Art. 3. 1. Do stosunków prawnych z zakresu lotnictwa cywilnego stosuje się
przepisy Prawa lotniczego, o ile wiążące Rzeczpospolitą Polską ratyfikowane umowy
międzynarodowe nie stanowią inaczej.
2. Wiążące uchwały organizacji międzynarodowych ustanowionych na
podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, w tym przyjęte przez
Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) załączniki do
Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia
7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. poz. 212, z późn. zm.), oraz ich zmiany,
ogłaszane są bez zbędnej zwłoki wraz z oświadczeniami rządowymi dotyczącymi ich
obowiązywania. Oświadczenia rządowe ogłaszane są w Dzienniku Ustaw
Rzeczypospolitej Polskiej ze wskazaniem miejsca publikacji uchwał będących
przedmiotem ogłoszenia.
3. Jeżeli wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, w tym
wiążące uchwały organizacji międzynarodowych ustanowionych tymi umowami,
przewidują jednakowe traktowanie podmiotu polskiego i podmiotu obcego, minister
właściwy do spraw transportu zapewni również w aktach wykonawczych do niniejszej
ustawy jednakowe traktowanie tych podmiotów.
4. Dla zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności działania lotnictwa cywilnego
minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić
do stosowania wymagania międzynarodowe o charakterze specjalistycznym, w tym
dotyczące bezpieczeństwa lotnictwa, budowy i eksploatacji statków powietrznych
oraz urządzeń infrastruktury naziemnej, ustanawiane w szczególności przez:
1) Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO);
2) Europejską Konferencję Lotnictwa Cywilnego (ECAC), w tym Zrzeszenie
Władz Lotniczych (JAA);
3) Europejską Organizację do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej
(EUROCONTROL);
4) Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA).
5. Uchwały organizacji międzynarodowych, o których mowa w ust. 2, oraz
wymagania międzynarodowe, o których mowa w ust. 4, zwane są dalej „przepisami
międzynarodowymi”.

Prawo lotnicze art. 3

DODAJ