Art. 7. 1. Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat
20.
2. Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli
jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za
pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być
odnowione.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do chowania zwłok w grobach
murowanych przeznaczonych do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby,
a także do chowania urn zawierających szczątki ludzkie powstałe w wyniku
spopielenia zwłok.
4. Dozwolone są umowy, przedłużające termin, przed upływem którego nie
wolno użyć grobu do ponownego pochowania.
5. Niezależnie od powyższych przepisów jest wzbronione użycie do ponownego
pochowania grobów, mających wartość pamiątek historycznych (ze względu na swą
dawność lub osoby, które są w nich pochowane, lub zdarzenia, z którymi mają
związek) albo wartość artystyczną.
6. W istniejących grobach murowanych dopuszcza się chowanie zwłok osób
zmarłych w ciągu 20 lat po wydaniu decyzji o zamknięciu cmentarza. Przy zmianie
przeznaczenia terenu cmentarnego przepis art. 6 ust. 4 ma zastosowanie również do
zwłok pochowanych w tym dwudziestoletnim okresie.

Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych art. 7

DODAJ