Art. 263. § 1. W postępowaniu przygotowawczym sąd, stosując tymczasowe
aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
§ 2. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było
ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym w § 1, na wniosek
prokuratora, sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy, gdy zachodzi
tego potrzeba, może przedłużyć tymczasowe aresztowanie na okres, który łącznie nie
może przekroczyć 12 miesięcy.
§ 3. Łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania
pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat.
§ 3a. W przypadku zbiegu tymczasowego aresztowania z wykonywaną karą
pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie do okresów, o których mowa w § 2
i 3, zalicza się okres odbywania przez tymczasowo aresztowanego kary pozbawienia
wolności.
§ 4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony,
przekraczający terminy określone w § 2 i 3 może dokonać sąd apelacyjny, w którego
okręgu prowadzi się postępowanie na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy,
a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek właściwego prokuratora
bezpośrednio przełożonego wobec prokuratora prowadzącego lub nadzorującego
śledztwo – jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania
karnego, czynnościami zmierzającymi do ustalenia lub potwierdzenia tożsamości
oskarżonego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej
zawiłości lub poza granicami kraju, a także celowym przewlekaniem postępowania
przez oskarżonego.
§ 4a. (uchylony)
§ 4b. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania, o którym mowa
w § 4, nie stosuje się w odniesieniu do terminu określonego w § 2, gdy kara realnie
grożąca oskarżonemu za zarzucane mu przestępstwo nie przekroczy 3 lat pozbawienia
wolności, a w stosunku do terminu wskazanego w § 3, gdy nie przekroczy ona 5 lat
pozbawienia wolności, chyba że konieczność takiego przedłużenia jest spowodowana
celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego.
§ 5. Na postanowienie sądu apelacyjnego wydane na podstawie § 4 przysługuje
zażalenie do sądu apelacyjnego orzekającego w składzie trzech sędziów.
§ 6. Z wnioskiem o przedłużenie okresu tymczasowego aresztowania należy
wystąpić, z jednoczesnym przesłaniem właściwemu sądowi akt sprawy, nie później
niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka.
§ 7. Jeżeli zachodzi potrzeba stosowania tymczasowego aresztowania po
wydaniu pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji, każdorazowe jego
przedłużenie może następować na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.
§ 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór pouczenia
o przysługujących oskarżonemu w wypadku zastosowania tymczasowego
aresztowania uprawnieniach: do składania wyjaśnień, do odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi na pytania, do informacji o treści stawianych zarzutów,
do przeglądania akt w części zawierającej treść dowodów wskazanych we wniosku
o tymczasowe aresztowanie, do dostępu do pierwszej pomocy medycznej, jak również
uprawnieniach wskazanych w art. 72 § 1, art. 78 § 1, art. 249 § 5, art. 252, art. 254 § 1 i 2, art. 261 § 1, 2 i 2a oraz art. 612 § 1, mając na względzie konieczność zrozumienia
pouczenia także przez osoby niekorzystające z pomocy obrońcy.

Kodeks Postępowania Karnego art. 263