Art. 103. 1. Czas pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie
lotniczym przy użyciu samolotu nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie
40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym
3 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W stosunku do członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym
przy użyciu samolotu mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest
dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 18 godzin na dobę w locie
długodystansowym. W tych rozkładach czas pracy nie może przekroczyć przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym
3 miesięcy.
3. Praca w granicach przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy
i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi
pracy w godzinach nadliczbowych.
3a. W zakresie czasu pracy w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu
obowiązuje typ wczesny grafiku zakłócającego, o którym mowa
w ORO.FTL.105 pkt 8 lit. a załącznika III do rozporządzenia nr 965/2012/UE.
3b. Maksymalny okres pełnienia czynności lotniczych przez członka załogi
w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu na symulatorze lotu lub w przypadku
lotów szkoleniowych nie może przekroczyć jednorazowo 10 godzin w ciągu
kolejnych 24 godzin i jest wliczany do okresu pełnienia czynności lotniczych członka
załogi w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu.
4. (uchylony)

Art. 103a. 1. (uchylony)
2. Czas pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym
przy użyciu śmigłowca oraz w śmigłowcowej służbie ratownictwa medycznego
rozpoczyna się w chwili, gdy pracodawca wymaga od członka załogi podjęcia pracy,
i kończy się w chwili, gdy członek załogi jest wolny od wszelkich obowiązków.
3. Do czasu pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym
przy użyciu śmigłowca oraz w śmigłowcowej służbie ratownictwa medycznego wlicza
się okres pełnienia czynności lotniczych.
4. Do czasu pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym
przy użyciu śmigłowca oraz w śmigłowcowej służbie ratownictwa medycznego wlicza
się, na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 103c, okresy
gotowości oraz przerw w pełnieniu czynności lotniczych.
5. Czas pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym
przy użyciu śmigłowca nie może przekroczyć:
1) 160 godzin w ciągu każdych kolejnych 28 dni, rozłożonych możliwie
równomiernie w tym okresie;
2) 40 godzin w ciągu każdych kolejnych 7 dni.
6. Czas pracy członka załogi w śmigłowcowej służbie ratownictwa medycznego
nie może przekroczyć:
1) 190 godzin w ciągu każdych kolejnych 28 dni, rozłożonych możliwie
równomiernie w całym tym okresie;
2) 60 godzin w ciągu każdych kolejnych 7 dni;
3) 15 godzin 30 minut w ciągu kolejnych 24 godzin.
7. Czas lotu, liczony od chwili uruchomienia wirnika nośnego do momentu jego
zatrzymania, członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym przy
użyciu śmigłowca nie może przekroczyć:
1) 800 godzin w ciągu roku kalendarzowego;
2) 90 godzin w ciągu kolejnych 28 dni.
8. Czas lotu, liczony od chwili uruchomienia wirnika nośnego do momentu jego
zatrzymania, członka załogi w śmigłowcowej służbie ratownictwa medycznego nie
może przekroczyć:
1) 800 godzin w ciągu roku kalendarzowego;
2) 80 godzin w ciągu kolejnych 28 dni.

Art. 103b. 1. Członkom załóg statków powietrznych, o których mowa
w art. 103a, niezależnie od urlopu wypoczynkowego, przysługuje:
1) co najmniej 7 dni wolnych od pracy w każdym miesiącu kalendarzowym;
2) co najmniej 104 dni wolnych od pracy w każdym roku kalendarzowym.
2. Do okresów, o których mowa w ust. 1, wlicza się dni ustawowo wolne od
pracy albo, w przypadku określonym w art. 15111 Kodeksu pracy, inne dni wolne od
pracy zapewnione przez pracodawcę oraz okresy wypoczynku określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 103c liczone w wymiarze godzinowym.
3. Pracodawca ustala rozkład czasu pracy członków załóg statków powietrznych.
Rozkład czasu pracy uwzględniający okresy wypoczynku, o których mowa w ust. 1,
jest przygotowywany na okres miesiąca kalendarzowego oraz ogłaszany w sposób
przyjęty u danego pracodawcy najpóźniej do 25. dnia miesiąca poprzedniego.
4. Członkom załóg statków powietrznych, o których mowa w art. 103a,
przysługują w każdym tygodniu co najmniej 24 godziny nieprzerwanego
wypoczynku.

Art. 103c. Minister właściwy do spraw transportu, w celu zachowania
odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa operacji lotniczych oraz zapobieżenia
skutkom skumulowanego zmęczenia członków załóg, określi, w drodze
rozporządzenia, w odniesieniu do członków załóg statków powietrznych, o których
mowa w art. 103a:
1) maksymalny okres pełnienia czynności lotniczych;
2) przerwy w pełnieniu czynności lotniczych;
3) okresy wypoczynku należne w związku z pełnieniem czynności lotniczych;
4) ograniczenia czasu lotu;
5) formy pełnienia gotowości oraz warunki ich wliczania do czasu pracy.

Art. 103ca. 1. Czas pracy członków załóg statków powietrznych w przewozie
lotniczym przy użyciu samolotu wykonywanym taksówką powietrzną, w załodze
jednoosobowej oraz w służbie ratownictwa medycznego określają przepisy części Q
załącznika III do rozporządzenia nr 3922/91 w zakresie okresu służby, w tym
w zakresie okresu pełnienia czynności lotniczych.
2. Dyżur członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym przy
użyciu samolotu wykonywanym taksówką powietrzną, w załodze jednoosobowej oraz
w służbie ratownictwa medycznego określają przepisy części Q załącznika III do
rozporządzenia nr 3922/91 w zakresie gotowości oraz przepisy wydane na podstawie
ust. 10.
3. Okresy wypoczynku, określone w części Q załącznika III do rozporządzenia
nr 3922/91, członków załóg statków powietrznych w przewozie lotniczym przy użyciu
samolotu wykonywanym taksówką powietrzną, w załodze jednoosobowej oraz
w służbie ratownictwa medycznego mogą być udzielane w dniach wolnych od pracy.
4. Służba ratownictwa medycznego jest misją składającą się z dolotu, transportu
i powrotu do portu macierzystego, wykonywaną przy użyciu samolotu zgodnie
z certyfikatem przewoźnika lotniczego, której celem jest udzielenie pomocy
medycznej w stanie nagłego zagrożenia zdrowia, kiedy zasadnicze znaczenie ma
bezzwłoczny i szybki transport:
1) chorych lub rannych oraz innych osób, których to bezpośrednio dotyczy, lub
2) personelu medycznego, lub
3) materiałów biologicznych i materiałów lub urządzeń wykorzystywanych do
udzielenia świadczeń zdrowotnych.
5. Maksymalny okres pełnienia czynności lotniczych członka załogi
w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu w załodze jednoosobowej nie może
przekraczać 10 godzin w ciągu kolejnych 24 godzin.
6. Maksymalny okres pełnienia czynności lotniczych członka załogi
w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu w służbie ratownictwa medycznego nie
może przekraczać 12 godzin w ciągu kolejnych 24 godzin.
7. Okres pełnienia czynności lotniczych członków załóg statków powietrznych
w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu wykonywanym taksówką powietrzną,
w załodze jednoosobowej oraz w służbie ratownictwa medycznego może zostać wydłużony zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie
ust. 10.
8. Okres wypoczynku członków załóg statków powietrznych w przewozie
lotniczym przy użyciu samolotu wykonywanym taksówką powietrzną, w załodze
jednoosobowej oraz w służbie ratownictwa medycznego, należny w związku
z pełnieniem czynności lotniczych, może zostać skrócony albo wydłużony,
z zachowaniem wymagań określonych w art. 102a ust. 2 oraz w sposób określony
w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.
9. Niezależnie od okresu wypoczynku, o którym mowa w ust. 8, członkom załóg
statków powietrznych w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu wykonywanym
taksówką powietrzną, w załodze jednoosobowej oraz w służbie ratownictwa
medycznego przysługuje wypoczynek dodatkowy jako kompensata wpływu różnic
stref czasowych na członków załogi statku powietrznego, zgodnie z warunkami
określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.
10. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze konieczność
zachowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa operacji lotniczych oraz
zapobieżenia skutkom skumulowanego zmęczenia, a także uwzględniając przepisy
części Q załącznika III do rozporządzenia nr 3922/91 oraz podczęści FTL załącznika
III do rozporządzenia nr 965/2012/UE, określi, w drodze rozporządzenia, dla
członków załóg w przewozie lotniczym przy użyciu samolotu:
1) wykonywanym taksówką powietrzną, w załodze jednoosobowej oraz w służbie
ratownictwa medycznego:
a) warunki i okresy wypoczynku należne w związku z pełnieniem czynności
lotniczych oraz sposób skracania i wydłużania okresu wypoczynku,
b) warunki i okresy wypoczynku dodatkowego stanowiącego kompensatę
wpływu różnic stref czasowych na członków załogi statku powietrznego,
c) formy i warunki pełnienia gotowości, jej limity oraz sposób wliczania
gotowości do okresu służby i okresu pełnienia czynności lotniczych;
2) wykonywanym taksówką powietrzną oraz w służbie ratownictwa medycznego
wydłużony okres pełnienia czynności lotniczych ze względu na zwiększenie
składu personelu lotniczego w załodze wieloosobowej;
3) w załodze jednoosobowej oraz w służbie ratownictwa medycznego sposób
wliczania czasu przemieszczania członka załogi w celu zajęcia stanowiska do
okresu służby i okresu pełnienia czynności lotniczych;
4) wykonywanym taksówką powietrzną przerwy w pełnieniu czynności lotniczych
oraz wydłużony okres pełnienia czynności lotniczych ze względu na zastosowaną
przerwę;
5) w załodze jednoosobowej szczegółowy sposób określania okresu pełnienia
czynności lotniczych w zależności od czasu zgłoszenia się do lotu oraz liczby
odcinków;
6) w służbie ratownictwa medycznego wydłużony okres pełnienia czynności
lotniczych ze względu na udział w akcji ratowniczej lub wystąpienie
nieprzewidzianych okoliczności podczas operacji lotniczej.

Art. 103d. W sprawach dotyczących czasu pracy członków załóg statków
powietrznych, nieuregulowanych w przepisach art. 102a–103ca, stosuje się przepisy
Kodeksu pracy.

Prawo lotnicze art. 103

DODAJ