant wojewódzki – na obszarze województwa.
2. Przepisy art. 32 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 37e. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może oddelegować
strażaka, za jego zgodą, do wykonywania zadań poza Państwową Strażą Pożarną
w następujących jednostkach organizacyjnych, zwanych dalej „instytucjami
cywilnymi”:
1) urzędach organów administracji rządowej;
2) Zarządzie Głównym i zarządach wojewódzkich Związku Ochotniczych Straży
Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej;
3) gminach;
4) jednostkach ochrony przeciwpożarowej utworzonych w trybie art. 17 ustawy
z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej przez gminy, instytucje,
organizacje, osoby prawne i fizyczne;
5) jednostkach organizacyjnych tworzonych na podstawie odrębnych przepisów;
6) innych jednostkach organizacyjnych, w których są wykonywane zadania
określone w art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej.

Art. 37f. Przepisów o oddelegowaniu nie stosuje się do strażaków
wyznaczonych do pełnienia służby w Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej.

Art. 37g. Oddelegowanie strażaka do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru
Wewnętrznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 czerwca
1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych. W zakresie nieuregulowanym stosuje się odpowiednio przepisy
art. 37i–37u.

Art. 37h. Strażacy oddelegowani do wykonywania zadań w instytucjach
cywilnych realizują zadania, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia
1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, z wyłączeniem strażaków oddelegowanych do
Biura Nadzoru Wewnętrznego.

Art. 37i. 1. Z wnioskiem o oddelegowanie strażaków do wykonywania zadań
w instytucjach cywilnych występują do Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej kierownicy tych instytucji.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać nazwę instytucji
cywilnej, stanowisko przeznaczone dla strażaka, kwalifikacje wymagane do
zajmowania tego stanowiska oraz zakres wykonywanych na nim zadań i obowiązków,
przewidywany okres oddelegowania, a także zobowiązanie do wypłacania strażakowi
z własnych środków uposażenia i innych należności pieniężnych.
3. Stanowisko, o którym mowa w ust. 2, powinno odpowiadać stanowisku
służbowemu przewidzianemu dla strażaka.

Art. 37j. Oddelegowanie do wykonywania zadań poza Państwową Strażą
Pożarną następuje po wyrażeniu przez strażaka pisemnej zgody na wykonywanie tych
zadań w określonej instytucji cywilnej, na danym stanowisku i na zasadach, o których
mowa w art. 37l, oraz po zasięgnięciu opinii przełożonego strażaka uprawnionego do
mianowania strażaka na stanowisko służbowe.

Art. 37k. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może odmówić
uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 37i, jeżeli na wskazanych
stanowiskach nie będą wykonywane zadania, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia
24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, albo jeżeli jest to uzasadnione
potrzebami Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 37l. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 37i, i po
uzgodnieniu obsady stanowisk oraz zasad wykonywania zadań przez strażaka między
Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej a kierownikiem instytucji
cywilnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej:
1) zwalnia strażaka wyrażającego zgodę na wykonywanie zadań w instytucji
cywilnej z dotychczas zajmowanego stanowiska;
2) pozostawia strażaka na etacie jednostki organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed oddelegowaniem do wykonywania
zadań w instytucji cywilnej;
3) zalicza – do celów obliczenia uposażenia i innych należności pieniężnych
przysługujących w trakcie oddelegowania – stanowisko służbowe do
odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala stopień etatowy, stosownie do
zaszeregowania stanowiska służbowego;
4) kieruje strażaka na stanowisko do określonej we wniosku instytucji cywilnej.

Art. 37m. 1. Kierownik instytucji cywilnej oddelegowuje strażaka, o którym
mowa w art. 37l, na stanowisko w tej instytucji.
2. Kierownik instytucji cywilnej może przenieść oddelegowanego strażaka na
inne stanowisko, jeżeli strażak i Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej
wyrażą na to zgodę.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kierownik instytucji cywilnej
zawiadamia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o dokonanej
zmianie, przesyłając jednocześnie stosowne oświadczenie strażaka.

Art. 37n. Jeżeli w wyniku reorganizacji instytucji cywilnej, w której
oddelegowany strażak wykonuje zadania, następuje likwidacja stanowiska
zajmowanego przez strażaka, kierownik instytucji cywilnej występuje do Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej z wnioskiem o skierowanie strażaka na inne
stanowisko lub o jego odwołanie. Przepis art. 37i ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 37o. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli jest to
uzasadnione potrzebami Państwowej Straży Pożarnej, może odwołać oddelegowanego
strażaka z instytucji cywilnej bez zgody strażaka i kierownika tej instytucji,
zawiadamiając ich o tym co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem.
2. Kierownik instytucji cywilnej może przekazać oddelegowanego strażaka
wykonującego zadania w instytucji cywilnej do dyspozycji Komendanta Głównego
Państwowej Straży Pożarnej, zawiadamiając o tym strażaka co najmniej
z trzymiesięcznym wyprzedzeniem.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odwołuje oddelegowanego
strażaka na jego wniosek z instytucji cywilnej nawet bez zgody kierownika tej
instytucji. Odwołanie następuje po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca
kalendarzowego, w którym strażak złożył wniosek o odwołanie, a jeżeli wniosek
wiąże się z jego pisemnym żądaniem zwolnienia ze służby w Państwowej Straży
Pożarnej, zwolnienie ze służby następuje w trybie określonym w art. 43 ust. 2 pkt 5.
4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności zwolnienia
strażaka ze służby w Państwowej Straży Pożarnej w przypadkach określonych
w art. 38 ust. 4 lub art. 43 ust. 2 pkt 1–4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2–5, bez wcześniejszego
zawiadomienia kierownika instytucji cywilnej, w której oddelegowany strażak
wykonuje zadania.
5. Terminy, o których mowa w ust. 1–3, mogą być skrócone za porozumieniem
Komendanta Głównego Straży Pożarnej, instytucji cywilnej oraz zainteresowanego strażaka.

Art. 37p. 1. Strażaka odwołanego z oddelegowania do instytucji cywilnej
przenosi się do jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak
pełnił służbę przed oddelegowaniem do wykonywania zadań poza Państwową Strażą
Pożarną, i mianuje na stanowisko nie niższe od zajmowanego przed oddelegowaniem,
chyba że zaistniały okoliczności wymienione w art. 38 ust. 1 i 2 lub
art. 43 ust. 3 pkt 4.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może wyrazić zgodę na
zwolnienie ze służby w Państwowej Straży Pożarnej strażaka, o którym mowa
w art. 37n, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w instytucji cywilnej. Nie
dotyczy to strażaka, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie
art. 43 ust. 2 pkt 3, 4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2, 4a i 5 albo wobec którego orzeczono karę
dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

Art. 37q. 1. Strażakom oddelegowanym do wykonywania zadań w instytucjach
cywilnych przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności
pieniężne oraz świadczenia w naturze i równoważniki pieniężne, na zasadach
określonych w ustawie oraz przepisach wydanych na jej podstawie.
2. Do strażaków oddelegowanych do wykonywania zadań w instytucjach
cywilnych stosuje się te przepisy prawa pracy, które miałyby zastosowanie do
pracowników zatrudnionych na stanowiskach zajmowanych przez strażaków,
w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów
pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również
zakładowego funduszu nagród, a także przyznawania nagród.

Art. 37r. 1. Uposażenie, nagrodę roczną za okres oddelegowania i nagrody
uznaniowe przysługujące strażakowi z tytułu pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej, a wykonującemu zadania w instytucji cywilnej, wypłaca z własnych środków instytucja cywilna.
2. Jednostka organizacyjna Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił
służbę przed oddelegowaniem do wykonywania zadań w instytucji cywilnej:
1) wydaje świadczenia w naturze i wypłaca ich równoważniki, a także wypłaca inne
niż wymienione w ust. 1 należności i świadczenia przysługujące z tytułu
pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej;
2) wypłaca pomoc finansową, o której mowa w art. 80 ust. 1;
3) wypłaca nagrody jubileuszowe, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 3;
3a) wypłaca świadczenie motywacyjne, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 5b;
4) wypłaca należności z tytułu zwolnienia ze służby, o których mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 6;
5) wypłaca odprawę pośmiertną, o której mowa w art. 93 ust. 2 pkt 2.

Art. 37s. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej,
o której mowa w art. 37l pkt 2, w stosunku do strażaków oddelegowanych do
wykonywania zadań w instytucjach cywilnych:
1) jest przełożonym dyscyplinarnym oraz sprawuje kontrolę przestrzegania
dyscypliny służbowej, z wyjątkiem oddelegowania do Biura Nadzoru
Wewnętrznego;
2) podejmuje decyzje w sprawach wynikających ze stosunku służbowego, na
zasadach określonych w ustawie.
2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień kierownika instytucji cywilnej, w której
strażak wykonuje zadania.

Art. 37t. Strażakowi oddelegowanemu do wykonywania zadań w instytucji
cywilnej udziela urlopu kierownik tej instytucji w wymiarze przysługującym
strażakowi stosownie do przepisów ustawy.

Art. 37u. 1. Uposażenie i inne należności pieniężne, o których mowa w art. 37r
ust. 1, są wypłacane strażakom oddelegowanym do wykonywania zadań
w instytucjach cywilnych w terminach przewidzianych dla strażaków pełniących
służbę w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej informuje kierowników
instytucji cywilnych o przeprowadzanych podwyżkach uposażeń lub innych zmianach
świadczeń i należności pieniężnych przysługujących strażakom.
3. Strażakom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane dodatkowe
świadczenia przysługujące w instytucji cywilnej, z wyłączeniem świadczeń
pieniężnych o charakterze uposażeniowym. Przepis powyższy nie znajduje
zastosowania w przypadku oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego.

Art. 37v. Kierownik lub dyrektor generalny urzędu, jednostki organizacyjnej lub
służby, do których oddelegowano strażaka, na wniosek Komendanta Głównego
Państwowej Straży Pożarnej lub upoważnionej przez niego osoby przesyła informacje
dotyczące oceny wykonywania przez strażaka zadań i obowiązków w czasie trwania
oddelegowania, w celu i zakresie niezbędnym do sporządzenia opinii służbowej.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Strażaka przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie:
1) wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe;
2) zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania czynności na
zajmowanym stanowisku.
2. Strażaka można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadkach:
1) orzeczenia całkowitej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym
stanowisku przez komisję lekarską, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia go na
stanowisko równorzędne;
2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej w opinii służbowej;
3) niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku;
4) likwidacji zajmowanego stanowiska, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia
strażaka na równorzędne stanowisko.
3. Strażaka można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego prośbę.
4. Strażak, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko
z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Strażaka zawiesza się w czynnościach służbowych, na czas nie
dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego
w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo
skarbowe umyślne.
2. Strażaka można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż
12 miesięcy, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie
o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe nieumyślne albo postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia
w czynnościach służbowych można przedłużyć do czasu uzyskania prawomocnego
wyroku sądu, chyba że zawieszenie nastąpiło z powodu wszczęcia postępowania
dyscyplinarnego.
4. Wniesienie odwołania od zawieszenia w czynnościach służbowych albo jego
przedłużenia nie wstrzymuje wykonania decyzji o zawieszeniu lub przedłużeniu
okresu zawieszenia.

art. 40. więcej Art. 40. (uchylony).

art. 41. więcej Art. 41. 1. Strażak wybrany do organów związku ochotniczych straży pożarnych
nie traci uprawnień strażaka.
2. Strażak, który przed wyborem do organów związku ochotniczych straży
pożarnych pełnił służbę w Państwowej Straży Pożarnej, zachowuje prawo powrotu do
służby po zakończeniu kadencji.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Strażak podlega okresowym profilaktycznym badaniom lekarskim.
1a. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej nie
dopuszcza do służby strażaka nieposiadającego aktualnego orzeczenia lekarskiego
z badań, o których mowa w ust. 1.
2. Strażak może być skierowany do komisji lekarskiej podległej ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych:
1) z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia
zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku
poszczególnych chorób ze służbą;
2) z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności
do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
2a. Strażak podlega okresowej ocenie sprawności fizycznej.
2b. Strażak jest obowiązany poddać się badaniom zleconym przez komisję
lekarską, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym.
2c. W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie
pozwalają na wydanie orzeczenia, strażak może zostać skierowany na obserwację
w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych mając na względzie zapewnienie
ochrony zdrowia strażaka w sposób umożliwiający prawidłowe wykonywanie
obowiązków służbowych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb
i częstotliwość przeprowadzania okresowych profilaktycznych badań lekarskich oraz
okresowej oceny sprawności fizycznej, w tym:
1) rodzaje profilaktycznych badań lekarskich;
2) zróżnicowanie częstotliwości profilaktycznych badań lekarskich i oceny
sprawności fizycznej w zależności od wieku i płci strażaka oraz warunków
pełnienia służby;
3) sposób przeprowadzania próby wydolnościowej i testu sprawności fizycznej;
4) sposób ewidencjonowania wyników oceny sprawności fizycznej;
5) wzór indywidualnej karty oceny sprawności fizycznej.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Zwolnienie ze służby następuje w drodze rozwiązania stosunku
służbowego, w trybie i na zasadach określonych w ustawie.
2. Strażaka zwalnia się ze służby w przypadkach:
1) orzeczenia przez komisję lekarską całkowitej niezdolności do służby;
2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby
przygotowawczej;
3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;
4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne;
5) zgłoszenia przez niego pisemnego żądania zwolnienia – w terminie do
3 miesięcy;
6) utraty obywatelstwa polskiego.
3. Strażaka można zwolnić ze służby w przypadkach:
1) (uchylony)
2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone
w ust. 2 pkt 4;
3) nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej;
4) likwidacji jednostki albo jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady
etatowej, jeżeli przeniesienie strażaka za jego zgodą do innej jednostki lub na
inne stanowisko nie jest możliwe;
4a) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby
stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi
upłynęło co najmniej 6 miesięcy;
5) z innych niż określone w pkt 2–4a ważnych przyczyn, jeżeli dalsze pozostawanie
w służbie nie gwarantuje należytego wykonywania obowiązków służbowych;
6) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;
7) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badania, o których
mowa w art. 42 ust. 2b, lub niepoddania się im, albo w przypadku dwukrotnego
nieusprawiedliwionego niestawienia się na obserwację w podmiocie leczniczym,
w przypadku wyrażenia zgody przez strażaka, chyba że skierowanie do komisji
lekarskiej nastąpiło na wniosek strażaka.
4. W przypadkach określonych w ust. 3 pkt 4 zwolnienie następuje po upływie
6 miesięcy, a w odniesieniu do służby przygotowawczej po upływie 3 miesięcy, od
dnia ogłoszenia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej albo jej reorganizacji.
5. Zwolnienie strażaka ze służby na podstawie ust. 3 pkt 5 może nastąpić po
zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej, reprezentującej danego
strażaka.

Art. 43a. Stosunek służbowy strażaka wygasa z dniem jego śmierci lub uznania
go za zmarłego.

art. 44. więcej Art. 44. 1. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub
prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego
i wydania w nowym postępowaniu prawomocnego wyroku uniewinniającego lub
prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego na
podstawie art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 Kodeksu postępowania karnego, uchyleniu ulegają
wszystkie skutki, jakie wynikły dla strażaka w postępowaniu dyscyplinarnym
przeprowadzonym w związku z popełnieniem przestępstwa stanowiącego przedmiot
rozstrzygnięcia.
2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, podstawę orzeczenia kary
dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla strażaka w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do postępowania w sprawach o wykroczenia.
4. W razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko
służbowe, obniżenia stopnia lub kary wydalenia ze służby, uchyleniu ulegają skutki,
jakie wynikły dla strażaka w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub
obniżeniem stopnia. O uchyleniu pozostałych skutków decyduje minister właściwy do
spraw wewnętrznych.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Zwolnienie strażaka ze służby na podstawie art. 38 ust. 4 lub art. 43
ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 3 i 4a nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od
dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że strażak wystąpił z pisemnym
wnioskiem o wcześniejsze zwolnienie.
2. Zwolnienie strażaka ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 3
pkt 2 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby
z powodu choroby, chyba że strażak wystąpił z pisemnym wnioskiem o wcześniejsze zwolnienie.

art. 46. więcej Art. 46. Strażaka nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży, w czasie urlopu
macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego,
urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego, z wyjątkiem przypadków
określonych w art. 43 ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 3 pkt 2, 4 i 5.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zwalnia ze służby:
1) oficerów;
2) innych strażaków – w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 3 pkt 5.
2. Pozostawienie w służbie strażaka w przypadku, o którym mowa w art. 43
ust. 3 pkt 2, wymaga zgody Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Strażak zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo
służby oraz, na swój wniosek, opinię o służbie.
2. Strażak może żądać sprostowania świadectwa służby oraz odwołać się do
wyższego przełożonego od opinii o służbie w terminie 7 dni od dnia otrzymania opinii.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
treść świadectwa służby, opinii o służbie oraz sposób i tryb ich wydawania
i prostowania, z uwzględnieniem w szczególności:
1) przełożonych uprawnionych do wydawania świadectw służby i opinii o służbie;
2) niezbędnych danych, które powinny być zamieszczone w świadectwie służby
i opinii o służbie;
3) trybu wydawania i prostowania świadectw służby oraz odwoływania się od
opinii o służbie;
4) przełożonych uprawnionych do dokonywania sprostowań w świadectwie służby
oraz rozpoznawania odwołań od opinii o służbie.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Strażak zwolniony ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 3–5 lub
ust. 3 pkt 2 przed upływem 5 lat od ukończenia nauki w ramach służby kandydackiej
w Szkole Głównej Służby Pożarniczej, Centralnej Szkole Państwowej Straży Pożarnej
lub szkole aspirantów Państwowej Straży Pożarnej jest obowiązany zwrócić kwotę
stanowiącą równowartość kosztów wyżywienia i umundurowania otrzymanych
w czasie nauki.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
koszty, o których mowa w ust. 1, warunki ich zwracania oraz przypadki zwalniania
z obowiązku zwrotu tych kosztów, z uwzględnieniem w szczególności:
1) wysokości kosztów podlegających zwrotowi i sposobu ustalania ich wysokości;
2) organów uprawnionych do ustalania tych kosztów i ich egzekwowania;
3) trybu egzekwowania należności;
4) organów uprawnionych do zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów;
5) trybu zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów.

Art. 49a. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej określi, w drodze
zarządzenia, sposób prowadzenia przez przełożonych, o których mowa w art. 32
ust. 1, dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem służbowym strażaków
oraz sposób prowadzenia akt osobowych, a także rodzaje i wzory dokumentów.

Art. 49b. 1. Strażak może zostać delegowany, za jego pisemną zgodą, do
pełnienia służby poza granicą państwa w grupie ratowniczej utworzonej do udziału w:
1) działaniach ratowniczych, akcji poszukiwawczo-ratowniczej lub akcji
humanitarnej;
2) szkoleniu i ćwiczeniach ratowniczych.
2. Strażak, za jego zgodą, może zostać wyznaczony przez Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej do wykonywania innych określonych zadań
poza granicą państwa.

Art. 49c. 1. O utworzeniu i likwidacji grupy ratowniczej decyduje:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadkach, o których mowa
w art. 49b ust. 1 pkt 1;
2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – w przypadkach, o których
mowa w art. 49b ust. 1 pkt 2.
2. W decyzjach, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę i liczebność grupy ratowniczej oraz czas pozostawania grupy poza granicą państwa;
2) cel skierowania grupy ratowniczej, zakres jej zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia grupą ratowniczą oraz właściwy organ: państwa
przyjmującego grupę ratowniczą lub organizacji międzynarodowej, któremu
zostanie ona podporządkowana na czas realizacji zadań;
4) podmioty wyznaczone do współpracy z właściwymi organami państwa
przyjmującego grupę ratowniczą lub organizacji międzynarodowej
koordynującej niesienie pomocy;
5) wyposażenie grupy ratowniczej w psy ratownicze oraz środki i sprzęt specjalny,
a także w dodatkowe umundurowanie i wyposażenie specjalne członków grupy
ratowniczej, wodę i dodatkową żywność;
6) trasy i czas przemieszczania się grupy ratowniczej w przypadku tranzytu.
3. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia czasu pozostawania
grupy ratowniczej poza granicą państwa, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku innych uregulowań zawartych
w wiążących Rzeczpospolitą Polską umowach międzynarodowych i porozumieniach
zawartych w ich wykonaniu.

Art. 49d. 1. Strażacy wchodzący w skład grupy ratowniczej podlegają na
terytorium państwa obcego przepisom karnym, dyscyplinarnym i porządkowym
obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Strażacy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przestrzegać prawa państwa
przyjmującego oraz wiążącego Rzeczpospolitą Polską prawa międzynarodowego.

Art. 49e. 1. Strażak delegowany do pełnienia służby w grupie ratowniczej poza
granicą państwa otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia i inne
należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym,
z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do
uposażenia i innych należności lub na ich wysokość.
2. Strażakowi, o którym mowa w ust. 1, przysługują ponadto:
1) świadczenia z tytułu podróży i przejazdów oraz inne należności pieniężne
związane z delegowaniem, określone w przepisach o podróżach służbowych za
granicę, wypłacane w walucie polskiej lub obcej;
2) dodatkowe umundurowanie i wyposażenie specjalne;
3) woda i dodatkowa żywność w ilości wynikającej ze zwiększonego wydatku
energetycznego związanego z długotrwałym charakterem działań ratowniczych
prowadzonych w uciążliwych warunkach;
4) dodatkowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, kosztów
leczenia i śmierci oraz odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe podczas
działań ratowniczych za granicą;
5) świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.);
6) zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne;
7) badania laboratoryjne i lekarskie oraz szczepienia ochronne.
3. Badania laboratoryjne i lekarskie oraz szczepienia ochronne, o których mowa
w ust. 2 pkt 7, wykonuje się corocznie w terminie do dnia 31 marca albo przed
wyjazdem z kraju w rejon działania grupy ratowniczej oraz bezpośrednio po powrocie
do kraju, jeżeli badania takie i szczepienia są uzasadnione miejscem pełnienia służby
i charakterem wykonywanych zadań.
4. W przypadku śmierci strażaka, związanej z wykonywaniem przez niego zadań
służbowych w grupie ratowniczej, zapewnia się bezpłatny przewóz zwłok do kraju
oraz zwrot kosztów pogrzebu.
5. Przepisy ust. 2 pkt 3, 4, 6 i 7 oraz ust. 3 stosuje się odpowiednio do psów
ratowniczych, o których mowa w art. 49c ust. 2 pkt 5.

Art. 49f. 1. W czasie działania poza granicą państwa grupa ratownicza podlega
Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej, w zakresie niezastrzeżonym
do kompetencji organów reprezentujących organizację międzynarodową lub państwo
organizujące przedsięwzięcie zagraniczne.
2. Kierowanie podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego poza
granicę państwa w przypadkach, o których mowa w art. 12 ust. 5 pkt 5 i art. 13 ust. 6
pkt 5, odbywa się na podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów i porozumień międzynarodowych.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb delegowania
strażaków do pełnienia służby poza granicą państwa oraz sposób i organizację
działania grupy ratowniczej, z uwzględnieniem w szczególności:
1) oceny predyspozycji do służby poza granicą państwa,
2) przypadków odwoływania strażaków przed wyznaczonym terminem oraz
przedłużania czasu delegowania,
3) podległości służbowej członków grupy ratowniczej,
4) składu i wewnętrznej struktury grupy ratowniczej,
5) przewozu członków i wyposażenia grupy ratowniczej
– kierując się potrzebą zapewnienia skutecznej realizacji zadań grup ratowniczych
poza granicą państwa.

Art. 49g. Wydatki związane z udziałem grup ratowniczych w działaniach
ratowniczych, akcji poszukiwawczo-ratowniczej lub akcji humanitarnej, szkoleniu
i ćwiczeniach ratowniczych poza granicą państwa są pokrywane z budżetu państwa,
w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Art. 49h. 1. Przepisy art. 49c ust. 3 i 4 oraz art. 49d–49g stosuje się odpowiednio
do strażaków, o których mowa w art. 49b ust. 2.
2. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do strażaków:
1) o których mowa w art. 37e oraz w art. 106 ust. 1;
2) wchodzących w skład służby zagranicznej w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 211 i 284).

Art. 49i. 1. Strażak delegowany do pełnienia służby poza granicą państwa
w grupie ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1, po powrocie do kraju
podlega bezpłatnym badaniom lekarskim i psychologicznym.
2. W przypadku odniesienia ran, kontuzji, urazu psychicznego lub schorzenia
przez strażaka, o którym mowa w ust. 1, lub ze względu na jego stan psychofizyczny
zgodnie ze wskazaniami lekarza strażak może być skierowany na bezpłatny turnus
leczniczo-profilaktyczny wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny
w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań
poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726).
3. Turnus leczniczo-profilaktyczny trwa 14 dni kalendarzowych i obejmuje
działania leczniczo-rehabilitacyjne i profilaktykę zdrowotną, w tym profilaktykę psychologiczną.
4. Udział strażaka w kolejnym turnusie leczniczo-profilaktycznym po pełnieniu
służby w tej samej grupie ratowniczej może odbyć się pod warunkiem poddania się
leczeniu specjalistycznemu, ambulatoryjnemu lub stacjonarnemu albo konsultacji
specjalistycznej zakończonej wskazaniem uczestnictwa w turnusie
leczniczo-profilaktycznym jako niezbędnym do kontynuacji leczenia.
5. Osoby skierowane na turnus leczniczo-profilaktyczny mogą skorzystać
z prawa do turnusu leczniczo-profilaktycznego w trakcie pełnienia służby przez strażaka.
6. Pełne koszty uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym strażaka oraz
50% kosztów uczestnictwa pełnoletniego najbliższego członka rodziny pokrywa się
z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.
7. Skierowanie na badania, o których mowa w ust. 1, zawiera następujące dane strażaka:
1) imię i nazwisko;
2) numer PESEL;
3) miejsce zamieszkania;
4) miejsce pełnienia służby;
5) okres delegowania, miejsce, stanowisko i zakres zadań wykonywanych podczas
służby w grupie ratowniczej.
8. Skierowanie na turnus leczniczo-profilaktyczny zawiera następujące dane:
1) strażaka:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL,
c) miejsce zamieszkania,
d) miejsce pełnienia służby;
2) pełnoletniego najbliższego członka rodziny:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) stopień pokrewieństwa.
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) organ właściwy do kierowania strażaka na badania, o których mowa w ust. 1,
2) zakres badań, o których mowa w ust. 1,
3) podmiot właściwy do przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 1,
4) rodzaje i wzory dokumentów wystawianych po przeprowadzeniu badań,
o których mowa w ust. 1,
5) tryb kierowania strażaka wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny na
turnus leczniczo-profilaktyczny,
6) podmiot kierujący na turnus leczniczo-profilaktyczny,
7) ramowy program turnusu leczniczo-profilaktycznego,
8) podmiot prowadzący turnus leczniczo-profilaktyczny,
9) rodzaje i wzory dokumentów wystawianych w związku z kierowaniem na turnus
leczniczo-profilaktyczny
– uwzględniając potrzeby strażaka wynikające z jego aktualnego stanu zdrowia,
w tym konieczność zapewnienia pełnej rekonwalescencji oraz umożliwienie dalszego
leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu pobytu na turnusie leczniczo-
-profilaktycznym.

art. 50. więcej Art. 50. Ustanawia się korpusy i stopnie w Państwowej Straży Pożarnej
w następującym porządku:
1) w korpusie szeregowych straży pożarnej:
a) strażak,
b) starszy strażak;
2) w korpusie podoficerów straży pożarnej:
a) sekcyjny,
b) starszy sekcyjny,
c) młodszy ogniomistrz,
d) ogniomistrz,
e) starszy ogniomistrz;
3) w korpusie aspirantów straży pożarnej:
a) młodszy aspirant,
b) aspirant,
c) starszy aspirant,
d) aspirant sztabowy;
4) w korpusie oficerów straży pożarnej:
a) młodszy kapitan,
b) kapitan,
c) starszy kapitan,
d) młodszy brygadier,
e) brygadier,
f) starszy brygadier,
g) nadbrygadier,
h) generał brygadier.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Stopień strażaka i starszego strażaka nadają przełożeni uprawnieni do
mianowania na stanowiska służbowe.
2. Stopień strażaka nadaje się z dniem mianowania na pierwsze stanowisko
służbowe w Państwowej Straży Pożarnej.
2a. Absolwentowi szkoły Państwowej Straży Pożarnej, który uzyskał
kwalifikacje do wykonywania zawodu strażak, komendant szkoły Państwowej Straży
Pożarnej może nadać stopień starszego strażaka.
3. Stopnie podoficerskie w Państwowej Straży Pożarnej nadają:
1) w Komendzie Głównej – Komendant Główny;
2) w Szkole Głównej Służby Pożarniczej i pozostałych szkołach – komendant szkoły;
3) w instytucie badawczym – dyrektor jednostki;
3a) w Centralnym Muzeum Pożarnictwa – dyrektor muzeum;
4) w pozostałych jednostkach organizacyjnych i Wojskowej Ochronie
Przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy.
3a. (uchylony)
4. Pierwszy stopień aspirancki i stopnie oficerskie nadaje minister właściwy do
spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej, a pozostałe stopnie aspirantów nadaje Komendant Główny Państwowej
Straży Pożarnej.
5. Stopień nadbrygadiera i generała brygadiera nadaje Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Pierwszy stopień podoficerski może być nadany strażakowi w służbie
stałej, który spełnia wymagania niezbędne do zajmowania stanowisk podoficerskich
w Państwowej Straży Pożarnej.
2. Pierwszy stopień aspirancki nadaje się strażakowi, który uzyskał tytuł technik
pożarnictwa w ramach służby kandydackiej albo w ramach skierowania do szkoły
Państwowej Straży Pożarnej.
3. Pierwszy stopień aspirancki może być nadany strażakowi, który spełnia
wymagania niezbędne do zajmowania stanowisk aspiranckich w Państwowej Straży Pożarnej.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Pierwszy stopień oficerski nadaje się strażakowi, który:
1) ukończył Szkołę Główną Służby Pożarniczej w ramach służby kandydackiej albo
2) uzyskał tytuł zawodowy technik pożarnictwa w szkole aspirantów Państwowej
Straży Pożarnej lub w Centralnej Szkole Państwowej Straży Pożarnej i tytuł
zawodowy inżynier pożarnictwa w ramach skierowania do Szkoły Głównej
Służby Pożarniczej.
2. Pierwszy stopień oficerski może być nadany strażakowi, który spełnia
wymagania określone w art. 36 ust. 3.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Kolejny wyższy stopień może być nadany stosownie do posiadanych
kwalifikacji zawodowych oraz w zależności od zajmowanego stanowiska i opinii
służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po
przesłużeniu w stopniu:
1) strażaka – 1 roku;
2) sekcyjnego – 2 lat;
3) starszego sekcyjnego– 2 lat;
4) młodszego ogniomistrza– 3 lat;
5) ogniomistrza – 3 lat;
6) młodszego aspiranta – 3 lat;
7) aspiranta – 5 lat;
8) starszego aspiranta – 5 lat;
9) młodszego kapitana – 3 lat;
10) kapitana – 4 lat;
11) starszego kapitana – 5 lat;
12) młodszego brygadiera – 5 lat;
13) brygadiera – 5 lat;
14) starszego brygadiera – 4 lat.
2. Nadanie stopnia, o którym mowa w ust. 1, następuje z okazji Dnia Strażaka;
w szczególnie uzasadnionych przypadkach może jednak nastąpić w innym terminie.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Stopnie podoficerów, aspirantów i oficerów straży pożarnej są
dożywotnie.
2. Strażacy zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, o których
mowa w art. 50, z dodaniem określenia „w stanie spoczynku”.
3. Utrata stopnia wymienionego w art. 50 następuje w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego;
2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw
publicznych;
3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
4) (uchylony)

Art. 55a. 1. Strażakowi, który wykazał ofiarność i odwagę w bezpośrednich
działaniach ratowniczych w czasie pożaru, klęski żywiołowej albo innego zagrożenia,
w których wyniku poniósł śmierć, można nadać pośmiertnie wyższy stopień.
2. Strażakowi, o którym mowa w ust. 1, stopień nadaje Komendant Główny
Państwowej Straży Pożarnej, z zastrzeżeniem art. 51 ust. 4 i 5. Nadanie wyższego
stopnia może nastąpić tylko raz.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Strażakowi przywraca się stopień w razie uchylenia:
1) prawomocnego skazania na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych;
2) kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby lub obniżenia stopnia.
2. Decyzję o przywróceniu stopnia oficerskiego podejmuje minister właściwy do
spraw wewnętrznych. W pozostałych przypadkach decyzję o przywróceniu stopnia
podejmuje przełożony właściwy do nadania tego stopnia.

art. 57. więcej Art. 57. Strażak w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta
z ochrony przewidzianej w kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych.

Art. 57a. 1. Strażak nie może podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą bez
pisemnej zgody przełożonego uprawnionego do mianowania lub powołania strażaka
na stanowisko służbowe.
2. Strażak nie może wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami
wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do Państwowej Straży Pożarnej.
3. Przełożony uprawniony do mianowania lub powołania, wydając zgodę,
o której mowa w ust. 1, kieruje się potrzebą zachowania gotowości operacyjnej
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, etyką służby oraz zachowaniem
przez strażaka zdolności do pełnienia służby, biorąc pod uwagę sytuację osobistą strażaka.
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej prowadzi ewidencję
wydanych zgód na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą.
5. Ewidencja wydanych zgód na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą
zawiera dane: imię i nazwisko strażaka, stanowisko służbowe, miejsce pełnienia
służby, rodzaj oraz miejsce wykonywania podjętego zajęcia zarobkowego.
6. Strażak jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym,
w tym o majątku objętym małżeńską wspólnością majątkową, przy nawiązywaniu lub
rozwiązywaniu stosunku służbowego, corocznie oraz na żądanie przełożonego
uprawnionego do mianowania lub powołania. Oświadczenie o stanie majątkowym
powinno zawierać informacje o źródłach i wysokości uzyskanych przychodów,
posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, uczestnictwie w spółkach
cywilnych lub spółkach prawa handlowego, posiadanych udziałach lub akcjach w tych
spółkach, mieniu nabytym od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej,
gminy, związku międzygminnego, powiatu, związku powiatów, związku powiatowo-
-gminnego lub związku metropolitalnego, które podlegało zbyciu w drodze przetargu,
mieniu ruchomym, innych prawach majątkowych oraz o zobowiązaniach pieniężnych.
Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności
gospodarczej oraz pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego lub w
spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej.
7. Coroczne oświadczenie o stanie majątkowym składa się do dnia 31 marca,
według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.
8. Przełożeni uprawnieni do mianowania lub powołania lub osoby przez nich
upoważnione są uprawnieni do analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym.
Analiza ta polega na porównaniu treści oświadczenia z treścią uprzednio złożonych
oświadczeń, z zastrzeżeniem, że nie dotyczy to oświadczenia złożonego przy
nawiązywaniu stosunku służbowego, oraz porównaniu treści oświadczenia z innymi
informacjami znajdującymi się w aktach osobowych strażaka.
8a. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w celu przeprowadzenia analizy
złożonych oświadczeń o stanie majątkowym ma prawo wglądu do ich treści
i przetwarzania danych w nich zawartych.
9. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym stanowią tajemnicę
prawnie chronioną i podlegają ochronie przewidzianej dla informacji niejawnych
o klauzuli tajności „zastrzeżone” określonej w przepisach o ochronie informacji
niejawnych, chyba że strażak, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na
ich ujawnienie, z zastrzeżeniem ust. 11.
10. Oświadczenie o stanie majątkowym przechowuje się przez 10 lat.
11. Informacje zawarte w oświadczeniach o stanie majątkowym osób pełniących
funkcje organów Państwowej Straży Pożarnej są publikowane, bez ich zgody, na
właściwych stronach Biuletynu Informacji Publicznej, z wyłączeniem danych
dotyczących daty i miejsca urodzenia, numeru PESEL, miejsca zamieszkania oraz
miejsca położenia nieruchomości w terminie 14 dni od dnia złożenia oświadczenia
przez te osoby.
12. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb postępowania w sprawach oświadczeń o stanie majątkowym,
2) wzór oświadczenia o stanie majątkowym osób pełniących funkcje organów
Państwowej Straży Pożarnej,
3) wzór oświadczenia o stanie majątkowym strażaków niepełniących funkcji
organów Państwowej Straży Pożarnej,
4) sposób dokonywania analizy oświadczeń o stanie majątkowym,
5) sposób przechowywania oświadczeń o stanie majątkowym
– uwzględniając zakres danych objętych oświadczeniem o stanie majątkowym, a także
konieczność ujednolicenia formy przekazanych informacji oraz zapewnienia
zupełności i przejrzystości przedstawianych informacji.

Art. 57b. 1. Strażak jest obowiązany poinformować przełożonego uprawnionego
do mianowania lub powołania w terminie 14 dni od dnia powzięcia informacji
o następujących zdarzeniach:
1) podjęciu przez małżonka strażaka, jego wstępnych, zstępnych pierwszego
stopnia lub rodzeństwo pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym zatrudnienia lub innych czynności zarobkowych u przedsiębiorcy
prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie ochrony przeciwpożarowej
polegającą na dostarczaniu wyrobów, których wykaz ustalają przepisy wydane
na podstawie art. 7 ust. 14 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej lub świadczeniu usług podlegających sprawdzeniu w toku
czynności kontrolno-rozpoznawczych, o których mowa w art. 23;
2) o posiadaniu przez osoby, o których mowa w pkt 1, w spółkach prawa
handlowego prowadzących działalność w zakresie wskazanym w pkt 1 więcej
niż 10% akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 10% kapitału
zakładowego – w każdej z tych spółek;
3) o fakcie bycia przez osoby, o których mowa w pkt 1, wykonawcami
w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. poz. 2019 oraz z 2020 r. poz. 288) na rzecz organów
i jednostek podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej prowadzi zbiór informacji,
o których mowa w ust. 1.
3. Zbiór informacji, o których mowa w ust. 1, zawiera dane: imię i nazwisko
strażaka, jego stanowisko służbowe, miejsce pełnienia służby, imię i nazwisko osób,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, nazwę i siedzibę przedsiębiorcy dostarczającego
wyroby lub świadczącego usługi z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz dane dotyczące faktu bycia przez te osoby wykonawcą w rozumieniu ustawy, o której mowa w ust. 1 pkt 3.

Art. 57c. 1. Strażak nie może być członkiem partii politycznej.
2. Z chwilą przyjęcia do służby ustaje dotychczasowe członkostwo strażaka
w partii politycznej.
3. Przynależność do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo
międzynarodowych wymaga zezwolenia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Strażacy mogą się zrzeszać w związkach zawodowych na zasadach
określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 263).
2. Strażak pełniący służbę na stanowisku, dla którego przepisy ustawy
przewidują powołanie, nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych oraz nie
podlega ochronie, o której mowa w art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

art. 59. więcej Art. 59. (uchylony).

Art. 59a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki
otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, przez strażaków, w związku z urazami nabytymi podczas
wykonywania przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb
finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.

Art. 59b. 1. Strażak jest obowiązany utrzymywać sprawność fizyczną
zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych, w szczególności poprzez
uczestnictwo w zajęciach z wychowania fizycznego lub zajęciach sportowych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
zadania z zakresu wychowania fizycznego realizowane w jednostkach
organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej oraz formy organizacyjne wychowania
fizycznego i sposób ich finansowania, uwzględniając charakter służby w Państwowej
Straży Pożarnej.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może określić, w drodze
zarządzenia, wymagania wobec osób prowadzących zajęcia, mając na celu utrzymanie
sprawności fizycznej strażaków, zapewniającej wykonywanie przez nich zadań
służbowych, uwzględniając charakter służby w Państwowej Straży Pożarnej.

art. 60. więcej Art. 60. (uchylony).

Art. 60a. 1. Jeżeli strażak zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia
prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia
wypłaconego strażakowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od
którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje
się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 266, 321, 568 i 695).
2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się:
1) kwotę najniższego wynagrodzenia ustalaną na podstawie odrębnych przepisów –
za okres służby kandydackiej przed dniem 1 stycznia 2003 r.;
2) kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku
poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów – za okres służby
kandydackiej po dniu 31 grudnia 2002 r.;
3) uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia, nagrody roczne i uznaniowe oraz
dodatkowe wynagrodzenie wypłacone na podstawie art. 97, odpowiednio
przeliczone zgodnie z art. 110 ustawy, o której mowa w ust. 1 – za pozostałe
okresy służby.
3. Składki przekazuje się również w przypadku, gdy strażak spełnia jedynie
warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek
następuje na wniosek strażaka.
4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym
na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252 i 568).
5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie
ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy
o systemie ubezpieczeń społecznych.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do funkcjonariusza, który pozostawał
w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej, zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych
składek przekazuje się niezwłocznie na podstawie zawiadomienia przez Zakład
Ubezpieczeń Społecznych o nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury
przewidzianej w przepisach, o których mowa w ust. 4.
8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych.
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia,
tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek,
o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze
konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czynności
związanych z przekazywaniem tych składek.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Strażak jest obowiązany do noszenia w czasie służby:
1) umundurowania;
2) środków ochrony indywidualnej;
3) ekwipunku osobistego;
4) oznak.
2. Umundurowanie i oznaki są prawnie zastrzeżone wyłącznie dla strażaka.
3. Umundurowanie i ekwipunek osobisty, w tym ich przedmioty, oraz środki
ochrony indywidualnej i oznaki strażak otrzymuje bezpłatnie.
4. Umundurowanie i środki ochrony indywidualnej zapewniają identyfikację
Państwowej Straży Pożarnej jako formacji ratowniczej oraz spełniają warunki
zapewniające bezpieczeństwo i higienę służby strażaków.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje, wzory, normy należności, okresy używalności oraz sposób noszenia
umundurowania, w tym jego przedmiotów, i środków ochrony indywidualnej,
2) rodzaje, normy należności oraz okresy używalności ekwipunku osobistego,
w tym jego przedmiotów,
3) sposób realizacji norm należności umundurowania i ekwipunku osobistego,
w tym ich przedmiotów, oraz środków ochrony indywidualnej,
4) rodzaje, wzory oznak oraz sposób ich noszenia,
5) sposoby i okoliczności noszenia orderów, odznaczeń i odznak,
6) rodzaje umundurowania, w tym przedmioty umundurowania, wydane w naturze
albo w formie równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie,
7) sposób ustalania i obliczania równowartości umundurowania i ekwipunku
osobistego, w tym ich przedmiotów, oraz środków ochrony indywidualnej, które
podlegają zwrotowi,
8) przypadki, w których strażak zwolniony ze służby może nosić umundurowanie,
9) okres używalności umundurowania i ekwipunku osobistego, w tym ich
przedmiotów, oraz środków ochrony indywidualnej, podlegających zwrotowi
w przypadku zwolnienia strażaka ze służby
– biorąc pod uwagę potrzebę należytego zaopatrzenia strażaka w umundurowanie,
środki ochrony indywidualnej i ekwipunek osobisty, a także zapewnienie właściwego
ubioru, wyposażenia oraz identyfikacji strażaka.
6. Strażakowi, któremu nie wydano w naturze umundurowania, przysługuje
równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie.
7. Strażakowi przysługuje ryczałt za pranie chemiczne umundurowania wydanego w naturze.
8. Strażak zwolniony ze służby jest obowiązany zwrócić pobraną nienależną
część równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie, chyba że zwolnienie
nastąpiło z tytułu nabycia prawa do emerytury lub renty na podstawie ustawy z dnia
18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej
Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723).
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wartości pieniężne umundurowania, w tym jego przedmiotów, stanowiące
podstawę do określenia wysokości równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie,
2) sposób ustalania wysokości równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie,
3) tryb i sposób przyznawania, zwrotu i wypłaty równoważnika w zamian za umundurowanie,
4) terminy wypłacania równoważnika w zamian za umundurowanie,
5) wysokość i terminy wypłaty ryczałtu za pranie chemiczne umundurowania
wydanego w naturze
– biorąc pod uwagę wartość umundurowania wydanego w naturze, a także normy
należności umundurowania.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Strażakowi w czasie pełnienia służby przysługuje bezpłatnie
wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i charakter służby lub właściwości lub szczególne
miejsce jej pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie.
2. Wyżywienie w naturze przysługuje strażakowi:
1) pełniącemu służbę w systemie skoszarowanym w okresie nauki w szkołach
Państwowej Straży Pożarnej, odbywania kursów lub udziału w obozach
szkoleniowych, z wyłączeniem okresu, w którym przebywa on na urlopie lub
przepustce, trwającego co najmniej 24 godziny;
2) podczas długotrwałych akcji ratowniczo-gaśniczych, za które uważa się:
a) każde działanie ratownicze organizowane lub kierowane przez Państwową
Straż Pożarną trwające co najmniej 6 godzin, liczonych od chwili przyjęcia
informacji o zdarzeniu,
b) pomocnicze specjalistyczne czynności ratownicze wykonywane przez
Państwową Straż Pożarną w ramach pomocy udzielanej innym służbom
ratowniczym trwające co najmniej 6 godzin,
c) inne działania Państwowej Straży Pożarnej wymagające zgrupowania
strażaków przez okres co najmniej 6 godzin w czasie podwyższonej
gotowości operacyjnej lub w celu współdziałania z innymi służbami,
d) akcje ratownictwa podwodnego prowadzone przez Państwową Straż
Pożarną wymagające wykonania co najmniej jednego cyklu nurkowania;
3) biorącemu udział w ćwiczeniach lub szkoleniach przez okres co najmniej
4 godzin po zakończeniu służby wynikającej z obowiązującego rozkładu czasu
służby, o ile przepisy prawa dopuszczają taką możliwość;
4) w ramach służby wynikającej z obowiązującego rozkładu czasu służby, jeżeli
następuje ona bezpośrednio po zakończeniu przedłużonej służby, o której mowa w pkt 3;
5) biorącemu udział w ćwiczeniach, manewrach, szkoleniach organizowanych
przez Państwową Straż Pożarną trwających co najmniej 8 godzin, a także biorącemu udział w ćwiczeniach i manewrach organizowanych przez inne podmioty, jeżeli organizator nie zapewnia wyżywienia.
3. Wyżywienie w naturze przysługuje strażakowi na podstawie normy
wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów
żywnościowych przysługujących strażakowi w określonych przypadkach.
W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze
względu na rodzaj i warunki służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia, norma
może zostać uzupełniona.
4. Normy wyżywienia mogą być realizowane w formie suchego prowiantu lub
gotowych pakietów żywnościowych, lub posiłków sporządzanych przez zewnętrzne
podmioty gastronomiczne, w sytuacji gdy zorganizowanie wyżywienia w postaci
posiłków sporządzanych w punktach żywienia Państwowej Straży Pożarnej nie jest
możliwe albo gdy rodzaj i warunki pełnionej służby wymagają tego rodzaju
wyżywienia. W przypadku realizacji wyżywienia w formie gotowych pakietów
żywnościowych lub w formie posiłków sporządzanych przez zewnętrzne podmioty
gastronomiczne normę wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia.
5. W przypadku wyżywienia w naturze należy się kierować zasadami
racjonalnego żywienia, w granicach obowiązujących wartości energetycznych,
odżywczych i pieniężnych produktów żywnościowych określonych dla
poszczególnych norm wyżywienia.
6. Organ Państwowej Straży Pożarnej może zapewnić wyżywienie w naturze
oraz napoje również innym osobom, w szczególności członkom ochotniczych straży pożarnych:
1) uczestniczącym w akcjach, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
2) biorącym udział w ćwiczeniach, manewrach lub szkoleniach organizowanych
przez Państwową Straż Pożarną trwających co najmniej 8 godzin;
3) uczestniczącym w organizowanych przez Państwową Straż Pożarną ćwiczeniach
zgrywających, których przewidywany czas trwania wynosi co najmniej 8 godzin.
7. Strażak, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie w naturze
lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu według
najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków,
w których uczestniczy w uroczystym posiłku organizowanym w punkcie żywienia
Państwowej Straży Pożarnej.
8. Strażak, któremu rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub
organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z przysługującego wyżywienia w naturze,
otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie.
9. Strażakowi, który zrezygnował z przysługującego wyżywienia w naturze, nie
przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta na pokrycie
zwiększonych kosztów wyżywienia.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2) średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych
poszczególnymi normami,
3) przypadki przyznawania poszczególnych norm wyżywienia,
4) przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość
pieniężną uzupełnienia,
5) wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie
– uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych
służących zapewnieniu strażakom wyżywienia w naturze względem realnej wartości
wyżywienia i rozróżnienie przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego
w zamian za wyżywienie oraz mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Art. 62a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej
właściwy miejscowo ze względu na miejsce prowadzenia długotrwałej akcji, ćwiczeń,
manewrów lub szkoleń zapewnia wyżywienie i napoje podległym mu strażakom
w przypadkach, o których mowa w art. 62 ust. 2 pkt 2–5, oraz innym osobom
w przypadkach, o których mowa w art. 62 ust. 6.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej zapewnia
wyżywienie w trakcie organizowanych przez niego ćwiczeń, manewrów i szkoleń,
chyba że ze względów organizacyjnych organizatorzy ćwiczeń lub manewrów
postanowią inaczej.
3. Kierownicy jednostek zapewniają wyżywienie siłom przeznaczonym do
formowania odwodów operacyjnych, tak aby mogły one działać bez dodatkowego
wyżywienia przez czas określony w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2
ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
4. Siły odwodów operacyjnych prowadzą działania bez dodatkowego
wyżywienia przez czas określony w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Po wykorzystaniu posiadanego wyżywienia przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 62b. Napoje w naturze, w ilości zaspokajającej potrzeby strażaka,
przysługują w czasie pełnienia służby, w przypadkach i na warunkach określonych
w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy oraz w przepisach
wykonawczych wydanych na jego podstawie.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Strażakowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo do przejazdu,
na koszt właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, publicznymi
środkami komunikacji raz w roku do jednej z wybranych przez siebie miejscowości
w kraju i z powrotem. W razie niewykorzystania przysługującego prawa do przejazdu
osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny.
1a. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny,
o których mowa w ust. 1, nie przysługują strażakowi w roku kalendarzowym,
w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi
środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
warunki korzystania z uprawnienia do przejazdu oraz wypłaty równoważnika
pieniężnego, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem w szczególności:
1) rodzaju środka lokomocji;
2) sposobu ustalania kwoty równoważnika;
3) terminów wypłaty kwoty równoważnika.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje i zakres innych świadczeń socjalnych i bytowych, które mogą być
przyznawane osobom, o których mowa w ust. 1.

art. 64. więcej Art. 64. (utracił moc).

art. 65. więcej Art. 65. Strażakowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo do bezpłatnych
świadczeń zdrowotnych zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych
przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a także do świadczeń publicznych
zakładów opieki zdrowotnej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Strażakowi, który nabył prawo do renty z tytułu inwalidztwa
niepozostającego w związku ze służbą, oraz uprawnionym członkom jego rodziny,
a także osobom uprawnionym do renty rodzinnej po strażaku, którego śmierć nie
pozostaje w związku ze służbą, przysługuje prawo do bezpłatnych świadczeń
leczniczych społecznej służby zdrowia.
2. Strażakowi zwolnionemu ze służby, który nie nabył uprawnień do
zaopatrzenia emerytalnego określonego w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby
Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin, a także członkom jego rodziny przysługuje prawo do
świadczeń leczniczych zakładów społecznej służby zdrowia, w zakresie i na
warunkach przewidzianych dla pracowników, z którymi stosunek pracy został
rozwiązany.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Za członków rodziny strażaka uprawnionych do świadczeń
przewidzianych w art. 63, 65 i 66 uważa się małżonka i dzieci.
2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione,
dzieci przyjęte na wychowanie, które:
1) nie przekroczyły 18. roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły – 24 lat albo
25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na
ostatni lub przedostatni rok studiów, albo
2) posiadają całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej
egzystencji lub posiadają całkowitą niezdolność do pracy, przed osiągnięciem
wieku, o którym mowa w pkt 1.

art. 68. więcej Art. 68. Okres służby strażaka traktuje się na równi z pracą wykonywaną
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów
o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Do strażaków stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.
– Kodeks pracy, dotyczące uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem,
jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.
2. Strażakowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 43 ust. 3 pkt 4 w okresie
ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu
macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego, przysługuje
uposażenie na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, do końca okresu ciąży
oraz trwania wymienionego urlopu.
3. Strażakowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 43 ust. 3 pkt 4 w czasie
urlopu wychowawczego, przysługują do końca okresu, na który ten urlop został
udzielony:
1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu
dodatku z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu
wychowawczego;
2) inne uprawnienia przewidziane dla pracowników zwalnianych z pracy w czasie
urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.
4. Strażakowi nie przysługuje prawo złożenia wniosku o obniżenie wymiaru
czasu służby w okresie, w którym mógłby korzystać z urlopu wychowawczego.

Art. 69a. Jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa strażaka w czasie jego
nieobecności w służbie w związku z przebywaniem na urlopie macierzyńskim, urlopie
na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub
urlopie wychowawczym, można w tym celu zatrudnić pracownika na podstawie
umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Strażakowi, który po zwolnieniu ze służby w Państwowej Straży
Pożarnej podjął pracę, okres tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie
wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do strażaka zwolnionego ze służby na podstawie
art. 43 ust. 2 pkt 3 i 4.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Strażakowi w służbie przygotowawczej i mianowanemu na stałe
przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni.
2. Strażakowi, podejmującemu służbę przygotowawczą lub stałą, przysługuje
w roku kalendarzowym, w którym podjął tę służbę po raz pierwszy, prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem każdego miesiąca tej służby, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego, o którym mowa w ust. 1.

Art. 71a. 1. Strażakowi, o którym mowa w art. 71, przysługuje płatny
dodatkowy urlop wypoczynkowy, zwany dalej „dodatkowym urlopem
wypoczynkowym”, w wymiarze do 13 dni rocznie, z tytułu pełnienia służby
w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, albo osiągnięcia przez
strażaka określonego wieku lub stażu służby.
2. Dodatkowy urlop wypoczynkowy przysługujący strażakowi z tytułu pełnienia
służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wynosi:
1) 5 dni w roku – dla strażaków pełniących służbę w codziennym rozkładzie czasu
służby, będących w dyspozycji operacyjnej i pełniących funkcje wykonawcze;
2) 9 dni w roku – dla strażaków pełniących służbę w codziennym rozkładzie czasu
służby, będących w dyspozycji operacyjnej i pełniących funkcje dowódcze;
3) 13 dni w roku – dla strażaków pełniących służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby.
Jeżeli strażak w ciągu roku kalendarzowego pełni służbę w różnych warunkach
szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości, dodatkowy urlop wypoczynkowy
przysługuje mu w wymiarze proporcjonalnym do długości okresów służby w tych
warunkach.
3. Dodatkowy urlop wypoczynkowy, przysługujący strażakowi z tytułu
osiągnięcia określonego wieku, wynosi odpowiednio:
1) 5 dni w roku – po ukończeniu 40. roku życia;
2) 9 dni w roku – po ukończeniu 45. roku życia;
3) 13 dni w roku – po ukończeniu 55. roku życia.
4. Dodatkowy urlop wypoczynkowy przysługujący strażakowi z tytułu
osiągnięcia określonego stażu służby wynosi odpowiednio:
1) 5 dni w roku – po osiągnięciu co najmniej 15-letniego stażu służby;
2) 9 dni w roku – po osiągnięciu co najmniej 20-letniego stażu służby;
3) 13 dni w roku – po osiągnięciu co najmniej 25-letniego stażu służby.
5. W razie zbiegu uprawnień do dodatkowego urlopu wypoczynkowego
z tytułów wymienionych w ust. 2–4, dni dodatkowych urlopów wypoczynkowych
przysługujących z poszczególnych tytułów sumuje się, jednak łączny wymiar
dodatkowego urlopu wypoczynkowego nie może przekroczyć 13 dni w roku.
6. Nabycie prawa do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego
następuje odpowiednio:
1) po roku służby pełnionej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych;
2) z dniem osiągnięcia określonego wieku;
3) z dniem osiągnięcia określonego stażu służby.
7. Prawo do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych strażak nabywa
w każdym następnym roku kalendarzowym, z tym że w przypadku, o którym mowa
w ust. 6 pkt 1, musi być to rok, w którym służba jest pełniona w warunkach
szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.
8. Strażakowi, który posiada uprawnienia do dodatkowego urlopu
wypoczynkowego z tytułu osiągnięcia określonego wieku lub stażu służby,
podejmującemu służbę w ciągu roku kalendarzowego, przysługuje w tym roku
kalendarzowym dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do
okresu służby w tym roku.

Art. 71aa. 1. Strażakowi posiadającemu status weterana poszkodowanego
przysługuje prawo do corocznego płatnego dodatkowego urlopu wypoczynkowego
w wymiarze 5 dni.
2. Prawo do urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje strażakowi
posiadającemu status weterana poszkodowanego uprawnionemu do urlopu
wypoczynkowego i dodatkowych urlopów wypoczynkowych, z wyłączeniem
dodatkowego urlopu wypoczynkowego z tytułu pełnienia służby w warunkach
szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, w wymiarze przekraczającym 26 dni.
3. Prawo do pierwszego urlopu, o którym mowa w ust. 1, powstaje z dniem,
w którym decyzja administracyjna o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego
stała się ostateczna, przy czym realizacja tego prawa może nastąpić nie wcześniej niż
z dniem przedstawienia przez strażaka tej decyzji przełożonemu właściwemu do
mianowania lub powołania.
4. Urlop, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się w całości w roku
kalendarzowym, w którym strażak ma do niego prawo, w terminie uzgodnionym
z właściwym przełożonym.
5. W zakresie trybu udzielania urlopów, w tym przełożonych właściwych w tych
sprawach, do urlopu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
wydane na podstawie art. 71h.

Art. 71b. 1. Jeżeli strażak nie może rozpocząć urlopu wypoczynkowego lub
dodatkowego urlopu wypoczynkowego w ustalonym terminie z przyczyn
usprawiedliwiających nieobecność na służbie, a w szczególności z powodu:
1) czasowej niezdolności do służby wskutek choroby,
2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
3) urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu
ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego,
4) zawieszenia w czynnościach służbowych,
właściwy przełożony jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy.
2. Urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu wypoczynkowego
w części niewykorzystanej z powodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, właściwy
przełożony jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
3. Wymiar urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego
strażaka powracającego do służby w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co
najmniej miesiąc okresie:
1) urlopu bezpłatnego,
2) urlopu wychowawczego,
3) zawieszenia w czynnościach służbowych,
4) tymczasowego aresztowania,
5) nieusprawiedliwionej nieobecności na służbie,
ulega proporcjonalnemu obniżeniu o ten okres, chyba że przed rozpoczęciem się tego
okresu strażak wykorzystał urlop w przysługującym mu albo wyższym wymiarze.
4. W okresie od dnia złożenia przez strażaka pisemnego żądania zwolnienia go
ze służby do dnia zwolnienia ze służby strażak jest obowiązany wykorzystać
przysługujące mu urlopy: wypoczynkowy i dodatkowy urlop wypoczynkowy, jeżeli
w tym okresie właściwy przełożony udzieli mu tego urlopu.

Art. 71c. Strażakowi można udzielić płatnego urlopu okolicznościowego:
1) z tytułu przeniesienia służbowego, jeżeli z przeniesieniem wiąże się zmiana
miejsca zamieszkania – w wymiarze od 4 do 6 dni;
2) na załatwienie ważnych spraw osobistych lub rodzinnych – w wymiarze
nieprzekraczającym 5 dni w roku kalendarzowym.

Art. 71d. 1. Strażakowi, który na podstawie skierowania, o którym mowa
w art. 106 ust. 1, pobiera naukę lub odbywa przeszkolenie lub studia, udziela się:
1) urlopu szkoleniowego – w przypadku studiów pierwszego lub drugiego stopnia,
kształcenia w szkołach policealnych oraz na studiach podyplomowych;
2) zwolnienia z całości lub z części dnia służby na udział w zajęciach
obowiązkowych, jeżeli te zajęcia odbywają się w dniach służby strażaka.
2. Urlop szkoleniowy jest przeznaczony na przygotowanie i złożenie
egzaminów, przygotowanie i złożenie pracy dyplomowej, egzaminu dyplomowego,
przygotowanie i złożenie egzaminu końcowego lub pracy końcowej – jeżeli
przewiduje to właściwy program.
3. Urlop szkoleniowy przysługuje w wymiarze:
1) do 21 dni – w ostatnim roku studiów pierwszego lub drugiego stopnia;
2) do 7 dni – w ostatnim semestrze nauki w szkołach policealnych oraz na studiach
podyplomowych na przygotowanie i złożenie egzaminu końcowego lub pracy
końcowej, egzaminu dyplomowego lub pracy dyplomowej – jeżeli przewiduje to
właściwy program;
3) jednego dnia na egzamin z każdego przedmiotu, który zgodnie z właściwym
programem kończy się egzaminem, jednak nie więcej niż 6 dni w okresie roku
szkolnego lub roku akademickiego.
4. Urlopu szkoleniowego nie udziela się na złożenie egzaminu poprawkowego,
egzaminu komisyjnego oraz na poprawienie lub ponowne przygotowanie pracy
końcowej lub pracy dyplomowej odrzuconej przez promotora.
5. Urlop szkoleniowy może być udzielony na wniosek strażaka, jednorazowo lub
w częściach, w okresie danego roku szkoleniowego, w terminie i wymiarze
uzgodnionym z właściwym przełożonym.
6. Strażakowi, który bez skierowania pobiera naukę lub odbywa przeszkolenie
lub studia, można udzielić urlopu szkoleniowego oraz zwolnienia z całości lub z części
dnia służby na udział w zajęciach obowiązkowych, jeżeli przemawia za tym interes
służby, a w szczególności gdy poziom i kierunek kształcenia są zbieżne
z wymaganiami stawianymi w związku z zajmowanym lub przewidzianym do objęcia
stanowiskiem. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 71e. 1. Urlopów, o których mowa w art. 71, art. 71a, art. 71aa, art. 71c
i art. 71d, udziela się w dni, które są dla strażaka dniami służby lub dyżuru,
z wyjątkiem dyżuru domowego, o którym mowa w art. 35 ust. 8, zgodnie
z obowiązującym go rozkładem czasu służby, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi jego czasu służby lub dyżuru w danym dniu. Dzień urlopu odpowiada 8 godzinom służby lub dyżuru.
1a. Strażakowi pełniącemu służbę na stanowisku nauczyciela akademickiego do
urlopów, o których mowa w art. 71 i art. 71a, nie wlicza się dni, które są dniami
wolnymi od służby w codziennym rozkładzie czasu służby.
2. Do urlopów, o których mowa w art. 71, art. 71a i art. 71aa, w zakresie
nieuregulowanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Art. 71f. Strażakowi można udzielić płatnego urlopu zdrowotnego w celu
przeprowadzenia zaleconego leczenia w wymiarze nieprzekraczającym jednorazowo
6 miesięcy. Łączny wymiar takiego urlopu nie może przekroczyć 18 miesięcy w ciągu
całej służby.

Art. 71g. 1. Strażakowi, na jego pisemny wniosek, właściwy przełożony może
udzielić urlopu bezpłatnego, jeżeli nie zakłóci to toku służby, z zastrzeżeniem ust. 2.
Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu służby w Państwowej Straży Pożarnej.
2. Strażakowi, który wyjeżdża wspólnie z małżonkiem:
1) wyznaczonym do wykonywania zadań za granicą albo
2) przeniesionym do wykonywania obowiązków służbowych w placówce
zagranicznej, w rozumieniu przepisów o służbie zagranicznej,
na jego pisemny wniosek udziela się urlopu bezpłatnego na czas wykonywania przez
małżonka zadań za granicą albo obowiązków służbowych w placówce zagranicznej.
3. Strażakowi pełniącemu z wyboru funkcje w związkach zawodowych
przysługują urlopy bezpłatne na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja
1991 r. o związkach zawodowych.

Art. 71h. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, warunki i tryb udzielania urlopów strażakom, w tym przełożonych
właściwych do udzielania urlopów, mając na uwadze dobro strażaków i potrzeby służby.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Strażaka można odwołać z urlopu wypoczynkowego z ważnych
względów służbowych, a także wstrzymać udzielenie mu urlopu w całości lub części.
Termin urlopu może być przesunięty na wniosek strażaka umotywowany ważnymi względami.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
warunki zwrotu kosztów przejazdu spowodowanych odwołaniem strażaka z urlopu
oraz zwrotu innych kosztów, z uwzględnieniem w szczególności:
1) określenia rodzaju innych kosztów podlegających zwrotowi;
2) określenia osób, których odwołanie z urlopu razem ze strażakiem powodowałoby
zwrot kosztów związanych z odwołaniem z urlopu.
3. Odwołanie strażaka z urlopu ze względów służbowych wymaga zgody
przełożonego uprawnionego do powołania lub mianowania.
4. Strażakowi, który nie wykorzystał urlopu w danym roku kalendarzowym,
urlopu tego należy udzielić w innym terminie.

Art. 72a. 1. W sprawach dotyczących udzielania zwolnień od zajęć służbowych
oraz sposobu usprawiedliwiania nieobecności w służbie w zakresie nieuregulowanym
niniejszą ustawą, z zastrzeżeniem ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy wydane na
podstawie art. 2982 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawy z dnia
23 maja 1991 r. o związkach zawodowych i ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645 i 1590 oraz z 2020 r. poz. 568).
2. (uchylony)
3. Strażakowi nie przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych:
1) na czas uczestniczenia w działaniach ratowniczych lub akcji ratowniczej,
w ramach działalności społecznej w innych podmiotach prowadzących działania
ratownicze, z wyjątkiem przypadków usprawiedliwionych przez kierownika
jednostki organizacyjnej, w której pełni służbę;
2) na szkolenie pożarnicze dla członków ochotniczych straży pożarnych.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Strażakowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, mogą być
przyznane wyróżnienia:
1) pochwała;
2) (uchylony)
3) krótkoterminowy, płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze do
10 dni rocznie;
4) przedterminowe nadanie wyższego stopnia;
5) odznaka „Zasłużony dla ochrony przeciwpożarowej”;
6) przedstawienie do orderu lub odznaczenia.
1a. Wyróżnienia określone w ust. 1 pkt 1 i 3 przyznaje przełożony uprawniony
do mianowania (powołania) strażaka na stanowisko służbowe, z zastrzeżeniem ust. 1b i 1c.
1b. Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej wyróżnienia
przyznaje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1c. Komendantowi Szkoły Głównej Służby Pożarniczej i jego zastępcom,
dyrektorowi instytutu badawczego Państwowej Straży Pożarnej i jego zastępcom oraz
komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej wyróżnienia przyznaje
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
1d. Przedterminowe nadanie wyższego stopnia należy do kompetencji
przełożonego uprawnionego do nadania danego stopnia.
1e. Strażakowi nie przyznaje się wyróżnienia:
1) w czasie prowadzenia przeciwko niemu postępowania karnego lub dyscyplinarnego;
2) przed zatarciem nałożonej kary dyscyplinarnej;
3) w okresie próby, w przypadku warunkowego umorzenia postępowania karnego
lub warunkowego zawieszenia wykonania kary.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się szczególnym
charakterem wykonywanych zadań i warunkami ich wykonywania, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki przyznawania wyróżnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
3 i 4, w tym sposób, tryb i formę przyznawania wyróżnień;
2) sposób nadawania odznaki „Zasłużony dla ochrony przeciwpożarowej”, tryb
przedstawiania wniosków o jej nadanie, wzór odznaki oraz tryb jej wręczania
i sposób noszenia.

Art. 73a. W przypadku kandydatów do nadania stopnia oficerskiego w trybie
określonym w art. 73 ust. 1 pkt 4 właściwy przełożony może wystąpić do Inspektora
Nadzoru Wewnętrznego o dokonanie weryfikacji, o której mowa w art. 11a
ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania
nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Strażakowi mianowanemu na stałe przysługuje prawo do lokalu
mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej,
z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających
z przepisów odrębnych.
1a. Jeżeli w miejscowości, w której strażak mianowany na stałe pełni służbę, lub
w miejscowości pobliskiej nie ma możliwości przydzielenia lokalu mieszkalnego,
strażak może otrzymać kwaterę tymczasową na okres pełnienia służby w tej
miejscowości.
2. Strażak w służbie przygotowawczej może otrzymać kwaterę tymczasową
w miejscowości, w której pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej.
2a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1a i ust. 2, koszty zakwaterowania
ponosi strażak.
3. Za miejscowość pobliską uważa się miejscowość, do której czas dojazdu
publicznymi środkami transportu przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie
z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji
(przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej
miejsca zamieszkania. Do czasu tego nie wlicza się dojazdu do i od stacji (przystanku)
w obrębie miejscowości, z której strażak dojeżdża, oraz miejscowości, w której
wykonuje obowiązki służbowe.
4. W przypadku gdy z miejscowości, o których mowa w ust. 3, istnieją różne
możliwości dojazdu, do obliczenia czasu przyjmuje się czas jazdy ze stacji
(przystanku) o najdogodniejszym połączeniu.

art. 75. więcej Art. 75. Członkami rodziny strażaka, których uwzględnia się przy przydziale
lokalu mieszkalnego, są pozostający ze strażakiem we wspólnym gospodarstwie domowym:
1) małżonek;
2) dzieci, o których mowa w art. 67 ust. 2;
3) rodzice strażaka i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub
jeżeli ze względu na wiek, inwalidztwo albo inne okoliczności są niezdolni do
wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę
oraz osoby przysposabiające.

art. 76. więcej Art. 76. 1. Na lokale mieszkalne dla strażaków przeznacza się lokale będące
w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo podległych mu
organów, uzyskane w wyniku ich działalności inwestycyjnej albo od organów
administracji rządowej i samorządowej ogólnej, stanowiące własność gmin albo
zakładów pracy, a także zwalniane przez osoby, które decyzje o przydziale uzyskały
z jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
2. Strażakowi mianowanemu na stałe przydziela się lokal mieszkalny
o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej przysługującym strażakowi normom
zaludnienia. Przysługująca strażakowi norma zaludnienia lokalu mieszkalnego wynosi
od 7 do 10 m² powierzchni mieszkalnej, którą stanowi powierzchnia pokoi
znajdujących się w lokalu mieszkalnym.
3. W razie zbiegu uprawnień strażaka i członków jego rodziny do norm
zaludnienia z różnych tytułów, uwzględnia się normy zaludnienia przysługujące tylko z jednego tytułu.
4. W przypadku gdy nie ma możliwości przydzielenia lokalu mieszkalnego
o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej liczbie przysługujących norm zaludnienia,
strażakowi można przydzielić lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej:
1) mniejszej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia, jeżeli wyrazi on na
to pisemną zgodę lub wystąpi z odpowiednim wnioskiem, przy czym przydział
takiego lokalu nie pozbawia strażaka prawa do uzyskania lokalu o powierzchni
mieszkalnej odpowiadającej przysługującym mu normom zaludnienia;
2) większej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia, jeżeli okoliczności
tego wymagają oraz za zgodą bezpośredniego przełożonego organu właściwego
do wydania decyzji w sprawie przydziału lokalu.
5. Na kwatery tymczasowe przeznacza się lokale mieszkalne albo pomieszczenia
adaptowane na mieszkalne, będące w należytym stanie technicznym i sanitarnym,
które znajdują się w budynkach na terenie zamkniętym lub w budynkach
przeznaczonych na cele służbowe.
6. Kwaterą tymczasową może być lokal mieszkalny albo pomieszczenie
adaptowane na mieszkalne o powierzchni mieszkalnej nieodpowiadającej
przysługującym strażakowi normom zaludnienia.
7. Lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową przydziela się strażakowi na jego
pisemny wniosek.
8. Przydział lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej w budynku
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, przeznaczonym na cele
służbowe albo znajdującym się na terenie zamkniętym, następuje tylko na okres
pełnienia służby w tej jednostce.
9. Lokal mieszkalny przydziela się strażakowi, biorąc pod uwagę łącznie
następujące kryteria:
1) brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości
pobliskiej albo konieczność poprawy dotychczasowych warunków
mieszkaniowych, w tym czas oczekiwania na przydział lokalu mieszkalnego;
2) kwalifikacje zawodowe, przydatność do służby oraz okres służby w Państwowej
Straży Pożarnej i innych jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych albo przez niego nadzorowanych.
10. Przydział lokalu mieszkalnego może nastąpić z pominięciem kryteriów,
o których mowa w ust. 9, jeżeli strażak zajmuje:
1) tymczasową kwaterę w budynku jednostki organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej, przeznaczonym na cele służbowe lub znajdującym się na terenie zamkniętym;
2) lokal mieszkalny przydzielony decyzją administracyjną, stanowiący odrębną
własność osoby fizycznej;
3) lokal mieszkalny przydzielony decyzją administracyjną w poprzednim miejscu
pełnienia służby.

art. 77. więcej Art. 77. 1. Strażakowi mianowanemu na stałe oraz strażakowi w służbie
przygotowawczej przysługuje równoważnik pieniężny za remont lokalu mieszkalnego
lub domu, zajmowanego na podstawie przysługującego mu tytułu prawnego, zwany
dalej „równoważnikiem za remont”, z uwzględnieniem norm zaludnienia
przysługujących strażakowi oraz członkom jego rodziny.
2. Równoważnik za remont przysługuje również strażakowi zajmującemu
kwaterę tymczasową, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 82 ust. 5,
z uwzględnieniem norm zaludnienia przysługujących strażakowi oraz członkom jego rodziny.
3. Strażakowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który
w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił lokalu mieszkalnego lub domu
i któremu przydzielono kwaterę tymczasową, przysługuje równoważnik za remont, z uwzględnieniem norm zaludnienia przysługujących strażakowi oraz członkom jego rodziny.
4. Równoważnik za remont nie przysługuje:
1) jeżeli strażak lub jego małżonek otrzymuje równoważnik za brak lokalu
mieszkalnego, o którym mowa w art. 78 ust. 1;
2) w razie podnajmowania lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa
w ust. 1, w całości lub w części.

art. 78. więcej Art. 78. 1. Strażakowi mianowanemu na stałe przysługuje równoważnik
pieniężny, zwany dalej „równoważnikiem za brak lokalu mieszkalnego”, jeżeli on sam
lub członkowie jego rodziny, o których mowa w art. 75, nie posiadają w miejscu
pełnienia służby albo w miejscowości pobliskiej lokalu mieszkalnego lub domu na
podstawie przysługującego im tytułu prawnego oraz nie zachodzi przypadek określony
w art. 82 ust. 5.
2. Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego nie przysługuje, jeżeli strażak:
1) utracił ze swojej winy lub zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu
mieszkalnego lub domu, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem przypadków
zniesienia współwłasności na mocy orzeczenia właściwego sądu, podziału
wspólnego mieszkania albo przyznania mieszkania jednemu z małżonków
w wyroku orzekającym rozwód, a także umownego działu spadku;
2) odmówił bezzasadnie przyjęcia lokalu mieszkalnego, odpowiadającego
przysługującym mu normom zaludnienia oraz znajdującego się w należytym
stanie technicznym i sanitarnym albo złożenia wniosku o przydział takiego
lokalu, o którym mowa w art. 76 ust. 7;
3) lub jego małżonek otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego
lub domu, chyba że strażak został przeniesiony do służby w miejscowości innej niż pobliska.
3. Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego przysługuje w okresie od dnia
powstania uprawnienia do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tego uprawnienia.
4. W przypadku gdy strażak otrzymał kwaterę tymczasową w miejscowości
pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, w której nie ma możliwości
przydzielenia lokalu mieszkalnego, równoważnika za brak lokalu mieszkalnego nie
wypłaca się przez okres oczekiwania na lokal mieszkalny, nie dłużej jednak niż przez 5 lat.

art. 79. więcej Art. 79. 1. W razie zbiegu uprawnień strażaka i jego małżonka do równoważnika
za remont albo za brak lokalu mieszkalnego na podstawie niniejszej ustawy lub innego
tytułu prawnego przysługuje jeden równoważnik, wybrany przez strażaka.
2. Uprawnienie do równoważnika za remont albo za brak lokalu mieszkalnego
ustala się na podstawie złożonego przez strażaka oświadczenia mieszkaniowego.
Uprawnienie do równoważnika za remont ustala się na dzień 1 stycznia każdego roku.
3. Strażak jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić, poprzez złożenie
oświadczenia mieszkaniowego, o każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienie do
otrzymania równoważnika za remont albo za brak lokalu mieszkalnego lub na
wysokość równoważnika.
4. Kwoty wypłaconych równoważników za remont i za brak lokalu
mieszkalnego podlegają zwrotowi w razie ich nienależnego pobrania będącego skutkiem:
1) podania w oświadczeniu mieszkaniowym nieprawdziwych danych, mających
wpływ na istnienie uprawnienia do równoważnika lub na jego wysokość;
2) niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3.
5. Zwrot nienależnie pobranych równoważników za remont lub za brak lokalu
mieszkalnego następuje w pełnej wysokości, przy czym zwrot równoważnika za brak
lokalu mieszkalnego, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może nastąpić w ratach.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
tryb przyznawania równoważników za remont albo za brak lokalu mieszkalnego
i sposób ustalania ich wysokości oraz wzór oświadczenia mieszkaniowego,
z uwzględnieniem:
1) stawki równoważnika za remont na normę zaludnienia przysługującej strażakowi;
2) stawki dziennej równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, z uwzględnieniem
stanu rodzinnego strażaka;
3) terminu wypłaty równoważników;
4) jednostek organizacyjnych właściwych do ich wypłaty.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Strażakowi mianowanemu na stałe, który nie otrzymał lokalu
mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc
finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu, zwana dalej „pomocą finansową”, z zastrzeżeniem ust. 5, chyba że strażak nie spełnia warunków do otrzymania lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej.
2. Pomoc finansową przyznaje się raz w okresie całej służby, na wniosek strażaka.
3. Przyznana pomoc finansowa podlega zwrotowi w przypadku:
1) jej nienależnego pobrania;
2) zwolnienia strażaka ze służby przed upływem 10 lat od dnia jej rozpoczęcia,
chyba że strażak nabył uprawnienia do emerytury lub renty.
4. Zwrot nienależnie pobranej pomocy finansowej może nastąpić w ratach.
5. Warunkiem przyznania pomocy finansowej strażakowi, zajmującemu na
podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lokalu mieszkalnego lokal
mieszkalny będący w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo
podległych mu organów, jest zobowiązanie się strażaka do zwolnienia zajmowanego
lokalu mieszkalnego i przekazania go do dyspozycji właściwego organu w terminie
określonym w decyzji administracyjnej o przyznaniu pomocy finansowej, jednak nie
dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wypłaty tej pomocy. W szczególnie uzasadnionych
przypadkach, na wniosek strażaka, termin można przedłużyć do 12 miesięcy, jeżeli nie
ma możliwości wcześniejszego zamieszkania w lokalu mieszkalnym lub domu, na
którego uzyskanie została przyznana pomoc finansowa.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
tryb przyznawania pomocy finansowej, sposób ustalania jej wysokości i sposób
wypłaty oraz wzór wniosku o jej przyznanie, z uwzględnieniem:
1) wymaganych dokumentów do przedłożenia wraz z wnioskiem o przyznanie
pomocy finansowej;
2) stawki pieniężnej na normę zaludnienia, przysługującą strażakowi;
3) terminu wypłaty pomocy finansowej;
4) wysokości pomocy finansowej podlegającej zwrotowi w przypadkach, o których
mowa w ust. 3.

art. 81. więcej Art. 81. Lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej nie
przydziela się strażakowi:
1) w razie skorzystania z pomocy finansowej, o której mowa w art. 80;
2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości
pobliskiej lokal mieszkalny odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy;
3) którego małżonek posiada lokal mieszkalny lub dom określony w pkt 2;
4) w razie zbycia przez niego lub jego małżonka własnościowego prawa do
spółdzielczego lokalu mieszkalnego albo domu stanowiącego odrębną
nieruchomość, o których mowa w pkt 2, z wyjątkiem przypadków określonych
na podstawie art. 82 ust. 1.

art. 82. więcej Art. 82. 1. Strażakowi przeniesionemu do pełnienia służby w innej
miejscowości, któremu w poprzednim miejscu pełnienia służby przydzielono na
podstawie decyzji administracyjnej lokal mieszkalny albo przyznano pomoc
finansową, przydziela się lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej
w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli:
1) zwolni zajmowany lokal mieszkalny;
2) zwróci pomoc finansową.
2. Strażakowi, który skorzystał z pomocy finansowej, może być przydzielony
lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej, na zasadach określonych w ust. 1.
3. (uchylony)
4. Strażakowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który
w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił zajmowanego lokalu
mieszkalnego lub domu, o którym mowa w ust. 1, można przydzielić tymczasową
kwaterę według przysługujących norm bez uwzględnienia zamieszkałych z nim członków.
5. Strażak delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości
otrzymuje kwaterę tymczasową. Koszty zakwaterowania pokrywa się ze środków
Państwowej Straży Pożarnej.

art. 83. więcej Art. 83. 1. Decyzję administracyjną o zwolnieniu lokalu mieszkalnego, o którym
mowa w art. 76 ust. 1, wydaje się w przypadku:
1) podnajmowania lub oddania do bezpłatnego używania tego lokalu lub jego części;
2) niezwolnienia przydzielonego lokalu mieszkalnego;
3) uzyskania przez strażaka lub jego małżonka w miejscu pełnienia służby lub
w miejscowości pobliskiej tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego lub domu o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej co najmniej przysługującym strażakowi i członkom jego rodziny normom zaludnienia;
4) niezamieszkiwania w lokalu mieszkalnym przez okres dłuższy niż 6 miesięcy,
chyba że zachodzą okoliczności uzasadniające czasowy pobyt strażaka poza
miejscem stałego zamieszkania;
5) używania lokalu mieszkalnego niezgodnie z jego przeznaczeniem,
w szczególności gdy strażak lub członkowie jego rodziny w sposób rażący lub
uporczywie wykraczają przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu,
czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali;
6) nieuiszczania czynszu lub opłat za świadczenia związane z eksploatacją lokalu
mieszkalnego przez co najmniej trzy pełne okresy płatności, pomimo pisemnego
zawiadomienia o zamiarze wydania decyzji o zwolnieniu lokalu i wyznaczenia
dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i bieżących należności;
7) zajmowania lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku przeznaczonym
na cele służbowe lub na terenach zamkniętych, przez strażaka zwolnionego ze
służby lub pozostałych po strażaku członków rodziny uprawnionych do renty
rodzinnej po strażaku, który w chwili śmierci spełniał warunki wymagane do
uzyskania emerytury lub renty na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r.
o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży
Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej
Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin;
8) zajmowania lokalu mieszkalnego bez tytułu prawnego;
9) zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym pomimo zrzeczenia się na piśmie
uprawnień do jego zajmowania;
10) zamiany lokalu mieszkalnego;
11) uzyskania przez strażaka pomocy finansowej.
2. Przez tereny zamknięte rozumie się tereny, o których mowa w art. 2
pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 276, 284 i 782).
3. Decyzję administracyjną o zwolnieniu kwatery tymczasowej wydaje się w przypadku:
1) zwolnienia strażaka ze służby albo przeniesienia do służby w innej
miejscowości;
2) upływu okresu, o którym mowa w art. 76 ust. 8;
3) wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3–6 i 8.
4. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, dotyczą również członków
rodziny strażaka i wszystkich innych osób zamieszkałych w lokalu mieszkalnym albo
kwaterze tymczasowej.
5. Przydział i zwalnianie lokali mieszkalnych i kwater tymczasowych,
przyznawanie, odmowa przyznania i zwrot równoważnika za remont albo za brak
lokalu mieszkalnego oraz przyznawanie, odmowa przyznania i zwrot pomocy
finansowej następują w drodze decyzji administracyjnej. Decyzje w tych sprawach wydają:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w stosunku do:
a) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej,
b) zastępców Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej;
2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – w stosunku do:
a) strażaków pełniących służbę w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej,
b) komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej,
c) komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej,
d) dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej,
e) dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa,
f) strażaków wyznaczonych do wykonywania określonych zadań poza
jednostką organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej;
3) komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej – w stosunku do:
a) komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej,
b) strażaków pełniących służbę w komendach wojewódzkich Państwowej
Straży Pożarnej;
4) komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej – w stosunku do podległych im strażaków;
5) komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej – w stosunku do
podległych im strażaków;
6) dyrektor Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej –
w stosunku do podległych mu strażaków;
7) dyrektor Centralnego Muzeum Pożarnictwa – w stosunku do podległych mu
strażaków.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, mając na względzie zapewnienie
potrzeb lokalowych strażaków, określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne
przydzielanych strażakom lokali mieszkalnych, tryb przydzielania i zwalniania lokali
mieszkalnych oraz kwater tymczasowych, w przypadkach określonych w ustawie,
przysługujące strażakowi normy zaludnienia, a także warunki zamiany lokali
mieszkalnych, w tym:
1) liczbę przysługujących norm zaludnienia, przypadających na strażaka
i członków jego rodziny, w zależności od stanowiska służbowego strażaka i jego
stanu rodzinnego;
2) wzory wniosków o przydział, a także warunki zamiany lokali mieszkalnych;
3) wymagane dokumenty, potwierdzające uprawnienie do ubiegania się
o przydział;
4) dokumenty potwierdzające zwolnienie przez strażaka dotychczas zajmowanego
lokalu mieszkalnego lub domu albo zwrot udzielonej pomocy finansowej.

Art. 83a. 1. Strażak, któremu wydano decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego,
zawiera umowę najmu z właścicielem lokalu albo z podmiotem, administrującym
i zarządzającym przydzielonym lokalem mieszkalnym.
2. Od dnia otrzymania lokalu mieszkalnego strażak uiszcza czynsz z tytułu
najmu.
3. Przekazanie przydzielonego lokalu mieszkalnego następuje na podstawie
protokołu, w którym określa się stan techniczny lokalu oraz stopień zużycia
znajdujących się w nim urządzeń technicznych. Protokół sporządzają strażak oraz
wynajmujący i stanowi on podstawę rozliczeń dokonywanych przy zwrocie lokalu
mieszkalnego.
4. Strażak, o którym mowa w ust. 1, może wprowadzać w zajmowanym lokalu
ulepszenia tylko za zgodą wynajmującego i na podstawie pisemnej umowy
określającej sposób rozliczeń z tego tytułu.
5. Czynsz z tytułu najmu lokalu, o którym mowa w ust. 1, oblicza się według
zasad obowiązujących dla lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu
gminy, na której terenie znajduje się lokal.
6. Stosunek najmu ustaje z chwilą uprawomocnienia się decyzji o zwolnieniu
przydzielonego lokalu mieszkalnego.
7. W sprawach wynikających z wzajemnych praw i obowiązków najemcy
i wynajmującego oraz w innych przypadkach nieuregulowanych w niniejszej ustawie,
do najmu lokali, o których mowa w art. 76 ust. 1, mają zastosowanie przepisy ustawy
z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495)
i ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym
zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 611).
8. Sprawy sporne wynikające ze stosunku najmu lokali mieszkalnych, o których
mowa w art. 76 ust. 1, rozstrzygają sądy powszechne.

art. 84. więcej Art. 84. Strażak zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu
mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby
Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego
według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego
lokalu mieszkalnego.

art. 85. więcej Art. 85. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania strażaka na
pierwsze stanowisko służbowe.
2. Z tytułu służby strażak otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne
określone w ustawie.
3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej,
której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.
3a. Przez przeciętne uposażenie, o którym mowa w ust. 3, należy rozumieć
uposażenie wraz z 1/12 równowartości nagrody rocznej.
4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada
Ministrów w drodze rozporządzenia.

art. 86. więcej Art. 86. Uposażenie strażaka składa się z uposażenia zasadniczego i z dodatków do uposażenia.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Strażacy otrzymują następujące dodatki do uposażenia:
1) dodatek za stopień;
2) dodatek służbowy;
2a) dodatek motywacyjny;
3) (uchylony)
4) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami
albo miejscem pełnienia służby;
4a) dodatek funkcyjny za pełnienie funkcji, o których mowa w art. 17 ust. 1;
4b) dodatek funkcyjny za pełnienie służby na stanowisku kierowniczym lub
samodzielnym;
5) (uchylony)
1a. Strażakowi uprawnionemu do otrzymywania dodatku funkcyjnego, o którym
mowa w ust. 1 pkt 4b, nie przysługuje dodatek służbowy.
2. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone
w stawkach miesięcznych.
3. Strażak przeniesiony na stanowisko, na którym pobierane dotychczas dodatki
do uposażenia o charakterze stałym nie przysługują lub przysługują w niższej stawce,
zachowuje przez okres 12 miesięcy prawo do tych dodatków według stawek
obowiązujących przed przeniesieniem, w pełnej wysokości, jeżeli przeniesienie
nastąpiło wskutek:
1) utraty zdolności do służby na danym stanowisku, spowodowanej wypadkiem
pozostającym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku
ze szczególnymi warunkami tej służby;
2) orzeczenia całkowitej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym
stanowisku przez komisję lekarską, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia na
stanowisko równorzędne;
3) likwidacji zajmowanego stanowiska, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia na
stanowisko równorzędne.

art. 88. więcej Art. 88. 1. Uposażenie zasadnicze strażaka ustala się według stawki
odpowiadającej grupie uposażenia należnej na danym stanowisku służbowym.
2. Uposażenie zasadnicze strażaka wzrasta z tytułu wysługi lat w Państwowej
Straży Pożarnej, od dnia udokumentowania posiadanych okresów służby, o 2% po
2 latach służby i o dalszy 1% za każdy następny rok służby do wysokości 20% po
20 latach służby oraz o dalsze 2% za każde następne 2 lata służby powyżej 20 lat, aż
do wysokości 32% po 32 latach służby. Po osiągnięciu 35 lat służby wzrost uposażenia
zasadniczego strażaka wynosi 35%.
3. Podstawą do obliczenia wzrostu, o którym mowa w ust. 2, jest uposażenie
zasadnicze ustalone według stawki odpowiadającej grupie uposażenia.
4. Do okresu służby, od którego zależą prawo do wzrostu uposażenia i jego
wysokość, zalicza się również:
1) okresy służby w: Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa, Służbie
Celnej, Służbie Celno-Skarbowej lub Służbie Więziennej;
2) okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa,
Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej, wymienione w art. 13
ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin;
3) okresy pracy wykonywanej w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa
obowiązującego w danym zawodzie lub na danym stanowisku;
4) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do
okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1) grupy i stawki uposażenia zasadniczego strażaków,
2) zaszeregowanie stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia
zasadniczego,
3) rodzaj dodatków, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 4,
4) przesłanki przyznawania i wysokość dodatków do uposażenia, o których mowa
w art. 87 ust. 1, oraz podmioty uprawnione do ich przyznawania,
5) przesłanki podwyższania i obniżania dodatków do uposażenia,
6) sposób i tryb zaliczania oraz sposób dokumentowania okresów służby i pracy do
okresu służby, od którego zależy prawo do wzrostu uposażenia,
7) stanowiska uprawniające do dodatku funkcyjnego, o którym mowa
w art. 87 ust. 1 pkt 4b
– uwzględniając hierarchię stanowisk służbowych i stopień odpowiedzialności na
danym stanowisku służbowym oraz konieczność udokumentowania okresów służby
i pracy do okresu służby, od którego zależy prawo do wzrostu uposażenia.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Strażak przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do
niższej stawki uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do stawki uposażenia
zasadniczego pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku, do czasu
uzyskania wyższej stawki uposażenia według stanowiska służbowego.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w przypadkach szczególnie
uzasadnionych może zezwolić na zachowanie przez strażaka przeniesionego na
stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa
do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do strażaka przeniesionego na niższe stanowisko
służbowe na podstawie art. 38 ust. 1, ust. 2 pkt 2 i 3 oraz ust. 3.

art. 90. więcej Art. 90. 1. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym
są płatne miesięcznie z góry w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który
przysługuje uposażenie.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze
rozporządzenia, dodatki o charakterze stałym, które są płatne z dołu, termin oraz tryb
ich wypłacania, uwzględniając warunki pełnionej służby.

art. 91. więcej Art. 91. 1. Zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności
uzasadniających tę zmianę.
2. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu
miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części
miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
3. Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło
zwolnienie strażaka ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające
wygaśnięcie tego prawa.

art. 92. więcej Art. 92. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz
należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym
roszczenie stało się wymagalne.
2. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz
należności pieniężnych przerywa każda czynność przed kierownikiem jednostki
organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych,
właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub
ustalenia albo zaspokojenia roszczenia.

art. 93. więcej Art. 93. 1. Strażakowi przysługują następujące świadczenia pieniężne:
1) zasiłek na zagospodarowanie;
2) nagrody oraz zapomogi;
3) nagrody jubileuszowe;
4) dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie zadań zleconych wykraczających
poza obowiązki służbowe;
4a) rekompensata pieniężna za przedłużony czas służby, o którym mowa w art. 35
ust. 9;
5) należności za podróże i przeniesienia służbowe;
5a) wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, o których mowa w art. 35 ust. 12;
5b) świadczenie motywacyjne;
6) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby;
7) świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie.
2. W razie śmierci strażaka lub członka jego rodziny, przysługują:
1) zasiłek pogrzebowy;
2) odprawa pośmiertna.

art. 94. więcej Art. 94. 1. Strażakowi, w związku z mianowaniem na stałe, przysługuje zasiłek
na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz
z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w dniu mianowania.
2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje przy ponownym nawiązaniu
stosunku służbowego, chyba że dotychczas nie był wypłacony.

art. 95. więcej Art. 95. 1. Strażakowi za służbę pełnioną nienagannie w danym roku
kalendarzowym przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposażenia
otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Nagroda roczna przysługuje, jeżeli strażak w danym roku kalendarzowym
pełnił służbę przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych.
4a. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia
otrzymanego w okresie zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego
aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne w sprawie
o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne w sprawie
o czyn pozostający w związku z aresztowaniem lub zawieszeniem w czynnościach
służbowych zostało umorzone bądź strażak został uniewinniony na podstawie
prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu
dyscyplinarnym.
4b. Do okresu, o którym mowa w ust. 4, nie zalicza się okresów niewykonywania
zadań służbowych z następujących przyczyn:
1) korzystania z urlopu bezpłatnego;
2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które strażak nie zachował
prawa do uposażenia, wymienionych w art. 109;
3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,
chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne w sprawie
o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne
w sprawie o czyn pozostający w związku z aresztowaniem lub zawieszeniem
w czynnościach służbowych zostało umorzone bądź strażak został uniewinniony
na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w
postępowaniu dyscyplinarnym.
4c. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 4a i ust. 4b pkt 3, nie
dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego w sprawie o przestępstwo
lub przestępstwo skarbowe ani umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia
lub amnestii.
4d. Uprawnienie do nagrody rocznej zawiesza się na okres toczącego się
przeciwko strażakowi postępowania karnego w sprawie o przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe lub postępowania dyscyplinarnego, o czyn popełniony w roku
kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana.
4e. W przypadku gdy nagroda roczna została już wypłacona, a postępowanie
karne w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe nie zostało zakończone do
dnia zwolnienia strażaka ze służby, zawieszeniu podlega ustalenie uprawnienia do
nagrody rocznej za ostatni rok służby.
5. Warunku, o którym mowa w ust. 4, nie stosuje się przy ustalaniu uprawnień
do nagrody rocznej za rok kalendarzowy, w którym strażak:
1) korzystał z urlopu wychowawczego, urlopu macierzyńskiego, urlopu
ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu na warunkach urlopu
macierzyńskiego;
1a) korzystał ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych, z przyczyn,
o których mowa w art. 185 § 2 lub art. 188 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy;
1b) korzystał ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych w razie urodzenia się
dziecka strażaka, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2982 ustawy
z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;
1c) korzystał ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z powodu
konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa
w art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
2) został zwolniony ze służby w związku z nabyciem uprawnień do emerytury lub
renty albo na podstawie art. 43 ust. 3 pkt 4 i 6;
3) zmarł albo został uznany za zaginionego.
6. Nagrodę roczną obniża się strażakowi nie mniej niż o 50%, w przypadkach:
1) popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego stwierdzonego
prawomocnym orzeczeniem sądu;
2) naruszenia dyscypliny służbowej, stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem
komisji dyscyplinarnej;
3) otrzymania opinii służbowej, o której mowa w art. 38 ust. 2 pkt 2.
7. Nagroda roczna nie przysługuje strażakowi w przypadkach:
1) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne;
2) popełnienia czynu, za który strażakowi wymierzono jedną z kar
dyscyplinarnych, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 3–5;
3) zwolnienia ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 4a.
8. Obniżenie lub nieprzyznanie nagrody rocznej następuje za rok kalendarzowy,
w którym strażak popełnił przestępstwo lub czyn, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2
i w ust. 7 pkt 1 i 2, a jeżeli nagroda została już wypłacona, za rok, w którym:
1) postępowanie karne lub dyscyplinarne zostało zakończone prawomocnym
orzeczeniem lub
2) strażak został zwolniony ze służby.
8a. W przypadku pełnienia przez strażaka w roku kalendarzowym służby
w różnych jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej nagrodę roczną
przyznaje się i wypłaca w jednostce, która była w danym roku ostatnim miejscem
pełnienia przez niego służby.
9. Nagrodę roczną wypłaca się do dnia 31 marca roku kalendarzowego
następującego po roku, za który przysługuje nagroda.

Art. 95a. 1. Strażakowi mogą być przyznawane nagrody w formie pieniężnej lub
rzeczowej, za wzorowe wykonywanie zadań służbowych, szczególne osiągnięcia
w służbie, realizowanie zadań w szczególnie trudnych warunkach lub wymagających
znacznego nakładu pracy.
2. Strażakowi mogą być przyznawane zapomogi w formie pieniężnej lub
rzeczowej w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęski żywiołowej,
choroby, śmierci członka rodziny oraz innych zdarzeń powodujących pogorszenie
sytuacji materialnej strażaka i członków jego rodziny.

Art. 95b. Tworzy się w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży
Pożarnej fundusz nagród i zapomóg dla strażaków.

Art. 95c. 1. Nagrody i zapomogi określone w art. 95 i 95a przyznaje przełożony
uprawniony do mianowania lub powołania strażaka na stanowisko służbowe.
2. Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej nagrody i zapomogi
przyznaje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
3. Komendantowi Szkoły Głównej Służby Pożarniczej i jego zastępcom,
dyrektorowi instytutu badawczego Państwowej Straży Pożarnej i jego zastępcom oraz
komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej nagrody i zapomogi
przyznaje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może przyznać nagrody
i zapomogi określone w art. 95a wszystkim podległym strażakom, a komendanci
wojewódzcy wszystkim strażakom pełniącym służbę w komendach powiatowych
(miejskich) Państwowej Straży Pożarnej na obszarze województwa.

Art. 95d. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw
zabezpieczenia społecznego, kierując się szczególnymi zadaniami wykonywanymi
przez Państwową Straż Pożarną oraz potrzebą zapewnienia rzetelnego wykonywania
tych zadań przez strażaków, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przyznawania strażakom nagród i zapomóg, o których mowa w art. 95a, a także sposób tworzenia funduszu nagród i zapomóg, o którym mowa w art. 95 i art. 95b, jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, w których tworzy się fundusz
nagród i zapomóg, oraz sposoby ustalania i warunki zwiększania jego wysokości dla
poszczególnych dysponentów, mając na względzie celową i racjonalną politykę w
zakresie dysponowania środkami finansowymi.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Strażakowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:
1) po 20 latach służby – 75%,
2) po 25 latach służby – 100%,
3) po 30 latach służby – 150%,
4) po 35 latach służby – 200%,
5) po 40 latach służby – 300%
miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, okresy zaliczane do
okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz
szczegółowe zasady jej obliczania i wypłacania.

art. 97. więcej Art. 97. 1. Strażakowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie
zadań zleconych, wykraczających poza obowiązki służbowe.
1a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość oraz warunki otrzymywania wynagrodzenia, o którym
mowa w ust. 1.
2. Wynagrodzenie za dokonane przez strażaka wynalazki, udoskonalenia
techniczne i usprawnienia regulują odrębne przepisy.

Art. 97a. 1. Strażakowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby
w jednostce organizacyjnej w innej miejscowości przysługują zwrot kosztów podróży
i zakwaterowania oraz diety, na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na
obszarze kraju.
2. Strażakowi przeniesionemu do pełnienia służby w jednostce organizacyjnej
w innej miejscowości przysługuje zwrot kosztów przeniesienia i podróży oraz inne świadczenia.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, zakres, wysokość
i warunki otrzymywania należności z tytułu przeniesienia służbowego.

Art. 97b. Strażakowi delegowanemu do wykonywania zadań zleconych w innej
miejscowości przysługują należności określone w przepisach w sprawie wysokości
oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu
w państwowej albo samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej
na obszarze kraju.

Art. 97c. 1. Rekompensata pieniężna, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4a, za
jedną godzinę służby stanowi 1/172 średniego miesięcznego uposażenia zasadniczego
wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego strażakowi w okresie
rozliczeniowym. Za okres rozliczeniowy uważa się terminy od dnia 1 stycznia do dnia
30 czerwca danego roku oraz od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia danego roku. Łączny
czas służby przekraczający normę w danym okresie rozliczeniowym zaokrągla się
w górę do pełnej godziny.
2. Należną rekompensatę pieniężną wypłaca się do końca kwartału
następującego po okresie rozliczeniowym, lecz nie później niż w dniu zwolnienia ze służby.

Art. 97d. Strażakom pełniącym służbę na stanowiskach nauczycieli
akademickich przysługuje wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, o których
mowa w art. 35 ust. 12, w wysokości i na warunkach określonych dla nauczycieli
akademickich w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 97e. 1. Strażakowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po osiągnięciu:
1) 25 lat służby, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł
miesięcznie, albo
2) 28 lat i 6 miesięcy służby – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
2. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
1) służby w Państwowej Straży Pożarnej;
2) służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Służbie Celnej, Służbie Celno-Skarbowej i Służbie Więziennej;
3) traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione
w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
3. Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego
przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, wydaje nie później niż w terminie 30 dni
po osiągnięciu przez strażaka stażu służby, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2.
4. Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego strażak
podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa w art. 36a, jeżeli od
dnia wydania ostatniej opinii o tym strażaku upłynęły co najmniej 3 miesiące.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje świadczenie
motywacyjne Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej i jego zastępcom.
6. Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się strażakowi:
1) który podczas ostatniego opiniowania służbowego otrzymał jedną z opinii
służbowych, o których mowa w art. 38 ust. 2 pkt 2 albo art. 43 ust. 2 pkt 2 albo
ust. 3 pkt 4a – przez okres jednego roku od dnia wydania ostatecznej opinii służbowej;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 2 pkt 3 – przez okres jednego roku
od dnia stwierdzenia wskazanej okoliczności;
3) przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne – do czasu
prawomocnego zakończenia tego postępowania;
4) ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
5) skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne
zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia.
7. Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności,
o których mowa w ust. 6, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdzającą ustanie
prawa do wypłaty tego świadczenia.
8. Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od
decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego
strażakowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia
doręczenia decyzji. W przypadku decyzji wydanej przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych lub Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej
przysługuje, w takim samym terminie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
9. Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
1) korzystania z urlopu bezpłatnego,
2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które strażak nie zachował
prawa do uposażenia, wymienionych w art. 109 ust. 1–3,
3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,
4) zwolnienia z zajęć służbowych, o którym mowa w art. 105b ust. 2 pkt 1 i 3–5,
5) innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
– proporcjonalnie do tego okresu.
10. Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu
kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.
11. Świadczenie motywacyjne płatne jest z dołu do dziesiątego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.
12. Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym
decyzja, o której mowa w ust. 7, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie
stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem strażaka ze służby, z jego śmiercią
lub zaginięciem. Świadczenia motywacyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.

art. 98. więcej Art. 98. 1. Strażak zwolniony ze służby na podstawie art. 38 ust. 4 i art. 43 ust. 2
pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 3 pkt 3–5 otrzymuje:
1) odprawę;
2) ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe, z wyjątkiem
urlopu, o którym mowa w art. 71aa;
3) zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w danym roku
przejazd, o którym mowa w art. 63.
2. Strażak zwolniony na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy
oraz ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Strażak zwolniony na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2
i 6 otrzymuje ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

art. 99. więcej Art. 99. 1. Wysokość odprawy dla strażaka mianowanego na stałe równa się
wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej
służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia wraz z dodatkami o
charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.
2. Przy ustalaniu wysokości odprawy uwzględnia się również okresy
nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej, jeżeli w ciągu roku po zwolnieniu z tej
służby żołnierz został przyjęty do służby w Państwowej Straży Pożarnej i nie otrzymał
odprawy z tytułu poprzednio pełnionej służby.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia służby
w Państwowej Straży Pożarnej po zwolnieniu ze służby w innych służbach, w których
przysługują świadczenia tego rodzaju.
4. Wysokość odprawy dla strażaka w służbie przygotowawczej równa się
wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

art. 100. więcej Art. 100. 1. W razie śmierci strażaka lub uznania go za zmarłego pozostałej po
nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej
przysługiwałaby temu strażakowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz
świadczenie określone w art. 97c ust. 1 i art. 98 ust. 1 pkt 2 i 3.
2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi strażaka,
który pozostawał z nim we wspólnocie małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom
i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci strażaka spełniali warunki do uzyskania renty
rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony
Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej
oraz ich rodzin.

art. 101. więcej Art. 101. 1. Strażakowi mianowanemu na stałe, zwolnionemu ze służby na
podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 3, wypłaca się co miesiąc, przez okres
roku po zwolnieniu ze służby, świadczenia pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
2. Strażakowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył
prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń.
3. Strażakowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 43 ust. 3 pkt 4 i 5, który
z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co
miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej
jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej komisja lekarska wydała
orzeczenie o inwalidztwie, stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty
inwalidzkiej.

art. 102. więcej Art. 102. Odprawa, o której mowa w art. 99, a także świadczenia określone
w art. 101 nie przysługują strażakowi, który bezpośrednio po zwolnieniu ze służby
został przyjęty do zawodowej służby wojskowej lub do innej służby, w której
przysługuje prawo do takich świadczeń.

art. 103. więcej Art. 103. 1. W razie śmierci strażaka, niezależnie od odprawy pośmiertnej,
o której mowa w art. 100, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
1) 4000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice;
2) kosztów rzeczywiście poniesionych, nie wyższych jednak od wysokości
określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Jeżeli śmierć strażaka nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku
z udziałem w akcji ratowniczej, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków właściwej
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej.
3. W razie pokrycia kosztów pogrzebu strażaka ze środków właściwej jednostki
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, osobom wymienionym w ust. 1
pkt 1 przysługuje połowa zasiłku pogrzebowego.

art. 104. więcej Art. 104. 1. W razie śmierci członka rodziny strażakowi przysługuje zasiłek
pogrzebowy w wysokości:
1) 4000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi strażak;
2) kosztów rzeczywiście poniesionych, nie wyższych jednak od kwoty określonej
w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Za członka rodziny strażaka, o którym mowa w ust. 1, uważa się:
1) małżonka;
2) dzieci własne, dzieci małżonka oraz dzieci przysposobione;
3) dzieci wychowywane w ramach rodziny zastępczej;
4) dzieci przyjęte na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności, jeżeli ich
rodzice nie żyją albo nie mogą im zapewnić utrzymania, bądź zostali pozbawieni
lub ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej;
5) rodziców i byłych prawnych opiekunów strażaka albo jego małżonka;
6) osobę, której opiekunem prawnym został ustanowiony strażak lub jego małżonek.
3. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
warunki pokrywania ze środków właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej
Straży Pożarnej kosztów pogrzebu strażaka, z uwzględnieniem w szczególności:
1) rodzaju kosztów pogrzebu, które mogą być pokrywane ze środków właściwej
jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej;
2) wysokości kwot na pokrycie tych kosztów;
3) dokumentów wymaganych do wypłaty zasiłku pogrzebowego.

art. 105. więcej Art. 105. 1. W razie urlopu lub zwolnienia od zajęć służbowych strażak
otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne
należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym –
z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do
uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze
rozporządzenia, zasady ograniczenia w całości lub części wypłaty niektórych
dodatków do uposażenia w okresie urlopu okolicznościowego strażaka.

Art. 105a. 1. Miesięczne uposażenie strażaka za okres ustalony przepisami
ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy jako okres urlopu macierzyńskiego,
okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu ojcowskiego
wynosi 100% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1.
2. Miesięczne uposażenie strażaka za okres ustalony przepisami ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy jako okres urlopu rodzicielskiego wynosi:
1) 100% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1, za okres do:
a) 6 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa w art. 1821a
§ 1 pkt 1 i art. 183 § 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks
pracy,
b) 8 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadkach, o których mowa
w art. 1821a § 1 pkt 2 i art. 183 § 4 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy,
c) 3 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa w art. 183
§ 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;
2) 60% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1, za okres urlopu
rodzicielskiego przypadający po okresach, o których mowa w pkt 1.
3. Miesięczne uposażenie strażaka-kobiety, która we wniosku, złożonym nie
później niż 21 dni po porodzie, wystąpi o udzielenie jej, bezpośrednio po urlopie
macierzyńskim, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, wynosi 80%
miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1, za cały okres
odpowiadający okresowi tych urlopów.
3a. W przypadku gdy wysokość uposażenia strażaka pomniejszonego o zaliczkę
na podatek dochodowy od osób fizycznych, obliczonego zgodnie z ust. 1–3, jest niższa
niż kwota świadczenia rodzicielskiego, określonego w ustawie z dnia 28 listopada
2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111), kwotę uposażenia
strażaka pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych
podwyższa się do wysokości świadczenia rodzicielskiego.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do strażaka, który we wniosku,
złożonym nie później niż 21 dni po przyjęciu dziecka na wychowanie i wystąpieniu
do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie
przysposobienia dziecka lub po przyjęciu dziecka na wychowanie jako rodzina
zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, wystąpi o udzielenie mu,
bezpośrednio po urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu
rodzicielskiego w pełnym wymiarze.
5. Strażakowi, który z uwagi na wniosek złożony w trybie ust. 3 albo 4 otrzymał
80% uposażenia, o którym mowa w ust. 3, w przypadku rezygnacji z urlopu
rodzicielskiego w pełnym wymiarze albo rezygnacji z urlopu rodzicielskiego
w wymiarze, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przysługuje jednorazowe wyrównanie
otrzymywanego uposażenia, o którym mowa w ust. 3, do wysokości 100%, pod
warunkiem niepobrania uposażenia za okres odpowiadający okresom tych urlopów.

Art. 105b. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim strażak otrzymuje
80% uposażenia.
2. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym strażak jest zwolniony od
zajęć służbowych z powodu:
1) choroby strażaka, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych
z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i
macierzyństwa;
2) oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;
3) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym
lub małżonka strażaka, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;
4) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za
członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka strażaka,
ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku
powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym ze
strażakiem w okresie sprawowania nad nimi opieki;
5) konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub
małżonka strażaka, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia, w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub
szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani,
z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której mowa
w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do
lat 3 (Dz. U. z 2020 r. poz. 326 i 568), lub dziennego opiekuna,
sprawujących opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka strażaka lub rodzica dziecka strażaka, stale
opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu
małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
c) pobytu małżonka strażaka lub rodzica dziecka strażaka, stale opiekujących
się dzieckiem, w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym podmiotu
leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i
całodobowe świadczenia zdrowotne.
3. Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego
sprawowania opieki, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, przysługuje przez okres nie
dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2
pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy
te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.
4. Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków
rodziny wymagających opieki.
5. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym strażak jest zwolniony
od zajęć służbowych z powodu:
1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,
2) choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby,
3) wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze
służby,
4) choroby przypadającej w czasie ciąży,
5) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów
na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania
komórek, tkanek i narządów,
6) oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi,
7) przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania
przez komisję lekarską
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia.
6. Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy strażak został
zwolniony od zajęć służbowych:
1) podczas oddelegowania do realizacji zadania poza granicami państwa w grupie
ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1;
2) w wyniku popełnienia przez inną osobę umyślnego czynu zabronionego
w związku z wykonywaniem przez strażaka czynności służbowych,
stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;
3) na skutek czynów o charakterze bohaterskim dokonanych w szczególnie
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem
życia lub zdrowia, w obronie prawa, nienaruszalności granic państwowych,
życia, mienia lub bezpieczeństwa obywateli.
7. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6
pkt 3, stwierdza, w drodze decyzji, przełożony strażaka.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, strażakowi przysługuje odwołanie do
wyższego przełożonego.

Art. 105c. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie
lekarskie wystawione zgodnie z art. 55 ust. 1 i art. 55a ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa albo wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a
ust. 6 tej ustawy, z tym że:
1) przyczynę niezdolności do służby wskutek poddania się niezbędnym badaniom
lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek
i narządów oraz niezdolności do służby wskutek poddania się zabiegowi
pobrania komórek, tkanek i narządów – zaświadczenie wystawione przez lekarza
na zwykłym druku zgodnie z przepisem art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 105b ust. 2 pkt 2 – zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi;
3) przyczynę niezdolności, o której mowa w art. 105b ust. 2 pkt 5 lit. a –
oświadczenie strażaka;
4) w przypadkach, o których mowa w art. 105b ust. 2 pkt 5 lit. b i c – zaświadczenie
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;
5) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo
uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Art. 105d. 1. Doręczenie zaświadczenia lekarskiego odbywa się przy
wykorzystaniu profilu informacyjnego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia
25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa, na zasadach określonych w tej ustawie. Kierownicy
jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej wykorzystują lub tworzą
profil informacyjny płatnika składek, o którym mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
2. Wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6 ustawy
z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa, zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w art. 55a
ust. 7 tej ustawy, albo zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku
w przypadkach, o których mowa w art. 105b ust. 2 pkt 5 lit. b i c oraz w art. 105c
pkt 1, strażak jest obowiązany dostarczyć przełożonemu właściwemu do spraw
osobowych w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.
3. Zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję,
o której mowa w art. 105c pkt 5, strażak jest obowiązany dostarczyć właściwemu
przełożonemu w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
4. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 105b ust. 2
pkt 5 lit. a, strażak jest obowiązany złożyć właściwemu przełożonemu w terminie
7 dni od dnia ich zaistnienia.
5. W przypadku niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 2–4,
nieobecność w służbie uznaje się za nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że
niedostarczenie zaświadczenia, oświadczenia albo decyzji nastąpiło z przyczyn
niezależnych od strażaka.

Art. 105e. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie strażaka, o którym
mowa w art. 105c pkt 3, może podlegać kontroli.
2. Kontrolę przeprowadzają:
1) komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych –
w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
2) właściwy przełożony – w zakresie prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego i spełnienia wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz
w zakresie oświadczenia strażaka, o którym mowa w art. 105c pkt 3.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie
zwolnienia lekarskiego, strażak traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
4. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że oświadczenie strażaka,
o którym mowa w art. 105c pkt 3, zostało złożone niezgodnie z prawdą, strażak traci
prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
5. Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności do
służby wcześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, strażak traci
prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
6. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało
sfałszowane, strażak traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
7. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na
ustaleniu, czy strażak w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym
sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie
wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem,
a w szczególności czy nie wykonuje pracy zarobkowej.
8. Kontrola oświadczenia strażaka, o którym mowa w art. 105c pkt 3, polega na
ustaleniu, czy nastąpiło nieprzewidziane zamknięcie żłobka, klubu dziecięcego,
przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko strażaka, lub na ustaleniu, czy
niania lub dzienny opiekun dziecka przebywali na zwolnieniu lekarskim.
9. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz
oświadczenia strażaka, o którym mowa w art. 105c pkt 3, przeprowadza osoba
upoważniona przez przełożonego strażaka.
10. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że strażak wykonuje pracę
zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w inny sposób niezgodny z jego
celem, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało
nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
11. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczenie strażaka, o którym
mowa w art. 105c pkt 3, nie jest zgodne z prawdą, osoba kontrolująca sporządza protokół.
12. Protokół przedstawia się strażakowi w celu wniesienia do niego
ewentualnych uwag. Wniesienie uwag strażak potwierdza własnoręcznym podpisem.
13. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole przełożony stwierdza utratę
prawa do uposażenia za okres, o którym mowa w ust. 3 lub 4. Przepis stosuje się
odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez komisję lekarską podległą ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych w wyniku przeprowadzenia przez tę komisję
kontroli o nieprawidłowościach w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.
14. Od decyzji, o której mowa w ust. 13, strażakowi przysługuje odwołanie do
wyższego przełożonego.
15. Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1) nie zostało sfałszowane;
2) zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń lekarskich.
16. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 15 pkt 1, zachodzi
podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, przełożony występuje do
lekarza, który wystawił zaświadczenie lekarskie, o wyjaśnienie sprawy.
17. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie
z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, przełożony
występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 105f. 1. Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 105b, stanowi
uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące
strażakowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem
powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych
należności lub ich wysokość.
2. Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim
przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim
stanowi 1/30 uposażenia, o którym mowa w art. 105b.
3. W przypadku gdy strażak pobrał już uposażenie za okres, w którym przebywał
na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy
najbliższej wypłacie.
4. Strażakowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim miesiącu
pełnienia służby, potrąca się odpowiednią część uposażenia z należności
przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo strażak ten zwraca
odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.

Art. 105g. 1. Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń
strażaków w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się w całości
na nagrody uznaniowe za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie strażaków
przebywających na zwolnieniach lekarskich.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz nagród
i zapomóg strażaków.
3. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po
zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego nie krócej niż miesiąc kalendarzowy
i nie dłużej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego
uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia
uposażeń strażaków.

Art. 105h. Zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia
się przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 1, 3, 4a i 6, art. 100 ust. 1 oraz art. 101 ust. 1.

Art. 105i. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sporządza roczne
zestawienie zbiorcze przyczyn przebywania strażaków na zwolnieniach lekarskich,
które przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie do
końca marca następnego roku.
2. W zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się łączny okres
przebywania strażaków na zwolnieniach lekarskich, z uwzględnieniem podziału na
przyczyny wskazane w art. 105b ust. 2, 5 i 6, oraz średni okres przebywania strażaka
na zwolnieniu lekarskim, w tym średnią roczną liczbę godzin niewykonywania
obowiązków przez strażaka.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
przejrzystości informacji zawartych w zestawieniu.

art. 106. więcej Art. 106. 1. Strażak może być skierowany do szkoły, na przeszkolenie lub na
studia.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje placówek, do których może być skierowany strażak, oraz należności pieniężne
przysługujące strażakom w przypadkach, o których mowa w ust. 1,
a w szczególności:
1) uposażenie;
2) inne świadczenia pieniężne wynikające z przepisów płacowych;
3) wysokość dodatku służbowego;
4) ryczałt finansowy na dojazdy do miejsca nauki;
5) zasady odpłatności za noclegi i wyżywienie podczas nauki.

art. 107. więcej Art. 107. 1. Strażakowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się
od najbliższego terminu płatności 50% należnego uposażenia.
2. W razie uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych, strażak
otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia
wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu
skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia
ze służby.

art. 108. więcej Art. 108. 1. Strażakowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od
najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.
2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym
wyrokiem sądu, strażak otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne
podwyżki tego uposażenia wprowadzone w okresie zawieszenia.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne
umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego
umorzenia postępowania karnego.

art. 109. więcej Art. 109. 1. Strażakowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo
pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego
terminu płatności. Jeżeli strażak pobrał już za czas nieusprawiedliwionej nieobecności
uposażenie, potrąceniu podlega odpowiednia część uposażenia przy najbliższej
wypłacie.
2. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się strażakowi
zawieszone uposażenie, a w przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej strażak
traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zawinionej niemożności
pełnienia przez strażaka obowiązków służbowych.
4. Strażakowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca
kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego
za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli strażak
pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąceniu podlega odpowiednia
część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

art. 110. więcej Art. 110. 1. Z uposażenia strażaka mogą być dokonywane potrącenia na
podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych – na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach
szczególnych, jeżeli dalsze przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie
zasadnicze, dodatki do uposażenia, odprawę wymienioną w art. 99 oraz świadczenia
określone w art. 97 i 101.
3. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
jednostki organizacyjne właściwe do dokonywania potrąceń z uposażenia oraz tryb
postępowania w tych sprawach, z uwzględnieniem w szczególności:
1) podmiotów uprawnionych do dokonywania potrąceń;
2) podstawy do dokonania potrąceń;
3) sposobu postępowania z kwotami potrąconymi.

art. 111. więcej Art. 111. Przepisu art. 110 ust. 1 i 2 nie stosuje się do zaliczek pobieranych do
rozliczenia, a w szczególności na koszty podróży służbowej. Należności te potrąca się
z uposażenia w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów.

Art. 111a. Sprawy dotyczące roszczeń majątkowych o świadczenia pieniężne
wynikające ze stosunku służbowego strażaków rozstrzygają sądy pracy. Przepisy
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, dotyczące skutków
niewykonania zobowiązań, stosuje się odpowiednio.

art. 112. więcej Art. 112. 1. O przyjęcie do służby kandydackiej może ubiegać się, na podstawie
dobrowolnego zgłoszenia, osoba spełniająca wymagania, o których mowa w art. 28
ust. 1, po złożeniu zobowiązania do pełnienia służby po ukończeniu nauki.
2. Osoba przyjęta do służby kandydackiej odbywa naukę w wybranej szkole
Państwowej Straży Pożarnej.
3. Osobie podejmującej naukę w szkole Państwowej Straży Pożarnej nadaje się
stopień strażaka.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady, warunki i tryb przyjmowania do służby kandydackiej;
2) szczegółowe zasady i tryb nadawania stopni strażakom w służbie kandydackiej;
3) przebieg służby kandydackiej oraz szczegółowe zasady i tryb opiniowania
strażaków w służbie kandydackiej.

art. 113. więcej Art. 113. 1. Strażak w służbie kandydackiej pełni służbę w systemie
skoszarowanym.
2. Strażak w służbie kandydackiej otrzymuje:
1) zakwaterowanie, umundurowanie, odzież specjalną i ekwipunek osobisty oraz
wyżywienie w naturze albo równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie;
2) świadczenia pieniężne składające się z zasadniczej należności pieniężnej
w wysokości uzależnionej od roku nauki, dodatku za stopień i kosztów podróży
przy przejazdach na praktyki.
3. Strażak w służbie kandydackiej może otrzymać:
1) nagrodę pieniężną lub rzeczową;
2) zasiłek na utrzymanie rodziny.
4. W razie śmierci strażaka w służbie kandydackiej, pozostałej po nim rodzinie
przysługuje:
1) odprawa pośmiertna;
2) zasiłek pogrzebowy.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia
społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i szczegółowe zasady
przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 2–4.

art. 114. więcej Art. 114. 1. Strażak w służbie kandydackiej ma prawo do czasu wolnego
w wymiarze i terminach wynikających z planów i programów nauczania.
2. Strażakowi w służbie kandydackiej przysługują, w zakresie wykonywanych
przez niego zadań, prawa strażaka określone w art. 21 i 57.
3. Do strażaków w służbie kandydackiej stosuje się odpowiednio przepisy
art. 29–30, art. 37, art. 61 ust. 1–4, art. 67–69, art. 72 ust. 1 i 2, art. 73, art. 97b,
art. 103 ust. 2 i 3 i art. 115–124n.
3a. Strażak w służbie kandydackiej, który w związku ze służbą doznał
uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, otrzymuje świadczenia
odszkodowawcze w trybie i na zasadach określonych dla strażaków. W razie śmierci
strażaka w służbie kandydackiej w związku ze służbą, świadczenia odszkodowawcze
otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny.
4. Do strażaków w służbie kandydackiej, którzy zrezygnowali z nauki w szkole
Państwowej Straży Pożarnej lub którzy zostali z tej szkoły wydaleni, stosuje się art. 49.

Art. 114a. Strażacy w służbie kandydackiej w Szkole Głównej Służby
Pożarniczej tworzą samorząd studencki, a w pozostałych szkołach – samorząd
uczniowski. Organy samorządu są jedynym reprezentantem strażaków w służbie
kandydackiej.

Art. 114b. 1. Strażaka w służbie kandydackiej zwalnia się ze służby w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa;
2) orzeczenia przez komisję lekarską niezdolności do służby;
3) stwierdzenia w opinii służbowej nieprzydatności do służby;
4) braku postępów w nauce.
2. Strażaka w służbie kandydackiej można zwolnić ze służby na jego wniosek,
w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

Art. 114c. 1. Strażaka w służbie kandydackiej wydala się ze służby w razie:
1) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności lub karę
pozbawienia praw publicznych;
2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może zezwolić na
pozostanie w służbie kandydackiej strażaka skazanego na karę pozbawienia wolności
z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Art. 114d. 1. Strażak po odbyciu służby kandydackiej zostaje mianowany
strażakiem na stałe.
2. Strażaka, po zakończeniu nauki w ramach służby kandydackiej, Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej kieruje do służby stałej we wskazanej jednostce
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej. Decyzja o skierowaniu do służby stałej
określa w szczególności datę rozpoczęcia tej służby w terminie nie dłuższym niż
3 miesiące od dnia zakończenia nauki.
3. Zakończenie służby kandydackiej następuje z dniem mianowania na stałe, nie
później jednak niż z upływem 3 miesięcy od dnia zakończenia nauki.
4. Wobec strażaka w służbie kandydackiej, w okresie od dnia zakończenia nauki
w szkole Państwowej Straży Pożarnej do dnia mianowania na stałe, nie mają
zastosowania przepisy art. 113 ust. 1–3.
5. W razie niepodjęcia służby stałej w terminie wskazanym w skierowaniu,
o którym mowa w ust. 2, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, na
umotywowany wniosek zainteresowanego, może przywrócić termin do podjęcia
służby stałej, jeżeli niepodjęcie służby nastąpiło z przyczyn nieleżących po stronie
zainteresowanego. W takim przypadku zakończenie służby kandydackiej następuje
z dniem podjęcia służby stałej, wskazanym w postanowieniu o przywróceniu terminu.
6. W razie niepodjęcia służby stałej w terminie wskazanym w skierowaniu,
o którym mowa w ust. 2, ani w terminie wskazanym, o którym mowa w ust. 5, stosuje
się odpowiednio art. 49 ust. 1.

Art. 114e. 1. (uchylony)
2. Okres nauki w szkołach pożarniczych przed utworzeniem Państwowej Straży
Pożarnej wlicza się do okresu służby strażaka na równi ze służbą kandydacką, pod
warunkiem że okres przerwy między zakończeniem nauki a podjęciem służby nie
przekroczył 3 miesięcy.

art. 115. więcej Art. 115. 1. Strażak odpowiada dyscyplinarnie za zawinione, nienależyte
wykonywanie obowiązków służbowych oraz za czyny sprzeczne ze złożonym ślubowaniem.
2. Strażak odpowiada dyscyplinarnie również za popełnione przestępstwa lub
wykroczenia, niezależnie od odpowiedzialności karnej.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Przepisy art. 115 § 18 oraz art. 318 i 344 Kodeksu karnego mają
odpowiednie zastosowanie do strażaków.
2. Za czyn stanowiący wykroczenie, popełniony w wyniku wykonania polecenia
służbowego, strażak ponosi odpowiedzialność tylko dyscyplinarną, chyba że
wykonując polecenie służbowe umyślnie popełnia wykroczenie.

art. 117. więcej Art. 117. 1. Kary dyscyplinarne są następujące:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;
4) obniżenie stopnia;
5) wydalenie ze służby.
2. Wymierzenie kary, określonej w ust. 1 pkt 3 i 4, pozbawia możliwości
awansowania strażaka odpowiednio na wyższe stanowisko albo stopień przez okres
roku od jej wykonania.

art. 118. więcej Art. 118. 1. Za przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi, nieuzasadniające
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, przełożony dyscyplinarny może
wymierzyć karę upomnienia na piśmie, nie później jednak niż przed upływem
3 miesięcy od powzięcia wiadomości o przewinieniu.
2. Od kary upomnienia wymierzonej przez przełożonego dyscyplinarnego
przysługuje ukaranemu odwołanie do właściwej komisji dyscyplinarnej. W takim
przypadku komisja nie może orzec na niekorzyść ukaranego.

art. 119. więcej Art. 119. 1. Odpowiedzialność dyscyplinarna strażaka ustaje, jeżeli od czasu
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto
postępowanie dyscyplinarne, odpowiedzialność dyscyplinarna ustaje z upływem 2 lat
od popełnienia czynu (przedawnienie odpowiedzialności dyscyplinarnej).
1a. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia przedawnienie biegnie od
daty tego uchylenia.
1b. Orzeczona kara dyscyplinarna nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty
uprawomocnienia się rozstrzygnięcia upłynęły 3 lata (przedawnienie wykonania kary).
2. Jeżeli popełniony czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie
dyscyplinarne nie może nastąpić wcześniej niż przedawnienie przewidziane
w przepisach Kodeksu karnego.

art. 120. więcej Art. 120. Przełożonym dyscyplinarnym strażaka jest właściwy przełożony
uprawniony do mianowania lub powołania.

art. 121. więcej Art. 121. 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne:
1) dla strażaków pełniących służbę kandydacką:
a) w pierwszej instancji – komisja dyscyplinarna działająca przy Komendancie
Szkoły Głównej Służby Pożarniczej,
b) w drugiej instancji – Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy
Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
2) dla strażaków pełniących służbę przygotowawczą i strażaków mianowanych na
stałe, z wyjątkiem wymienionych w pkt 3:
a) w pierwszej instancji – komisje dyscyplinarne działające przy
komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej,
b) w drugiej instancji – komisja, o której mowa w pkt 1 lit. b;
3) dla strażaków pełniących służbę w Komendzie Głównej, Szkole Głównej Służby
Pożarniczej i instytutach badawczych, z wyjątkiem wymienionych w pkt 4:
a) w pierwszej instancji – komisja dyscyplinarna działająca przy Komendancie
Głównym Państwowej Straży Pożarnej,
b) w drugiej instancji – komisja, o której mowa w pkt 1 lit. b;
4) dla Komendanta Głównego i jego zastępców, komendantów wojewódzkich i ich
zastępców, komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej i ich zastępców,
dyrektorów instytutów badawczych i ich zastępców oraz dyrektora Centralnego
Muzeum Pożarnictwa i jego zastępców:
a) w pierwszej instancji – komisja, o której mowa w pkt 1 lit. b,
b) w drugiej instancji – Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy ministrze
właściwym do spraw wewnętrznych.
2. Komisje dyscyplinarne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lit. a i pkt 3
lit. a, są powoływane na okres 4 lat przez Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej i składają się z dziesięciu do trzynastu strażaków: odwoławcze komisje
dyscyplinarne są powoływane na okres 4 lat przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych i składają się z dziesięciu do trzynastu strażaków.
2a. Skład komisji dyscyplinarnej może być uzupełniony w każdym czasie.
Przepisy ust. 3 i 3a stosuje się odpowiednio.
3. Powołanie komisji dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a,
następuje po uzgodnieniu ich składu z ogólnokrajowymi organizacjami
związkowymi.
3a. W przypadku braku uzgodnienia, o którym mowa w ust. 3, albo
niezaakceptowania kandydatury w terminie 30 dni od dnia jej przedstawienia,
przedstawia się niezwłocznie kolejną kandydaturę. W przypadku nieuzgodnienia tej
kandydatury w terminie 14 dni od dnia jej przedstawienia, członka komisji
dyscyplinarnej powołuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek
komendanta, przy którym działa komisja dyscyplinarna, a członka odwoławczej
komisji dyscyplinarnej minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek
Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.
4. Członkowie komisji dyscyplinarnych wybierają spośród siebie
przewodniczącego i dwóch zastępców.
5. Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa
dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących
prawo, z wyjątkiem prawomocnych wyroków sądowych.

art. 122. więcej Art. 122. 1. Komisja dyscyplinarna orzeka w składzie trzech członków,
a odwoławcza komisja dyscyplinarna w składzie pięciu członków.
2. Skład orzekający komisji dyscyplinarnej i odwoławczej komisji
dyscyplinarnej wyznacza przewodniczący, a w razie jego nieobecności – zastępca.
3. Składowi orzekającemu komisji dyscyplinarnej i odwoławczej komisji
dyscyplinarnej przewodniczy przewodniczący lub zastępca.

art. 123. więcej Art. 123. 1. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest rzecznik
dyscyplinarny.
2. Rzecznika dyscyplinarnego wyznacza w danej sprawie komendant, przy
którym działa komisja dyscyplinarna pierwszej instancji, spośród oficerów pełniących
służbę w kierowanej przez niego jednostce organizacyjnej Państwowej Straży
Pożarnej, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 121 ust. 1 pkt 4 lit. a, rzecznika
dyscyplinarnego wyznacza minister właściwy do spraw wewnętrznych.

art. 124. więcej Art. 124. 1. Rzecznik dyscyplinarny składa wniosek o wszczęcie postępowania
dyscyplinarnego na żądanie przełożonego dyscyplinarnego, po uprzednim
przeprowadzeniu czynności sprawdzających.
2. Rzecznik dyscyplinarny jest związany wskazaniami przełożonego dyscyplinarnego.

Art. 124a. 1. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy obrońcy.
2. Obrońcą w postępowaniu dyscyplinarnym może być wskazany przez
obwinionego strażak, adwokat albo radca prawny. Obrońca jest uprawniony do
reprezentowania obwinionego w granicach udzielonego pełnomocnictwa.

Art. 124b. 1. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu
rozprawy oraz po wysłuchaniu głosów rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub
jego obrońcy.
2. Po otrzymaniu wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego
przewodniczący komisji wyznacza termin rozprawy i zawiadamia o nim rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego oraz obrońcę, a w razie potrzeby wzywa świadków i biegłych.
3. Postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji powinno być zakończone
w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku. W uzasadnionych przypadkach
postępowanie może być przedłużone na czas oznaczony.
4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo rzecznika dyscyplinarnego,
obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

Art. 124c. Jeżeli w toku rozprawy zostanie ujawnione inne przewinienie oprócz
objętego wnioskiem o wszczęcie postępowania, komisja może wydać co do tego
przewinienia orzeczenie tylko za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego lub
jego obrońcy; w razie braku zgody przełożony dyscyplinarny może żądać złożenia
odrębnego wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.

Art. 124d. W razie rozwiązania stosunku służbowego w toku postępowania
dyscyplinarnego, postępowanie toczy się nadal.

Art. 124e. 1. Uzasadnienie orzeczenia komisji dyscyplinarnej sporządza się na
piśmie w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.
2. Orzeczenie, wraz z uzasadnieniem, doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu
i obwinionemu lub jego obrońcy.
3. Orzeczenie dyscyplinarne można podać do publicznej wiadomości po jego
uprawomocnieniu się, na podstawie uchwały komisji dyscyplinarnej.

Art. 124f. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej wydanego w pierwszej
instancji przysługuje odwołanie obwinionemu lub jego obrońcy i rzecznikowi
dyscyplinarnemu. Odwołanie powinno być rozpoznane w terminie 7 dni od dnia jego
wpływu do odwoławczej komisji dyscyplinarnej.

Art. 124g. 1. Koszty funkcjonowania komisji dyscyplinarnej ponosi Skarb
Państwa. O kosztach postępowania dyscyplinarnego orzeka komisja dyscyplinarna.
1a. Koszty obrońcy z wyboru ponosi obwiniony. W razie uniewinnienia albo
umorzenia postępowania o kosztach obrony rozstrzyga komisja dyscyplinarna.
2. Do ustalania kosztów postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio
przepisy o kosztach sądowych w sprawach karnych.

Art. 124h. 1. Po uprawomocnieniu się orzeczenia przewodniczący komisji
dyscyplinarnej lub jego zastępca przesyła odpis orzeczenia Komendantowi Głównemu
Państwowej Straży Pożarnej oraz przełożonemu dyscyplinarnemu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do informacji o ukaraniu przez
przełożonego dyscyplinarnego w trybie art. 118 ust. 1.

Art. 124i. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia skazującego na karę
dyscyplinarną dołącza się do akt osobowych ukaranego.
1a. Ukaranie uważa się za niebyłe, jeżeli od wykonania albo przedawnienia
wykonania kary:
1) upłynął rok w przypadku kary, o której mowa w art. 117 ust. 1 pkt 1,
2) upłynęły 3 lata w przypadku kar, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 2–4,
3) upłynęło 5 lat w przypadku kary, o której mowa w art. 117 ust. 1 pkt 5,
jeśli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego orzeczenia skazującego.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek ukaranego,
zarządza usunięcie odpisu orzeczenia o ukaraniu z akt osobowych w przypadkach,
o których mowa w ust. 1a.

Art. 124j. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne w drugiej
instancji stronie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Art. 124k. 1. O wznowienie postępowania dyscyplinarnego może wystąpić
ukarany lub jego obrońca, przełożony dyscyplinarny albo minister właściwy do spraw wewnętrznych.
2. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść ukaranego może
nastąpić, jeżeli umorzenie postępowania lub wydanie orzeczenia nastąpiło wskutek
przestępstwa albo jeżeli w ciągu 10 lat od umorzenia lub wydania orzeczenia wyjdą
na jaw nowe okoliczności lub dowody, które mogą uzasadniać skazanie lub
wymierzenie kary surowszej.
3. Wznowienie postępowania na korzyść ukaranego może nastąpić w terminie 10
lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, jeżeli wyjdą na jaw nowe okoliczności
lub dowody, które mogą uzasadniać uniewinnienie lub wymierzenie kary
łagodniejszej albo prowadzone o ten sam czyn postępowanie karne, karne skarbowe
lub w sprawach o wykroczenia zostało zakończone prawomocnym wyrokiem
uniewinniającym albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania ze względu na
okoliczności określone w art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 Kodeksu postępowania karnego albo
w art. 5 § 1 pkt 1 lub 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
3a. Termin określony w ust. 3 nie ma zastosowania do spraw o wznowienie
postępowania dyscyplinarnego zakończonego prawomocnym orzeczeniem o
wydaleniu ze służby.
3b. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się na niekorzyść ukaranego po
ustaniu karalności czynu.
4. W razie śmierci ukaranego wniosek o wznowienie postępowania mogą złożyć
jego małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo, przysposabiający lub
przysposobiony oraz rzecznik dyscyplinarny.

Art. 124l. Organy powołane do orzekania w sprawach o wykroczenia
zawiadamiają właściwego przełożonego dyscyplinarnego o wymierzeniu kary strażakowi.

Art. 124m. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółową organizację komisji dyscyplinarnych oraz szczegółowe
zasady wykonywania kar dyscyplinarnych.

Art. 124n. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale, w zakresie
postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania karnego.

art. 125. więcej Art. 125. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zorganizuje Państwową Straż Pożarną w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Organizacja Państwowej Straży Pożarnej odbywa się przy utrzymaniu gotowości strażaków do podejmowania akcji w czasie pożaru lub innego miejscowego zagrożenia.

art. 126. więcej Art. 126. 1. Z chwilą utworzenia Państwowej Straży Pożarnej zostają
rozwiązane jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz zniesione
stanowiska, o których mowa w art. 2 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie
funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz. U. poz. 321, z 1975 r. poz. 106, z 1988 r. poz. 132
oraz z 1990 r. poz. 198).
2. (pominięty)

art. 127. więcej Art. 127. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zorganizuje krajowy system ratowniczo-gaśniczy, w zakresie określonym w art. 2 ust. 1, nie później niż w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 128. więcej Art. 128. (uchylony).

art. 129. więcej Art. 129. 1. Dotychczasowi funkcjonariusze pożarnictwa stają się strażakami
Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli w ciągu 1 miesiąca od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy wyrażą na to pisemną zgodę.
2. Strażacy, o których mowa w ust. 1, zachowują ciągłość służby.
2a. Do ciągłości służby, o której mowa w ust. 2, zalicza się okresy nauki
w szkołach pożarniczych.
3. Funkcjonariusze pożarnictwa, którzy nie podejmą służby w Państwowej
Straży Pożarnej, zwalniani są z zachowaniem uprawnień przewidzianych w dekrecie
z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa, chyba że nabyli
uprawnienia do zwolnienia ze służby na korzystniejszych warunkach.
4. Funkcjonariusze pożarnictwa, o których mowa w ust. 3, nabywają prawo do
dodatku wyrównawczego na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r.
o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn
dotyczących zakładów pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r.
poz. 19, 59 i 298 oraz z 1991 r. poz. 372).
5. Wydatki z tytułu świadczeń finansowych dla dotychczasowych
funkcjonariuszy pożarnictwa zwalnianych z przyczyn, o których mowa w ust. 3,
pokrywane są ze środków dotychczasowych pracodawców.
6. Strażacy, o których mowa w ust. 1, niepowołani lub niemianowani na
stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej do dnia 30 czerwca 1999 r., tracą
status strażaka Państwowej Straży Pożarnej z upływem tego terminu. Przepis
art. 55 stosuje się odpowiednio.
7. Okres zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 1, w jednostkach
ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywali czynności
z zakresu ochrony przeciwpożarowej od dnia 1 lutego 1992 r.:
1) do dnia powołania lub mianowania na stanowiska służbowe w Państwowej
Straży Pożarnej, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w ust. 6,
traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej;
2) niepowołanych lub niemianowanych na stanowiska służbowe w Państwowej
Straży Pożarnej, do zakończenia tego okresu, nie dłużej jednak niż do upływu
terminu określonego w ust. 6, traktuje się jako służbę w Państwowej Straży
Pożarnej wyłącznie w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
8. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej stwierdza zakończenie
okresu zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 7 pkt 2, traktowanego jako
służba w Państwowej Straży Pożarnej.
9. Decyzję, o której mowa w ust. 8, traktuje się dla celów emerytalnych jak
decyzję o zwolnieniu ze służby w Państwowej Straży Pożarnej.
10. Strażakom, o których mowa w ust. 7 pkt 2, wysokość uposażenia dla celów
emerytalnych ustala Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, przyjmując za
podstawę uposażenie strażaka Państwowej Straży Pożarnej w stawkach
obowiązujących w dniu kończącym okres zatrudnienia traktowany jako służba
w Państwowej Straży Pożarnej, przysługujące na stanowisku porównywalnym do
stanowiska zajmowanego w dniu kończącym ten okres.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki ustalania uposażenia przyjmowanego za
podstawę wymiaru świadczeń emerytalnych strażaków, którzy nie zostali powołani
lub mianowani na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej.

art. 130. więcej Art. 130. 1. Funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy podjęli służbę w Państwowej Straży Pożarnej, może być nadany pierwszy stopień aspirancki lub pierwszy stopień oficerski mimo niespełnienia warunków określonych w art. 52 i 53, jeżeli wykazują wysokie kwalifikacje zawodowe i posiadają co najmniej 5-letni staż pracy lub służby w jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.
2. W przypadku funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy art. 54.
3. Minister Spraw Wewnętrznych, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, określi szczegółowe zasady przyznawania stopni dotychczasowym funkcjonariuszom pożarnictwa na zasadach określonych w ustawie, z uwzględnieniem przepisów ust. 1 i 2.

art. 131. więcej Art. 131. W styczniu 1992 r. uposażenia strażaków wypłaca się w 25 dniu miesiąca. W każdym następnym miesiącu uposażenia wypłaca się o 5 dni wcześniej, aż do tego miesiąca, w którym uposażenie wypłacone zostanie w pierwszym dniu miesiąca.

art. 132. więcej Art. 132. Przepisy niniejszej ustawy odnoszące się do systemu emerytalnego i resortowej służby zdrowia obowiązują do czasu wejścia w życie nowych regulacji prawnych w tych dziedzinach.

art. 133. więcej Art. 133. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121 i z 1991 r. Nr 55, poz. 234) w art. 46 po wyrazach „nie będących urzędnikami” przecinek zastępuje się kropką, a wyrazy „a przepisy art. 24, 28, 31 i 32 - do funkcjonariuszy pożarnictwa nie będących urzędnikami, pełniących służbę w organach administracji państwowej” skreśla się.

art. 134. więcej Art. 134. Z chwilą wejścia w życie ustawy traci moc dekret z dnia 27 grudnia
1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz. U. poz. 321, z 1975 r. poz. 106,
z 1988 r. poz. 132 oraz z 1990 r. poz. 198), z wyjątkiem art. 32 ust. 1 pkt 6, art. 39
ust. 2 i art. 40, które tracą moc z chwilą utworzenia Państwowej Straży Pożarnej.

art. 135. więcej Art. 135. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.