Art. 30. 1. Inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów
wskutek inwalidztwa powstałego:
1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju, z wyjątkiem
terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo to jest następstwem
chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.
2. Nie uważa się za inwalidę wojskowego żołnierza zwolnionego z czynnej
służby wojskowej podczas pierwszych 6 tygodni jej odbywania z powodu choroby,
która powstała niewątpliwie przed stawieniem się żołnierza do służby wojskowej i nie
uległa pogorszeniu wskutek tej służby.

Ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin art. 30

Poprzedni

Art. 29. Osobom pobierającym rentę rodzinną przysługuje pierwszeństwo w umieszczaniu dzieci w żłobkach, domach dziecka oraz przedszkolach.

Nastepny

Art. 31. W zależności od przyczyny powstania inwalidztwo może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin
  • Wejscie w życie 1 sierpnia 1974
  • Ost. zmiana ustawy 1 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka