Art. 58. 1. Osoba otrzymująca zasiłek stały na podstawie przepisów o pomocy
społecznej do dnia wejścia w życie ustawy w związku z pielęgnacją dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nabywa prawo do świadczenia
pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17, do dnia 31 sierpnia 2005 r., jeżeli spełnia
warunki określone w dotychczasowych przepisach.
2. Osoba opiekująca się dzieckiem, o której mowa w ust. 1, jeżeli przed dniem
1 września 2005 r. ukończyła 50 lat, nabywa prawo do świadczenia pielęgnacyjnego,
o którym mowa w art. 17, jeżeli spełnia warunki określone w dotychczasowych przepisach.
3. Osoba zdolna do pracy, lecz niepozostająca w zatrudnieniu ze względu na
konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji,
posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności wraz ze wskazaniami, o których
mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, za które ośrodek
pomocy społecznej opłacał składkę na ubezpieczenia społeczne przed dniem
1 stycznia 1999 r., nabywa prawo do emerytury bez względu na wiek, jeżeli w dniu
1 stycznia 1999 r. ukończyła co najmniej 45 lat i ma okres ubezpieczenia (składkowy
i nieskładkowy) wynoszący co najmniej 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat
w przypadku mężczyzn. Wysokość emerytury dla tej osoby ustala się według zasad
przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, dla osób ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.

Ustawa o świadczeniach rodzinnych art. 58

DODAJ