Art. 4. Stosując ustawę, należy mieć na względzie podmiotowość dziecka
i rodziny oraz prawo dziecka do:
1) wychowania w rodzinie, a w razie konieczności wychowywania dziecka poza
rodziną – do opieki i wychowania w rodzinnych formach pieczy zastępczej,
jeśli jest to zgodne z dobrem dziecka;
2) powrotu do rodziny;
3) utrzymywania osobistych kontaktów z rodzicami, z wyjątkiem przypadków,
w których sąd zakazał takich kontaktów;
4) stabilnego środowiska wychowawczego;
5) kształcenia, rozwoju uzdolnień, zainteresowań i przekonań oraz zabawy
i wypoczynku;
6) pomocy w przygotowaniu do samodzielnego życia;
7) ochrony przed arbitralną lub bezprawną ingerencją w życie dziecka;
8) informacji i wyrażania opinii w sprawach, które go dotyczą, odpowiednio do
jego wieku i stopnia dojrzałości;
9) ochrony przed poniżającym traktowaniem i karaniem;
10) poszanowania tożsamości religijnej i kulturowej;
11) dostępu do informacji dotyczących jego pochodzenia.

Art. 4a. Podmioty realizujące zadania wynikające z niniejszej ustawy,
w szczególności dokonując oceny sytuacji dziecka umieszczonego w pieczy
zastępczej oraz kwalifikując dziecko do przysposobienia, są obowiązane do
wysłuchania dziecka, jeżeli jego wiek i stopień dojrzałości na to pozwalają, oraz
stosownie do okoliczności uwzględniają jego zdanie.

Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej art. 4

DODAJ