Art. 35. 1. Cudzoziemcowi może być przyznane prawo wykonywania zawodu
na stałe albo na czas określony, jeżeli:
1) posiada zezwolenie na pobyt stały;
2) posiada urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego w mowie i piśmie
w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej,
wydane na podstawie ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1480 oraz z 2020 r. poz. 285);
3) przedstawi zaświadczenie o wykonywaniu zawodu pielęgniarki lub położnej na
podstawie przepisów obowiązujących w państwie, w którym dotychczas
wykonywał zawód;
4) przedstawi zaświadczenie odpowiedniego organu państwa, którego jest
obywatelem, że nie został pozbawiony prawa wykonywania zawodu lub prawo
to nie zostało zawieszone i nie toczy się przeciwko niemu postępowanie
w sprawie pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu;
5) posiada świadectwo ukończenia szkoły pielęgniarskiej lub szkoły położnych
bądź uzyskane w innym państwie świadectwo uznane w Rzeczypospolitej
Polskiej za równorzędne ze świadectwem ukończenia takiej szkoły, zgodnie
z odrębnymi przepisami, pod warunkiem że spełnia minimalne wymogi
kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej;
6) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
7) jego stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu pielęgniarki lub
wykonywanie zawodu położnej;
8) odbył 6-miesięczny staż adaptacyjny we wskazanym podmiocie leczniczym;
9) wykazuje nienaganną postawę etyczną.
1a. Odbycie stażu adaptacyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, nie wymaga
posiadania zezwolenia na pracę i zwalnia z obowiązku odbycia przeszkolenia,
o którym mowa w art. 26 ust. 1.
2. Przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do cudzoziemców, którzy ukończyli szkołę
pielęgniarską lub szkołę położnych w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może przyznać prawo wykonywania
zawodu na czas określony cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 2–8.
4. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych przyznaje, w drodze uchwały, prawo
wykonywania zawodu albo odmawia przyznania tego prawa.
5. Koszty stażu adaptacyjnego ponosi odbywający staż. Zasady finansowania
stażu adaptacyjnego reguluje umowa zawarta między odbywającym staż adaptacyjny
a podmiotem leczniczym przyjmującym na staż.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady
Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) ramowy program stażu adaptacyjnego,
2) sposób i tryb odbywania oraz zaliczania stażu adaptacyjnego,
3) szczegółowy zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej w okresie
odbywania stażu adaptacyjnego,
4) warunki, jakie powinien spełniać podmiot leczniczy, w którym odbywają się
staże adaptacyjne
– uwzględniając zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej określony w ustawie.

Art. 35a. 1. Osobie, która uzyskała kwalifikacje poza terytorium państw
członkowskich Unii Europejskiej, można udzielić zgody na wykonywanie zawodu
pielęgniarki lub położnej oraz przyznać prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub
położnej, na określony zakres czynności zawodowych, okres i miejsce zatrudnienia
w podmiocie wykonującym działalność leczniczą, jeżeli spełnia następujące warunki:
1) złożyła oświadczenie, że wykazuje znajomość języka polskiego wystarczającą
do wykonywania powierzonego jej zakresu czynności zawodowych;
2) uzyskała zaświadczenie od podmiotu wykonującego działalność leczniczą
zawierające wykaz komórek organizacyjnych zakładu leczniczego i okres
planowanego zatrudnienia ze wskazaniem zakresu czynności zawodowych
zgodnego z posiadanym wykształceniem;
3) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
4) jej stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu pielęgniarki lub położnej;
5) wykazuje nienaganną postawę etyczną;
6) ma co najmniej 3-letnie doświadczenie zawodowe jako pielęgniarka lub położna,
uzyskane w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających uzyskanie
zaświadczenia, o którym mowa w pkt 2;
7) posiada dyplom pielęgniarki lub położnej, wydany w innym państwie niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli dyplom lub jego duplikat jest
zalegalizowany przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego dla
państwa, na którego terytorium lub w którego systemie szkolnictwa wydano ten
dyplom, albo na dyplomie lub jego duplikacie umieszczono albo dołączono do
dokumentu apostille, jeżeli dyplom został wydany przez uprawniony organ
właściwy dla państwa będącego stroną Konwencji znoszącej wymóg legalizacji
zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia
5 października 1961 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 938), na którego terytorium lub
w którego systemie szkolnictwa wydano ten dyplom.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza w Biuletynie Informacji
Publicznej wykaz dokumentów poświadczających spełnienie warunków, o których
mowa w ust. 1 pkt 3–5.
3. Zgody określonej w ust. 1 udziela na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1,
minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej, której nadaje
się rygor natychmiastowej wykonalności. W decyzji określa się zakres czynności
zawodowych oraz okres i miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych wskazane
w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. Minister właściwy do spraw zdrowia
może odstąpić od warunku zalegalizowania dyplomu lub duplikatu oraz posiadania
apostille dyplomu lub jego duplikatu, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli spełnienie
tego warunku przez wnioskodawcę jest niemożliwe lub znacząco utrudnione.
4. W celu udzielenia zgody, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
zdrowia może wystąpić o opinię do:
1) konsultanta krajowego właściwego w danej dziedzinie pielęgniarstwa lub
konsultanta krajowego w dziedzinie pielęgniarstwa albo
2) konsultanta wojewódzkiego właściwego w danej dziedzinie pielęgniarstwa lub
konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa, na obszarze
województwa, gdzie osoba, o której mowa w ust. 1, zamierza wykonywać zawód
– przekazując dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1,
a także, jeżeli to konieczne, inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji
zawodowych odpowiadających zakresowi świadczeń zdrowotnych wskazanych
w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
5. Konsultant wydaje opinię, o której mowa w ust. 4, w terminie 7 dni od dnia
otrzymania wystąpienia ministra właściwego do spraw zdrowia.
6. Na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 3, okręgowa rada pielęgniarek
i położnych przyznaje adresatowi tej decyzji prawo wykonywania zawodu
pielęgniarki lub prawo wykonywania zawodu położnej, na określony zakres czynności
zawodowych, okres i miejsce jego wykonywania wskazane w decyzji, o której mowa
w ust. 3. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych przyznaje prawo wykonywania
zawodu oraz wydaje dokument „Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki” albo
„Prawo wykonywania zawodu położnej”, w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji,
o której mowa w ust. 3, i wpisuje pielęgniarkę albo położną do rejestru, o którym
mowa w art. 48 ust. 1. W przypadku odmowy wydania prawa wykonywania zawodu
okręgowa rada pielęgniarek i położnych niezwłocznie informuje o tym ministra
właściwego do spraw zdrowia, wskazując przyczyny takiego rozstrzygnięcia.
7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zatrudnia pielęgniarkę lub położną na
podstawie umowy o pracę na czas określony nie dłuższy niż okres do dnia upływu
ważności prawa wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 6. Przepisu art. 251
ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320) nie
stosuje się.
8. Pielęgniarka lub położna, posiadająca prawo wykonywania zawodu, o którym
mowa w ust. 6, wykonuje zawód przez okres roku pod nadzorem innej pielęgniarki
lub położnej wyznaczonej przez kierownika podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
9. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych po otrzymaniu od podmiotu,
o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę skreśla
pielęgniarkę albo położną z rejestru, o którym mowa w art. 48 ust. 1, jeżeli w terminie
miesiąca od dnia rozwiązania tej umowy pielęgniarka albo położna nie poinformuje
okręgowej izby pielęgniarek i położnych o zaistnieniu jednego z przypadków,
o których mowa w ust. 10.
10. Pielęgniarka albo położna, posiadająca prawo wykonywania zawodu,
o którym mowa w ust. 6, nie może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
wykonywać zawodu poza podmiotem wykonującym działalność leczniczą, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem przypadku, gdy:
1) na wniosek pielęgniarki albo położnej zgody na wykonywanie zawodu w innym
podmiocie udzielił minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wydanego przez kolejny podmiot wykonujący działalność leczniczą, w którym występuje
szczególnie duże zapotrzebowanie na świadczenia zdrowotne udzielane przez
pielęgniarki lub położne;
2) minister właściwy do spraw zdrowia skierował pielęgniarkę albo położną
w drodze decyzji administracyjnej do pracy w podmiocie wykonującym
działalność leczniczą, w którym występuje szczególnie duże zapotrzebowanie na
świadczenia udzielane przez pielęgniarki lub położne;
3) pielęgniarka albo położna została skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii
na podstawie art. 47 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz
zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845, 2112 i 2401).
11. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 6, wygasa
w przypadku:
1) uzyskania przez pielęgniarkę albo położną prawa wykonywania zawodu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie;
2) wydania decyzji, o której mowa w ust. 27;
3) skreślenia z rejestru, o którym mowa w art. 48 ust. 1;
4) upływu czasu, na który zostało wydane;
5) ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego pielęgniarki albo położnej;
6) złożenia przez pielęgniarkę albo położną oświadczenia o zrzeczeniu się tego prawa;
7) śmierci pielęgniarki albo położnej.
12. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 6, jest wydawane na
okres nie dłuższy niż 5 lat. Nie można przedłużyć ani wydać nowego prawa
wykonywania zawodu na warunkach określonych w ust. 1 po upływie 5 lat od dnia jego wydania.
13. Dokument „Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki” albo „Prawo
wykonywania zawodu położnej”, zawiera dokonane przez właściwą okręgową radę
pielęgniarek i położnych adnotacje określające zakres czynności zawodowych, okres
i miejsce zatrudnienia, na jakie zostało przyznane dane prawo wykonywania zawodu.
14. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii
osobie, która uzyskała kwalifikacje pielęgniarki lub położnej poza terytorium państw
członkowskich Unii Europejskiej, można udzielić zgody na wykonywanie zawodu
pielęgniarki albo położnej oraz przyznać warunkowe prawo wykonywania zawodu
pielęgniarki lub położnej, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–5 i 7.
15. Od osoby, o której mowa w ust. 14, nie jest wymagane zalegalizowanie
dyplomów lub duplikatów oraz posiadanie apostille dyplomów lub ich duplikatów,
o których mowa w ust. 1 pkt 7.
16. W przypadku posiadania przez osobę, o której mowa w ust. 14, co najmniej
3-letniego doświadczenia zawodowego, jako pielęgniarka lub położna, uzyskanego
w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku, osoba ta może
uzyskać zgodę na samodzielne wykonywanie zawodu, z zastrzeżeniem ust. 19.
W przypadku niespełniania warunku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, osoba,
o której mowa w ust. 14, może uzyskać zgodę na wykonywanie zawodu pod nadzorem
innej pielęgniarki lub położnej.
17. Zgody określonej w ust. 14 i 16 udziela na wniosek osoby, o której mowa
w ust. 14 i 16, minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji
administracyjnej, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Przepisy
ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. W decyzji wskazuje się, czy dana osoba może
wykonywać zawód samodzielnie, czy pod nadzorem innej pielęgniarki albo położnej.
18. Na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 17, okręgowa rada pielęgniarek
i położnych przyznaje adresatowi tej decyzji warunkowe prawo wykonywania zawodu
pielęgniarki lub warunkowe prawo wykonywania zawodu położnej. Okręgowa rada
pielęgniarek i położnych przyznaje warunkowe prawo wykonywania zawodu oraz
wydaje dokument „Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki” albo „Prawo
wykonywania zawodu położnej”, w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji,
o której mowa w ust. 17, i wpisuje pielęgniarkę albo położną, której przyznała
warunkowe prawo wykonywania zawodu, do rejestru, o którym mowa w art. 48 ust. 1.
W dokumencie „Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki” albo „Prawo
wykonywania zawodu położnej” zamieszcza się adnotację, że dane prawo
wykonywania zawodu jest prawem warunkowym oraz wskazuje się, czy dana
pielęgniarka albo położna może wykonywać zawód samodzielnie, czy pod nadzorem
innej pielęgniarki albo położnej. W przypadku odmowy przyznania warunkowego prawa wykonywania zawodu okręgowa rada pielęgniarek i położnych niezwłocznie informuje o tym ministra właściwego do spraw zdrowia, wskazując przyczyny takiego rozstrzygnięcia.
19. Pielęgniarka albo położna, posiadająca warunkowe prawo wykonywania
zawodu, o którym mowa w ust. 18, uprawniające do samodzielnego wykonywania
zawodu, przez pierwsze 3 miesiące zatrudnienia w zawodzie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, wykonuje zawód pod nadzorem innej pielęgniarki albo położnej.
20. Pielęgniarka albo położna, posiadająca prawo wykonywania zawodu,
o którym mowa w ust. 18, nie może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
wykonywać zawodu poza podmiotem leczniczym przeznaczonym do udzielania
świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym na COVID-19. Pielęgniarka albo położna
zgłasza ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w jakim podmiocie i na jaki okres
została zatrudniona, w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczeń
zdrowotnych w danym podmiocie. Brak dokonania zgłoszenia może stanowić
podstawę do cofnięcia zgody, o której mowa w ust. 14 i 16. Cofnięcie zgody następuje
w drodze decyzji administracyjnej.
21. Minister właściwy do spraw zdrowia może udzielić, w drodze decyzji
administracyjnej, zgody na wykonywanie zawodu przez pielęgniarkę albo położną,
posiadającą prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 18, poza podmiotem
leczniczym przeznaczonym do udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym
na COVID-19. Zgody tej udziela się na wniosek pielęgniarki albo położnej. W decyzji
wskazuje się podmiot, w którym dana pielęgniarka albo położna będzie wykonywać zawód.
22. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 18, zachowuje ważność
przez okres 5 lat od dnia jego wydania.
23. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 18, wygasa w przypadku:
1) uzyskania przez pielęgniarkę albo położną prawa wykonywania zawodu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie;
2) wydania decyzji, o której mowa w ust. 27;
3) skreślenia z rejestru, o którym mowa w art. 48 ust. 1;
4) upływu 5 lat od dnia jego wydania;
5) ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego pielęgniarki albo położnej;
6) złożenia przez pielęgniarkę albo położną oświadczenia o zrzeczeniu się tego
prawa;
7) śmierci pielęgniarki albo położnej.
24. Dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa
odpowiednio w ust. 1 albo 14 i 16, wraz z wnioskiem, mogą zostać złożone przez
wnioskodawcę do ministra właściwego do spraw zdrowia także za pośrednictwem
konsula Rzeczypospolitej Polskiej. Konsul Rzeczypospolitej Polskiej przesyła
elektronicznie odwzorowane dokumenty do ministra właściwego do spraw zdrowia za
pomocą środków komunikacji elektronicznej. W przypadku stwierdzenia przez
ministra właściwego do spraw zdrowia, na podstawie przesłanych dokumentów, że
wnioskodawca spełnia odpowiednie warunki, o których mowa w ust. 1 albo 14 i 16,
minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję, o której mowa w ust. 3 lub 17,
i przesyła elektronicznie odwzorowaną decyzję do właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Po otrzymaniu
decyzji, o której mowa w ust. 3 lub 17, konsul ten wydaje wizę, chyba że zachodzą
podstawy do odmowy jej wydania.
25. W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia
uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności dokumentów, potwierdzających
spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1 albo 14 i 16, minister właściwy do
spraw zdrowia może zwrócić się do konsula Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium
państwa, gdzie dokumenty te zostały wydane, lub do konsula Rzeczypospolitej
Polskiej, do którego dokumenty te zostały złożone zgodnie z ust. 24, z wnioskiem
o weryfikację autentyczności tych dokumentów.
26. W przypadku gdy w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub
stanu epidemii okręgowa rada pielęgniarek i położnych nie przyzna prawa
wykonywania zawodu w terminach, o których mowa w ust. 6 albo 18, lub odmówi
przyznania prawa wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 6 albo 18, do dnia
prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie przyznania prawa wykonywania
zawodu, pielęgniarka albo położna może wykonywać zawód na podstawie
i w zakresie określonym w decyzji, o której mowa odpowiednio w ust. 3 albo 17, i jest
w tym czasie uznawana za pielęgniarkę albo położną posiadającą odpowiednie prawo
wykonywania zawodu.
27. W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia
wiarygodnych informacji, zgodnie z którymi wykonywanie świadczeń zdrowotnych
przez daną pielęgniarkę lub położną stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia
pacjentów, minister właściwy do spraw zdrowia cofa tej pielęgniarce lub położnej
zgodę, o której mowa w ust. 3 lub 17. Cofnięcie zgody następuje w drodze decyzji
administracyjnej, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej art. 35

DODAJ