Art. 242. 1. Jeżeli wina funkcjonariusza i okoliczności czynu nie budzą
wątpliwości i nie zachodzi potrzeba wymierzenia jednej z kar, o których mowa
w art. 232 pkt 3–7, po wysłuchaniu obwinionego i złożeniu przez niego wyjaśnień na
piśmie oraz uzyskaniu jego pisemnej zgody na dobrowolne poddanie się karze
dyscyplinarnej bez przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego sporządza się
protokół z powyższych czynności i wydaje się orzeczenie o wymierzeniu kary
dyscyplinarnej.
2. Na orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, zażalenie nie przysługuje.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 242

DODAJ