Art. 208. 1. Za wykonywanie zadań polegających na:
1) opiece nad psem specjalnym lub służbowym,
2) pełnieniu funkcji rzecznika dyscyplinarnego,
3) pełnieniu funkcji mentora w okresie wstępnej adaptacji zawodowej, praktyki
zawodowej lub mentora wyznaczonego do organizacji i prowadzenia szkolenia
dla mentorów w trakcie doskonalenia okręgowego,
4) pełnieniu funkcji na Uczelni
− funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie.
2. Wynagrodzenie za dokonane przez funkcjonariuszy wynalazki, udoskonalenia
techniczne i usprawnienia określają odrębne przepisy.
3. (uchylony)

Art. 208a. 1. Funkcjonariuszowi za wykonywanie zadań, o których mowa
w art. 208 ust. 1 pkt 1, przysługuje miesięcznie dodatkowe wynagrodzenie w wysokości do 153 zł, proporcjonalnie do liczby dni sprawowanej opieki nad psem w miesiącu.
2. W przypadku sprawowania opieki:
1) nad więcej niż jednym psem specjalnym lub służbowym dodatkowe
wynagrodzenie stanowi wielokrotność stawki określonej w ust. 1;
2) przez kilku funkcjonariuszy nad jednym psem specjalnym lub służbowym
dodatkowe wynagrodzenie dzieli się między nich, proporcjonalnie do liczby dni
sprawowanej przez każdego z nich opieki nad psem specjalnym lub służbowym
w miesiącu.
3. Dodatkowe wynagrodzenie za sprawowanie opieki nad psem specjalnym lub
służbowym jest wypłacane na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) nazwę jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz sprawował opiekę nad
psem specjalnym lub służbowym;
2) informację o liczbie dni w miesiącu, w których funkcjonariusz wykonywał
czynności związane z zapewnieniem opieki psu specjalnemu lub służbowemu;
3) informację o liczbie psów specjalnych lub służbowych, nad którymi
funkcjonariusz sprawował opiekę.

Art. 208b. Funkcjonariuszowi za wykonywanie zadań, o których mowa
w art. 208 ust. 1 pkt 2, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości do 762 zł
za pełnienie funkcji rzecznika dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym lub
do 153 zł w przypadku uczestniczenia w postępowaniu dyscyplinarnym w związku
z udzielaniem pomocy innemu rzecznikowi dyscyplinarnemu.

Art. 208c. 1. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w art. 208 ust. 1 pkt 3,
przysługuje dodatkowe wynagrodzenie miesięczne w wysokości do 153 zł:
1) za pełnienie funkcji mentora w odniesieniu do każdego funkcjonariusza lub
pracownika w okresie:
a) wstępnej adaptacji zawodowej,
b) praktyki zawodowej;
2) w okresie organizacji i prowadzenia szkolenia dla mentorów.
2. Dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie funkcji mentora jest wypłacane na
wniosek funkcjonariusza po wyznaczeniu go na mentora oraz po zakończeniu
czynności, o których mowa w ust. 1.
3. Wniosek w sprawie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie funkcji
mentora zawiera określenie jednostki organizacyjnej, w której były prowadzone
czynności przez mentora, oraz ich opis i termin ich realizacji.

Art. 208d. Funkcjonariuszowi za wykonywanie zadań, o których mowa
w art. 208 ust. 1 pkt 4, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie miesięczne
w wysokości do 1219 zł.

Art. 208e. 1. Ustalenia wysokości dodatkowego wynagrodzenia i jego wypłaty
dokonuje kierownik właściwej jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz
pobiera uposażenie.
2. Wypłaty dokonuje się wraz z wypłatą należnego uposażenia za miesiąc
następujący po miesiącu, w którym funkcjonariusz wykonywał zadania służbowe,
o których mowa w art. 208 ust. 1.

Art. 208f. 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po
osiągnięciu:
1) 25 lat służby, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł
miesięcznie, albo
2) 28 lat i 6 miesięcy służby – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
2. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
1) służby w Służbie Więziennej;
2) służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służbie Celnej i Służbie Celno-Skarbowej;
3) traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione
w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
3. Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego
przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lub art. 63 ust. 2, wydaje nie później niż
w terminie 30 dni po osiągnięciu przez funkcjonariusza stażu służby, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1 lub 2.
4. Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego
funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa
w art. 86, jeżeli od dnia wydania ostatniej opinii o tym funkcjonariuszu upłynęły co
najmniej 3 miesiące.
5. Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi:
1) który podczas ostatniego opiniowania służbowego otrzymał opinię służbową,
o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 – przez okres jednego roku
od dnia wydania ostatecznej opinii służbowej;
2) przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne – do czasu
prawomocnego zakończenia tego postępowania;
3) ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
4) skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne
zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia.
6. Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności,
o których mowa w ust. 5, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdzającą ustanie
prawa do wypłaty tego świadczenia.
7. Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od
decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego
funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni
od dnia doręczenia decyzji. W przypadku decyzji wydanej przez Ministra
Sprawiedliwości lub Dyrektora Generalnego przysługuje, w takim samym terminie,
wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
8. Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
1) korzystania z urlopu bezpłatnego,
2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie
zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 61,
3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania;
4) zwolnienia z zajęć służbowych, o którym mowa w art. 60c ust. 2 pkt 1 i 3–5,
5) innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
– proporcjonalnie do tego okresu.
9. Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu
kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.
10. Świadczenie motywacyjne płatne jest z dołu do dziesiątego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.
11. Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym
decyzja, o której mowa w ust. 6, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie
stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego
śmiercią lub zaginięciem. Świadczenia motywacyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 208

DODAJ