Art. 8. Za inwalidę wojennego uważa się również osobę mającą obywatelstwo
polskie, która została zaliczona do jednej z grup inwalidów
z tytułu inwalidztwa będącego następstwem zranień lub kontuzji doznanych w związku z:
1) pełnieniem służby w wojskowych oddziałach ludowych w czasie wojny
domowej w Hiszpanii lub w okresie internowania w następstwie tej służby;
2) udziałem w obronie Poczty Gdańskiej we wrześniu 1939 r. i w walkach
o Cytadelę Poznańską w lutym 1945 r.;
3) uczestniczeniem w konwojach w okresie wojny 1939–1945 w charakterze
członka załóg handlowych statków morskich;
4) udziałem w Powstaniu Wielkopolskim oraz Powstaniach Śląskich;
5) rozminowywaniem kraju w czasie pełnienia służby w Siłach Zbrojnych Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej po zakończeniu wojny 1939–1945.

Ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin art. 8

DODAJ