Art. 33. 1. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem
potwierdzającym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do
wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu położnej, o którym mowa
w wykazie określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uważa się dyplomy, świadectwa
lub inne dokumenty wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli kształcenie zostało rozpoczęte przed dniem:
1) 23 stycznia 1983 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Republice Federalnej
Niemiec, Republice Greckiej, Republice Francuskiej, Republice Irlandii, Republice Włoskiej, Wielkim Księstwie Luksemburga, Królestwie Niderlandów i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
2) 1 stycznia 1986 r. w Królestwie Hiszpanii i Republice Portugalii,
3) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem że dokument poświadczający formalne kwalifikacje położnej
uprawnia do wykonywania zawodu położnej na terytorium Republiki Federalnej
Niemiec na tych samych zasadach jak dokument poświadczający tego rodzaju
kwalifikacje przyznany przez odpowiednie władze lub organizacje Republiki
Federalnej Niemiec,
4) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie Szwecji,
Królestwie Norwegii i Republice Islandii,
5) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
6) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
7) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej, Republice
Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estońskiej,
Republice Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej,
8) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii i Rumunii,
8a) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz do dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie
formalnych kwalifikacji zostało dołączone zaświadczenie potwierdzające, że osoba
posługująca się tymi dokumentami wykonywała zawód położnej przez okres co
najmniej 3 kolejnych lat z 5 lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia;
9) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Litewskiej,
10) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Estońskiej,
11) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Łotewskiej,
12) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Słowenii,
12a) 8 października 1991 r. w byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Chorwacji,
13) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji
– oraz do dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie
formalnych kwalifikacji zostało dołączone zaświadczenie wydane przez odpowiednie
władze lub organizacje odpowiednio: Republiki Litewskiej, Republiki Estońskiej,
Republiki Łotewskiej, Republiki Słowenii, Republiki Chorwacji, Republiki Czeskiej
lub Republiki Słowackiej, potwierdzające, że dokument ten ma na terytorium tych
państw taką samą moc, jak dokumenty wymienione w odniesieniu do tych państw
w wykazie, o którym mowa w art. 34 ust. 2, oraz że osoba posługująca się tymi
dokumentami wykonywała zawód położnej przez okres co najmniej 3 kolejnych lat
z 5 lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia.
2. W przypadku położnej będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, posiadającej dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający
posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu położnej, której
kształcenie zostało rozpoczęte przed dniem 3 października 1990 r. na terytorium byłej
Niemieckiej Republiki Demokratycznej i odpowiada wszystkim minimalnym
wymogom kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej, ale jest
uznawane tylko pod warunkiem uzupełnienia go praktyką zawodową, kwalifikacje są
uznawane po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez odpowiednie władze lub
organizacje Republiki Federalnej Niemiec, że wykonywała zawód położnej przez co
najmniej 2 lata po uzyskaniu dokumentu potwierdzającego posiadanie formalnych kwalifikacji.
3. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem
potwierdzającym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do
wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu położnej, o których mowa
w wykazie określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uważa się dokumenty
potwierdzające kwalifikacje położnej (asistent medical
obstetrică-ginecologi/pielęgniarka w zakresie położnictwa i ginekologii) wydane
przed dniem 1 stycznia 2007 r. przez odpowiednie władze w Rumunii, jeżeli do tych
dokumentów zostało dołączone zaświadczenie potwierdzające, że osoba posługująca
się tymi dokumentami, rzeczywiście i zgodnie z prawem wykonywała zawód położnej
przez okres co najmniej 5 kolejnych lat z 7 lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia.
4. Jeżeli położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej
posiada dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu położnej, inny niż dokumenty,
zamieszczone w wykazie określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uznaje się go za
równoważny z tymi dokumentami, pod warunkiem że przedstawi zaświadczenie
wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, stwierdzające, że ten dyplom, świadectwo lub inny dokument został
uzyskany po ukończeniu kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej
i jest traktowany przez te władze lub organizacje za równoważny z dokumentami
zamieszczonymi w wykazie określonym na podstawie art. 34 ust. 2.
5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do następujących kwalifikacji uzyskanych
w Republice Chorwacji przed dniem 1 lipca 2013 r.:
1) starsza pielęgniarka wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii
(viša medicinska sestra ginekološko-opstetričkog smjera);
2) pielęgniarka wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii
(medicinska sestra ginekološko-opstetričkog smjera);
3) starsza pielęgniarka uprawniona do wykonywania czynności położnej (viša
medicinska sestra primaljskog smjera);
4) pielęgniarka uprawniona do wykonywania czynności położnej (medicinska
sestra primaljskog smjera);
5) położna wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii
(ginekološko-opstetrička primalja);
6) położna (primalja).

Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej art. 33

DODAJ