Art. 62. 1. Strażakowi w czasie pełnienia służby przysługuje bezpłatnie
wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i charakter służby lub właściwości lub szczególne
miejsce jej pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie.
2. Wyżywienie w naturze przysługuje strażakowi:
1) pełniącemu służbę w systemie skoszarowanym w okresie nauki w szkołach
Państwowej Straży Pożarnej, odbywania kursów lub udziału w obozach
szkoleniowych, z wyłączeniem okresu, w którym przebywa on na urlopie lub
przepustce, trwającego co najmniej 24 godziny;
2) podczas długotrwałych akcji ratowniczo-gaśniczych, za które uważa się:
a) każde działanie ratownicze organizowane lub kierowane przez Państwową
Straż Pożarną trwające co najmniej 6 godzin, liczonych od chwili przyjęcia
informacji o zdarzeniu,
b) pomocnicze specjalistyczne czynności ratownicze wykonywane przez
Państwową Straż Pożarną w ramach pomocy udzielanej innym służbom
ratowniczym trwające co najmniej 6 godzin,
c) inne działania Państwowej Straży Pożarnej wymagające zgrupowania
strażaków przez okres co najmniej 6 godzin w czasie podwyższonej
gotowości operacyjnej lub w celu współdziałania z innymi służbami,
d) akcje ratownictwa podwodnego prowadzone przez Państwową Straż
Pożarną wymagające wykonania co najmniej jednego cyklu nurkowania;
3) biorącemu udział w ćwiczeniach lub szkoleniach przez okres co najmniej
4 godzin po zakończeniu służby wynikającej z obowiązującego rozkładu czasu
służby, o ile przepisy prawa dopuszczają taką możliwość;
4) w ramach służby wynikającej z obowiązującego rozkładu czasu służby, jeżeli
następuje ona bezpośrednio po zakończeniu przedłużonej służby, o której mowa w pkt 3;
5) biorącemu udział w ćwiczeniach, manewrach, szkoleniach organizowanych
przez Państwową Straż Pożarną trwających co najmniej 8 godzin, a także biorącemu udział w ćwiczeniach i manewrach organizowanych przez inne podmioty, jeżeli organizator nie zapewnia wyżywienia.
3. Wyżywienie w naturze przysługuje strażakowi na podstawie normy
wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów
żywnościowych przysługujących strażakowi w określonych przypadkach.
W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze
względu na rodzaj i warunki służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia, norma
może zostać uzupełniona.
4. Normy wyżywienia mogą być realizowane w formie suchego prowiantu lub
gotowych pakietów żywnościowych, lub posiłków sporządzanych przez zewnętrzne
podmioty gastronomiczne, w sytuacji gdy zorganizowanie wyżywienia w postaci
posiłków sporządzanych w punktach żywienia Państwowej Straży Pożarnej nie jest
możliwe albo gdy rodzaj i warunki pełnionej służby wymagają tego rodzaju
wyżywienia. W przypadku realizacji wyżywienia w formie gotowych pakietów
żywnościowych lub w formie posiłków sporządzanych przez zewnętrzne podmioty
gastronomiczne normę wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia.
5. W przypadku wyżywienia w naturze należy się kierować zasadami
racjonalnego żywienia, w granicach obowiązujących wartości energetycznych,
odżywczych i pieniężnych produktów żywnościowych określonych dla
poszczególnych norm wyżywienia.
6. Organ Państwowej Straży Pożarnej może zapewnić wyżywienie w naturze
oraz napoje również innym osobom, w szczególności członkom ochotniczych straży pożarnych:
1) uczestniczącym w akcjach, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
2) biorącym udział w ćwiczeniach, manewrach lub szkoleniach organizowanych
przez Państwową Straż Pożarną trwających co najmniej 8 godzin;
3) uczestniczącym w organizowanych przez Państwową Straż Pożarną ćwiczeniach
zgrywających, których przewidywany czas trwania wynosi co najmniej 8 godzin.
7. Strażak, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie w naturze
lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu według
najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków,
w których uczestniczy w uroczystym posiłku organizowanym w punkcie żywienia
Państwowej Straży Pożarnej.
8. Strażak, któremu rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub
organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z przysługującego wyżywienia w naturze,
otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie.
9. Strażakowi, który zrezygnował z przysługującego wyżywienia w naturze, nie
przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta na pokrycie
zwiększonych kosztów wyżywienia.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2) średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych
poszczególnymi normami,
3) przypadki przyznawania poszczególnych norm wyżywienia,
4) przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość
pieniężną uzupełnienia,
5) wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie
– uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych
służących zapewnieniu strażakom wyżywienia w naturze względem realnej wartości
wyżywienia i rozróżnienie przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego
w zamian za wyżywienie oraz mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Art. 62a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej
właściwy miejscowo ze względu na miejsce prowadzenia długotrwałej akcji, ćwiczeń,
manewrów lub szkoleń zapewnia wyżywienie i napoje podległym mu strażakom
w przypadkach, o których mowa w art. 62 ust. 2 pkt 2–5, oraz innym osobom
w przypadkach, o których mowa w art. 62 ust. 6.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej zapewnia
wyżywienie w trakcie organizowanych przez niego ćwiczeń, manewrów i szkoleń,
chyba że ze względów organizacyjnych organizatorzy ćwiczeń lub manewrów
postanowią inaczej.
3. Kierownicy jednostek zapewniają wyżywienie siłom przeznaczonym do
formowania odwodów operacyjnych, tak aby mogły one działać bez dodatkowego
wyżywienia przez czas określony w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2
ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
4. Siły odwodów operacyjnych prowadzą działania bez dodatkowego
wyżywienia przez czas określony w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Po wykorzystaniu posiadanego wyżywienia przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 62b. Napoje w naturze, w ilości zaspokajającej potrzeby strażaka,
przysługują w czasie pełnienia służby, w przypadkach i na warunkach określonych
w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy oraz w przepisach
wykonawczych wydanych na jego podstawie.

Ustawa o Państwowej Straży Pożarnej art. 62

DODAJ