Wejscie w życie: 1 stycznia 2003
Ostatnia Zmiana: 1 stycznia 2020
art. 1.
więcej
1) „Rada Dialogu Społecznego” – Rada Dialogu Społecznego, o której mowa
w ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych
instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240, z 2017 r. poz. 2371 oraz
z 2018 r. poz. 1464 i 1608);
1a) „minimalna stawka godzinowa” – minimalna wysokość wynagrodzenia za
każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przysługująca
przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi;
1b) „przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi”:
a) osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą zarejestrowaną w
Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem
członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, niezatrudniająca pracowników lub niezawierająca
umów ze zleceniobiorcami albo
b) osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej
– która przyjmuje zlecenie lub świadczy usługi na podstawie umów, o których
mowa w art. 734 i art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629 i 2073), zwanej dalej „Kodeksem
cywilnym”, na rzecz przedsiębiorcy lub na rzecz innej jednostki
organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności;
2) „prognozowany wskaźnik cen” – średnioroczny wskaźnik cen towarów
i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty do opracowania projektu ustawy
budżetowej;
3) „wskaźnik cen” – średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”;
3a) „przeciętne wynagrodzenie” – przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto
w gospodarce narodowej, ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”;
4) „prognozowany wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia” – średnioroczny
wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, przyjęty do
opracowania projektu ustawy budżetowej;
4a) „przedsiębiorca” – osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną,
wykonująca zorganizowaną działalność zarobkową we własnym imieniu
i w sposób ciągły; za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki
cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności;
5) „wydatki gospodarstw domowych” – przeciętne w roku miesięczne wydatki
na jedną osobę na towary i usługi konsumpcyjne dla 20% osób o najniższych
dochodach w gospodarstwach domowych pracowników, uzyskane z prowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny badania budżetów gospodarstw
domowych;
6) „wskaźnik udziału dochodów z pracy najemnej” – przeciętny w roku udział
dochodów z pracy najemnej w wydatkach gospodarstwa domowego dla 20%
osób o najniższych dochodach w gospodarstwach domowych pracowników,
uzyskany z prowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny badania
budżetów gospodarstw domowych;
7) „przeciętna liczba osób na utrzymaniu osoby pracującej najemnie” –
przeciętna w roku liczba osób na utrzymaniu osoby pracującej najemnie dla
20% osób o najniższych dochodach w gospodarstwach domowych
pracowników, uzyskana z prowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny
badania budżetów gospodarstw domowych;
8) „rok następny” – rok, na który ustala się wysokość minimalnego
wynagrodzenia za pracę oraz wysokość minimalnej stawki godzinowej;
9) „rok poprzedni” – rok poprzedzający rok, w którym odbywają się negocjacje
Rady Dialogu Społecznego;
10) „dodatek za staż pracy” – dodatek do wynagrodzenia przysługujący
pracownikowi z tytułu osiągnięcia ustalonego okresu zatrudnienia, na
zasadach określonych w odrębnych przepisach, układzie zbiorowym pracy,
innym opartym na ustawie porozumieniu zbiorowym, regulaminie
wynagradzania, statucie określającym prawa i obowiązki stron stosunku
pracy, umowie o pracę lub spółdzielczej umowie o pracę.
art. 2.
więcej
„minimalnym wynagrodzeniem”, jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach
Rady Dialogu Społecznego.
2. Rada Ministrów, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, przedstawia
Radzie Dialogu Społecznego:
1) propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia w roku następnym oraz
propozycję wysokości minimalnej stawki godzinowej w roku następnym
określoną zgodnie z ust. 3a i 3b, wraz z terminem zmiany tych wysokości,
zgodnie z art. 3;
2) informację o wskaźniku cen w roku poprzednim;
3) informację o prognozowanych na rok następny: wskaźniku cen oraz
wskaźniku przeciętnego wynagrodzenia;
4) wysokość przeciętnego wynagrodzenia w pierwszym kwartale roku,
w którym odbywają się negocjacje;
5) informację o wydatkach gospodarstw domowych w roku poprzednim;
6) informację o wskaźniku udziału dochodów z pracy najemnej oraz przeciętnej
liczbie osób na utrzymaniu osoby pracującej najemnie w roku poprzednim;
7) informację o wysokości przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń w roku
poprzednim według rodzajów działalności;
8) informację o poziomie życia różnych grup społecznych;
9) informację o warunkach gospodarczych państwa, z uwzględnieniem sytuacji
budżetu państwa, wymogów rozwoju gospodarczego, poziomu wydajności
pracy i konieczności utrzymania wysokiego poziomu zatrudnienia;
10) wskaźnik prognozowanego realnego przyrostu produktu krajowego brutto.
3. Rada Dialogu Społecznego, po otrzymaniu propozycji i informacji, o
których mowa w ust. 2, uzgadnia wysokość minimalnego wynagrodzenia oraz
ustala wysokość minimalnej stawki godzinowej, zgodnie z ust. 3a i 3b, w terminie
30 dni od dnia otrzymania propozycji i informacji.
3a. Wysokość minimalnej stawki godzinowej jest corocznie waloryzowana o
wskaźnik wynikający z podzielenia wysokości minimalnego wynagrodzenia
ustalonej na rok następny przez wysokość minimalnego wynagrodzenia
obowiązującą w roku, w którym odbywają się negocjacje, o których mowa w ust.
1.
3b. Przy ustalaniu wysokości minimalnej stawki godzinowej, zgodnie z ust.
3a, przepis art. 5a stosuje się odpowiednio.
4. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, a także wysokość minimalnej
stawki godzinowej, o których mowa w ust. 3, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia
Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 września każdego roku.
5. Jeżeli Rada Dialogu Społecznego nie uzgodni w terminie, o którym mowa
w ust. 3, wysokości minimalnego wynagrodzenia w roku następnym oraz nie ustali
wysokości minimalnej stawki godzinowej w roku następnym, Rada Ministrów
ustala, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 września każdego roku,
wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku następnym, a także wysokość
minimalnej stawki godzinowej w roku następnym wraz z terminem zmiany tych
wysokości. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, a także wysokość minimalnej
stawki godzinowej ustalone przez Radę Ministrów nie mogą być niższe od
wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki
godzinowej, o których mowa w ust. 2 pkt 1.
6. Terminy, o których mowa w ust. 2–5, Rada Dialogu Społecznego zmienia
na wniosek przedstawiciela Rady Ministrów w jej składzie, odpowiednio do
zmiany terminu dokonanej na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca
2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego.
art. 3.
więcej
w art. 2 ust. 2 pkt 3, wynosi:
1) co najmniej 105% – ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego
wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od dnia 1
stycznia i od dnia 1 lipca;
2) mniej niż 105% – ustala się jeden termin zmiany wysokości minimalnego
wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od dnia 1
stycznia.
art. 4.
więcej
w wysokości 800 zł.
2. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, stanowi
podstawę do ustalenia wysokości minimalnego wynagrodzenia w 2004 r
art. 5.
więcej
jest ustalana w taki sposób, aby przeciętna wysokość minimalnego wynagrodzenia
w danym roku wzrastała w stopniu nie niższym niż prognozowany na dany rok
wskaźnik cen, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Jeżeli w roku poprzednim prognozowany wskaźnik cen różni się od
wskaźnika cen, przy ustalaniu wysokości minimalnego wynagrodzenia w roku
następnym uwzględnia się wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku
poprzedzającym rok, na który jest ustalane minimalne wynagrodzenie,
skorygowaną wskaźnikiem weryfikacyjnym, o którym mowa w ust. 3.
3. Wskaźnik weryfikacyjny otrzymuje się przez podzielenie wskaźnika cen w
roku poprzednim przez prognozowany wskaźnik cen w roku poprzednim, w oparciu
o który została określona propozycja wysokości minimalnego wynagrodzenia, o
której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1.
4. Jeżeli w roku, w którym odbywają się negocjacje, wysokość minimalnego
wynagrodzenia będzie niższa od połowy wysokości przeciętnego wynagrodzenia,
o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 4, stopień wzrostu, o którym mowa w ust. 1,
zwiększa się dodatkowo o 2/3 wskaźnika prognozowanego realnego przyrostu
produktu krajowego brutto.
Art. 5a. Końcowy wynik obliczeń, o których mowa w art. 5, zaokrągla się do
pełnych dziesiątek groszy w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 5
groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 5 i więcej groszy podwyższa się do
pełnych dziesiątek.
art. 6.
więcej
miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości
minimalnego wynagrodzenia ustalonego w trybie art. 2 i art. 4.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające
ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń
określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych,
z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się:
1) nagrody jubileuszowej;
2) odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na
emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy;
3) wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych;
4) dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej;
5) dodatku za staż pracy.
art. 7.
więcej
składników wynagrodzenia lub rozkład czasu pracy, wynagrodzenie pracownika,
obliczone zgodnie z art. 6 ust. 4, jest niższe od wysokości minimalnego
wynagrodzenia, następuje uzupełnienie wynagrodzenia do tej wysokości w postaci
wyrównania.
2. Wyrównanie wypłaca się za okres każdego miesiąca łącznie z wypłatą
wynagrodzenia.
3. Pracownikom wynagradzanym na podstawie godzinowych stawek wynagrodzenia wyrównanie wypłaca się za każdą godzinę pracy. Wyrównanie stanowi
różnicę między wysokością wynagrodzenia godzinowego, wynikającą z
podzielenia wysokości minimalnego wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy
przypadającą do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu w ramach
pełnego wymiaru czasu pracy, a wysokością wynagrodzenia pracownika w danym
miesiącu, obliczoną zgodnie z art. 6 ust. 4, przeliczoną na godzinę pracy.
4. Pracownikom wynagradzanym na podstawie miesięcznych stawek wynagrodzeń, którym nie przysługuje wynagrodzenie za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, wyrównanie wypłaca się za każdą godzinę pracy. Wyrównanie stanowi
różnicę między wysokością wynagrodzenia godzinowego, wynikającą
z podzielenia wysokości minimalnego wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy
przypadającą do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu w ramach
pełnego wymiaru czasu pracy, a wysokością wynagrodzenia pracownika w danym
miesiącu, obliczoną zgodnie z art. 6 ust. 4, przeliczoną na godzinę pracy.
art. 8.
więcej
wymiarze czasu pracy, wysokość minimalnego wynagrodzenia ustala się w kwocie
proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez
pracownika w danym miesiącu, biorąc za podstawę wysokość minimalnego
wynagrodzenia ustalonego na podstawie niniejszej ustawy.
2. Do obliczenia wyrównania pracownikom zatrudnionym w niepełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 3 i 4.
Art. 8a. 1. W przypadku umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu
cywilnego, wykonywanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi,
wysokość wynagrodzenia powinna być ustalona w umowie w taki sposób, aby
wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia
usług nie była niższa niż wysokość minimalnej stawki godzinowej ustalonej
zgodnie z art. 2 ust. 3a, 3b i 5.
2. W przypadku gdy wysokość wynagrodzenia ustalonego w umowie nie
zapewnia przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi otrzymania za każdą
godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług wynagrodzenia w wysokości co
najmniej minimalnej stawki godzinowej, przyjmującemu zlecenie lub
świadczącemu usługi przysługuje wynagrodzenie w wysokości obliczonej z
uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej ustalonej zgodnie z art. 2 ust. 3a,
3b i 5.
3. Jeżeli kilka osób przyjmuje zlecenie lub zobowiązuje się świadczyć usługi
wspólnie, każdej z tych osób przysługuje wynagrodzenie ustalone zgodnie z ust. 1
i 2.
4. Przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi nie może zrzec się prawa do
wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki
godzinowej albo przenieść prawa do tego wynagrodzenia na inną osobę.
5. Wypłaty wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej
stawki godzinowej dokonuje się w formie pieniężnej.
6. W przypadku umów zawartych na czas dłuższy niż 1 miesiąc, wypłaty
wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki
godzinowej dokonuje się co najmniej raz w miesiącu.
Art. 8b. 1. W przypadku umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu
cywilnego, strony określają w umowie sposób potwierdzania liczby godzin
wykonania zlecenia lub świadczenia usług.
2. W przypadku gdy strony w umowie nie określą sposobu potwierdzania
liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przyjmujący zlecenie lub
świadczący usługi przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub
dokumentowej informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia
usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia.
3. Jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej, przedsiębiorca albo inna jednostka
organizacyjna, przed rozpoczęciem wykonania zlecenia lub świadczenia usług,
potwierdza przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej ustalenia co do sposobu potwierdzania liczby
godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, a w przypadku braku takiego
potwierdzenia przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do wykonującego zlecenie lub
świadczącego usługi w przypadku skierowania takich osób do wykonania zlecenia
lub świadczenia usług na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o
zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 594 i 1608). W
takim przypadku pracodawca użytkownik, na rzecz którego jest wykonywane
zlecenie lub są świadczone usługi, prowadzi ewidencję liczby godzin wykonania
zlecenia lub świadczenia usług.
5. Jeżeli kilka osób przyjmuje zlecenie lub zobowiązuje się świadczyć usługi
wspólnie, potwierdzanie liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług
następuje odrębnie w stosunku do każdej z tych osób.
Art. 8c. Przedsiębiorca albo inna jednostka organizacyjna, na rzecz której jest
wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi, przechowuje dokumenty określające sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług oraz dokumenty potwierdzające liczbę godzin wykonania
zlecenia lub świadczenia usług przez okres 3 lat od dnia, w którym wynagrodzenie
stało się wymagalne.
Art. 8d. 1. Przepisów art. 8a–8c nie stosuje się do:
1) umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu cywilnego, jeżeli o
miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje
przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie
wynagrodzenie prowizyjne;
2) umów dotyczących usług opiekuńczych i bytowych realizowanych poprzez
prowadzenie rodzinnego domu pomocy na podstawie art. 52 ustawy z dnia 12
marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1508 i 1693);
3) umów:
a) o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej,
b) o utworzeniu rodziny zastępczej zawodowej lub rodzinnego domu
dziecka,
c) w przedmiocie prowadzenia rodzinnego domu dziecka,
d) w przedmiocie pełnienia funkcji rodziny pomocowej,
e) w przedmiocie pełnienia funkcji dyrektora placówki opiekuńczowychowawczej typu rodzinnego,
f) w przedmiocie pełnienia funkcji wychowawcy wyznaczonego do
pomocy w kierowaniu placówką opiekuńczo-wychowawczą typu
rodzinnego, w przypadku gdy w tej placówce nie ma zatrudnionego
dyrektora
– jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone
nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 1 doba;
4) umów dotyczących usług polegających na sprawowaniu opieki nad grupą
osób lub osobami podczas wypoczynków lub wycieczek – jeżeli ze względu
na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez
okres dłuższy niż 1 doba;
5) umów dotyczących usług opieki domowej nad osobą niepełnosprawną,
przewlekle chorą lub w podeszłym wieku, gdy w związku z ich
wykonywaniem osoba świadcząca usługi zamieszkuje wspólnie z podopiecznym w jego mieszkaniu lub domu, a ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone jednej osobie lub wspólnie
zamieszkującej rodzinie nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba, z
wyjątkiem przypadku świadczenia usług we wszelkich placówkach
świadczących całodobowe usługi dla osób niepełnosprawnych, przewlekle
chorych lub w podeszłym wieku.
2. Przez dobę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, 4 i 5, należy rozumieć 24 kolejne
godziny poczynając od godziny, w której następuje rozpoczęcie świadczenia usług.
3. Przez wynagrodzenie prowizyjne, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, należy
rozumieć wynagrodzenie uzależnione od wyników:
1) uzyskanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi w ramach
wykonania zlecenia lub świadczenia usług lub
2) działalności przedsiębiorcy albo innej jednostki organizacyjnej, na rzecz
których jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi
– takich jak liczba zawartych umów, wartość zawartych umów, sprzedaż, obrót,
pozyskane zlecenia, wykonane usługi lub uzyskane należności.
Art. 8e. Kto, będąc przedsiębiorcą albo działając w imieniu przedsiębiorcy
albo innej jednostki organizacyjnej, wypłaca przyjmującemu zlecenie lub
świadczącemu usługi wynagrodzenie za każdą godzinę wykonania zlecenia lub
świadczenia usług w wysokości niższej niż obowiązująca wysokość minimalnej
stawki godzinowej,
podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.
Art. 8f. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 8e, następuje
w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w
sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 475, 1039, 1387, 1467, 1481 i 2077).
art. 9.
więcej
(Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz.
1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387 i Nr 199, poz. 1672) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 w § 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) pieniądze w kwocie 760 zł,”;
2) w art. 64 w § 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) za zajęcie nieruchomości - 8% kwoty egzekwowanej należności, nie
więcej jednak niż 34 200 zł,”;
3) w art. 110 § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Łączna kwota zaliczki nie może być większa niż 5% egzekwowanej
należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i nie
większa niż 11 400 zł, z tym że kwotę odsetek przyjmuje się na dzień
ustalenia pierwszej zaliczki.”;
4) w art. 110w § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Obwieszczenie o licytacji wywiesza się w siedzibach urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej na 30 dni przed jej terminem, a jeżeli wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę wyższą niż 83 600 zł - także w dzienniku
poczytnym w danej miejscowości.”;
5) w art. 115 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Przy podziale kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości lub egzekucji przejętej po wystąpieniu zbiegu egzekucji administracyjnej z sądową, po kosztach egzekucyjnych i kosztach upomnienia zaspokaja się
należności alimentacyjne, a następnie należności za pracę za okres 3
miesięcy, do wysokości 760 zł za miesiąc, oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub
śmierci i koszty zwykłego pogrzebu zobowiązanego, a po należnościach zabezpieczonych hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo
zabezpieczonych przez wpisanie do innego rejestru prowadzonego na
podstawie odrębnych przepisów - należności za pracę niezaspokojone
w kolejności wcześniejszej.”;
6) w art. 168d § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Na osobę, która wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi odmawia
udzielenia organowi egzekucyjnemu informacji lub wyjaśnień niezbędnych do prowadzenia egzekucji albo udziela fałszywych informacji lub
wyjaśnień, może być nałożona kara pieniężna do wysokości 3 800 zł.”;
7) w art. 168e § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Na dłużnika zajętej wierzytelności, który nie wykonuje lub nienależycie
wykonuje ciążące na nim obowiązki związane z egzekucją lub zabezpieczeniem wierzytelności lub prawa majątkowego można nałożyć karę
pieniężną do wysokości 3 800 zł.”.
art. 10.
więcej
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 52 w ust. 2 i w art. 204 w ust. 1 wyrazy „najniższego wynagrodzenia pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”;
2) w art. 128:
a) w ust. 1 i 2 wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników,
określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia za pracę
obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Jeżeli łączny miesięczny dochód uzyskiwany przez osoby, o których
mowa w ust. 2, jest niższy od kwoty minimalnego wynagrodzenia za
pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na
podstawie odrębnych przepisów, zasiłek, o którym mowa w ust. 1,
przysługuje w wysokości stanowiącej różnicę między kwotą minimalnego wynagrodzenia za pracę a wysokością tego dochodu.”,
c) w ust. 5 wyrazy „najniższego wynagrodzenia” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia”.
art. 11.
więcej
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13 wyrazy „w szczególności poprzez ustalanie najniższego wynagrodzenia
za pracę” zastępuje się wyrazami „w szczególności poprzez ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracę”;
2) w art. 183d wyrazy „w wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie za
pracę” zastępuje się wyrazami „w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów”;
3) skreśla się art. 774;
4) w art. 81 w § 1 w zdaniu drugim wyrazy „od najniższego wynagrodzenia określonego na podstawie art. 774 pkt 1” zastępuje się wyrazami „od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”;
5) w art. 137 w § 2 wyrazy „w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej
z najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie art. 774 pkt 1” zastępuje
się wyrazami „w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z wysokości
minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”.
art. 12.
więcej
poz. 693. Nr 153, poz. 1271 i Nr 166, poz. 1363) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 32 w ust. 1 wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników,
określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu
pracy” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”;
2) w art. 32a wyrazy „najniższego wynagrodzenia miesięcznego za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia za pracę
obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”;
3) w art. 41 w ust. 3 wyrazy „najniższego wynagrodzenia pracowników za pełny
miesięczny wymiar czasu pracy, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie Kodeksu pracy” zastępuje się wyrazami „minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”.
art. 13.
więcej
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U. z
2002 r. Nr 112, poz. 980 i Nr 135, poz. 1146) w art. 8 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego
wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedzającego
rok, w którym rozwiązano stosunek pracy, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.”.
art. 14.
więcej
(Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 w ust. 1:
a) w pkt 6a wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”,
b) w pkt 17 wyrazy „trzykrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 2 280 zł”,
c) w pkt 26 w lit. b wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę,
ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 2 280 zł”,
d) w pkt 32b wyrazy „stanowiącej trzykrotność najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”,
e) w pkt 40b wyrazy „połowy najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego
rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 380 zł”,
f) w pkt 68 wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „760 zł”,
g) w pkt 78 w lit. b wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego
na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok
podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 760 zł”,
h) w pkt 88 wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 2 280 zł”,
i) w pkt 92 wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 2 280 zł”;
2) w art. 26:
a) w ust. 7a:
- w pkt 7 wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę,
ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”,
- w pkt 12 wyrazy „odpowiadającą 20% najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „152 zł”,
b) w ust. 7e wyrazy „dwunastokrotności kwoty najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 9 120 zł”;
3) w art. 27:
a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Począwszy od roku podatkowego 2004, kwoty wymienione w art. 21
ust. 1 pkt 6a, 12a, 17, 26 lit. b), 32b, 40b, 49 lit. b), 67-68a, 77, 78 lit.
b), 88, 92 i 112 lit. b), w ust. 11 pkt 2 lit. b), w art. 23 ust. 1 pkt 30 lit.
b), w art. 26 ust. 7a pkt 7 i 12, w ust. 7e, w art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. b)-
d) oraz w art. 27c ust. 6, podlegają w każdym roku podatkowym podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wzrostowi cen towarów i usług
konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów w roku poprzedzającym ten rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu
roku poprzedniego.”,
b) w ust. 6 wyrazy „ust. 4 i 5” zastępuje się wyrazami „ust. 4, 5 i 5a”,
c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia
30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, ogłasza, w drodze
rozporządzenia, na podstawie komunikatu, o którym mowa w ust. 6:
1) skalę podatku dochodowego na następny rok podatkowy, o której
mowa w ust. 1,
2) kwotę, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 3,
3) kwoty, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a, 12a, 17, 26 lit. b),
32b, 40b, 49 lit. b), 67-68a, 77, 78 lit. b), 88, 92 i 112 lit. b), w
ust. 11 pkt 2 lit. b), w art. 23 ust. 1 pkt 30 lit. b), w art. 26 ust. 7a
pkt 7 i 12, w ust. 7e, w art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. b)-d) oraz w art.
27c ust. 6
- z uwzględnieniem terminów i zasad określonych w ust. 4, 5 i 5a.”;
4) w art. 27a w ust. 3 w pkt 1:
a) w lit. b wyrazy „stanowiącej trzykrotność najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”,
b) w lit. c wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „760 zł”,
c) w lit. d wyrazy „stanowiącej trzykrotność najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”;
5) w art. 27c ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Ulga uczniowska z tytułu wyszkolenia jednego pracownika wynosi:
1) 4 560 zł - przy okresie szkolenia do 24 miesięcy,
2) 7 600 zł - przy okresie szkolenia ponad 24 miesiące.
7. Ulgę uczniowską stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w
którym została wydana decyzja o przyznaniu ulgi, z tym że przy ustalaniu kwoty ulgi, o której mowa w ust. 6, przyjmuje się kwotę obowiązującą w roku podatkowym, w którym zakończono szkolenie pozytywnym wynikiem egzaminu.”.
art. 15.
więcej
(Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) najniższym wynagrodzeniu - oznacza to minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie odrębnych przepisów,”;
2) w art. 23 w ust. 1 w pkt 2 w lit. h) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się
lit. i) w brzmieniu:
„i) był zatrudniony lub wykonywał inną pracę zarobkową i osiągał wynagrodzenie lub dochód, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na
Fundusz Pracy.”;
3) w art. 53 w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy „wynoszących w przeliczeniu na
okres miesiąca co najmniej najniższe wynagrodzenie” zastępuje się wyrazami
„wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie, a w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10
października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200,
poz. 1679), co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie.”.
art. 16.
więcej
1) w art. 7:
a) w ust. 2 wyrazy „najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie Kodeksu pracy,” zastępuje się wyrazami „kwoty 760
zł” oraz po wyrazach „liczby 300” dodaje się przecinek oraz wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 2c i art. 11a”,
b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku wysokość normatywu, o którym mowa w ust. 1.”,
c) w ust. 2b wyrazy „kwartału następującego po kwartale” zastępuje się wyrazami „roku następującego po roku”,
d) po ust. 2b dodaje się ust. 2c i 2d w brzmieniu:
„2c. Kwota, o której mowa w ust. 2, ulega corocznie podwyższeniu na następny rok w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów
roku, w którym kwota ta ulega podwyższeniu, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.
2d. Do podwyższenia, o którym mowa w ust. 2c, stosuje się wskaźnik cen
towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów ogłaszany w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o podatkach i opłatach lokalnych, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski.”;
2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„Art. 11a. W 2003 r. wysokość normatywu, o którym mowa w art. 7 ust. 1, wynosi 2,53 zł.”.
art. 17.
więcej
557, z późn. zm.) w art. 123 w § 1 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:
„Wynagrodzenie przysługujące skazanemu nie może być niższe od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.”.
art. 18.
więcej
„1) najniższym wynagrodzeniu - oznacza to minimalne wynagrodzenie za pracę
obowiązujące w grudniu roku poprzedniego, ustalane na podstawie odrębnych przepisów,”.
art. 19.
więcej
(Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 18 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, z zastrzeżeniem pkt 6, i ubezpieczonych odbywających zastępcze formy służby wojskowej, a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej - stanowi kwota
minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem
ust. 9 i 10.”;
2) w art. 18 w ust. 4 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) duchownych - stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, zwana dalej „kwotą minimalnego wynagrodzenia”, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10,”.
art. 20.
więcej
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 11:
a) w ust. 3:
- w pkt 7 wyrazy „trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę,
ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „2 280 zł”,
- w pkt 12 wyrazy „odpowiadającą 20% najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „152 zł”,
b) w ust. 7 wyrazy „dwunastokrotności kwoty najniższego wynagrodzenia za
pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku
poprzedzającego rok podatkowy” zastępuje się wyrazami „kwoty 9 120 zł”,
c) dodaje się ust. 10 w brzmieniu:
„10. Począwszy od roku podatkowego 2004, corocznie ulegają podwyższeniu kwoty określone w ust. 3 pkt 7 i 12 oraz w ust. 7 - w stopniu odpowiadającym wzrostowi cen, o którym mowa w art. 27 ust. 5a ustawy
o podatku dochodowym.”;
2) w art. 53:
a) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Ulga uczniowska z tytułu wyszkolenia jednego pracownika wynosi:
1) 4 560 zł - przy okresie szkolenia do 24 miesięcy,
2) 7 600 zł - przy okresie szkolenia ponad 24 miesiące.
7. Ulgę uczniowską stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w
którym została wydana decyzja o przyznaniu ulgi, z tym że przy ustalaniu kwoty ulgi, o której mowa w ust. 6, przyjmuje się kwotę obowiązującą w roku podatkowym, w którym zakończono szkolenie pozytywnym wynikiem egzaminu.”,
b) dodaje się ust. 17 w brzmieniu:
„17. Począwszy od roku podatkowego 2004, corocznie ulegają podwyższeniu kwoty określone w ust. 6 - w stopniu odpowiadającym wzrostowi
cen, o którym mowa w art. 27 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym.”;
3) w art. 55 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu:
„2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia
30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, ogłasza, w drodze rozporządzenia, na podstawie komunikatu, o którym mowa w art. 27
ust. 6 ustawy o podatku dochodowym, kwoty, o których mowa w art. 11
ust. 3 pkt 7 i 12, w ust. 7 oraz w art. 53 ust. 6, z uwzględnieniem zasady
określonej w art. 27 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym.”.
art. 21.
więcej
„Zasady tej nie stosuje się również, jeżeli podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowiła kwota zasiłku stałego z pomocy społecznej oraz do: pracowników, o których mowa w art. 6 ust. 2
ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679), żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, ubezpieczonych odbywających zastępcze formy służby wojskowej, a
także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej.”.
art. 22.
więcej
fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 141, poz. 1182) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
1) w pkt 14:
a) w lit. a:
- tiret piąte otrzymuje brzmienie:
„- po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu:
„12a) wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów,
kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania
posiłków lub napojów bezalkoholowych (z wyjątkiem ekwiwalentu pieniężnego z tego tytułu) - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł; zwolnienie ma zastosowanie w przypadku, gdy pracodawca zawarł z jednostką
specjalizującą się w przygotowywaniu i wydawaniu posiłków
umowę, której przedmiotem jest wydawanie pracownikom
napojów bezalkoholowych i wyłącznie gotowych posiłków,” ”,
- tiret szesnaste otrzymuje brzmienie:
„- w pkt 49 lit. b) otrzymuje brzmienie:
„b) świadczenia finansowego na pokrycie kosztów najmu lokalu
mieszkalnego, do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2 280 zł,” ”,
- tiret dziewiętnaste otrzymuje brzmienie:
„- pkt 67 otrzymuje brzmienie:
„67) wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami są w szczególności: bony towarowe, paczki świąteczne dla dzieci, bilety
na imprezy sportowe lub kulturalne,” ”,
- tiret dwudzieste otrzymuje brzmienie:
„- po pkt 68 dodaje się pkt 68a w brzmieniu:
„68a) wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20
ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego
promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych
świadczeń nie przekracza kwoty 76 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz
pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze
świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym,” ”,
- tiret dwudzieste pierwsze otrzymuje brzmienie:
„- pkt 77 otrzymuje brzmienie:
„77) równoważniki pieniężne za brak kwatery, wypłacone: funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Straży Granicznej,
Biura Ochrony Rządu oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej - do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2 280 zł,” ”,
- tiret dwudzieste piąte otrzymuje brzmienie:
„- po pkt 110 dodaje się pkt 111 i 112 w brzmieniu:
„111) oprocentowanie otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku
od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów,
112) wartość świadczeń ponoszonych za pracownika z tytułu:
a) zwrotu kosztów dojazdu do zakładu pracy,
b) bezpłatnego zakwaterowania - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł
- jeżeli obowiązek ponoszenia tych świadczeń przez pracodawcę wynika wprost z przepisów innych ustaw.” ”,
b) lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) po ust. 10 dodaje się ust. 11 i 12 w brzmieniu:
„11. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, ma zastosowanie wyłącznie do posiłków:
1) spożywanych przez pracowników, do których obowiązków należy:
a) przygotowywanie i wydawanie tych posiłków,
b) nadzór nad przygotowywaniem i wydawaniem tych posiłków,
2) innych niż wymienione w pkt 1, jeżeli ich otrzymanie wynika z:
a) przepisów odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych
wydanych na podstawie tych ustaw,
b) układów zbiorowych pracy lub regulaminów wynagradzania - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.
12. W przypadku otrzymywania przez pracownika świadczeń związanych z wyżywieniem wymienionych w ust. 1 pkt 11, 12 i 12a,
pracownikom przysługuje zwolnienie tylko z jednego tytułu.” ”;
2) w pkt 23 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) pkt 30 otrzymuje brzmienie:
„30) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika
nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
a) wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w
dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz
Polskiej Organizacji Turystycznej,
b) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i
pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw -
do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym
kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne; jeżeli
przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł,” ”.
art. 23.
więcej
2. Wysokość ulgi uczniowskiej, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy wymienionej
w art. 20 - dla podatników, którzy zakończyli szkolenie uczniów przed dniem
1 stycznia 2003 r. i szkolenie to zostało zakończone pozytywnym wynikiem egzaminu - ustala się w wysokości określonej na podstawie art. 53 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 20, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r.
art. 24.
więcej
1) analizę kształtowania się relacji minimalnego wynagrodzenia do poziomu wynagrodzeń w gospodarce narodowej,
2) informację o liczbie pracowników otrzymujących minimalne wynagrodzenie,
3) analizę związku między wysokością minimalnego wynagrodzenia a sytuacją na rynku pracy.
art. 25.
więcej
za pracę pracowników” przez odwołanie się do odrębnych przepisów lub do
Kodeksu pracy albo przez wskazanie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, Ministra
Pracy i Polityki Społecznej lub ministra właściwego do spraw pracy jako
zobowiązanego do ustalania takiego wynagrodzenia na podstawie odrębnych
przepisów lub Kodeksu pracy, oznacza to kwotę 760 zł.
art. 26.
więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców