Ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin

art. 1. więcej Art. 1. Zaopatrzenie określone niniejszą ustawą przysługuje:
1) inwalidom wojennym;
2) inwalidom wojskowym;
3) członkom rodzin, pozostałym po żołnierzach poległych, zmarłych lub
zaginionych w czasie służby wojskowej oraz po inwalidach wojennych
i wojskowych.

art. 2. więcej Art. 2. Zaopatrzenie obejmuje:
1) świadczenia pieniężne:
a) rentę inwalidzką, (Obecnie renta z tytułu niezdolności do pracy, na podstawie art. 10 pkt 3 ustawy z dnia
11 października 2002 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz
ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych
i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach
rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. poz. 1515), która weszła w życie z dniem
15 listopada 2002 r.)
b) rentę rodzinną,
c) dodatki do rent,
d) zasiłek pogrzebowy;
2) świadczenia w naturze:
a) świadczenia lecznicze i położnicze,
b) protezowanie,
c) przysposobienie zawodowe,
d) pobyt w domu rencistów;
3) inne uprawnienia i przywileje.

art. 3. więcej Art. 3. Zaopatrzenie określone w ustawie przysługuje z funduszy państwowych.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Prawo do świadczeń pieniężnych ustalają i świadczenia wypłacają
właściwe do spraw rent organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
2. (uchylony)

art. 5. więcej Art. 5. (uchylony).

art. 6. więcej Art. 6. 1. Inwalidą wojennym jest żołnierz, który został zaliczony do jednej
z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami
wojennymi lub mającymi charakter wojennych w czasie:
1) pełnienia w okresie wojny 1939–1945 służby w Wojsku Polskim, w polskich
formacjach wojskowych przy armiach sojuszniczych oraz w oddziałach ruchu
podziemnego lub partyzanckiego prowadzących na obszarze Państwa Polskiego
walkę z hitlerowskim okupantem;
2) uczestniczenia w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz
grupami Wehrwolfu.
2. Za inwalidę wojennego uważa się również żołnierza mającego obywatelstwo
polskie, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów2) wskutek inwalidztwa3)
powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych
w czasie pełnienia w okresie wojny 1939–1945 służby w Armii Związku
Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz w innych armiach sojuszniczych, a także
w oddziałach antyfaszystowskiego ruchu podziemnego lub partyzanckiego działających na obszarze innych państw.

art. 7. więcej Art. 7. Za inwalidztwo powstałe w związku z działaniami wojennymi lub
mającymi charakter wojennych uważa się inwalidztwo3) będące następstwem zranień,
kontuzji i innych obrażeń lub chorób doznanych:
1) w walce z wrogiem;
2) na froncie lub w związku z pobytem na froncie;
3) wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby
wojskowej w czasie określonym w art. 6;
4) w związku z pobytem w niewoli lub w obozie dla internowanych;
5) w związku z udziałem w ruchu podziemnym lub partyzanckim oraz z pobytem
w niewoli, w obozach koncentracyjnych lub w więzieniach za udział w tym ruchu.

art. 8. więcej Art. 8. Za inwalidę wojennego uważa się również osobę mającą obywatelstwo
polskie, która została zaliczona do jednej z grup inwalidów
z tytułu inwalidztwa będącego następstwem zranień lub kontuzji doznanych w związku z:
1) pełnieniem służby w wojskowych oddziałach ludowych w czasie wojny
domowej w Hiszpanii lub w okresie internowania w następstwie tej służby;
2) udziałem w obronie Poczty Gdańskiej we wrześniu 1939 r. i w walkach
o Cytadelę Poznańską w lutym 1945 r.;
3) uczestniczeniem w konwojach w okresie wojny 1939–1945 w charakterze
członka załóg handlowych statków morskich;
4) udziałem w Powstaniu Wielkopolskim oraz Powstaniach Śląskich;
5) rozminowywaniem kraju w czasie pełnienia służby w Siłach Zbrojnych Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej po zakończeniu wojny 1939–1945.

art. 9. więcej Art. 9. Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi, który został zaliczony do
jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami
wojennymi lub mającymi charakter wojennych, choćby nawet inwalidztwo
to powstało po zwolnieniu ze służby wojskowej.

art. 10. więcej Art. 10. Renta inwalidzka dla inwalidy wojennego wynosi:
1) 100% podstawy jej wymiaru – dla inwalidów I i II grupy;
2) 75% podstawy jej wymiaru – dla inwalidów III grupy.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej stanowi kwota 2745,83 zł.
2. Waloryzacji podstawy wymiaru renty inwalidzkiej dokonuje się na zasadach
i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych.
3. Podwyższenia podstawy wymiaru renty inwalidzkiej dokonuje się z urzędu,
a w przypadku gdy prawo do świadczenia zostało zawieszone – na wniosek osoby
zainteresowanej albo przy wznowieniu wypłaty świadczenia.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny z tytułu
zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości i na zasadach
określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, z tym że dodatek pielęgnacyjny z tytułu zaliczenia do I grupy
inwalidów przysługuje w wysokości zwiększonej o 50%.

Art. 12a. 1. Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pieniężny w wysokości 850 zł.
2. Waloryzacji dodatku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na zasadach i w
terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych.

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. Inwalidzie wojennemu, wymagającemu leczenia sanatoryjnego,
przysługuje prawo do skierowania na pobyt w sanatorium co najmniej raz na 3 lata
niezależnie od przysługującego mu z tytułu zatrudnienia urlopu wypoczynkowego.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Inwalida wojenny może być poddany specjalnemu leczeniu,
przeszkoleniu oraz usprawnieniu w ośrodkach rehabilitacji w celu całkowitego lub
częściowego przywrócenia zdolności do pracy albo zapobieżenia pogorszeniu stanu
zdrowia.
2. W zakresie specjalnego leczenia, przeszkolenia oraz usprawnienia stosuje się
odpowiednio przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Inwalidzie wojennemu przysługuje prawo do ulgi 100% przy
przejazdach tramwajami i autobusami
(trolejbusami) komunikacji miejskiej, bez względu na miejsce zamieszkania.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje także przewodnikowi
towarzyszącemu inwalidzie wojennemu zaliczonemu do I grupy inwalidzkiej.
3. Inwalidzie wojennemu przysługuje prawo do ulgi w wysokości 37%
w komunikacji krajowej przy przejazdach środkami publicznego transportu
zbiorowego kolejowego w 1 i 2 klasie pociągów i autobusowego w komunikacji
zwykłej, przyspieszonej i pospiesznej – na podstawie biletów jednorazowych,
z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Inwalidzie wojennemu zaliczonemu do I grupy inwalidów przysługuje prawo
do ulgi w wysokości 78% w komunikacji krajowej przy przejazdach środkami
publicznego transportu zbiorowego kolejowego w 1 i 2 klasie pociągów osobowych
i pospiesznych i autobusowego w komunikacji zwykłej, przyspieszonej i pospiesznej
– na podstawie biletów jednorazowych.
5. Do ulgi w wysokości 95% w komunikacji krajowej przy przejazdach środkami
publicznego transportu zbiorowego kolejowego w 1 i 2 klasie pociągów
i autobusowego w komunikacji zwykłej, przyspieszonej i pospiesznej jest uprawniony
przewodnik lub opiekun towarzyszący w podróży inwalidzie wojennemu zaliczonemu
do I grupy inwalidów – na podstawie biletów jednorazowych.
6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych
przejazdów, o których mowa w ust. 3–5.

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. 1. Inwalidzie wojennemu zapewnia się pracę odpowiadającą jego
sprawności fizycznej i kwalifikacjom zawodowym.
2. Starosta na wniosek inwalidy wojennego kieruje go do pracy. Pracodawca, do
którego inwalida został skierowany, jest obowiązany zatrudnić go stosownie do
sprawności fizycznej i kwalifikacji zawodowych.
3. Rozwiązanie z inwalidą wojennym stosunku pracy przez pracodawcę może
być dokonane tylko po uzyskaniu pisemnej zgody starosty:
1) bez wypowiedzenia – z przyczyn określonych w przepisach dotyczących
rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia;
2) za wypowiedzeniem – tylko z ważnych przyczyn zawinionych przez inwalidę
albo gdy następuje likwidacja pracodawcy.
4. Zgoda, o której mowa w ust. 3, nie jest wymagana do rozwiązania stosunku
pracy z inwalidą wojennym:
1) zatrudnionym na podstawie powołania;
2) który spełnia warunki do uzyskania emerytury.

art. 19. więcej Art. 19. Inwalidzie wojennemu pozostającemu w zatrudnieniu zwiększa się
przysługujący mu urlop wypoczynkowy o 10 dni roboczych. Zwiększenie to nie
przysługuje jednak inwalidzie korzystającemu z urlopu w wymiarze przekraczającym
26 dni roboczych w ciągu roku.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Inwalidzie wojennemu zalicza się czas jego służby wojskowej oraz
okresy pobytu w niewoli i w obozach dla internowanych, w obozach
koncentracyjnych lub w więzieniach w związku z udziałem w ruchu podziemnym lub
partyzanckim w czasie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r. do okresów
zatrudnienia, od których zależy przyznanie lub wysokość wszelkich świadczeń
przysługujących pracownikom od pracodawcy.
2. Do okresów zatrudnienia, od których zależy przyznanie lub wysokość
wszelkich świadczeń przysługujących pracownikom od pracodawcy, zalicza się
również okresy służby i działalności, o których mowa w art. 8.
3. Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, zalicza się w wymiarze podwójnym do
okresu zatrudnienia, od którego zależy przyznanie emerytury lub renty.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Inwalida wojenny, który ma wymagany do uzyskania emerytury okres
zatrudnienia, może na swój wniosek przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku:
1) 50 lat przez kobietę i 55 lat przez mężczyznę, jeżeli został zaliczony do I lub II grupy inwalidów, albo
2) 55 lat przez kobietę i 60 lat przez mężczyznę, jeżeli został zaliczony do III grupy inwalidów.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio również do inwalidy nabywającego
prawo do emerytury z innego tytułu niż zatrudnienie.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Inwalida wojenny wymagający szczególnej opieki korzysta
z pierwszeństwa w umieszczeniu, na jego wniosek, w domu kombatanta lub w domu
pomocy społecznej. Na pokrycie kosztów utrzymania w tych domach można dokonywać potrąceń z renty według zasad określonych w przepisach o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
2. Potrąceń na pokrycie kosztów utrzymania, o których mowa w ust. 1, można
dokonywać również w razie pobytu powyżej 1 roku w podmiotach leczniczych
w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej w związku z udzielaniem
świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
3. Szczegółowe zasady dokonywania potrąceń, o których mowa w ust. 2, określa
w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, uwzględniając stan
rodzinny osób pobierających renty.

art. 23. więcej Art. 23. (uchylony).

Art. 23a. Inwalidzie wojennemu przysługuje zwolnienie z opłat
abonamentowych za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych.
Art. 23b. 1. Inwalidzie wojennemu zaliczonemu do I i II grupy inwalidów
przysługuje refundacja w wysokości 50% opłaconej składki na obowiązkowe
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych lub
na dobrowolne ubezpieczenie, o którym mowa w dziale II w grupie 3 załącznika do
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 895 i 1180), z tym że jeżeli suma ubezpieczenia przekracza
równowartość 6000 euro przeliczonych na złote według kursu średniego euro
ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia opłacania składki, refundacja
przysługuje od części opłaconej składki ustalonej w takiej proporcji, w jakiej kwota
stanowiąca równowartość 6000 euro pozostaje do rzeczywistej sumy ubezpieczenia.
2. Refundacja przysługuje w odniesieniu do jednego pojazdu samochodowego
będącego własnością inwalidy wojennego i niesłużącego do zarobkowego przewozu.
3. Refundacja przysługuje inwalidzie wojennemu, jeżeli nie korzysta
z refundacji lub ulgi na podstawie innych przepisów.
4. Wypłaty kwoty refundacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje, na wniosek
uprawnionego do refundacji, organ rentowy wypłacający rentę, a w przypadku gdy
prawo do renty uległo zawieszeniu – organ rentowy, który ustalił prawo do renty, po
okazaniu oryginału umowy ubezpieczenia i udokumentowaniu opłacenia składki.
5. Kwota refundacji, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana przez organy
rentowe ze środków będących w dyspozycji tych organów i finansowana z budżetu
państwa.
6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb postępowania przy przyznawaniu i wypłacaniu refundacji,
w szczególności terminy rozpatrywania wniosków, sposób postępowania w przypadku
uzyskania przez inwalidę wojennego zwrotu składki od ubezpieczyciela oraz sposób
postępowania w przypadku, gdy w danym roku kalendarzowym przedmiotem
ubezpieczenia jest więcej niż jeden pojazd samochodowy, kierując się koniecznością
zapewnienia sprawności postępowania przy rozpatrywaniu wniosków o refundację.

Art. 23c. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień,
o których mowa w ustawie, jest książka inwalidy wojennego (wojskowego)
wystawiona przez organ rentowy.
2. Książka inwalidy wojennego (wojskowego), o której mowa w ust. 1, podlega
z dniem śmierci inwalidy wojennego (wojskowego) anulowaniu przez organ rentowy.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb wydawania i anulowania książek inwalidy wojennego
(wojskowego), dokumenty wymagane do wydania książek inwalidy wojennego
(wojskowego) oraz wzór książki inwalidy wojennego (wojskowego), kierując się
koniecznością zapewnienia sprawności postępowania przy wydawaniu książek
inwalidów wojennych (wojskowych).

art. 24. więcej Art. 24. 1. Świadczenia określone w niniejszym rozdziale przysługują
uprawnionym członkom rodziny pozostałym po:
1) żołnierzach formacji wymienionych w art. 6, którzy polegli w walce z wrogiem
lub zmarli wskutek następstw zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób
doznanych w okolicznościach określonych w art. 7;
2) osobach, które poległy w okolicznościach określonych w art. 8 lub zmarłych
wskutek następstw zranień i kontuzji doznanych w tych okolicznościach;
3) zmarłych inwalidach wojennych.
2. Za członków rodziny uprawnionych do świadczeń uważa się:
1) małżonka, który:
a) osiągnął wiek: kobieta 50 lat, mężczyzna 65 lat albo
b) jest inwalidą, albo
c) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione
do renty rodzinnej po poległym – zmarłym, które nie osiągnęło 16 lat,
a jeżeli kształci się w szkole – 18 lat życia, lub sprawuje pieczę nad
dzieckiem zaliczonym do I lub II grupy inwalidów;
2) dzieci, wnuki i rodzeństwo, jeżeli spełniają warunki do uzyskania renty
rodzinnej, określone w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych;
3) rodziców, którzy pozostawali na utrzymaniu:
a) żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w chwili jego powołania do służby
wojskowej,
b) osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, w chwili jej śmierci lub
bezpośrednio przed podjęciem działalności, o której mowa w art. 8.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Uprawnionym członkom rodziny przysługuje renta rodzinna
w wysokości:
1) 70% podstawy wymiaru dla jednej osoby;
2) 75% podstawy wymiaru dla dwóch osób;
3) 85% podstawy wymiaru dla trzech i więcej osób.
2. Podstawę wymiaru renty rodzinnej stanowi kwota ustalona w myśl art. 11,
z tym że za podstawę wymiaru renty rodzinnej po zmarłym inwalidzie wojennym
przyjmuje się kwotę, która stanowiłaby podstawę wymiaru renty dla tego inwalidy.
3. (uchylony)

art. 26. więcej Art. 26. (uchylony).

art. 27. więcej Art. 27. Do rent rodzinnych przysługują dodatki dla sierot zupełnych, dodatek
pielęgnacyjny z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów
lub ukończenia 75 lat życia w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 28. więcej Art. 28. Osobie pobierającej rentę rodzinną przysługuje prawo do bezpłatnych
świadczeń leczniczych, przedmiotów ortopedycznych, protez, środków
pomocniczych, leków i środków opatrunkowych oraz do świadczeń położniczych w
zakresie i na warunkach określonych w przepisach o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 29. więcej Art. 29. Osobom pobierającym rentę rodzinną przysługuje pierwszeństwo
w umieszczaniu dzieci w żłobkach, domach dziecka oraz przedszkolach.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów
wskutek inwalidztwa powstałego:
1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju, z wyjątkiem
terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo to jest następstwem
chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.
2. Nie uważa się za inwalidę wojskowego żołnierza zwolnionego z czynnej
służby wojskowej podczas pierwszych 6 tygodni jej odbywania z powodu choroby,
która powstała niewątpliwie przed stawieniem się żołnierza do służby wojskowej i nie
uległa pogorszeniu wskutek tej służby.

art. 31. więcej Art. 31. W zależności od przyczyny powstania inwalidztwo może pozostawać
w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Za inwalidztwo pozostające w związku ze służbą wojskową uważa
się inwalidztwo, które powstało na skutek:
1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej
w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących
w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;
2) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;
3) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby wojskowej;
4) istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi
właściwościami lub warunkami służby wojskowej.
2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia,
określi, w drodze rozporządzenia, wykazy chorób i stanów chorobowych, o których
mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, określając w szczególności rodzaj schorzenia i jego związek
ze służbą wojskową.

art. 33. więcej Art. 33. Inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, jeżeli:
1) powstało z innych przyczyn niż określone w art. 32;
2) jest następstwem wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było
udowodnione przez jednostkę wojskową umyślne lub rażąco niedbałe działanie
albo zaniedbanie żołnierza naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy, jeżeli
jego przełożeni zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom i sprawowali
we właściwy sposób nadzór nad ich przestrzeganiem, a żołnierz posiadał
potrzebne umiejętności do wykonywania określonych czynności i był należycie
przeszkolony w zakresie znajomości tych przepisów;
3) jest następstwem wypadku, do którego w znacznym stopniu przyczynił się sam
żołnierz będąc w stanie nietrzeźwym;
4) zranienie, kontuzja i inne obrażenie lub choroba zostały spowodowane przez
żołnierza rozmyślnie.

art. 34. więcej Art. 34. Żołnierzami niezawodowymi w rozumieniu art. 30 są żołnierze:
1) odbywający zasadniczą służbę wojskową;
2) odbywający przeszkolenie wojskowe;
3) pełniący służbę przygotowawczą;
4) pełniący służbę kandydacką;
5) odbywający ćwiczenia wojskowe;
6) pełniący okresową służbę wojskową;
7) pełniący służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1.
2. Prawo do renty inwalidzkiej1) powstaje po zwolnieniu żołnierza ze służby
wojskowej. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie może być na wniosek komendanta szpitala wojskowego, w którym żołnierz przebywa na leczeniu,
przyznane żołnierzowi prawo do renty jeszcze przed zwolnieniem go ze służby.
3. Renta inwalidzka przysługuje również żołnierzowi zwolnionemu z czynnej
służby wojskowej z powodu czasowej niezdolności do służby, jeżeli żołnierz ten nie
ma prawa do zasiłku chorobowego. Renta ta przysługuje przez czas trwania
niezdolności do wykonywania zatrudnienia. Na czas ten zalicza się żołnierza do jednej
z grup inwalidów.

art. 36. więcej Art. 36. Renta inwalidzka dla inwalidy wojskowego wynosi miesięcznie:

(tabela w załączniku)

art. 37. więcej Art. 37. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej ustala się w myśl art. 11.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny – z tytułu
zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat życia.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości i na zasadach
określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 39. więcej Art. 39. (uchylony).

art. 40. więcej Art. 40. Prawo do renty inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy nie
pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty
ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 41. więcej Art. 41. Inwalidom wojskowym przysługują uprawnienia określone w art. 13–
18 oraz 21–23c.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Zaopatrzenie przewidziane dla inwalidów wojskowych przysługuje
również:
1) małoletnim kandydatom na żołnierzy zawodowych kształconym w szkołach
i orkiestrach wojskowych, którzy stali się inwalidami w czasie odbywania tej
nauki lub w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze szkoły (orkiestry), jeżeli inwalidztwo3)
pozostaje w związku z nauką w tej szkole (orkiestrze);
2) studentom szkół wyższych odbywającym zajęcia wojskowe w studium
wojskowym szkoły wyższej, którzy wskutek choroby lub kalectwa nabytego
w związku z odbywaniem tych zajęć stali się inwalidami w czasie odbywania
zajęć lub w ciągu 3 lat od ich ukończenia lub zwolnienia od obowiązku ich
odbywania;
3) osobom powołanym do odbycia czynnej służby wojskowej oraz osobom
zwolnionym z tej służby, które w związku z wypadkiem powstałym bez ich winy
w drodze z miejsca zamieszkania do jednostki wojskowej lub z powrotem stały
się inwalidami bezpośrednio wskutek wypadku lub najpóźniej w ciągu 3 lat od
wypadku.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu
z Ministrem Obrony Narodowej może w drodze rozporządzenia przyznać prawo do
zaopatrzenia przewidzianego dla inwalidów wojskowych również innym osobom niż
wymienione w ust. 1, jeżeli obowiązki lub zadania wykonywane przez te osoby
wynikają z przepisów o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
lub określone są przepisami szczególnymi, a zakres i charakter tych obowiązków
uzasadnia traktowanie osób wykonujących te obowiązki na równi z żołnierzami.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Świadczenia określone w niniejszym rozdziale przysługują członkom rodziny:
1) żołnierza, który zmarł:
a) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej lub
b) w ciągu 3 lat od zwolnienia ze służby wojskowej, jeżeli śmierć nastąpiła
wskutek chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania
służby wojskowej;
2) inwalidy wojskowego uprawnionego w chwili śmierci do renty inwalidzkiej.
2. Świadczenia przysługują również członkom rodziny żołnierza, który zaginął
w czasie pełnienia służby wojskowej. Prawo do tych świadczeń wygasa z upływem
terminu, w którym najwcześniej mogło nastąpić uznanie żołnierza za zmarłego.
3. Za pozostającą w związku ze służbą wojskową uważa się śmierć, która
nastąpiła wskutek przyczyn wymienionych w art. 32.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do członków rodzin osób
wymienionych w art. 42.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Członkami rodziny uprawnionymi do świadczeń są: dzieci, wnuki,
rodzeństwo, małżonek i rodzice, jeżeli spełniają warunki wymagane do uzyskania
renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W razie śmierci albo zaginięcia żołnierza w czasie wykonywania zadań
służbowych poza granicami państwa, związanych z realizacją celów, o których mowa
w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1510 oraz z 2019 r. poz. 1726), albo jeżeli śmierć żołnierza pozostająca
w związku ze służbą jest następstwem czynu karalnego, renta rodzinna przysługuje
małżonkowi bez względu na wiek i stan zdrowia.
3. W razie śmierci żołnierza w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby wojskowej,
jeżeli śmierć nastąpiła wskutek chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie
wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa, związanych z realizacją
celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach
użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa,
albo jeżeli śmierć żołnierza zwolnionego ze służby wojskowej pozostająca w związku
ze służbą jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w wyniku czynu
karalnego, renta rodzinna przysługuje małżonkowi bez względu na wiek i stan zdrowia.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Uprawnionym członkom rodziny przysługuje renta rodzinna, która
wynosi miesięcznie:

(tabela w załączniku)

art. 46. więcej Art. 46. Podstawę wymiaru renty rodzinnej stanowi kwota ustalona w myśl
art. 11, z tym że za podstawę wymiaru renty rodzinnej po zmarłym inwalidzie
wojskowym przyjmuje się kwotę, która stanowiłaby podstawę wymiaru renty
dla tego inwalidy.

art. 47. więcej Art. 47. (uchylony).

art. 48. więcej Art. 48. Do rent rodzinnych przysługują dodatki przewidziane w art. 27 na
zasadach określonych w tym przepisie.

art. 49. więcej Art. 49. Prawo do renty rodzinnej przysługującej po żołnierzu, którego śmierć
nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej
renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 50. więcej Art. 50. Osoby pobierające renty rodzinne mają również prawo do świadczeń
określonych w art. 28 i 29.

Art. 50a. 1. Dziecku, które pobiera rentę rodzinną z przyczyn określonych
w art. 43 ust. 1, Minister Obrony Narodowej przyznaje pomoc pieniężną na
kontynuowanie nauki.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje dzieciom do ukończenia nauki
w szkole, jeżeli ukończyły 16 rok
życia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia.
3. Wydatki z tytułu pomocy, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z budżetu
państwa z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki, wysokość i tryb przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, uwzględniając dokumenty stanowiące podstawę do jej przyznania, tryb postępowania i właściwość organu realizującego wypłatę pomocy oraz sposób i terminy wypłaty pomocy.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Prawo do świadczeń powstaje z dniem spełnienia się wszystkich
warunków wymaganych przez ustawę do uzyskania tego prawa.
2. Prawo do świadczeń ustaje:
1) gdy odpadnie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania świadczeń;
2) gdy osoba pobierająca świadczenia uzależnione od inwalidztwa3) mimo
wezwania organu rentowego nie poddała się badaniu lekarskiemu bez
uzasadnionej przyczyny;
3) ze śmiercią osoby uprawnionej.

art. 52. więcej Art. 52. W razie ustania prawa do renty inwalidzkiej
z powodu braku inwalidztwa prawo do tej renty powstaje ponownie, jeżeli ponowne inwalidztwo
powstało wskutek pogorszenia się stanu zdrowia w związku z kalectwem lub chorobą,
które uzasadniały poprzednio prawo do renty.

art. 53. więcej Art. 53. Prawa do świadczeń nie nabywa, a nabyte traci osoba, która wywołała
przestępstwem umyślnym okoliczności uzasadniające powstanie prawa do świadczeń
lub ich zwiększenie.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Inwalidzie wojennemu i wojskowemu, którego inwalidztwo
powstało w związku ze służbą wojskową, pobierającemu rentę inwalidzką obliczoną
od podstawy wymiaru określonej w art. 11, który nabył prawo do emerytury, wypłaca
się w zależności od jego wyboru:
1) rentę inwalidzką powiększoną o połowę emerytury albo
2) emeryturę powiększoną o połowę renty inwalidzkiej.
1a. Kwota połowy emerytury, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje połowę
łącznej kwoty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury
kapitałowej wypłacanej na podstawie odrębnych przepisów oraz nie może być niższa
niż kwota należnej emerytury kapitałowej, przy czym emerytura kapitałowa
wypłacana jest w pełnej wysokości.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do inwalidy wojennego, który nabył
prawo do renty inwalidzkiej za gospodarstwo rolne przekazane następcy lub państwu.
2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie
w stanie spoczynku przyznane ze względu na wiek.
3. W przypadkach niewymienionych w ust. 1 i 2 osobie uprawnionej do renty
inwalidzkiej lub renty rodzinnej na podstawie niniejszej ustawy oraz do innych
świadczeń o charakterze rentowym wypłaca się jedno świadczenie – wyższe lub przez
nią wybrane.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie
w stanie spoczynku przyznane z powodu choroby lub utraty sił albo uposażenie
rodzinne.
4. Inwalida, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2, 2a oraz w ust. 3 i 3a,
zachowuje prawo do dodatku pielęgnacyjnego oraz innych uprawnień, które
przysługiwałyby mu z tytułu renty inwalidzkiej.

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. 1. Świadczenia przyznaje się na wniosek osoby uprawnionej.
2. Prawo do świadczeń ustala organ rentowy w formie decyzji.
3. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki
prawne przewidziane w odrębnych przepisach.
4. Do postępowania w sprawie ustalania prawa do świadczeń i wypłaty
świadczeń stosuje się przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych. Przewidziane w tych przepisach obowiązki zakładów pracy ciążą na
właściwych jednostkach wojskowych w zakresie określonym przez Ministra Obrony
Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia
społecznego.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Związek zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami
wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związek
śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą ustala wojskowa komisja lekarska.
Wojskowa komisja lekarska ustala również związek śmierci ze służbą wojskową
żołnierza zwolnionego ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła w podmiocie leczniczym,
którego podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej. Związek zranień
i kontuzji z działaniami wymienionymi w art. 8 ustala wojskowa komisja lekarska.
2. Niezdolność do pracy, datę jej powstania, związek niezdolności do pracy
z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą
wojskową, związek śmierci ze służbą wojskową żołnierza zwolnionego ze służby,
który zmarł poza podmiotem, o którym mowa w ust. 1, oraz związek śmierci inwalidy
ze służbą wojskową ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub
komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie orzeczenia
wojskowej komisji lekarskiej.

art. 58. więcej Art. 58. W razie śmierci osoby pobierającej rentę inwalidzką lub członka jej
rodziny albo osoby pobierającej rentę rodzinną przysługuje zasiłek pogrzebowy
w wysokości i na warunkach określonych w przepisach o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 58a. 1. Na wniosek inwalidy wojennego i wojskowego, zamieszkałych za
granicą w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub w państwie, z którym
Rzeczpospolitą Polską łączy umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń
społecznych przewidująca transfer emerytur lub rent, rentę inwalidzką, dodatek
pielęgnacyjny lub dodatek pieniężny do renty inwalidzkiej, wypłaca się z emeryturą,
uposażeniem w stanie spoczynku lub innymi świadczeniami, w państwie
zamieszkania, na rachunek bankowy tej osoby za granicą lub w innej formie wskazanej
przez organ emerytalny lub rentowy, w terminach i trybie ustalonym przez ten organ.
Wypłata dokonywana jest w walucie wymienialnej.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do inwalidów wojennych i wojskowych
zamieszkałych za granicą w państwie, z którym Rzeczypospolitej Polskiej nie łączy
umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych przewidująca transfer
emerytur i rent.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Renty inwalidzkie przewidziane w ustawie dla inwalidów
wojennych przysługują również osobom zaliczonym do jednej z grup inwalidów
wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi
charakter wojennych w okolicznościach innych niż określone w art. 6, jeżeli osoby te były uznane za inwalidów wojennych w myśl przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy.
2. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, uprawniona jest z tytułu inwalidztwa3) do
świadczeń o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej, rentę przysługującą na
podstawie niniejszej ustawy zmniejsza się o 25% renty miesięcznie, niezależnie od
zmniejszenia wynikającego z przepisów o zbiegu uprawnień rentowych.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rent rodzinnych.
4. Osobom, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują uprawnienia określone
w art. 12, 13, 15, 16, 18 i 21–23c, a osobom, o których mowa w ust. 3, określone
w art. 27 i 28.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Świadczenia przewidziane w ustawie dla inwalidów wojskowych
przysługują również osobom zaliczonym do jednej z grup inwalidów na skutek
inwalidztwa powstałego w czasie czynnej służby wojskowej w formacjach innych
niż określone w art. 30, jeżeli osoby te uznane były za inwalidów wojskowych w myśl
przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rent rodzinnych.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Inwalidzi i wdowy, którzy w myśl przepisów obowiązujących przed
wejściem w życie ustawy mieli prawo do świadczeń w naturze mimo braku uprawnień
do świadczeń pieniężnych, prawo to nadal zachowują.
2. Inwalidom uznanym w myśl przepisów obowiązujących przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy za inwalidów wojennych z tytułu utraty zdolności
zarobkowej od 25 do 44%, pozostającej w związku ze służbą w Wojsku Polskim lub
w armiach sojuszniczych, przyznaje się, w razie zaliczenia do I lub II grupy
inwalidów z powodu inwalidztwa niepozostającego w związku z działaniami
wojennymi lub mającymi charakter wojennych, rentę inwalidzką w wysokości
przewidzianej dla III grupy inwalidów wojennych.

art. 62. więcej Art. 62. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia:
1) podwyższać renty i dodatki do rent;
2) podwyższać podstawę wymiaru rent, określoną w art. 11 ust. 1 oraz w art. 25
ust. 2 pkt 1;
3) zmieniać wysokość kwot, o których mowa w art. 37 ust. 5, art. 46 ust. 2 i art. 59
ust. 2 i 3.

art. 63. więcej Art. 63. Przewidziane w ustawie uprawnienia Ministra Obrony Narodowej
przysługują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w stosunku do żołnierzy
pełniących służbę w podległych mu jednostkach.

art. 64. więcej Art. 64. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio:
art. 12–14, 70, 74, 83, 88–93, 102, art. 103 ust. 3, art. 107, 107a, 114 i 126–144 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568, 1222 i 1578).