Art. 491. Nie można wprowadzać do obiegu obligacji emitowanych przez
upadłego, które są jego własnością. Obligacje takie podlegają umorzeniu.

Art. 491¹. 1. Przepisy niniejszego tytułu stosuje się wobec osób fizycznych,
których upadłości nie można ogłosić zgodnie z przepisami działu II tytułu I części
pierwszej.
2. W postanowieniu o ogłoszeniu upadłości sąd może postanowić, że
postępowanie upadłościowe wobec osób, o których mowa w ust. 1, będzie
prowadzone zgodnie z przepisami części pierwszej, jeżeli jest to uzasadnione
znacznym rozmiarem majątku dłużnika, znaczną liczbą wierzycieli lub innymi
uzasadnionymi przewidywaniami co do zwiększonego stopnia skomplikowania
postępowania.
3. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, stosuje się przepisy art. 491⁷,
art. 491⁸ i art. 491¹⁰.
4. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, przepis art. 361 stosuje się
odpowiednio jedynie wówczas, gdy upadłość została ogłoszona wyłącznie na
skutek uwzględnienia wniosku wierzyciela. Jeżeli upadłość nie została ogłoszona
wyłącznie na skutek uwzględnienia wniosku wierzyciela, sąd stwierdza
zakończenie postępowania upadłościowego również w przypadku braku masy
upadłości lub gdy po całkowitym zlikwidowaniu masy upadłości z uwagi na brak
funduszów masy upadłości, które mogłyby podlegać podziałowi, nie został
sporządzony ostateczny plan podziału.

Art. 491². 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym tytule przepisy
o postępowaniu upadłościowym stosuje się odpowiednio, z tym że przepisów
art. 21, art. 25, art. 145, art. 151–155, art. 163, art. 164, art. 168 ust. 1–3 i 5,
art. 176 ust. 2, art. 244, art. 245, art. 253–264, art. 307 ust. 1, art. 337–339,
art. 343 ust. 1a, art. 346 ust. 2 i art. 347–356 oraz art. 358–366 nie stosuje się.
Przepisy art. 13, art. 22a, art. 32 ust. 5, art. 36–40 i art. 43 stosuje się odpowiednio
jedynie wówczas, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości złożył wyłącznie wierzyciel.
Przepis art. 361 stosuje się odpowiednio jedynie wówczas, gdy upadłość została
ogłoszona wyłącznie na skutek uwzględnienia wniosku wierzyciela.
1a. W postępowaniu o ogłoszenie upadłości uczestnik postępowania może
złożyć wniosek o zatwierdzenie warunków sprzedaży składników majątku
o znacznej wartości. Przepisy art. 56a–56h stosuje się odpowiednio.
2. Postępowanie upadłościowe w sprawach objętych przepisami niniejszego
tytułu prowadzi się także wtedy, gdy dłużnik ma tylko jednego wierzyciela.
3. Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić dłużnik, z uwzględnieniem
art. 8 i art. 9. Wniosek składa się na formularzu.
4. Wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zawierać:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL dłużnika,
a jeżeli dłużnik nie posiada numeru PESEL – inne dane umożliwiające jego
jednoznaczną identyfikację;
1a) NIP dłużnika, jeżeli dłużnik miał taki numer w ciągu ostatnich dziesięciu lat
przed dniem złożenia wniosku;
2) wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika;
3) wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich
uprawdopodobnienie;
4) aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
5) spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego
z nich oraz terminów zapłaty;
6) spis wierzytelności spornych z zaznaczeniem zakresu w jakim dłużnik
kwestionuje istnienie wierzytelności; wskazanie wierzytelności w spisie
wierzytelności spornych nie stanowi jej uznania;
7) listę zabezpieczeń ustanowionych na majątku dłużnika wraz z datami ich
ustanowienia, w szczególności hipotek, zastawów i zastawów rejestrowych;
8) informację o osiągniętych przychodach oraz o kosztach poniesionych na
swoje utrzymanie oraz osób pozostających na utrzymaniu dłużnika,
w ostatnich sześciu miesiącach przed dniem złożenia wniosku;
9) informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich
dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem
były nieruchomości, akcje lub udziały w spółkach;
10) informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich
dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem
były ruchomości, wierzytelności lub inne prawa, których wartość przekracza
10 000 zł;
11) oświadczenie o prawdziwości danych zawartych we wniosku.
5. Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości zgłasza wierzyciel, przepisów
ust. 4 pkt 2 i 4–11 nie stosuje się. Przed wydaniem orzeczenia w przedmiocie
ogłoszenia upadłości sąd może zobowiązać dłużnika do przedstawienia informacji,
o których mowa w ust. 4, w terminie dwóch tygodni.
5a. Wartość, o której mowa w ust. 4 pkt 10, ustala się dla wszystkich
czynności dotyczących tego samego prawa lub wierzytelności, dokonanych przez
dłużnika w ostatnich dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku.
5b. Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 11, nie jest zgodne
z prawdą, dłużnik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na skutek
podania nieprawdziwych danych we wniosku o ogłoszenie upadłości.
5c. Przez inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację, o których
mowa w ust. 4 pkt 1, rozumie się w szczególności numer paszportu i oznaczenie
państwa wystawiającego paszport albo numer karty pobytu w Rzeczypospolitej
Polskiej, albo numer w zagranicznym rejestrze, albo zagraniczny numer
identyfikacji lub identyfikacji podatkowej.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory
formularzy wniosku o ogłoszenie upadłości, mając na uwadze podmiot, który
składa wniosek, oraz zakres informacji, których umieszczenie we wniosku jest
niezbędne.

Art. 491³. Sprawy o ogłoszenie upadłości objęte przepisami niniejszego
tytułu rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie jednego sędziego zawodowego.

Art. 491⁴. (uchylony).

Art. 491⁵. 1. Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje
postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym:
1) wymienia imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL
dłużnika (upadłego), a jeżeli upadły nie posiada numeru PESEL – inne dane
umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację;
1a) wymienia NIP, jeżeli upadły miał taki numer w ciągu ostatnich dziesięciu lat
przed dniem złożenia wniosku;
2) określa, że upadły jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej;
3) wzywa wierzycieli upadłego do zgłoszenia wierzytelności syndykowi, na
wskazany adres, w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia
postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze;
4) wzywa osoby, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste
ciążące na nieruchomości należącej do upadłego, jeżeli nie zostały ujawnione
w księdze wieczystej, do ich zgłaszania w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze, pod rygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu;
5) wyznacza syndyka;
6) określa, czy postępowanie upadłościowe będzie prowadzone w trybie
określonym w art. 491¹ ust. 1 czy 2;
7) jeżeli postępowanie upadłościowe będzie prowadzone w trybie określonym
w art. 491¹ ust. 2, w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości sąd określa
również, czy funkcje sędziego-komisarza oraz zastępcy sędziego-komisarza
będzie pełnił sędzia czy referendarz sądowy.
2. O prowadzeniu postępowania upadłościowego w trybie określonym
w art. 491¹ ust. 2 sąd może postanowić również po ogłoszeniu upadłości.
3. Jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie określonym
w art. 491¹ ust. 1, a do wykonania określonej czynności właściwy jest sędzia-
-komisarz, to czynność tę wykonuje jako sędzia-komisarz wyznaczony sędzia, do
którego przepisy o czynnościach sędziego-komisarza stosuje się odpowiednio.
4. Przez inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się dane, o których mowa w art. 491² ust. 5c.

Art. 491⁶. 1. Postanowienie o ogłoszeniu upadłości doręcza się również
syndykowi.
2. O ogłoszeniu upadłości powiadamia się właściwą izbę administracji
skarbowej oraz właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Art. 491^6a. 1. W zawiadomieniu skierowanym do wierzycieli syndyk poucza
ich o treści art. 54a, art. 235–237, art. 239–241, art. 491^12a, art. 491¹⁴ ust. 5, 6 i 8,
art. 491^14a i art. 491¹⁶, wskazuje sąd, do którego można zaskarżyć postanowienie
o ogłoszeniu upadłości zgodnie z art. 54a ust. 1, imię i nazwisko albo nazwę
syndyka oraz adres, na który należy dokonać zgłoszenia wierzytelności, termin,
w którym należy dokonać zgłoszenia wierzytelności, albo sposób obliczenia tego
terminu oraz podaje numer rachunku bankowego, na który należy wpłacić
zryczałtowane koszty, o których mowa w art. 235 ust. 1.
2. W zawiadomieniu skierowanym do małżonka dłużnika syndyk poucza go
o treści art. 124–126, art. 491¹⁴ ust. 5, 6 i 8, art. 491^14a i art. 491¹⁶.

Art. 491⁷. 1. W przypadku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie
wystarcza na pokrycie kosztów postępowania albo w masie upadłości brak jest
płynnych funduszów na ich pokrycie, koszty te pokrywa tymczasowo Skarb
Państwa.
2. (uchylony)
3. Jednocześnie z ogłoszeniem upadłości sąd przyznaje syndykowi zaliczkę
na pokrycie kosztów postępowania oraz zarządza jej niezwłoczną wypłatę
tymczasowo ze środków Skarbu Państwa, chyba że majątek upadłego pozwala na
bieżące pokrywanie kosztów postępowania. W dalszym toku postępowania,
w razie potrzeby, sąd przyznaje syndykowi zaliczkę na pokrycie kosztów
postępowania oraz zarządza jej niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze środków
Skarbu Państwa.
4. Syndyk zwraca Skarbowi Państwa wypłacone kwoty niezwłocznie po
wpływie do masy upadłości funduszów wystarczających na pokrycie kosztów
postępowania.
5. W przypadku postępowania wszczętego wyłącznie na wniosek wierzyciela
przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się, jeżeli dłużnik nie sprzeciwia się umorzeniu
postępowania. Przed umorzeniem postępowania sąd wysłuchuje dłużnika.

Art. 491⁸. 1. Po ogłoszeniu upadłości syndyk zwraca się do naczelnika urzędu
skarbowego właściwego dla upadłego z wnioskiem o udzielenie informacji
dotyczących upadłego, mających wpływ na ocenę jego sytuacji majątkowej,
w szczególności dotyczących okoliczności powodujących powstanie po stronie
upadłego obowiązku podatkowego w okresie pięciu lat przed dniem zgłoszenia
wniosku o ogłoszenie upadłości, oraz zasięga informacji w Krajowym Rejestrze
Sądowym, czy upadły jest wspólnikiem spółek handlowych, jak również czy
w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości
sprawował funkcję członka organu spółek handlowych i czy w stosunku do tych
spółek ogłoszono upadłość.
2. Syndyk informuje sędziego-komisarza o niezgodności informacji
uzyskanych w sposób, o którym mowa w ust. 1, z danymi podanymi przez
upadłego we wniosku o ogłoszenie upadłości.

Art. 491⁹. 1. Sąd ustala wynagrodzenie syndyka w postępowaniu
prowadzonym według przepisów niniejszego tytułu biorąc pod uwagę wysokość
funduszów masy upadłości, stopień zaspokojenia wierzycieli, nakład pracy, zakres
czynności podejmowanych w postępowaniu, stopień ich trudności oraz czas
trwania postępowania.
2. Wynagrodzenie syndyka ustala się w wysokości od jednej czwartej
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat
nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do jego dwukrotności.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd może ustalić
wynagrodzenie syndyka w wysokości do czterokrotności przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, jeżeli jest to uzasadnione
zwiększonym nakładem pracy syndyka wynikającym w szczególności ze stopnia
skomplikowania postępowania oraz liczby wierzycieli.
4. W przedmiocie wynagrodzenia syndyka oraz zwrotu jego wydatków orzeka
sąd upadłościowy w składzie jednego sędziego zawodowego.

Art. 491¹⁰. 1. Sąd umarza postępowanie na wniosek upadłego.
2. Jeżeli upadły nie wskaże lub nie wyda syndykowi całego majątku,
niezbędnych dokumentów lub w inny sposób nie wykonuje ciążących na nim
obowiązków, sąd, z urzędu albo na wniosek syndyka lub wierzyciela, po
wysłuchaniu upadłego, syndyka, a w razie potrzeby także wierzycieli, umarza
postępowanie, chyba że uchybienie przez upadłego ciążącym na nim obowiązkom
nie jest istotne lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami
słuszności lub względami humanitarnymi.
2a. Sąd umarza postępowanie, jeżeli zostanie ujawnione, że dane podane
przez dłużnika we wniosku o ogłoszenie upadłości są niezgodne z prawdą lub
niezupełne, chyba że niezgodność lub niezupełność nie są istotne lub
przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub
względami humanitarnymi.
3. Sąd nie umarza postępowania, jeżeli umorzenie postępowania mogłoby
skutkować pokrzywdzeniem wierzycieli.
4. Na postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania przysługuje
zażalenie.
5. Do postępowania wszczętego na wniosek wierzyciela przepisów ust. 1
i 2 nie stosuje się.

Art. 491¹¹. (uchylony).

Art. 491^11a. 1. Wyboru sposobu likwidacji masy upadłości dokonuje
samodzielnie syndyk w sposób, który umożliwia zaspokojenie wierzycieli w jak
największym stopniu, z uwzględnieniem kosztów likwidacji.
2. O wyborze sposobu likwidacji nieruchomości oraz wyborze sposobu
likwidacji składników masy upadłości, których wartość oszacowania wskazana
w spisie inwentarza przekracza pięciokrotność przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim
kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego, syndyk zawiadamia wierzycieli oraz sąd. W zawiadomieniu
syndyk wskazuje sposób likwidacji oraz minimalną cenę.
3. Na skutek skargi na czynności syndyka, o której mowa w art. 49112a, lub
z urzędu sąd, w drodze postanowienia, zakazuje syndykowi dokonania likwidacji
składnika masy upadłości w wybrany przez syndyka sposób lub za wskazaną
minimalną cenę, jeżeli likwidacja byłaby niezgodna z prawem albo prowadziłaby
do pokrzywdzenia upadłego lub wierzycieli.
4. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 3, sąd może
wstrzymać dokonanie likwidacji składnika masy upadłości. O wstrzymaniu
likwidacji składnika masy upadłości sąd zawiadamia syndyka w dniu wydania
postanowienia o wstrzymaniu likwidacji przy zastosowaniu środków
bezpośredniego porozumiewania się na odległość, w szczególności przez telefon,
faks lub pocztę elektroniczną.
5. W przypadku braku wstrzymania lub zakazu likwidacji składnika masy
upadłości likwidacja może nastąpić po upływie czternastu dni od dnia
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2.

Art. 491¹². Syndyk może pisemnie upoważnić upadłego do sprzedaży
ruchomości należących do masy upadłości. Do upoważnienia stosuje się
odpowiednio przepisy o pełnomocnictwie.

Art. 491^12a. 1. Na czynności syndyka przysługuje skarga do sądu
upadłościowego. Dotyczy to także zaniechania przez syndyka dokonania
czynności.
2. Skargę może złożyć upadły, wierzyciel lub inna osoba, której prawo zostało
przez czynności lub zaniechanie syndyka naruszone albo zagrożone.
3. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma procesowego oraz
określać zaskarżoną czynność lub czynność, której zaniechano, jak również
wniosek o zmianę, uchylenie lub dokonanie czynności, wraz z uzasadnieniem.
4. Skargę wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia dokonania czynności, gdy
upadły, wierzyciel lub osoba, której prawo zostało przez czynność syndyka
naruszone albo zagrożone, była przy czynności obecna lub była o jej terminie
zawiadomiona; w innych przypadkach – od dnia zawiadomienia o dokonaniu
czynności upadłego, wierzyciela lub osoby, której prawo zostało przez czynność
syndyka naruszone albo zagrożone, a w braku zawiadomienia – od dnia powzięcia
wiadomości przez skarżącego o dokonanej czynności. Skargę na zaniechanie przez
syndyka dokonania czynności wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia, w którym
skarżący dowiedział się, że czynność miała być dokonana.
5. Skargę wnosi się do syndyka, który dokonał zaskarżonej czynności lub
zaniechał jej dokonania. Syndyk w terminie trzech dni od dnia otrzymania skargi
sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności, o ile nie zostało ono sporządzone
wcześniej, albo przyczyn jej zaniechania i przekazuje je wraz ze skargą do
właściwego sądu upadłościowego, chyba że skargę w całości uwzględnia.
O uwzględnieniu skargi syndyk zawiadamia skarżącego oraz zainteresowanych,
których uwzględnienie skargi dotyczy.
6. Sąd rozpoznaje skargę w terminie siedmiu dni od dnia jej wpływu do sądu,
a gdy skarga zawiera braki formalne, które podlegają uzupełnieniu – od dnia jej
uzupełnienia.
7. Wniesienie skargi nie wstrzymuje postępowania upadłościowego ani
dokonania zaskarżonej czynności, chyba że sąd wstrzyma dokonanie czynności.
8. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu,
nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której
braków nie uzupełniono w terminie. Na postanowienie sądu o odrzuceniu skargi
służy zażalenie.
9. W razie odrzucenia skargi sąd z urzędu bierze pod uwagę okoliczności
wskazane w skardze i w razie potrzeby wydaje syndykowi polecenie dokonania
odpowiednich czynności lub zakazuje syndykowi dokonania określonych
czynności.

Art. 491¹³. (uchylony).

Art. 491¹⁴. 1. Po upływie terminu do zgłaszania wierzytelności
i przeprowadzeniu likwidacji majątku wchodzącego w skład masy upadłości
syndyk składa sądowi projekt planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo
informację, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 49114a ust. 1 lub
art. 491¹⁶ ust. 1 lub 2a.
2. W przypadku postępowania wszczętego wyłącznie na wniosek wierzyciela
syndyk składa sądowi projekt planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo
informację, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 491^14a ust. 1 lub
art. 491¹⁶ ust. 1 lub 2a, chyba że dłużnik na wezwanie syndyka oświadczy, że nie
wnosi o sporządzenie planu spłaty wierzycieli ani o umorzenie zobowiązań bez
ustalenia planu spłaty wierzycieli lub o warunkowe umorzenie zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli. Jeżeli dłużnik na wezwanie syndyka
oświadczy, że nie wnosi o sporządzenie planu spłaty wierzycieli ani o umorzenie
zobowiązań bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub o warunkowe umorzenie
zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, sąd wydaje
postanowienie o zakończeniu postępowania.
3. Do projektu planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo informacji, że
zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 491^14a ust. 1 lub art. 491¹⁶ ust. 1 lub 2a,
syndyk załącza:
1) dowody doręczenia upadłemu oraz wierzycielom projektu planu spłaty
wierzycieli z uzasadnieniem albo informacji, że zachodzą przesłanki,
o których mowa w art. 49114a ust. 1 lub art. 49116 ust. 1 lub 2a, wraz z
pouczeniem o treści ust. 4 i zobowiązaniem do złożenia stanowiska, o którym
mowa w pkt 2, w terminie czternastu dni;
2) stanowiska upadłego oraz wierzycieli albo informację, że upadły lub
wierzyciele nie złożyli stanowiska wraz z podaniem przyczyny jego
niezłożenia.
4. Sąd ustala plan spłaty wierzycieli albo w przypadku, o którym mowa
w art. 49116 ust. 1 lub 2a, umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli lub warunkowo umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu
spłaty wierzycieli albo wydaje postanowienie, o którym mowa w art. 49114a ust. 1,
po przeprowadzeniu rozprawy, jeżeli upadły, syndyk lub wierzyciel złożył wniosek
o przeprowadzenie rozprawy. O terminie rozprawy zawiadamia się upadłego
i syndyka oraz wierzyciela, który złożył wniosek o przeprowadzenie rozprawy.
5. W przypadku braku zgłoszeń wierzytelności i braku wierzytelności, które
w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części
pierwszej podlegałyby z urzędu umieszczeniu na liście wierzytelności, sąd, po
upływie terminu do zgłoszenia wierzytelności, wydaje postanowienie o umorzeniu
zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, chyba że w toku
postępowania nie zostały zaspokojone koszty tego postępowania tymczasowo
pokryte przez Skarb Państwa lub inne zobowiązania masy upadłości.
6. Zgłoszenie wierzytelności dokonane po złożeniu przez syndyka projektu
planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo informacji, że zachodzą przesłanki,
o których mowa w art. 491^14a ust. 1 lub art. 491¹⁶ ust. 1 lub 2a, pozostawia się bez
rozpoznania.[7. Postanowienie o ustaleniu planu spłaty wierzycieli albo umorzeniu
zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub warunkowym
umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli obwieszcza
się. Na postanowienie sądu w przedmiocie ustalenia planu spłaty wierzycieli albo
w przedmiocie umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli lub w przedmiocie warunkowego umorzenia zobowiązań upadłego bez
ustalenia planu spłaty wierzycieli przysługuje zażalenie.
8. Wydanie postanowienia o ustaleniu planu spłaty wierzycieli albo
umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub
warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli oznacza zakończenie postępowania.

Art. 491^14a. 1. Sąd wydaje postanowienie o odmowie ustalenia planu spłaty
wierzycieli albo umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli lub warunkowego umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu
spłaty wierzycieli, jeżeli:
1) upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej
stopień w sposób celowy, w szczególności przez trwonienie części
składowych majątku oraz celowe nieregulowanie wymagalnych zobowiązań,
2) w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie
upadłości w stosunku do upadłego prowadzono postępowanie upadłościowe,
w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań
– chyba że ustalenie planu spłaty wierzycieli lub umorzenie zobowiązań upadłego
bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub warunkowe umorzenie zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli jest uzasadnione względami
słuszności lub względami humanitarnymi.
2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, w postępowaniu
zgromadzono fundusze masy upadłości, sąd wydaje postanowienie o ustaleniu
planu spłaty wierzycieli, w którym wymienia wierzycieli uczestniczących w planie
spłaty, oraz dokonuje podziału funduszy masy upadłości między wierzycieli
uczestniczących w planie spłaty. Przepisu art. 49121 nie stosuje się.
3. Wydanie postanowienia o odmowie ustalenia planu spłaty wierzycieli
oznacza zakończenie postępowania.

Art. 491¹⁵. 1. W postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd:
1) wymienia wierzycieli uczestniczących w planie spłaty;
2) dokonuje podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli
uczestniczących w planie spłaty, jeżeli w postępowaniu zgromadzono
fundusze masy upadłości;
3) ustala, czy upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie
zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa;
4) określa, w jakim zakresie i okresie, nie dłuższym niż trzydzieści sześć
miesięcy, upadły jest obowiązany spłacać zobowiązania, które
w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części
pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, oraz jaka część
zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie
umorzona po wykonaniu planu spłaty wierzycieli.
1a. W przypadku ustalenia, że upadły doprowadził do swojej
niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego
niedbalstwa, plan spłaty wierzycieli nie może być ustalony na okres krótszy niż
trzydzieści sześć miesięcy ani dłuższy niż osiemdziesiąt cztery miesiące.
1b. W przypadku gdy w drodze wykonania planu spłaty wierzycieli dłużnik
spłaci co najmniej 70% zobowiązań objętych planem spłaty wierzycieli, które
w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części
pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, plan spłaty wierzycieli nie
może zostać ustalony na okres dłuższy niż rok.
1c. W przypadku gdy w drodze wykonania planu spłaty wierzycieli dłużnik
spłaci co najmniej 50% zobowiązań objętych planem spłaty wierzycieli, które
w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części
pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, plan spłaty wierzycieli nie
może zostać ustalony na okres dłuższy niż dwa lata.
1d. Do okresów spłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 oraz ust. 1a–1c, zalicza
się okres od upływu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości do dnia
ustalenia planu spłaty wierzycieli, chyba że dłużnik nie pokryłby w całości kosztów
postępowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa. Do okresu spłaty
nie zalicza się okresu warunkowego umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia
planu spłaty wierzycieli.
2. Koszty postępowania tymczasowo pokryte przez Skarb Państwa oraz inne
zobowiązania masy upadłości niezaspokojone w toku postępowania uwzględnia się
w planie spłaty wierzycieli w pełnej wysokości, chyba że możliwości zarobkowe
upadłego, konieczność utrzymania upadłego i osób pozostających na jego
utrzymaniu oraz ich potrzeby mieszkaniowe nie pozwalają na zaspokojenie kosztów postępowania tymczasowo pokrytych przez Skarb Państwa oraz innych
zobowiązań masy upadłości w pełnej wysokości. W przypadku braku zgłoszeń
wierzytelności i braku wierzytelności, które w postępowaniu upadłościowym
prowadzonym zgodnie z przepisami części pierwszej podlegałyby z urzędu
umieszczeniu na liście wierzytelności, w planie spłaty wierzycieli uwzględnia się
wyłącznie zobowiązania, o których mowa w zdaniu poprzednim, a w przypadku
braku takich zobowiązań umarza się zobowiązania upadłego bez ustalenia planu
spłaty wierzycieli.
3. Koszty postępowania tymczasowo pokryte przez Skarb Państwa
nieuwzględnione w planie spłaty wierzycieli albo niezaspokojone w ramach
wykonania planu spłaty wierzycieli ponosi Skarb Państwa.
4. Sąd nie jest związany stanowiskiem upadłego oraz wierzycieli co do treści
planu spłaty wierzycieli. Ustalając plan spłaty wierzycieli, sąd bierze pod uwagę
możliwości zarobkowe upadłego, konieczność utrzymania upadłego i osób
pozostających na jego utrzymaniu oraz ich potrzeby mieszkaniowe, wysokość
niezaspokojonych wierzytelności oraz stopień zaspokojenia wierzytelności
w postępowaniu upadłościowym.
5. Ustalenie planu spłaty wierzycieli nie narusza praw wierzyciela wobec
poręczyciela upadłego oraz współdłużnika upadłego ani praw wynikających
z hipoteki, zastawu, zastawu rejestrowego, zastawu skarbowego oraz hipoteki
morskiej, jeśli były one ustanowione na mieniu osoby trzeciej. Ustalenie planu
spłaty wierzycieli i umorzenie zobowiązań upadłego jest skuteczne również
w stosunkach pomiędzy upadłym, a poręczycielem, gwarantem i współdłużnikiem
upadłego.
6. W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli niedopuszczalne jest
wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego wierzytelności powstałych
przed ustaleniem planu spłaty wierzycieli, z wyjątkiem wierzytelności
wynikających z zobowiązań, o których mowa w art. 491²¹ ust. 2.
7. Do planu spłaty wierzycieli oraz wykonania określonego w planie spłaty
wierzycieli podziału funduszy masy upadłości stosuje się odpowiednio przepisy
art. 313 ust. 2, art. 335, art. 336, art. 340–348 i art. 352–356 oraz art. 358–360.

Art. 491¹⁶. 1. Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli.
1a. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, w postępowaniu
zgromadzono fundusze masy upadłości, sąd wydaje postanowienie o ustaleniu
planu spłaty wierzycieli, w którym wymienia wierzycieli uczestniczących w planie
spłaty, oraz dokonuje podziału funduszy masy upadłości między wierzycieli
uczestniczących w planie spłaty i umarza zobowiązania upadłego niewykonane
w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli.
2. Umarzając zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli
sąd obciąża Skarb Państwa tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania.
2a. Jeżeli niezdolność do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu
spłaty wierzycieli wynikająca z osobistej sytuacji upadłego nie ma charakteru
trwałego, sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli
pod warunkiem, że w terminie pięciu lat od dnia uprawomocnienia się
postanowienia o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia
planu spłaty wierzycieli upadły ani żaden z wierzycieli nie złoży wniosku
o ustalenie planu spłaty wierzycieli, na skutek którego sąd, uznając, że ustała
niezdolność upadłego do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty
wierzycieli, uchyli postanowienie o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego
bez ustalenia planu spłaty wierzycieli i ustali plan spłaty wierzycieli. Przepis
art. 491²¹ ust. 2 stosuje się. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
2b. Na wniosek upadłego lub wierzyciela, o którym mowa w ust. 2a, sąd może
uchylić postanowienie o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez
ustalenia planu spłaty wierzycieli i ustalić plan spłaty wierzycieli również po
upływie pięciu lat od dnia uprawomocnienia się postanowienia o warunkowym
umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli.
2c. W okresie pięciu lat od dnia uprawomocnienia się postanowienia
o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty
wierzycieli upadły nie może dokonywać czynności prawnych, dotyczących jego
majątku, które mogłyby pogorszyć jego sytuację majątkową.
2d. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd, na wniosek upadłego,
może wyrazić zgodę na dokonanie czynności prawnej, o której mowa w ust. 2c,
albo zatwierdzić jej dokonanie.
2e. W okresie, o którym mowa w ust. 2c, upadły jest obowiązany składać
sądowi corocznie, do końca kwietnia, sprawozdanie ze swojej sytuacji majątkowej
i zawodowej za poprzedni rok kalendarzowy, w którym wykazuje osiągnięte
przychody oraz nabyte składniki majątkowe o wartości przekraczającej przeciętne
miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku
za ostatni kwartał okresu sprawozdawczego, ogłoszone przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, jak również swoje możliwości zarobkowe, wydatki
potrzebne na swoje utrzymanie i osób pozostających na jego utrzymaniu, w tym
potrzeby mieszkaniowe. Do sprawozdania upadły dołącza kopię złożonego
rocznego zeznania podatkowego.
2f. W okresie, o którym mowa w ust. 2c, przepis art. 49115 ust. 6 stosuje się
odpowiednio.
2g. Sąd uchyla postanowienie o warunkowym umorzeniu zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, gdy w okresie, o którym mowa
w ust. 2c, upadły:
1) nie złożył w terminie sprawozdania, o którym mowa w ust. 2e,
2) w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 2e, podał nieprawdziwe informacje,
w szczególności zataił osiągnięte przychody lub nabyte składniki majątkowe,
3) dokonał czynności prawnej, o której mowa w ust. 2c, bez uzyskania zgody
sądu albo czynność ta nie została przez sąd zatwierdzona,
4) ukrywał majątek lub czynność prawna upadłego została prawomocnie uznana
za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli
– chyba że uchybienie obowiązkom jest nieznaczne lub zaniechanie uchylenia
postanowienia o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia
planu spłaty wierzycieli jest uzasadnione względami słuszności lub względami
humanitarnymi.
2h. W razie uchylenia postanowienia o warunkowym umorzeniu zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli zobowiązania upadłego nie
podlegają umorzeniu.
2i. Jeżeli upadły ani żaden z wierzycieli nie złoży wniosku, o którym mowa
w ust. 2a, zobowiązania upadłego ulegają umorzeniu z upływem pięciu lat od dnia
uprawomocnienia się postanowienia o warunkowym umorzeniu zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli. Na wniosek upadłego lub wierzyciela sąd wydaje postanowienie stwierdzające umorzenie zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli. W postanowieniu sąd wskazuje
datę umorzenia zobowiązań upadłego.
3. Przepisy art. 491²¹ ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 491¹⁷. 1. Od postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie
ustalenia planu spłaty wierzycieli albo w przedmiocie umorzenia zobowiązań
upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub w przedmiocie warunkowego
umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli przysługuje
skarga kasacyjna.
2. W przypadku wniesienia skargi kasacyjnej, na wniosek skarżącego sąd
może wstrzymać wydanie postanowienia, o którym mowa w art. 491²¹ ust. 1.
3. Jeżeli w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej postanowienie o ustaleniu
planu spłaty wierzycieli zostanie uchylone, sąd uchyla postanowienie, o którym
mowa w art. 491²¹ ust. 1.

Art. 491¹⁸. 1. W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli upadły nie
może dokonywać czynności prawnych, dotyczących jego majątku, które mogłyby
pogorszyć jego zdolność do wykonania planu spłaty wierzycieli.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd, na wniosek upadłego,
może wyrazić zgodę na dokonanie albo zatwierdzić dokonanie czynności prawnej,
o której mowa w ust. 1.
3. Upadły jest obowiązany składać sądowi corocznie, do końca kwietnia,
sprawozdanie z wykonania planu spłaty wierzycieli za poprzedni rok
kalendarzowy, w którym wykazuje osiągnięte przychody, spłacone kwoty oraz
nabyte składniki majątkowe o wartości przekraczającej przeciętne miesięczne
wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ostatni
kwartał okresu sprawozdawczego, ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego. Do sprawozdania upadły dołącza kopię złożonego rocznego
zeznania podatkowego.

Art. 491¹⁹. 1. Jeżeli upadły nie może wywiązać się z obowiązków
określonych w planie spłaty wierzycieli, sąd na jego wniosek, po wysłuchaniu wierzycieli, może zmienić plan spłaty wierzycieli. Sąd może przedłużyć termin spłaty wierzytelności na dalszy okres nieprzekraczający osiemnastu miesięcy. Na
postanowienie sądu przysługuje zażalenie, a od postanowienia sądu drugiej
instancji skarga kasacyjna.
2. Jeżeli brak możliwości wywiązania się z obowiązków określonych
w planie spłaty wierzycieli ma charakter trwały i wynika z okoliczności
niezależnych od upadłego, sąd na wniosek upadłego, po wysłuchaniu wierzycieli,
może uchylić plan spłaty wierzycieli i umorzyć niewykonane zobowiązania
upadłego, o których mowa w art. 49115 ust. 1–3. Na postanowienie sądu
przysługuje zażalenie, a od postanowienia sądu drugiej instancji skarga kasacyjna.
3. W razie istotnej poprawy sytuacji majątkowej upadłego w okresie
wykonywania planu spłaty wierzycieli, wynikającej z innych przyczyn niż
zwiększenie się wynagrodzenia za pracę lub dochodów uzyskiwanych z osobiście
wykonywanej przez upadłego działalności zarobkowej, każdy z wierzycieli oraz
upadły może wystąpić z wnioskiem o zmianę planu spłaty wierzycieli. O zmianie
planu spłaty wierzycieli sąd orzeka po wysłuchaniu upadłego i wierzycieli objętych
planem spłaty wierzycieli. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do wierzycieli, których
wierzytelności powstałe przed ustaleniem planu spłaty wierzycieli zostały po jego
ustaleniu stwierdzone prawomocnym orzeczeniem, ugodą zawartą przed sądem lub
ostateczną decyzją.

Art. 491²⁰. 1. W razie niewykonywania przez upadłego obowiązków
określonych w planie spłaty wierzycieli sąd z urzędu albo na wniosek wierzyciela,
po wysłuchaniu upadłego i wierzycieli objętych planem spłaty wierzycieli, uchyla
plan spłaty wierzycieli, chyba że uchybienie obowiązkom jest nieznaczne lub
dalsze wykonywanie planu spłaty wierzycieli jest uzasadnione względami
słuszności lub względami humanitarnymi. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, gdy upadły:
1) nie złożył w terminie sprawozdania z wykonania planu spłaty wierzycieli
zgodnie z art. 49118 ust. 3;
2) w sprawozdaniu z wykonania planu spłaty wierzycieli zataił osiągnięte
przychody lub nabyte składniki majątkowe, o których mowa
w art. 491¹⁸ ust. 3;
3) dokonał czynności prawnej, o której mowa w art. 491¹⁸ ust. 1, bez uzyskania
zgody sądu albo czynność ta nie została przez sąd zatwierdzona;
4) ukrywał majątek lub czynność prawna upadłego została prawomocnie uznana
za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.
3. W razie uchylenia planu spłaty wierzycieli zobowiązania upadłego nie
podlegają umorzeniu.

Art. 491^20a. W sprawach, o których mowa w art. 491¹⁹ i art. 491²⁰, sąd orzeka
na rozprawie. O terminie rozprawy zawiadamia się wierzycieli przez
obwieszczenie.

Art. 491²¹. 1. Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych
w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania
planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed
dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty
wierzycieli. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
2. Nie podlegają umorzeniu zobowiązania o charakterze alimentacyjnym,
zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby,
niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, zobowiązania do zapłaty orzeczonych
przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz
zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub
świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek
związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia
szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym
orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli
wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.
3. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 1, niedopuszczalne jest
wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego wierzytelności powstałej
przed dniem ustalenia planu spłaty wierzycieli z wyjątkiem wierzytelności
wynikających z zobowiązań, o których mowa w ust. 2.

Art. 491²². 1. Jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że w drodze układu
zostaną osiągnięte cele postępowania, sędzia-komisarz, na wniosek upadłego,
postanowieniem zwołuje zgromadzenie wierzycieli w celu zawarcia układu. Na
postanowienie o odmowie zwołania zgromadzenia wierzycieli przysługuje
zażalenie.
2. Zwołując zgromadzenie wierzycieli sędzia-komisarz może wstrzymać
likwidację majątku upadłego, w szczególności lokalu mieszkalnego albo domu
jednorodzinnego, w którym zamieszkuje upadły. Na postanowienie w przedmiocie
wstrzymania likwidacji przysługuje zażalenie.
3. Wniosek o zwołanie zgromadzenia wierzycieli złożony po zakończeniu
likwidacji masy upadłości pozostawia się bez rozpoznania.
4. Układ może zostać przyjęty wyłącznie za zgodą upadłego.
5. W przypadku postępowania wszczętego na wniosek wierzyciela wniosek,
o którym mowa w ust. 1, może złożyć również każdy z wierzycieli. Przepisu
ust. 4 nie stosuje się.

Art. 491²³. Do zawarcia układu w postępowaniu prowadzonym na podstawie
przepisów niniejszego tytułu, do jego skutków, zmiany oraz uchylenia przepisy
o układzie w postępowaniu upadłościowym prowadzonym wobec przedsiębiorców
stosuje się odpowiednio, z wyjątkiem przepisów art. 192 ust. 1 i 2.

Art. 491²⁴. 1. Po ogłoszeniu upadłości syndyk zakłada i prowadzi akta, w tym
akta do zgłoszeń wierzytelności.
2. Akta, o których mowa w ust. 1, mogą być także prowadzone
i przechowywane w postaci elektronicznej.
3. Syndyk zapewnia uczestnikom postępowania dostęp do akt, o których
mowa w ust. 1, w swoim biurze oraz, jeśli akta te są prowadzone w postaci
elektronicznej, także z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
4. Po prawomocnym zakończeniu postępowania akta, o których mowa
w ust. 1, są przekazywane do sądu upadłościowego, który wydał postanowienie
kończące postępowanie, i dołączane do akt sądowych.
5. W przypadku odwołania lub zmiany syndyka oraz wygaśnięcia funkcji
syndyka, akta, o których mowa w ust. 1, są przejmowane przez nowo
wyznaczonego syndyka.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
prowadzenia oraz udostępniania uczestnikom postępowania oraz służbie nadzoru
Ministra Sprawiedliwości akt, o których mowa w ust. 1, mając na względzie
zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony danych w nich zawartych.

Art. 491²⁵. 1. Dłużnik będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności
gospodarczej, który stał się niewypłacalny, może wystąpić do sądu upadłościowego
o otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli.
2. Sąd może skierować dłużnika, który złożył wniosek o ogłoszenie upadłości,
do postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, chyba że dłużnik
we wniosku o ogłoszenie upadłości złożył oświadczenie, że nie wyraża zgody na
udział w postępowaniu o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli.
3. Sąd uwzględnia wniosek dłużnika o otwarcie postępowania o zawarcie
układu na zgromadzeniu wierzycieli albo może skierować go do tego postępowania,
jeżeli możliwości zarobkowe dłużnika oraz jego sytuacja zawodowa wskazują na
zdolność do pokrycia kosztów postępowania o zawarcie układu oraz możliwość
zawarcia i wykonania układu z wierzycielami.
4. Wniosek o otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu
wierzycieli składa się na formularzu.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, powinien odpowiadać warunkom
formalnym, o których mowa w art. 491² ust. 4, oraz zawierać wstępne propozycje
układowe.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór
formularza wniosku dłużnika o otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, mając na uwadze zakres informacji, których umieszczenie we wniosku jest niezbędne.

Art. 491²⁶. 1. Dłużnik wraz z wnioskiem o otwarcie postępowania o zawarcie
układu na zgromadzeniu wierzycieli uiszcza zaliczkę na wydatki postępowania
w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedniego,
ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, pod rygorem zwrotu
wniosku.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 491²⁵ ust. 2, dłużnik uiszcza zaliczkę
na wydatki, o której mowa w ust. 1, nadzorcy sądowemu w terminie trzydziestu dni
od dnia otwarcia postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli pod
rygorem umorzenia postępowania i rozpoznania wniosku o ogłoszenie upadłości.

Art. 491²⁷. 1. Uwzględniając wniosek o otwarcie postępowania o zawarcie
układu na zgromadzeniu wierzycieli lub kierując dłużnika do tego postępowania,
sąd wydaje postanowienie o otwarciu postępowania o zawarcie układu na
zgromadzeniu wierzycieli, w którym:
1) wymienia imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL
dłużnika, a jeżeli dłużnik nie posiada numeru PESEL – inne dane
umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację;
2) wyznacza nadzorcę sądowego.
2. Przez inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się dane, o których mowa w art. 491² ust. 5c.

Art. 491²⁸. 1. Postanowienie o otwarciu postępowania o zawarcie układu na
zgromadzeniu wierzycieli obwieszcza się.
2. Postanowienie w przedmiocie otwarcia postępowania o zawarcie układu na
zgromadzeniu wierzycieli doręcza się dłużnikowi, a postanowienie o otwarciu
postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli doręcza się także
nadzorcy sądowemu.
3. O otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli
zawiadamia się właściwą izbę administracji skarbowej oraz właściwy oddział
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego.

Art. 491²⁹.Jednocześnie z otwarciem postępowania o zawarcie układu na
zgromadzeniu wierzycieli sąd przyznaje nadzorcy sądowemu zaliczkę na pokrycie
kosztów postępowania o zawarcie układu oraz zarządza jej niezwłoczną wypłatę
z zaliczki uiszczonej przez dłużnika.

Art. 491³⁰. Nadzorca sądowy w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia
postanowienia o otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu
wierzycieli:
1) sporządza w porozumieniu z dłużnikiem propozycje układowe;
2) sporządza spis wierzytelności;
3) sporządza spis wierzytelności spornych;
4) zwołuje zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem.

Art. 491³¹. 1. Termin zgromadzenia wierzycieli ustala nadzorca sądowy
w porozumieniu z dłużnikiem.
2. Zgromadzenie wierzycieli nie może odbyć się później niż trzy miesiące od
dnia otwarcia postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli,
a w przypadku, o którym mowa w art. 491²⁵ ust. 2 – cztery miesiące od dnia
otwarcia tego postępowania pod rygorem jego umorzenia.
3. Nadzorca sądowy zawiadamia wierzycieli o terminie i miejscu
zgromadzenia za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe przesyłką poleconą, odpowiednio za
potwierdzeniem odbioru albo za zwrotnym pokwitowaniem odbioru co najmniej
dwa tygodnie przed dniem zgromadzenia. Wraz z zawiadomieniem należy
doręczyć wierzycielowi propozycje układowe.

Art. 491³². 1. Zgromadzeniu wierzycieli przewodniczy nadzorca sądowy.
2. Z przebiegu zgromadzenia wierzycieli sporządza się protokół, który
powinien zawierać treść układu oraz wymieniać wierzycieli głosujących za
układem i przeciwko układowi.
3. Nadzorca sądowy przedstawia sądowi wniosek o zatwierdzenie układu albo
o umorzenie postępowania w terminie dwudziestu jeden dni od dnia zgromadzenia
wierzycieli.

Art. 491³³. 1. Układ jest zawierany na okres nieprzekraczający pięciu lat.
2. W przypadku, gdy układ obejmuje wierzytelności, o których mowa
w art. 151 ust. 2 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, układ,
w części dotyczącej tych wierzytelności, może być zawarty na okres przekraczający
pięć lat.

Art. 491³⁴. Dłużnik wykonuje układ za pośrednictwem nadzorcy wykonania
układu.

Art. 491³⁵. 1. Wynagrodzenie nadzorcy sądowego wynosi równowartość 15%
kwoty przeznaczonej dla wierzycieli zgodnie z postanowieniami układu i składa się
z opłaty wstępnej, wynoszącej połowę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku
poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, oraz
kwot wypłacanych nadzorcy sądowemu wraz z wypłatą wynikających z układu
świadczeń dla wierzycieli, w wysokości nieprzekraczającej równowartości 15%
każdorazowej wypłaty świadczenia dla wierzycieli.
2. W przypadku gdy kwota przeznaczona dla wierzycieli zgodnie
z postanowieniami układu przekracza 100 000 zł, wynagrodzenie od kwoty
przewyższającej 100 000 zł wynosi równowartość 3% kwoty przeznaczonej dla
wierzycieli.
3. W przypadku gdy kwota przeznaczona dla wierzycieli zgodnie
z postanowieniami układu przekracza 500 000 zł, wynagrodzenie od kwoty
przewyższającej 500 000 zł wynosi równowartość 1% kwoty przeznaczonej dla
wierzycieli.
4. Opłatę wstępną nadzorca sądowy pobiera po doręczeniu postanowienia
o otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli,
a pozostałą część wynagrodzenia – równocześnie z dokonaniem wypłat dla
wierzycieli w wykonaniu układu zatwierdzonego przez sąd.
5. Wynagrodzenie nadzorcy sądowego nie może być niższe od opłaty
wstępnej, o której mowa w ust. 1.

Art. 491³⁶. 1. Sąd umarza postępowanie o zawarcie układu na zgromadzeniu
wierzycieli, jeżeli:
1) dłużnik nie realizuje ciążących na nim obowiązków;
2) aktualne możliwości zarobkowe dłużnika oraz jego sytuacja zawodowa nie
uprawdopodobniają zdolności do pokrycia kosztów postępowania o zawarcie
układu na zgromadzeniu wierzycieli oraz możliwości zawarcia i wykonania
układu z wierzycielami;
3) w terminie sześciu miesięcy od dnia wydania postanowienia o otwarciu
postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli nadzorca
sądowy nie przedstawi wniosku o zatwierdzenie układu.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 491²⁵ ust. 2, po prawomocnym
umorzeniu postępowania sąd rozpoznaje wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości.

Art. 491³⁷. 1. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w art. 491²⁷ ust. 1,
nadzorca sądowy zakłada i prowadzi akta.
2. Akta, o których mowa w ust. 1, mogą być także prowadzone
i przechowywane w postaci elektronicznej.
3. Nadzorca sądowy zapewnia uczestnikom postępowania dostęp do akt,
o których mowa w ust. 1, w swoim biurze oraz, jeśli akta te są prowadzone
w postaci elektronicznej, także z wykorzystaniem środków komunikacji
elektronicznej.
4. Po prawomocnym zakończeniu postępowania akta, o których mowa
w ust. 1, są przekazywane do sądu upadłościowego, który wydał postanowienie
kończące postępowanie, i dołączane do akt sądowych.
5. W przypadku odwołania lub zmiany nadzorcy sądowego oraz wygaśnięcia
funkcji nadzorcy sądowego, akta, o których mowa w ust. 1, są przejmowane przez
nowo wyznaczonego nadzorcę sądowego.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
prowadzenia oraz udostępniania uczestnikom postępowania oraz służbie nadzoru
Ministra Sprawiedliwości akt, o których mowa w ust. 1, mając na względzie
zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony danych w nich zawartych.

Art. 491³⁸. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym tytule do
postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, w tym do zawarcia
układu, jego skutków, zmiany oraz uchylenia stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne dotyczące
przyspieszonego postępowania układowego.

Prawo upadłościowe art. 491

DODAJ