Art. 2. Ustawy nie stosuje się do:
1) umowy o kredyt hipoteczny udzielany przez pracodawcę pracownikom
w ramach jego działalności dodatkowej, o ile kredyt jest nieoprocentowany lub
oprocentowany według rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania niższej od
powszechnie stosowanej na rynku i nie jest oferowany ogółowi społeczeństwa;
2) umowy o kredyt hipoteczny, w przypadku której kredyt jest udzielany bez
oprocentowania i opłat, z wyjątkiem opłat przeznaczonych na pokrycie kosztów
bezpośrednio związanych z zabezpieczeniem kredytu;
3) umowy o kredyt hipoteczny w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym,
który musi być spłacony w terminie miesiąca;
4) umowy o kredyt hipoteczny będącej wynikiem ugody sądowej oraz ugody
będącej wynikiem postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania
sporów konsumenckich, o którym mowa w ustawie z dnia 23 września 2016 r.
o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823);
5) umowy o kredyt hipoteczny dotyczącej odroczonej spłaty – bez żadnych opłat –
istniejącego zadłużenia, z wyjątkiem umowy o kredyt hipoteczny, w ramach
której kredytodawca udziela konsumentowi kredytu hipotecznego lub daje mu
przyrzeczenie udzielenia kredytu hipotecznego zabezpieczonego hipoteką lub
innym prawem związanym z nieruchomością mieszkalną;
6) umowy o odwrócony kredyt hipoteczny w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia
23 października 2014 r. o odwróconym kredycie hipotecznym (Dz. U. z 2016 r.
poz. 786);
7) umowy o kredyt niezabezpieczony hipoteką przeznaczony na remont
nieruchomości mieszkalnej.

Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami art. 2

DODAJ