Art. 6. 1. Inwalidą wojennym jest żołnierz, który został zaliczony do jednej
z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami
wojennymi lub mającymi charakter wojennych w czasie:
1) pełnienia w okresie wojny 1939–1945 służby w Wojsku Polskim, w polskich
formacjach wojskowych przy armiach sojuszniczych oraz w oddziałach ruchu
podziemnego lub partyzanckiego prowadzących na obszarze Państwa Polskiego
walkę z hitlerowskim okupantem;
2) uczestniczenia w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz
grupami Wehrwolfu.
2. Za inwalidę wojennego uważa się również żołnierza mającego obywatelstwo
polskie, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów2) wskutek inwalidztwa3)
powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych
w czasie pełnienia w okresie wojny 1939–1945 służby w Armii Związku
Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz w innych armiach sojuszniczych, a także
w oddziałach antyfaszystowskiego ruchu podziemnego lub partyzanckiego działających na obszarze innych państw.

Ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin art. 6

DODAJ