Art. 3. 1. Przez umowę o kredyt hipoteczny rozumie się umowę, w ramach której
kredytodawca udziela konsumentowi kredytu lub daje mu przyrzeczenie udzielenia
kredytu zabezpieczonego hipoteką lub innym prawem związanym z nieruchomością
mieszkalną lub przeznaczonego na sfinansowanie niezwiązanego z działalnością
gospodarczą lub prowadzeniem gospodarstwa rolnego nabycia lub utrzymania:
1) prawa własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego
odrębną nieruchomość, a także ich budowy lub przebudowy w rozumieniu
art. 3 pkt 6 i 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019
r. poz. 1186, z późn. zm.);
2) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu;
3) prawa własności nieruchomości gruntowej lub jej części;
4) udziału we współwłasności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego
stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w nieruchomości gruntowej.
2. Za umowę o kredyt hipoteczny uważa się w szczególności umowę:
1) pożyczki,
2) kredytu w rozumieniu art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo
bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321),
3) o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego,
4) o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej,
a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia,
5) o kredyt odnawialny
– o ile spełnia warunki określone w ust. 1.

Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami art. 3

DODAJ