Art. 37. 1. W przypadku gdy w wyniku użycia lub wykorzystania środków
przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby lub wystąpiły inne widoczne
objawy zagrożenia życia lub zdrowia tej osoby albo nastąpiła jej śmierć, zranienie albo
śmierć zwierzęcia albo zniszczenie mienia, uprawniony:
1) zabezpiecza miejsce zdarzenia, także przed dostępem osób postronnych;
2) ustala świadków zdarzenia;
3) powiadamia o zdarzeniu właściwego przełożonego lub osobę pełniącą służbę dyżurną.
2. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 2:
1) nie stosuje się w przypadku zniszczenia mienia na terenie jednostki
organizacyjnej Służby Więziennej;
2) można nie stosować, w przypadku gdy:
a) zagroziłoby to życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu uprawnionego lub innej osoby,
b) spowodowałoby to konieczność zaniechania przez uprawnionego czynności
ochronnych wobec osób, ważnych obiektów, urządzeń lub obszarów lub
w ramach konwoju lub doprowadzenia
– do czasu ustania tego zagrożenia lub tej konieczności.

Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej art. 37

DODAJ