Art. 43. 1. W przypadku niemożności wykonywania obowiązków z powodu
wypoczynku, choroby albo innej usprawiedliwionej nieobecności, prezes
właściwego sądu rejonowego, na wniosek komornika zawierający wskazanie
przyczyny nieobecności, jej okresu oraz osoby zastępcy, wyznacza, w drodze
zarządzenia, zastępcę komornika. O wyznaczeniu zastępcy komornika prezes
właściwego sądu rejonowego zawiadamia za pośrednictwem poczty elektronicznej
radę właściwej izby komorniczej, przesyłając kopię wniosku komornika wraz
z załącznikami.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zastępcą komornika może być:
1) inny komornik albo
2) asesor zatrudniony w kancelarii nieobecnego komornika, który przepracował
na stanowisku asesora co najmniej 2 lata
– jeżeli wyraził zgodę na pełnienie obowiązków zastępcy komornika w okresie
przewidywanej nieobecności.
3. Komornik nie może być zastępowany przez asesora dłużej niż 60 dni
w roku kalendarzowym.
4. W zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 3, asesorowi
pełniącemu funkcję zastępcy komornika przysługują prawa i obowiązki
komornika.
5. Prezes właściwego sądu rejonowego odmawia wyznaczenia zastępcy
komornika w przypadku wyczerpania przez komornika przysługującego mu
uprawnienia do wypoczynku lub gdy nieobecność jest nieusprawiedliwiona.
6. W przypadku gdy wskazany przez komornika zastępca nie spełnia
wymogów, o których mowa w ust. 2, prezes właściwego sądu rejonowego wyraża
sprzeciw wobec osoby zastępcy, o czym niezwłocznie informuje zainteresowanego
komornika i wskazanego zastępcę komornika, wskazując jednocześnie osobę
zastępcy według własnego uznania spośród komorników działających w tym
samym rewirze. Jeżeli w tym samym rewirze nie ma komornika, który może pełnić
obowiązki zastępcy komornika, prezes właściwego sądu rejonowego informuje
o tym fakcie prezesa właściwego sądu apelacyjnego, który wskazuje zastępcę
komornika z obszaru okręgu sądu okręgowego, w którym działa komornik.

Ustawa o komornikach sądowych art. 43

DODAJ