Art. 33. 1. Komornik nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów
regulujących podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności
gospodarczej.
2. Komornik nie może prowadzić działalności gospodarczej.
3. Do komornika stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.),
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 300, z późn. zm.4)
) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.5)
), dotyczące osób prowadzących pozarolniczą
działalność gospodarczą.
4. Komornik nie może:
1) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa
handlowego;
2) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni;
3) być członkiem zarządu fundacji prowadzącej działalność gospodarczą;
4) posiadać w spółce prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziałów
przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego.
5. Przepisy ust. 2–4 stosuje się do asesorów.

Ustawa o komornikach sądowych art. 33

Poprzedni

Art. 32. 1. Komornik jest obowiązany do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym, zwanego dalej „oświadczeniem majątkowym”. Oświadczenie majątkowe dotyczy majątku osobistego oraz objętego małż...

Nastepny

Art. 34. 1. Komornik nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w szkole wyższej w łącznym wymiarze nieprzek...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2019
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka